~ ไ ร้ รั ก ไ ร้ ผ ล ~

คนเราเกิดมาแล้วชาติหนึ่ง ควรคำนึงถึงชาติศาสนา
ไม่ยอมให้เสียทีที่เกิดมา ในหมู่ประชาชาวไทย

แม้นใครตั้งจิตคิดรักตัว จะมัวนอนนิ่งอยู่ไฉน
ควรให้ร้อนอกร้อนใจ เพื่อให้พรั่งพร้อมทั่วตน

ชาติใดไร้รักสมัครสมาน จะทำการสิ่งใดก็ไร้ผล
แม้นชาติย่อยยับอับจน บุคคลจะสุขอยู่อย่างไร

ใครมาเป็นเจ้าเข้าครอง คงจะต้องบังคับขับไส
เคี่ยวเข็ญเย็นค่ำกรำไป ตามวิสัยเชิงเช่นผู้เป็นนาย

เขาจะเห็นแก่หน้าค่าชื่อ จะนับถือพงศ์พันธุ์นั้นอย่าหมาย
ไหนจะต้องเหนื่อยยากลำบากกาย ไหนจะอายทั่วทั้งโลกา



(ที่มา :คำร้อง : พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๖
ทำนอง : ครูเอื้อ สุนทรสนาน)