จันทรานุสติ

เดือนดับลับลาดวงดาว
ห้วงหาวย่อมมืดมัวหม่น
ดุจดังดวงจิตของคน
หมองหม่นเมื่อขาดสติครอง

โลภะโทสะโมหะ
อมตะครอบจิตคนผอง
คนควรพิจารณ์ไตร่ตรอง
สติต้องติดตามเตือนตน

อย่าตกเป็นทาสกิเลศชัก
เดี่ยวจักพาตนหมองหม่น
สติดุจเดือนเตือนกมล
พาตนให้พ้นผองภัย
................

ขอร่วมแจมแต่มิกล้าต่อกลอน
ท่านครูกวี จึงนำกลอนเก่าที่เคย
โพสไว้แล้วในธรรมจักมาสนับสนุน
ว่าเห็นด้วยว่ามาฆะที่มีหมอกมามัว
นั้น เพียงแค่เดือนกับใจคนเท่านั้น
ส่วน โอวาทปาติโมกข์ ของพระศาสดา
ร่วม ๒๖๐๐ ปี แล้วยังแจ่มจำรัสอยู่เสมอ
เป็น อกาลิโก อย่างแท้จริง

เจริญธรรมท่านกุหลาบสีชา
เป็นไงบ้าง สบายดีไหม ห่างหายไม่ได้ทักทาย
นานแล้ว รำลึกถึงอยู่นะ เจริญธรรม