นางวิสาขา

จะเล่าขาน ถึงนาง วิสาขา
มหา อุบาสิกา ผู้รูปสวย
เป็นบุตรี เศรษฐี ที่ร่ำรวย
พ่อแม่ด้วย ธนัญชัย สุมนาตน

เกิดที่เมือง ภัททิยะ อังคะแคว้น
ย้ายสู่แว่น สาเกต เขตโกศล
ตามบิดา จวบเติบใหญ่ ได้ยุคล
ด้วยจิตนนท์ ปุณณวัฒน์ ชื่อสามี

อันว่านาง วิสาขา เขาเล่าว่า
ลุโสดา ปัตติผล คนโจษศรี
เมื่ออายุ เจ็บขวบ คงพอดี
ใจจึงมี ธรรมแท้ เป็นแน่นอน

ซึ่งบิดา สามี มิคารชื่อ
นั้นนับถือ วิสาขา ที่มาสอน
นางได้ย้าย เข้าอู่ มาอยู่นอน
ในบ้านก่อน แล้วจึงทำ นำกลับใจ

ท่านมิคาร ถือครนถ์ ในกาลเก่า
นางจึงเอา พุทธธรรม จริงสดใส
จนเศรษฐี มิคาร แจ้งฤทัย
นับถือใน พุทธศาสน์ ประกาศตัว

ท่านเศรษฐี เรียกนาง ว่าท่านแม่
แม้จะแก่ เป็นบิดา ของเจ้าผัว
จนเหล่าคน เรียกชื่อนาง ไม่เมามัว
มารดาทั่ว แห่งมิคาร เศรษฐีดัง

วิสาขา ศรัทธายิ่ง พุทธศาสน์
ถึงขนาด ขายสิ่งของ ออกเลหลัง
เครื่องประดับ มหาลดา ปสาธนัง
เพื่อสร้างสั่ง เป็นวัด บุพพาราม

สร้างมิคาร มาตุ ปราสาท
ชื่อประกาศ ความนับถือ มิต้องถาม
ถวายแด่ พุทธองค์ สงฆ์ทั่วคาม
นครนาม สาวัตถี ที่สร้างมัน

พุทธองค์ ทรงยกย่อง แม่ผ่องแผ้ว
หนึ่งนางแก้ว ผู้ให้ แลเสกสรรค์
ผู้เป็นเลิศ ทายิกา จวบทุกวัน
คือนางนั้น วิสาขา น่าชื่นชม

นางมีบุตร หญิงชาย หลายเนื้อหน่อ
ต่างดีพอ พูนผล ทุกคนสม
นางอายุ ร้อยยี่สิบ เป็นอุดม
ด้วยอารมณ์ บ่มธรรม นำจิตเอย.

จ่าสิบตรี เทวฤทธิ์ ทูลพันธ์
ร้อยกรอง จาก พจนานุกรม พุทธศาสน์ ฉบับพระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต)