ลานธรรมจักร http://dhammajak.net/forums/ |
|
สำนวน โก้วเล้ง http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=8&t=26849 |
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 |
เจ้าของ: | วรานนท์ [ 10 พ.ย. 2009, 15:56 ] |
หัวข้อกระทู้: | สำนวน โก้วเล้ง |
![]() ![]() ![]() ![]() วันนี้มาในแนวสำนวนจีนบ้างครับ สุราแม้บันดาลให้ผู้คนปฏิบัติกิริยาเฉื่อยช้า คาดคำนวณพลาดผิด แต่สามารถให้กำลังขวัญแก่ผู้คน เรื่องราวในโลกส่วนใหญ่ล้วนเป็นเช่นนี้ มีส่วนที่ดีก็มีส่วนที่ร้าย หากท่านครุ่นคิดในส่วนที่ดี ท่านจะมีชีวิตเบิกบานกว่านี้ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - มีผู้ใดยอมคิดตามหัวหน้าที่สูญเสียความกล้าหาญจนเหลือแต่โครงอันเปราะบาง - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - หากคนใดจะต้องเหยียบย่ำบนซากศพผู้ตาย จึงสามารถปีนป่ายสู่ที่สูงได้ อย่างนั้น แม้นับว่าปีนจนถึงที่สูงสุดยอด ก็มิใช่เป็นเรื่องน่าปลาบปลื้มยินดี - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ไม่ว่าดาบไวปานใด ล้วนมีวันบิ่นชำรุด ไม่ว่าคนเข้มแข็งปานใด ต้องมีวันเจ็บป่วยชราภาพ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ฟ้าดินกว้างใหญ่ มีความประหลาดมากมายเหลือรำพัน เรื่องประหลาด แม้ท่านจะมีอายุถึงหนึ่งร้อยยี่สิบแปดปี ก็ไม่มีวันเห็นหมดสิ้น - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - เหตุการณ์ในโลกคล้ายเกมหมากรุก แปรปรวนสุดหยั่งคาด มีผู้ใดคาดคำนวณชะตากรรมวันพรุ่งนี้ได้ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ยังมีผู้ใดสามารถยิ่งใหญ่เทียบเท่ากับท้องฟ้า ? ยังมีผู้ใดสามารถซับซ้อนยิ่งกว่าสรรพสิ่งในใต้หล้า ? ยังมีผู้ใดลึกซึ้งกว่าการเปลี่ยนแปลงของทุกสิ่งได้มากกว่าธรรมชาติ ? ทุกสรรพสิ่งในใต้แผ่นฟ้า ความเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ ก็คืออาจารย์อันประเสริฐสุดของเจ้า เจ้ายังคิดไปสืบหาผู้ใด ? - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ความสุขเป็นสิ่งประหลาดยิ่ง หาได้ลดน้อยเพราะท่านแบ่งปันแก่ผู้อื่นไม่... บางครั้ง ท่านยิ่งแบ่งปันแก่ผู้อื่นมากขึ้น ความสุขที่ตนเองได้รับก็จะมากยิ่งขึ้น - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - หากท่านต้องการอิสระเสรี ความรัก และสุขสำราญ มีแต่ใช้ความเชื่อมั่น การตกลงใจ และความจริงใยเข้าแลกมา - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - คมดาบยิ่งฝนยิ่งคม มนุษย์ไยมิใช่เป็นเช่นกัน มนุษย์มากหลายในโลกนี้ ไยมิใช่เติบใหญ่ในท่ามกลางความปวดร้าวขมขื่น - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - "เรื่องในโลกความจริงเป็นเช่นนี้ ตอนที่ท่านต้องการให้แตก มันพาลไม่แตก ขณะที่ท่านไม่ต้องการให้แตก มันกลับแตกสลาย" - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ...สตรีนางหนึ่ง หากยินยอมพลีร่างกายเพื่อช่วยชีวิตสามีของนาง นับเป็นเรื่องควรคู่กับการให้อภัยหรือไม่ ? ประการสำคัญ หลังจากที่สามีของนางทราบเรื่องจะยินยอมอภัยแก่นางหรือไม่ ? - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ...ผู้ที่สมควรไป ช้าเร็วก็ต้องจากไป ...ต่อให้เราคิดหลีกหนีปัญหา จะสามารถหลีกหนีปัญหาถึงเมื่อใด - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ในโลกนี้ ไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดจะอยู่กับอีกผู้หนึ่งไปชั่วกาลนานได้ ในระหว่างคนต่อคน มิว่าจะอยู่ร่วมกันเนิ่นนานปานใด ผลของบั้นปลาย ยังคงต้องพลัดพรากจากกัน มิใช่พลัดพราก ก็เป็นตายจาก - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - "ในชั่วชีวิตของคน จะมากจะน้อย ต่างจำเป็นต้องกระทำเรื่องที่ไม่ต้องการกระทำอยู่หลายเรื่อง เนื่องเพราะมันไม่มีทางเลือกเหลืออยู่เลย..." - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ไร้ตัณหาจะเข้มแข็ง ไร้กังวลจะเด็ดเดี่ยว ผู้ที่มีการศึกษาล้วนเข้าใจความหมายของคำนี้ แต่น้อยคนที่ปฏิบัติได้ ไม่ว่าผู้ใด ล้วนมีกิเลสตัณหา ดังนั้นปณิธานของคนจึงอ่อนแอเปราะบาง ไม่ว่าผู้ใด ล้วนมีบุคคลที่ตนกังวลสนใจ ดังนั้น ปณิธานของคนจึงสั่งคลอน - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ชะตากลั่นแกล้งคน ความผิดพลาดมักบังเกิด เรื่องสำคัญใหญ่หลวงที่เปลี่ยนแปรชะตาชีวิตคนผู้หนึ่ง มักเกิดขึ้นโดยบังเอิญ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - การเปลี่ยนแปรครั้งสำคัญในชั่วชีวิตหนึ่งของคนเรา มักจะถูกตกลงใจในช่วงเวลาพริบตาเดียว - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - เนื่องเพราะไม่มีค้อน ตะปูก็ไม่มีประโยชน์โดยสิ้นเชิง ไม่มีตะปู ค้อนก็ไม่อาจแสดงปมเด่นของมันเออกมา - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - มิว่าท่านคิดจะทำกระไร หากต้องการให้โดดเด่นเหนือผู้อื่น ก็ต้องปักใจเด็ดเดี่ยว มานะฝึกปรือ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - แต่ละคนต่างมีชะตาชีวิตของตัวเอง ดังนั้น แต่ละคนสมควรเชิดหน้ายืดอก รับชะตาชีวิตของตน ดำรงชีวิตต่อไปโดยดี - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ได้อยู่ดีกินดี สวมใส่เสื้อผ้าอาภรณ์ดี นั่นไม่อาจนับเป็นวันเวลาประเสริฐ ที่สำคัญสุดคือ ต้องดูหัวใจท่านมีความสุขหรือไม่ ขอเพียงหัวใจมีความสุข เรื่องอื่นๆ ต่างมิเป็นที่สำคัญเลย - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - คนผู้หนึ่งอยู่ในช่วงคับขันเป็นตาย จึงเปล่งพลังซ่อนเร้นภายในกายออก - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - คนที่กล่าวโป้ปด หากไม่ใช่เพื่อประจบฝ่ายตรงข้าม ก็เพราะเพื่อปกป้องตนเอง - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - เรื่องบางประการ เมื่อเกิดกับผู้อื่น นั่นเป็นเรื่องขบขันน่าหัวร่อ หากมาเกิดกับตัวท่าน ก็กลายเป็นเรื่องเศร้ารันทด - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - แม้นับเป็นคนฉลาดปราดเปรื่องสุดยอด แต่ในบางด้านก็กลายเป็นคนโง่เขลาได้ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - หากต้องการให้ผู้คนแสดงความจริงใจต่อท่าน ได้แก่แสดงความจริงใจต่อผู้คนก่อน - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - บางครั้งผู้คนต้องแสร้งเป็นโง่เขลาเบาปัญญา แทนที่จะกระทำตนเป็นผู้ชาญฉลาดรอบรู้ในทุกสิ่ง - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - คนที่ไม่เคยมีโทสะ โทสะมักจะรุนแรงน่ากลัวที่สุดเช่นกัน - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - มีแต่รอยยิ้มอันนุ่มนวล จึงเป็นอาวุธที่ดีที่สุดของสตรี - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - สตรีที่รู้จักตกแต่งประทินโฉม ไม่จำเป็นต้องเขียนคิ้วแต่งตา พอกแป้งฝุ่นหนาเตอะ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - เสียงที่สตรีเปล่งออกทางจมูก มักจะโน้มน้าวจิตใจผู้คนให้วาบหวามได้ง่ายกว่าเสียงเปล่งออกจากปากเสียอีก - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - การฝึกวิชาบู๊ เป็นเรื่องที่ต้องเพียรพยายามประการหนึ่ง การพิชิตสตรี ยิ่งต้องเพียรพยายามกว่าเดิม - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - สตรีที่ชาญฉลาดจะไม่งดงาม สตรีที่งดงามจะไม่ฉลาด เนื่องเพราะพวกนางวุ่นวายกับการประทินใบหน้า มิมีเวลาลับสมองตนเอง - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - มิว่าเป็นอาวุธลับที่ร้ายกาจเพียงใด อย่างมากก็ซัดใส่ร่างท่านให้เป็นรู เป็นโพร่งไม่กี่แผล แต่น้ำตาของสตรี กลับสามารถราดรดหัวใจท่านจนแหลกราญ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - กับดรุณีนางใดก็ตาม ในโลกไม่มีเรื่องใดสวยซึ้งตรึงใจยิ่งกว่าถูกคนรักชม - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - บุรุษที่พอพบเห็นเงินขาวๆ กระทั่งภรรยาก็ยังยินยอมขาย... แม้ตายแปดครั้งยังไม่มากเกิน - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - มิว่าบุรุษที่ฉลาดปราดเปรื่องปานใด หากมีความพอใจสตรีนางใดโดยจริงจัง เมื่ออยู่ต่อหน้าสตรีนางนั้น จะกลายเป็นโง่เขลาไปทันที - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - หากท่านเป็นบุรุษ ควรเข้าใจเรื่องประการหนึ่งจึงประเสริฐ หากมีบุรุษอื่นมายกย่องชมเชยท่านต่อหน้า หากมิใช่เคารพนับถือท่านจนศิโรราบจริงใจ ก็ต้องเป็นเห็นท่านต่ำทรามจนไร้ค่า และยังมักมีจุดประสงค์อื่นแอบแฝงด้วย แต่หากมันชมท่านลับหลัง นั้นก็เป็นการชมโดยจริงใจ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - มีบ้างบางคน ในใจแม้ชมชอบคนผู้หนึ่ง ปากกลับไม่บอกออกมา บางครั้งในใจยิ่งระอุอุ่น เปลือกนอกกลับยิ่งเย็นชา - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - รักลึกซึ้ง แค้นย่อมลึกล้ำ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - มิว่ากระบี่ที่คมกรอบปานใด ยังคงไม่อาจทัดเทียมรอยยิ้มที่โน้มน้าวใจได้ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ลงมือโดยไม่ทันระวัง จู่โจมโดยไม่ทันป้องกัน จึงสามารถจัดการกับยอดฝีมือได้ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - มีบางครั้ง เสี่ยงชีวิตก็เท่ากับแส่หาที่ตาย - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ร้านค้าโลง ให้ความรู้สึกที่ไม่ปลอดโปร่งแก่ผู้คน คนที่ทำงานในร้านค้าโลง ตลอดทั้งวันหัวหน้าหาโลง ไหนเลยปลอดโปร่งใจได้ เถ้าแก่ร้านค้าโลง เห็นลูกค้ามาถึง แม้ทราบว่าจะได้กำไรเงินทอง แต่ก็ไม่อาจแสดงท่าทียินดี ลูกค้าที่มาล้วนเป็นคนที่สูญเสียญาติผู้ใหญ่ หากท่านกระโดดโลดเต้น ปั้นรอยยิ้มเข้าหา นับเป็นการแสดงออกอันใด ? คนที่มาซื้อโลง แม้ทราบว่าคนตายพอบรรจุฝัง จะได้รับมรดกนับร้อยหมื่น ในใจปิติยินดีแทบตาย ก็ต้องร่ำไห้จนตาบวมแดงก่อน - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - "คนที่ทำร้ายท่านโดยง่าย มักเป็นคนที่เข้าใจท่านที่สุด คนชนิดนี้มักเป็นสหายที่ใกล้ชิดกับท่านที่สุด" เรื่องเช่นนี้น่าเศร้าปานใจ แต่หากท่านไม่มีสหายเล่า ? ข้าพเจ้าจำได้ว่าเคยถามหรือเคยถูกถามถึงปัญหาข้อนี้ คำตอบรวบรัดยิ่ง "ไม่มีสหาย ตายเสียดีกว่า" - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - กองทัพตั้งได้โดยง่าย ยอดขุนพลยากแสวงหา คนดื่มสุราแม้มีจำนวนมาก แต่ผู้ที่นับเป็นเอกมีเพียงไม่กี่คน - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - บางครั้ง การกล่าววาจาตามอำเภอใจก็สามารถทำร้ายคนเช่นเดียวกับดาบกระบี่ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - มีคนบางคน ไม่ขยับเขยื้อนริมฝีปาก ก็สามารถกล่าววาจา - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - หากท่านมีกำลังขวัญ มันจะกลับกลายเป็นพลังอันมหาศาลชนิดหนึ่ง - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - รู้จักคน รู้จักหน้า มิรู้จักใจ ยิ่งเป็นจอมโฉดชั่วสามานย์ คนภายนอกยิ่งสังเกตไม่ออก - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - จิตใจคนยากหยั่งคำนวณ คนผู้หนึ่งที่แท้ดีเลวประการใด ไม่อาจสังเกตออกในเวลาสั้นๆ เพียงมิกี่เดือน - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - "โขดเขาสายน้ำ พอแก้ได้ นิสัยใจคอ ยากแท้กลับกลาย" โดยเฉพาะสันดานเดิม ยิ่งเป็นสิ่งยากต่อการดัดให้เปลี่ยนไป - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - สิ่งที่มากับความแค้นและอาฆาต มีแต่ความพินาศดับสูญเท่านั้น - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - มีแต่คนตายจึงสามารถรักษาความลับตลอดไป - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - มิว่าความลับใด จะช้าเร็วต้องมีวันถูกเปิดโปง - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - เรื่องที่ยิ่งลี้ลับพิศดาร ดูเปลือกนอกมักจะธรรมดาสามัญ เนื่องเพราะเช่นนี้เอง มันจึงสามารถรักษาความลับไว้ได้ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - รู้จักหาเงิน ไม่ถือเป็นความสามารถ รู้จักหาและรู้จักใช้ จึงเป็นอัจฉริยะ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - เงินสามารถบงการให้ปีศาจทำงานแทน และก็สามารถติดต่อให้เทพยดาช่วยเหลือ - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ไม่ว่าเป็นวิกาลเหน็บหนาวยาวนานปานใด ต้องมีเวลาฟ้าสางสว่าง - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - โก้วเล้ง ins' Services ![]() ![]() ![]() ![]() |
เจ้าของ: | ลุงมะตูม [ 11 พ.ย. 2009, 20:26 ] | ||
หัวข้อกระทู้: | Re: สำนวน โก้วเล้ง | ||
วาทะขงจื้อ.... -เมื่อยากจนก็ยังชื่นชมในคุณธรรม เมื่อมั่งมี ก็ยังชื่นชมในมารยาทจริยธรรม -ไม่ต้องเป็นห่วงคนอื่นที่ไม่เข้าใจเรา แต่ต้องเป็นห่วงว่าเรา ไม่เข้าใจคนอื่น -การศึกษา ค้นคว้า ถ้าเอนเอียงไปสุดสายไม่ว่าข้างใดข้างหนึ่ง ก็มีแต่ผลเสียเท่านั้น -การที่ยอมรับว่าไม่รู้นั้น ก็คือความที่รู้แล้ว -บัณฑิต คิดถึงว่า ทำอย่างไรจะเพิ่มพูนคุณธรรมของตนได้ คนพาลคิดถึงว่า ทำอย่างไรจึงจะเห็นความเป็นอยู่ของตนสะดวกสบายขึ้น โดยไม่คำนึงถึงคุณธรรม -บัณฑิตรู้เฉพาะเรื่อง ที่ชอบด้วยคุณธรรม คนพาลรู้เฉพาะเรื่องที่ได้ผลกำไร โดยไม่คำนึงถึงคุณธรรม -ความผิดอันเนื่องมาจากการประหยัดนั้น มีน้อยเหลือเกิน -ผู้ที่คุณธรรมย่อมไม่ถูกทอดทิ้งโดยโดดเดี่ยว และจะต้องมีเพื่อนบ้านมาคบหา -บัณฑิตมีความอ่อนน้อมถ่อมตน รับใช้ราษฎรด้วยสติปัญญา มีความเอื้ออาทร ใช้ราษฎรโดยชอบด้วยเหตุผล -ไม่คิดถึงความชั่วของคนอื่นในอดีตกาล จึงมีคนโกรธท่านน้อย -จงเป็นนักศึกษาในแบบบัณฑิต อย่าเป็นนักศึกษาในแบบคนพาล -ตั้งใจมุ่งมั่นอยู่กับคุณธรรม ยึดมั่นในคุณธรรมไม่ละทิ้งความเมตตาธรรม ท่องเที่ยวไปในศิลปะวิชาการ สุรุ่ยสุร่ายเกินไปก็จะอวดหยิ่ง ประหยัดเกินไปก็จะเป็นคนคับแคบ แต่เป็นคนอวดหยิ่งสู้เป็นคนคับแคบดีกว่า -บัณฑิตย่อมมีจิตใจกว้างขวางราบรื่น คนพาลย่อมมีความกลัดกลุ้มอึดอัดตลอดเวลา -อ่อนน้อมแต่ไม่มีจริยธรรม จะกลายเป็นเรื่องเหนื่อยเปล่า ระมัดระวังแต่ไม่มีจริยธรรม จะเป็นความขลาดกลัว -กล้าหาญแต่ไม่มีจริยธรรม จะกลายเป็นก่อการร้าย ซื่อตรงแต่ไม่มีจริยธรรม จะเป็นภัยแก่คนอื่น -ยังปรนนิบัติคนที่มีชีวิตไม่เป็น จะปรนนิบัติเซ่นไหว้เทพเจ้ากับผีได้อย่างไรเล่า -บัณฑิตมีความสามัคคีต่อกัน แต่ความคิดกับการกระทำไม่เหมือนกัน คนพาลมีความคิดกับการกระทำเหมือนกัน แต่ไม่มีความสามัคคี -ปรนนิบัติบัณฑิตเป็นเรื่องง่าย แต่ทำให้บัณฑิตรักเป็นเรื่องยากลำบาก เพราะว่าถ้าไม่ชอบด้วยลักษณะธรรมบัณฑิตก็ไม่รัก -ต่างตักเตือนให้กำลังใจกันและกัน อยู่กันด้วยความสามัคคี เรียกว่าเป็นนักศึกษาได้ -ในระหว่างเป็นเพื่อนกันต้อง ตักเตือนให้กำลังใจกันและกัน ในระหว่างพี่น้องต้องสามัคคีกัน -เมื่อรักเขาจะไม่ให้กำลังใจเขาได้หรือ เมื่อซื่อสัตย์ต่อเขาจะไม่ตักเตือนสั่งสอนเขาได้หรือ -บัณฑิตย่อมมีความอับอายที่พูดไปแล้วนั้น เกินกว่าที่ทำไป -ปราชญ์ย่อมหลีกเลี่ยงสังคมที่เลวร้าย สถานที่เลวร้าย มารยาทที่เลวร้าย และวาจาที่เลวร้าย -ผู้ที่ไม่มีการไตร่ตรองให้ยาว ในอนาคตไกลจะต้องมีภัยที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหัน -ตำหนิตนเองให้มาก ตำหนิผู้อื่นให้น้อย ก็จะไม่มีใครโกรธแค้น -รวมอยู่กันเป็นหมู่ ตลอดวันไม่เคยพูดถึงธรรมที่ชอบ ทำตนเป็นคนฉลาดในเรื่องเล็กๆน้อย ต่อไปเห็นจะลำบาก -บัณฑิตขอร้องกับตนเอง ส่วนคนพาลนั้นจะขอร้องกับคนผู้อื่น -บัณฑิตทีความภาคภูมิใจในตนเอง โดยไม่แย่งชิงความภาคภูมิใจของคนอื่น บัณฑิตมีความสามัคคี แต่ไม่เล่นพวกกัน -พูดไพเราะตลบแตลงทำให้สูญเสียคุณธรรม เรื่องเล็กไม่อดกลั้นไว้จะทำให้แผนเรื่องใหญ่เสีย -ทุกคนเกลียดก็ต้องพิจารณา ทุกคนรักก็ต้องพิจารณา -เพื่อนที่ซื่อตรง เพื่อนที่มีความชอบธรรม เพื่อนที่มีความรู้ ทั้ง 3 ประเภทนี้มีประโยชน์แก่เรา -เพื่อนที่ประจบสอพลอ เพื่อนที่ทำอ่อนน้อมเอาใจ เพื่อนที่ชอบเถียงโดยไม่มีความรู้ ทั้ง 3 ประการนี้เป็นภัยแก่เรา -บัณฑิตมีความกลัวอยู่ 3 ประการ กลัวประกาศิตของสวรรค์ กลัวผู้มีอำนาจ กลัวคำพูดของอริยบุคคล -นิสัยคนมีความเหมือนกัน แต่การศึกษาทำให้แตกต่างกัน -เฉพาะคนที่มีปัญญาสูง กับคนที่โง่มากเท่านั้น ที่ไม่มีทางเปลี่ยนแปลงเขาได้ -รัก ความเมตตาแต่ไม่มีการศึกษา เสียอยู่ที่ถูกหลอกลวงง่าย รักความรู้แต่ไม่มีการศึกษา เสียอยู่ที่ความรู้นั้นกระจัดกระจายไม่มีฐานที่ตั้ง -รัก ความซื่อสัตย์ แต่ไม่มีการศึกษา เสียอยู่ที่เป็นภัยแก่ตนโดยง่าย รักพูดตรงความจริง แต่ไม่มีการศึกษา เสียอยู่ที่การพูดจะเป็นการทำร้ายผู้อื่นได้โดยง่าย -รัก ความกล้าหาญ แต่ไม่มีการศึกษา เสียอยู่ที่ก่อความไม่สงบได้ง่าย รักความเข้มแข็ง แต่ไม่มีการศึกษา เสียอยู่ที่เป็นคนมุทะลุได้ง่าย -อ่านหนังสือโดยไม่ค้นคิด การอ่านจะไม่ได้อะไร ค้นคิดโดยไม่ได้อ่านหนังสือ การค้นคิดจะเปล่าประโยชน์ -ทบทวนเรื่องเก่าและรู้เรื่องใหม่ขึ้นมาอีก ก็จะเป็นครูได้ -นักศึกษาสมัยก่อน ศึกษาเพื่อให้ตนมีความสำเร็จในการศึกษา นักศึกษาในปัจจุบัน ศึกษาเพื่อให้คนอื่นรู้ว่าตนเองมีการศึกษา -ชอบเอาสองคนมาเทียบว่าใครดีกว่าใคร เธอเองเก่งพอแล้วหรือ สำหรับเราไม่มีเวลาว่างมาทำเช่นนั้น -แสร้งพูดไพเราะ แสดงความน่ารัก เพื่อให้ถูกใจคน คนประเภทนี้น้อยนักที่จะเป็นคนมีเมตตาธรรม -ผู้ที่มีเมตตาธรรมเท่านั้น จึงจะสามารถรักคนด้วยความจริงใจ และจึงสามารถเกลียดคนด้วยความจริงใจ -ผู้มีปัญญาชื่นชมน้ำ เป็นผู้ขยัน ผู้มีความสุข ผู้มีเมตตา ชื่นชมภูเขา เป็นผู้รักสงบ เป็นผู้มีอายุยืน -ผู้ที่มีเมตตาธรรมเท่านั้น เวลาพูด เขาพูดอย่างเชื่องช้า ไม่พูดเชื่องช้าได้หรือ เพราะเมื่อพูดไปแล้ว ต้องทำตามที่พูดด้วยความลำบาก -ผู้ที่มีความเข้มแข็ง กล้าหาญ ซื่อสัตย์ พูดช้าก็ใกล้กับความมีเมตตาธรรมแล้ว -ผู้มีคุณธรรมต้องมีคำพูดที่ดี แต่ผู้มีคำพูดที่ดี ไม่ต้องใช่เป็นคนที่มีคุณธรรมเสมอไป -ผู้มีเมตตาธรรมต้องเป็นผู้ที่กล้าหาญ แต่ผู้กล้าหาญ ไม่ใช่ต้องเป็นคนที่มีเมตตาธรรมเสมอไป -เลี้ยงดูพ่อแม่ให้มีชีวิตอยู่ได้เท่านั้นนะหรือ ถ้าเช่นนั้น หมากับม้าก็ได้รับการเลี้ยงดูให้มีชีวิตอยู่เช่นกัน -บัณฑิต ให้ความเมตตากรุณาแก่ผู้อื่น ใช้คนทำงานแต่คนไม่โกรธแค้น ความต้องการของเขาไม่เป็นความโลภ มีความสงบแต่ไม่มีความเย่อหยิ่ง มีความสง่าแต่ไม่มีความโหดเหี้ยม..
|
เจ้าของ: | วรานนท์ [ 15 พ.ย. 2009, 19:57 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: สำนวน โก้วเล้ง |
![]() ![]() ![]() อนุโมทนาสาธุกับคุณลุงมะตูมด้วยครับ ![]() ![]() ![]() |
เจ้าของ: | มัทนา ณ หิมะวัน [ 15 พ.ย. 2009, 23:19 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: สำนวน โก้วเล้ง |
![]() • จริงก็คือเท็จ เท็จก็จริง จริงๆ เท็จ ๆ ที่จริงไม่อาจถือเป็นเรื่องจริงจังนัก • มิผิดแล้ว ยากจะเรียนรู้ที่สุดในโลก ก็คือชีวิตและความคิดของผู้คน ความสับสนซับซ้อนของจิตใจมนุษย์นั้น ย่อมเหนือกว่าวิชาวิชาใดใดในพื้นพิภพมากนัก แต่หากท่านไม่สามารถรู้ถึงจิตใจผู้คน วิชาบู๊ที่ฝึกฝนก็ไม่มีทางบรรลุถึงจุดสุดยอดได้ เนื่องเพราะมิว่าเรื่องราวใด ล้วนเกี่ยวข้องกับชีวิตและความคิดอย่างแนบแน่น แม้หลักวิชาบู๊ก็มิได้ยกเว้น • โคลนย่อมมีคุณความดีของโคลนอยู่ มันทนทานการเหยียบย่ำของผู้คน และยังใช้ความอ่อนนุ่มพิทักษ์เท้าท่าน คนบางคนคลับคล้ายดังโคลน คืออดทนเหยียดหยามดูแคลนของผู้อื่นเสมอ หากในโลกไม่มีโคลน เมล็ดพันธุ์ไหนเลยแตกใบอ่อนได้ คนพวกนั้นไม่เคยตัดพ้อตำหนิทั้งไม่เคียดแค้นชิงชัง เนื่องเพราะคนพวกนั้น ล้วนรู้ถึงคุณค่าและหน้าที่ของตนอย่างยิ่ง • ความสุขสำราญคลับคล้ายของวิเศษยิ่ง ท่านยิ่งแบ่งปันผู้อื่น ท่านเองกลับยิ่งมีมากขึ้น ความคับแค้นรันทดก็เช่นกัน หากท่านยิ่งต้องการให้ผู้อื่นมารับรู้มาแบ่งปันไป ท่านเองจะยิ่งปวดร้าวรันทดกว่าเดิม • ชาติกำเนิดของผู้คนหาได้เป็นสิ่งสำคัญไม่ คนย่อมไม่ใช่สุนัข ทั้งมิใช่อาชา จึงจะต้องมีพันธุ์ดีถึงจะนับว่าดีได้ คนเราคิดจะเป็นบุคคลเยี่ยงไร ล้วนอยู่ที่ตัวมันเองเลือกกระทำทั้งสิ้น • คนเราเมื่อรู้สึกเงียบเหงาว้าเหว่ ย่อมแสดงว่ามันกำลังปรารถนาน้ำใจไมตรี แต่น้ำใจไมตรีที่แท้จริง มิใช่ทุกผู้คนนึกอยากจะได้ก็ได้มา • หากแม้นพระพุทธองค์ไร้น้ำใจ ไหนเลยจะทรงมาโปรดเวไนยสัตว์ หากมีใครสามารถทำลายน้ำใจจนหมดสิ้นได้ ผู้นั้นก็มิใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว ![]() ![]() ![]() (คัดลอกบางตอนมาจาก : "ที่สุดสำคัญที่ใจ" โกวเล้ง บรรยาย - น. นิรนาม เรียบเรียง) |
เจ้าของ: | มัทนา ณ หิมะวัน [ 15 พ.ย. 2009, 23:35 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: สำนวน โก้วเล้ง |
ขออนุญาตมาร่วมเติมวาทะของท่าน ด้วยคน.... เพื่อร่วมคารวะ และรฤกในผลงานอมตะของ ท่าน "มังกรโบราณ" ตามประสาคนเคยเป็นแฟนคลับของท่านมาก่อนนะเจ้าคะ ท่านวรานนท์ ![]() ![]() |
เจ้าของ: | หนอนน้อย [ 17 พ.ย. 2009, 12:34 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: สำนวน โก้วเล้ง |
อนุโมทนาครับ ![]() ![]() ![]() |
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |