ดอกนุ่น
อรุณรุ่งฤดูหนาว
หมอกหนาพร่าขาว
พร่างพราวพรมหนาวฟ้าหลัว
หอมหมอกหอมดินกลิ่นกลั้ว
ห่มหอมล้อมตัว
เร้ารัวแดดแรกแห่งวัน
น้ำค้างระยับรับขวัญ
สะท้อนตะวัน
หม่นหมองวันหมอกโรยริน
นานานกน้อยผกผิน
โบกปีกโบยบิน
หากินส่งเสียงครื้นเครง
ฟังคล้ายเสียงใครบรรเลง
พิณซอคลอเพลง
เร่งหนาวให้ดอกนุ่นบาน
ดอกนุ่นกรุ่นหอมออมหวาน
ใครหนอเติมน้ำตาล
ให้นกสนานลิ้มรส
บรรจงจะงอยปากจด
โลมลิ้มชิมซด
รสหวานนุ่มหนาวลมเหนือ
แสงแดดอุ่นเอื่อยเรื่อยเรื่อ
ผิวแผ่วผ่านเพื่อ
โลกนี้ได้เผื่อผิวผิง
แดดอุ่นโอบเอื้อไออิง
กอดเข่านั่งนิ่ง
อดีตอ้อยอิ่งอุ่นใจ
อนาคตล่องลอยไสว
ปัจจุบันแล่นไล่
นับหนาวได้หลายสิบร้าง
ดอกนุ่นกรุ่นหอมหมอกจาง
ลมโชยมาบางบาง
กลีบเก่าร่วงขวางทางเดิน
สติสัมปชัญญะสะเทิ้น
สัมผัสกล่าวเกริ่น
ไตรลักษณ์ผ่านเผินเชิญรู้
ดอกนุ่นกรุ่นหอมดอมดู
ตูมบานร่วงพรู
เดี๋ยวกูก็ไปตามนั้น
สิริมงคล.....ม.ค.๔๙
| ไฟล์แนป: |
|
คำอธิบาย: ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต images[1].jpg [ 3.72 KiB | เปิดดู 1789 ครั้ง ] |