วันเวลาปัจจุบัน 24 เม.ย. 2024, 20:22  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=8



กลับไปยังกระทู้  [ 6 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 พ.ย. 2009, 15:56 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 ก.พ. 2009, 20:49
โพสต์: 3979

แนวปฏิบัติ: พอง-ยุบ
งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
ชื่อเล่น: นนท์
อายุ: 42
ที่อยู่: นครสวรรค์

 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ

:b8: :b8: :b8:

วันนี้มาในแนวสำนวนจีนบ้างครับ

สุราแม้บันดาลให้ผู้คนปฏิบัติกิริยาเฉื่อยช้า คาดคำนวณพลาดผิด แต่สามารถให้กำลังขวัญแก่ผู้คน
เรื่องราวในโลกส่วนใหญ่ล้วนเป็นเช่นนี้ มีส่วนที่ดีก็มีส่วนที่ร้าย
หากท่านครุ่นคิดในส่วนที่ดี ท่านจะมีชีวิตเบิกบานกว่านี้
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
มีผู้ใดยอมคิดตามหัวหน้าที่สูญเสียความกล้าหาญจนเหลือแต่โครงอันเปราะบาง
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
หากคนใดจะต้องเหยียบย่ำบนซากศพผู้ตาย จึงสามารถปีนป่ายสู่ที่สูงได้
อย่างนั้น แม้นับว่าปีนจนถึงที่สูงสุดยอด ก็มิใช่เป็นเรื่องน่าปลาบปลื้มยินดี
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ไม่ว่าดาบไวปานใด ล้วนมีวันบิ่นชำรุด ไม่ว่าคนเข้มแข็งปานใด ต้องมีวันเจ็บป่วยชราภาพ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ฟ้าดินกว้างใหญ่ มีความประหลาดมากมายเหลือรำพัน
เรื่องประหลาด แม้ท่านจะมีอายุถึงหนึ่งร้อยยี่สิบแปดปี ก็ไม่มีวันเห็นหมดสิ้น
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เหตุการณ์ในโลกคล้ายเกมหมากรุก แปรปรวนสุดหยั่งคาด มีผู้ใดคาดคำนวณชะตากรรมวันพรุ่งนี้ได้
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ยังมีผู้ใดสามารถยิ่งใหญ่เทียบเท่ากับท้องฟ้า ?
ยังมีผู้ใดสามารถซับซ้อนยิ่งกว่าสรรพสิ่งในใต้หล้า ?
ยังมีผู้ใดลึกซึ้งกว่าการเปลี่ยนแปลงของทุกสิ่งได้มากกว่าธรรมชาติ ?
ทุกสรรพสิ่งในใต้แผ่นฟ้า ความเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ ก็คืออาจารย์อันประเสริฐสุดของเจ้า
เจ้ายังคิดไปสืบหาผู้ใด ?
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ความสุขเป็นสิ่งประหลาดยิ่ง หาได้ลดน้อยเพราะท่านแบ่งปันแก่ผู้อื่นไม่...
บางครั้ง ท่านยิ่งแบ่งปันแก่ผู้อื่นมากขึ้น ความสุขที่ตนเองได้รับก็จะมากยิ่งขึ้น
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
หากท่านต้องการอิสระเสรี ความรัก และสุขสำราญ
มีแต่ใช้ความเชื่อมั่น การตกลงใจ และความจริงใยเข้าแลกมา
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
คมดาบยิ่งฝนยิ่งคม มนุษย์ไยมิใช่เป็นเช่นกัน
มนุษย์มากหลายในโลกนี้ ไยมิใช่เติบใหญ่ในท่ามกลางความปวดร้าวขมขื่น
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"เรื่องในโลกความจริงเป็นเช่นนี้ ตอนที่ท่านต้องการให้แตก มันพาลไม่แตก
ขณะที่ท่านไม่ต้องการให้แตก มันกลับแตกสลาย"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
...สตรีนางหนึ่ง หากยินยอมพลีร่างกายเพื่อช่วยชีวิตสามีของนาง นับเป็นเรื่องควรคู่กับการให้อภัยหรือไม่ ? ประการสำคัญ หลังจากที่สามีของนางทราบเรื่องจะยินยอมอภัยแก่นางหรือไม่ ?
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
...ผู้ที่สมควรไป ช้าเร็วก็ต้องจากไป
...ต่อให้เราคิดหลีกหนีปัญหา จะสามารถหลีกหนีปัญหาถึงเมื่อใด
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ในโลกนี้ ไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดจะอยู่กับอีกผู้หนึ่งไปชั่วกาลนานได้
ในระหว่างคนต่อคน มิว่าจะอยู่ร่วมกันเนิ่นนานปานใด ผลของบั้นปลาย ยังคงต้องพลัดพรากจากกัน
มิใช่พลัดพราก ก็เป็นตายจาก
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"ในชั่วชีวิตของคน จะมากจะน้อย ต่างจำเป็นต้องกระทำเรื่องที่ไม่ต้องการกระทำอยู่หลายเรื่อง
เนื่องเพราะมันไม่มีทางเลือกเหลืออยู่เลย..."
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ไร้ตัณหาจะเข้มแข็ง ไร้กังวลจะเด็ดเดี่ยว
ผู้ที่มีการศึกษาล้วนเข้าใจความหมายของคำนี้ แต่น้อยคนที่ปฏิบัติได้
ไม่ว่าผู้ใด ล้วนมีกิเลสตัณหา ดังนั้นปณิธานของคนจึงอ่อนแอเปราะบาง
ไม่ว่าผู้ใด ล้วนมีบุคคลที่ตนกังวลสนใจ ดังนั้น ปณิธานของคนจึงสั่งคลอน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ชะตากลั่นแกล้งคน ความผิดพลาดมักบังเกิด
เรื่องสำคัญใหญ่หลวงที่เปลี่ยนแปรชะตาชีวิตคนผู้หนึ่ง มักเกิดขึ้นโดยบังเอิญ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
การเปลี่ยนแปรครั้งสำคัญในชั่วชีวิตหนึ่งของคนเรา มักจะถูกตกลงใจในช่วงเวลาพริบตาเดียว
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เนื่องเพราะไม่มีค้อน ตะปูก็ไม่มีประโยชน์โดยสิ้นเชิง
ไม่มีตะปู ค้อนก็ไม่อาจแสดงปมเด่นของมันเออกมา
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
มิว่าท่านคิดจะทำกระไร หากต้องการให้โดดเด่นเหนือผู้อื่น ก็ต้องปักใจเด็ดเดี่ยว มานะฝึกปรือ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
แต่ละคนต่างมีชะตาชีวิตของตัวเอง
ดังนั้น แต่ละคนสมควรเชิดหน้ายืดอก รับชะตาชีวิตของตน ดำรงชีวิตต่อไปโดยดี
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ได้อยู่ดีกินดี สวมใส่เสื้อผ้าอาภรณ์ดี นั่นไม่อาจนับเป็นวันเวลาประเสริฐ
ที่สำคัญสุดคือ ต้องดูหัวใจท่านมีความสุขหรือไม่ ขอเพียงหัวใจมีความสุข เรื่องอื่นๆ ต่างมิเป็นที่สำคัญเลย
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
คนผู้หนึ่งอยู่ในช่วงคับขันเป็นตาย จึงเปล่งพลังซ่อนเร้นภายในกายออก
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
คนที่กล่าวโป้ปด หากไม่ใช่เพื่อประจบฝ่ายตรงข้าม ก็เพราะเพื่อปกป้องตนเอง
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เรื่องบางประการ เมื่อเกิดกับผู้อื่น นั่นเป็นเรื่องขบขันน่าหัวร่อ
หากมาเกิดกับตัวท่าน ก็กลายเป็นเรื่องเศร้ารันทด
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
แม้นับเป็นคนฉลาดปราดเปรื่องสุดยอด แต่ในบางด้านก็กลายเป็นคนโง่เขลาได้
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
หากต้องการให้ผู้คนแสดงความจริงใจต่อท่าน ได้แก่แสดงความจริงใจต่อผู้คนก่อน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
บางครั้งผู้คนต้องแสร้งเป็นโง่เขลาเบาปัญญา แทนที่จะกระทำตนเป็นผู้ชาญฉลาดรอบรู้ในทุกสิ่ง
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
คนที่ไม่เคยมีโทสะ โทสะมักจะรุนแรงน่ากลัวที่สุดเช่นกัน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
มีแต่รอยยิ้มอันนุ่มนวล จึงเป็นอาวุธที่ดีที่สุดของสตรี
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
สตรีที่รู้จักตกแต่งประทินโฉม ไม่จำเป็นต้องเขียนคิ้วแต่งตา พอกแป้งฝุ่นหนาเตอะ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เสียงที่สตรีเปล่งออกทางจมูก มักจะโน้มน้าวจิตใจผู้คนให้วาบหวามได้ง่ายกว่าเสียงเปล่งออกจากปากเสียอีก
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
การฝึกวิชาบู๊ เป็นเรื่องที่ต้องเพียรพยายามประการหนึ่ง
การพิชิตสตรี ยิ่งต้องเพียรพยายามกว่าเดิม
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
สตรีที่ชาญฉลาดจะไม่งดงาม สตรีที่งดงามจะไม่ฉลาด
เนื่องเพราะพวกนางวุ่นวายกับการประทินใบหน้า มิมีเวลาลับสมองตนเอง
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
มิว่าเป็นอาวุธลับที่ร้ายกาจเพียงใด อย่างมากก็ซัดใส่ร่างท่านให้เป็นรู เป็นโพร่งไม่กี่แผล
แต่น้ำตาของสตรี กลับสามารถราดรดหัวใจท่านจนแหลกราญ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
กับดรุณีนางใดก็ตาม ในโลกไม่มีเรื่องใดสวยซึ้งตรึงใจยิ่งกว่าถูกคนรักชม
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
บุรุษที่พอพบเห็นเงินขาวๆ กระทั่งภรรยาก็ยังยินยอมขาย... แม้ตายแปดครั้งยังไม่มากเกิน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
มิว่าบุรุษที่ฉลาดปราดเปรื่องปานใด หากมีความพอใจสตรีนางใดโดยจริงจัง
เมื่ออยู่ต่อหน้าสตรีนางนั้น จะกลายเป็นโง่เขลาไปทันที
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
หากท่านเป็นบุรุษ ควรเข้าใจเรื่องประการหนึ่งจึงประเสริฐ
หากมีบุรุษอื่นมายกย่องชมเชยท่านต่อหน้า หากมิใช่เคารพนับถือท่านจนศิโรราบจริงใจ
ก็ต้องเป็นเห็นท่านต่ำทรามจนไร้ค่า และยังมักมีจุดประสงค์อื่นแอบแฝงด้วย
แต่หากมันชมท่านลับหลัง นั้นก็เป็นการชมโดยจริงใจ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
มีบ้างบางคน ในใจแม้ชมชอบคนผู้หนึ่ง ปากกลับไม่บอกออกมา
บางครั้งในใจยิ่งระอุอุ่น เปลือกนอกกลับยิ่งเย็นชา
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
รักลึกซึ้ง แค้นย่อมลึกล้ำ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
มิว่ากระบี่ที่คมกรอบปานใด ยังคงไม่อาจทัดเทียมรอยยิ้มที่โน้มน้าวใจได้
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ลงมือโดยไม่ทันระวัง จู่โจมโดยไม่ทันป้องกัน จึงสามารถจัดการกับยอดฝีมือได้
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
มีบางครั้ง เสี่ยงชีวิตก็เท่ากับแส่หาที่ตาย
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ร้านค้าโลง ให้ความรู้สึกที่ไม่ปลอดโปร่งแก่ผู้คน
คนที่ทำงานในร้านค้าโลง ตลอดทั้งวันหัวหน้าหาโลง ไหนเลยปลอดโปร่งใจได้
เถ้าแก่ร้านค้าโลง เห็นลูกค้ามาถึง แม้ทราบว่าจะได้กำไรเงินทอง แต่ก็ไม่อาจแสดงท่าทียินดี
ลูกค้าที่มาล้วนเป็นคนที่สูญเสียญาติผู้ใหญ่ หากท่านกระโดดโลดเต้น
ปั้นรอยยิ้มเข้าหา นับเป็นการแสดงออกอันใด ?
คนที่มาซื้อโลง แม้ทราบว่าคนตายพอบรรจุฝัง จะได้รับมรดกนับร้อยหมื่น
ในใจปิติยินดีแทบตาย ก็ต้องร่ำไห้จนตาบวมแดงก่อน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"คนที่ทำร้ายท่านโดยง่าย มักเป็นคนที่เข้าใจท่านที่สุด คนชนิดนี้มักเป็นสหายที่ใกล้ชิดกับท่านที่สุด"
เรื่องเช่นนี้น่าเศร้าปานใจ แต่หากท่านไม่มีสหายเล่า ?
ข้าพเจ้าจำได้ว่าเคยถามหรือเคยถูกถามถึงปัญหาข้อนี้ คำตอบรวบรัดยิ่ง "ไม่มีสหาย ตายเสียดีกว่า"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
กองทัพตั้งได้โดยง่าย ยอดขุนพลยากแสวงหา คนดื่มสุราแม้มีจำนวนมาก แต่ผู้ที่นับเป็นเอกมีเพียงไม่กี่คน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
บางครั้ง การกล่าววาจาตามอำเภอใจก็สามารถทำร้ายคนเช่นเดียวกับดาบกระบี่
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
มีคนบางคน ไม่ขยับเขยื้อนริมฝีปาก ก็สามารถกล่าววาจา
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
หากท่านมีกำลังขวัญ มันจะกลับกลายเป็นพลังอันมหาศาลชนิดหนึ่ง
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
รู้จักคน รู้จักหน้า มิรู้จักใจ
ยิ่งเป็นจอมโฉดชั่วสามานย์ คนภายนอกยิ่งสังเกตไม่ออก
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
จิตใจคนยากหยั่งคำนวณ คนผู้หนึ่งที่แท้ดีเลวประการใด ไม่อาจสังเกตออกในเวลาสั้นๆ เพียงมิกี่เดือน
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"โขดเขาสายน้ำ พอแก้ได้ นิสัยใจคอ ยากแท้กลับกลาย"
โดยเฉพาะสันดานเดิม ยิ่งเป็นสิ่งยากต่อการดัดให้เปลี่ยนไป
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
สิ่งที่มากับความแค้นและอาฆาต มีแต่ความพินาศดับสูญเท่านั้น
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
มีแต่คนตายจึงสามารถรักษาความลับตลอดไป
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
มิว่าความลับใด จะช้าเร็วต้องมีวันถูกเปิดโปง
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เรื่องที่ยิ่งลี้ลับพิศดาร ดูเปลือกนอกมักจะธรรมดาสามัญ
เนื่องเพราะเช่นนี้เอง มันจึงสามารถรักษาความลับไว้ได้
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
รู้จักหาเงิน ไม่ถือเป็นความสามารถ รู้จักหาและรู้จักใช้ จึงเป็นอัจฉริยะ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เงินสามารถบงการให้ปีศาจทำงานแทน และก็สามารถติดต่อให้เทพยดาช่วยเหลือ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ไม่ว่าเป็นวิกาลเหน็บหนาวยาวนานปานใด ต้องมีเวลาฟ้าสางสว่าง
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
โก้วเล้ง
ins' Services


รูปภาพ

:b8: :b8: :b8:

.....................................................
แม้มิได้เป็นสุระแสงอันแรงกล้า ส่องนภาให้สกาวพราวสดใส
ขอเป็นเพียงแสงแห่งดวงไฟ ส่องทางให้มวลชนบนแผ่นดิน


แก้ไขล่าสุดโดย กุหลาบสีชา เมื่อ 15 พ.ย. 2009, 23:41, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 พ.ย. 2009, 20:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 ก.ค. 2009, 01:47
โพสต์: 178

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




spring+13.jpg
spring+13.jpg [ 35.67 KiB | เปิดดู 7889 ครั้ง ]
วาทะขงจื้อ....

-เมื่อยากจนก็ยังชื่นชมในคุณธรรม เมื่อมั่งมี ก็ยังชื่นชมในมารยาทจริยธรรม

-ไม่ต้องเป็นห่วงคนอื่นที่ไม่เข้าใจเรา แต่ต้องเป็นห่วงว่าเรา ไม่เข้าใจคนอื่น

-การศึกษา ค้นคว้า ถ้าเอนเอียงไปสุดสายไม่ว่าข้างใดข้างหนึ่ง ก็มีแต่ผลเสียเท่านั้น

-การที่ยอมรับว่าไม่รู้นั้น ก็คือความที่รู้แล้ว

-บัณฑิต คิดถึงว่า ทำอย่างไรจะเพิ่มพูนคุณธรรมของตนได้
คนพาลคิดถึงว่า ทำอย่างไรจึงจะเห็นความเป็นอยู่ของตนสะดวกสบายขึ้น โดยไม่คำนึงถึงคุณธรรม

-บัณฑิตรู้เฉพาะเรื่อง ที่ชอบด้วยคุณธรรม คนพาลรู้เฉพาะเรื่องที่ได้ผลกำไร โดยไม่คำนึงถึงคุณธรรม

-ความผิดอันเนื่องมาจากการประหยัดนั้น มีน้อยเหลือเกิน

-ผู้ที่คุณธรรมย่อมไม่ถูกทอดทิ้งโดยโดดเดี่ยว และจะต้องมีเพื่อนบ้านมาคบหา

-บัณฑิตมีความอ่อนน้อมถ่อมตน รับใช้ราษฎรด้วยสติปัญญา มีความเอื้ออาทร ใช้ราษฎรโดยชอบด้วยเหตุผล

-ไม่คิดถึงความชั่วของคนอื่นในอดีตกาล จึงมีคนโกรธท่านน้อย

-จงเป็นนักศึกษาในแบบบัณฑิต อย่าเป็นนักศึกษาในแบบคนพาล

-ตั้งใจมุ่งมั่นอยู่กับคุณธรรม ยึดมั่นในคุณธรรมไม่ละทิ้งความเมตตาธรรม ท่องเที่ยวไปในศิลปะวิชาการ

สุรุ่ยสุร่ายเกินไปก็จะอวดหยิ่ง ประหยัดเกินไปก็จะเป็นคนคับแคบ แต่เป็นคนอวดหยิ่งสู้เป็นคนคับแคบดีกว่า

-บัณฑิตย่อมมีจิตใจกว้างขวางราบรื่น คนพาลย่อมมีความกลัดกลุ้มอึดอัดตลอดเวลา

-อ่อนน้อมแต่ไม่มีจริยธรรม จะกลายเป็นเรื่องเหนื่อยเปล่า ระมัดระวังแต่ไม่มีจริยธรรม จะเป็นความขลาดกลัว

-กล้าหาญแต่ไม่มีจริยธรรม จะกลายเป็นก่อการร้าย ซื่อตรงแต่ไม่มีจริยธรรม จะเป็นภัยแก่คนอื่น

-ยังปรนนิบัติคนที่มีชีวิตไม่เป็น จะปรนนิบัติเซ่นไหว้เทพเจ้ากับผีได้อย่างไรเล่า

-บัณฑิตมีความสามัคคีต่อกัน แต่ความคิดกับการกระทำไม่เหมือนกัน
คนพาลมีความคิดกับการกระทำเหมือนกัน แต่ไม่มีความสามัคคี

-ปรนนิบัติบัณฑิตเป็นเรื่องง่าย แต่ทำให้บัณฑิตรักเป็นเรื่องยากลำบาก
เพราะว่าถ้าไม่ชอบด้วยลักษณะธรรมบัณฑิตก็ไม่รัก

-ต่างตักเตือนให้กำลังใจกันและกัน อยู่กันด้วยความสามัคคี เรียกว่าเป็นนักศึกษาได้

-ในระหว่างเป็นเพื่อนกันต้อง ตักเตือนให้กำลังใจกันและกัน ในระหว่างพี่น้องต้องสามัคคีกัน

-เมื่อรักเขาจะไม่ให้กำลังใจเขาได้หรือ เมื่อซื่อสัตย์ต่อเขาจะไม่ตักเตือนสั่งสอนเขาได้หรือ

-บัณฑิตย่อมมีความอับอายที่พูดไปแล้วนั้น เกินกว่าที่ทำไป

-ปราชญ์ย่อมหลีกเลี่ยงสังคมที่เลวร้าย สถานที่เลวร้าย มารยาทที่เลวร้าย และวาจาที่เลวร้าย

-ผู้ที่ไม่มีการไตร่ตรองให้ยาว ในอนาคตไกลจะต้องมีภัยที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหัน

-ตำหนิตนเองให้มาก ตำหนิผู้อื่นให้น้อย ก็จะไม่มีใครโกรธแค้น

-รวมอยู่กันเป็นหมู่ ตลอดวันไม่เคยพูดถึงธรรมที่ชอบ ทำตนเป็นคนฉลาดในเรื่องเล็กๆน้อย ต่อไปเห็นจะลำบาก

-บัณฑิตขอร้องกับตนเอง ส่วนคนพาลนั้นจะขอร้องกับคนผู้อื่น

-บัณฑิตทีความภาคภูมิใจในตนเอง โดยไม่แย่งชิงความภาคภูมิใจของคนอื่น
บัณฑิตมีความสามัคคี แต่ไม่เล่นพวกกัน

-พูดไพเราะตลบแตลงทำให้สูญเสียคุณธรรม เรื่องเล็กไม่อดกลั้นไว้จะทำให้แผนเรื่องใหญ่เสีย

-ทุกคนเกลียดก็ต้องพิจารณา ทุกคนรักก็ต้องพิจารณา

-เพื่อนที่ซื่อตรง เพื่อนที่มีความชอบธรรม เพื่อนที่มีความรู้ ทั้ง 3 ประเภทนี้มีประโยชน์แก่เรา

-เพื่อนที่ประจบสอพลอ เพื่อนที่ทำอ่อนน้อมเอาใจ เพื่อนที่ชอบเถียงโดยไม่มีความรู้
ทั้ง 3 ประการนี้เป็นภัยแก่เรา

-บัณฑิตมีความกลัวอยู่ 3 ประการ กลัวประกาศิตของสวรรค์ กลัวผู้มีอำนาจ กลัวคำพูดของอริยบุคคล

-นิสัยคนมีความเหมือนกัน แต่การศึกษาทำให้แตกต่างกัน

-เฉพาะคนที่มีปัญญาสูง กับคนที่โง่มากเท่านั้น ที่ไม่มีทางเปลี่ยนแปลงเขาได้

-รัก ความเมตตาแต่ไม่มีการศึกษา เสียอยู่ที่ถูกหลอกลวงง่าย รักความรู้แต่ไม่มีการศึกษา
เสียอยู่ที่ความรู้นั้นกระจัดกระจายไม่มีฐานที่ตั้ง

-รัก ความซื่อสัตย์ แต่ไม่มีการศึกษา เสียอยู่ที่เป็นภัยแก่ตนโดยง่าย รักพูดตรงความจริง
แต่ไม่มีการศึกษา เสียอยู่ที่การพูดจะเป็นการทำร้ายผู้อื่นได้โดยง่าย

-รัก ความกล้าหาญ แต่ไม่มีการศึกษา เสียอยู่ที่ก่อความไม่สงบได้ง่าย รักความเข้มแข็ง
แต่ไม่มีการศึกษา เสียอยู่ที่เป็นคนมุทะลุได้ง่าย

-อ่านหนังสือโดยไม่ค้นคิด การอ่านจะไม่ได้อะไร ค้นคิดโดยไม่ได้อ่านหนังสือ การค้นคิดจะเปล่าประโยชน์

-ทบทวนเรื่องเก่าและรู้เรื่องใหม่ขึ้นมาอีก ก็จะเป็นครูได้

-นักศึกษาสมัยก่อน ศึกษาเพื่อให้ตนมีความสำเร็จในการศึกษา นักศึกษาในปัจจุบัน
ศึกษาเพื่อให้คนอื่นรู้ว่าตนเองมีการศึกษา

-ชอบเอาสองคนมาเทียบว่าใครดีกว่าใคร เธอเองเก่งพอแล้วหรือ สำหรับเราไม่มีเวลาว่างมาทำเช่นนั้น

-แสร้งพูดไพเราะ แสดงความน่ารัก เพื่อให้ถูกใจคน คนประเภทนี้น้อยนักที่จะเป็นคนมีเมตตาธรรม

-ผู้ที่มีเมตตาธรรมเท่านั้น จึงจะสามารถรักคนด้วยความจริงใจ และจึงสามารถเกลียดคนด้วยความจริงใจ

-ผู้มีปัญญาชื่นชมน้ำ เป็นผู้ขยัน ผู้มีความสุข ผู้มีเมตตา ชื่นชมภูเขา เป็นผู้รักสงบ เป็นผู้มีอายุยืน

-ผู้ที่มีเมตตาธรรมเท่านั้น เวลาพูด เขาพูดอย่างเชื่องช้า ไม่พูดเชื่องช้าได้หรือ
เพราะเมื่อพูดไปแล้ว ต้องทำตามที่พูดด้วยความลำบาก

-ผู้ที่มีความเข้มแข็ง กล้าหาญ ซื่อสัตย์ พูดช้าก็ใกล้กับความมีเมตตาธรรมแล้ว

-ผู้มีคุณธรรมต้องมีคำพูดที่ดี แต่ผู้มีคำพูดที่ดี ไม่ต้องใช่เป็นคนที่มีคุณธรรมเสมอไป

-ผู้มีเมตตาธรรมต้องเป็นผู้ที่กล้าหาญ แต่ผู้กล้าหาญ ไม่ใช่ต้องเป็นคนที่มีเมตตาธรรมเสมอไป

-เลี้ยงดูพ่อแม่ให้มีชีวิตอยู่ได้เท่านั้นนะหรือ ถ้าเช่นนั้น หมากับม้าก็ได้รับการเลี้ยงดูให้มีชีวิตอยู่เช่นกัน

-บัณฑิต ให้ความเมตตากรุณาแก่ผู้อื่น ใช้คนทำงานแต่คนไม่โกรธแค้น ความต้องการของเขาไม่เป็นความโลภ มีความสงบแต่ไม่มีความเย่อหยิ่ง มีความสง่าแต่ไม่มีความโหดเหี้ยม..

.....................................................
"เกิดมาก็เพราะกรรม...ดับไปก็หมดกรรม"รูปภาพ


แก้ไขล่าสุดโดย ลุงมะตูม เมื่อ 11 พ.ย. 2009, 20:28, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 พ.ย. 2009, 19:57 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 ก.พ. 2009, 20:49
โพสต์: 3979

แนวปฏิบัติ: พอง-ยุบ
งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
ชื่อเล่น: นนท์
อายุ: 42
ที่อยู่: นครสวรรค์

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:

อนุโมทนาสาธุกับคุณลุงมะตูมด้วยครับ

:b8: :b8: :b8:

.....................................................
แม้มิได้เป็นสุระแสงอันแรงกล้า ส่องนภาให้สกาวพราวสดใส
ขอเป็นเพียงแสงแห่งดวงไฟ ส่องทางให้มวลชนบนแผ่นดิน


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 พ.ย. 2009, 23:19 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ก.ย. 2007, 23:29
โพสต์: 1065


 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ

• จริงก็คือเท็จ
เท็จก็จริง
จริงๆ เท็จ ๆ
ที่จริงไม่อาจถือเป็นเรื่องจริงจังนัก


• มิผิดแล้ว
ยากจะเรียนรู้ที่สุดในโลก
ก็คือชีวิตและความคิดของผู้คน
ความสับสนซับซ้อนของจิตใจมนุษย์นั้น
ย่อมเหนือกว่าวิชาวิชาใดใดในพื้นพิภพมากนัก

แต่หากท่านไม่สามารถรู้ถึงจิตใจผู้คน
วิชาบู๊ที่ฝึกฝนก็ไม่มีทางบรรลุถึงจุดสุดยอดได้
เนื่องเพราะมิว่าเรื่องราวใด
ล้วนเกี่ยวข้องกับชีวิตและความคิดอย่างแนบแน่น
แม้หลักวิชาบู๊ก็มิได้ยกเว้น


• โคลนย่อมมีคุณความดีของโคลนอยู่
มันทนทานการเหยียบย่ำของผู้คน
และยังใช้ความอ่อนนุ่มพิทักษ์เท้าท่าน

คนบางคนคลับคล้ายดังโคลน
คืออดทนเหยียดหยามดูแคลนของผู้อื่นเสมอ

หากในโลกไม่มีโคลน
เมล็ดพันธุ์ไหนเลยแตกใบอ่อนได้
คนพวกนั้นไม่เคยตัดพ้อตำหนิทั้งไม่เคียดแค้นชิงชัง
เนื่องเพราะคนพวกนั้น
ล้วนรู้ถึงคุณค่าและหน้าที่ของตนอย่างยิ่ง


• ความสุขสำราญคลับคล้ายของวิเศษยิ่ง
ท่านยิ่งแบ่งปันผู้อื่น
ท่านเองกลับยิ่งมีมากขึ้น

ความคับแค้นรันทดก็เช่นกัน
หากท่านยิ่งต้องการให้ผู้อื่นมารับรู้มาแบ่งปันไป
ท่านเองจะยิ่งปวดร้าวรันทดกว่าเดิม


• ชาติกำเนิดของผู้คนหาได้เป็นสิ่งสำคัญไม่
คนย่อมไม่ใช่สุนัข ทั้งมิใช่อาชา
จึงจะต้องมีพันธุ์ดีถึงจะนับว่าดีได้
คนเราคิดจะเป็นบุคคลเยี่ยงไร
ล้วนอยู่ที่ตัวมันเองเลือกกระทำทั้งสิ้น


• คนเราเมื่อรู้สึกเงียบเหงาว้าเหว่
ย่อมแสดงว่ามันกำลังปรารถนาน้ำใจไมตรี
แต่น้ำใจไมตรีที่แท้จริง
มิใช่ทุกผู้คนนึกอยากจะได้ก็ได้มา


• หากแม้นพระพุทธองค์ไร้น้ำใจ
ไหนเลยจะทรงมาโปรดเวไนยสัตว์
หากมีใครสามารถทำลายน้ำใจจนหมดสิ้นได้
ผู้นั้นก็มิใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว


:b43: :b43: :b43:

รูปภาพ

(คัดลอกบางตอนมาจาก : "ที่สุดสำคัญที่ใจ" โกวเล้ง บรรยาย - น. นิรนาม เรียบเรียง)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 พ.ย. 2009, 23:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ก.ย. 2007, 23:29
โพสต์: 1065


 ข้อมูลส่วนตัว


ขออนุญาตมาร่วมเติมวาทะของท่าน ด้วยคน....
เพื่อร่วมคารวะ และรฤกในผลงานอมตะของ ท่าน "มังกรโบราณ"
ตามประสาคนเคยเป็นแฟนคลับของท่านมาก่อนนะเจ้าคะ ท่านวรานนท์ :b8: :b12:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 พ.ย. 2009, 12:34 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 5
สมาชิก ระดับ 5
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 พ.ย. 2009, 15:28
โพสต์: 307

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อนุโมทนาครับ
:b16: :b16: :b16:

.....................................................
สิ่งทั้งหลายทั้งปวง ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 6 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 10 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร