เจริญในธรรมครับ

ธรรมผ่องใสควรดื่ม ควรกิน
กากมีอยู่ในจินต์ มากล้น
เร่งเพียรขจัดให้สิ้น กากขุ่น
กากตมที่ขุ่นข้น หมั่นทิ้งสิ้นไป

สัทธินทรีย์ ธรรมผ่องใส ในจิต น้อมใจ
มีอรรถ ธรรม วิมุติ รสสนิท ฉ่ำแท้
เป็นธรรมผ่องใสชิด เชิญดื่ม กันนา
ไม่ศรัทธา กากแก่แก้ พาสกัดกั้นธรรม

วิริยินทรีย์ เป็นธรรม ผ่องใน การประคอง
ความเกียจคร้าน นั่นไง กากเน่า
สตินทรีย์ นั้นผ่องไซร้ จิตตั้ง มั่นนา
ความประมาท เป็นคู่เคล้า กากเคี่ยวสู่ตม

สมาธินทรีย์ ผ่องใน ไม่ฟุ้ง ซ่านนา
อุทธัจจะ กากจรุง รุ่งแท้
ปัญญินทรีย์ ดุจรุ้ง สว่างแจ้ง นภาแฮ
อวิชชา กากสุดแก้ ล่มล้างมลายสูญ




เจริญในธรรมค่ะ

อนุโมทนาครับ

อนุโมทนาสาธุด้วยครับ

น ตาวตา ธมฺมขโร ยาวตา พหุ ภาสติ
โย จ อปฺปมฺปิ สุตฺวาน ธมฺมํ กาเยน ปสฺสติ
ส เว ธมฺมธโร โหติ โย ธมฺมํ นปฺปมชฺชติ.



บุคคลไม่ชื่อว่าทรงธรรมเพราะเหตุที่พูดมาก
ส่วนบุคคลใด ฟังแม้นิดหน่อย ย่อมเห็นธรรมด้วยนามกาย
บุคคลใด ไม่ประมาทธรรม, บุคคลนั้นแลเป็นผู้ทรงธรรม



เจริญในธรรมครับ

เพียรฝึกตบะสร้าง สัทธา
เพียรก่อญาณปัญญา แต่งไว้
เพียรละซึ่งกามา ความตรึก ฟุ้งใจ
เพียรละสัญโญชน์ให้ หมดสิ้นรูปนาม

บัณฑิตเพียรเพ่งรู้ ละกาม
บัณฑิตจิตผ่อมงาม มัคคตั้ง
บัณฑิตพิชิตความ ชนะแน่ โดยธรรม
บัณฑิตมิเผลอพลั้ง อ่อนข้อแก่มาร



ฌายึ วิรชมาสีนํ
กตกิจฺจํ อนาสวํ
อุตฺตมตฺถํ อนุปฺปตฺตํ
ตมหํ พฺรูมิ พฺราหฺมณํ




เรากล่าวบุคคล ผู้เพ่งฌาน
ปราศจากธุลี นั่งอยู่ผู้เดียว
ทำกิจเสร็จแล้ว ไม่มีอาสวะ
บรรลุประโยชน์อันสูงสุดนั้น ว่าเป็นพราหมณ์



เจริญในธรรมครับ