พระอยู่เพียง รูปเดียว เปล่าเปลี่ยวนัก
ณ ที่พัก มืดสลัว มัวสายฝน
เพียงเทียนน้อย เล่มเดียว เป็นเพื่อนตน
ยังตั้งใจ ฝึกฝน ศึกษาธรรม


ที่มาของ บทนี้ และภาพประกอบ



วันหนึ่ง ผมได้ไปเยี่ยมสวนโมกข์
เดินลึกเข้าไป เป็นป่า
เป็นกุฏิพระ

มีพระบวชใหม่ อยู่ 70 รูป กระจายกันไป เป็นพระนักศึกษา มหาวิทยาลัย

ป่าแถวนี้มืดมากฝนตกหนักมาก
ผมเห็นแสงเทียน
ปรากฏว่า เป็นพระรูปหนึ่ง อยู่รูปเดียว
ท่านกำลังอ่านหนังสือ
พยายามตะแคงหนังสือ เพื่อให้อ่านได้ด้วยแสงเทียนเล่มนี้เล่มเดียวที่ท่านมี
.....
.....
ผมยืนนิ่งอยู่ตรงนี้เป็นเวลานาน
รับรู้ความปีติ ที่เห็นผู้ปฏิบัติธรรม
เป็นความซาบซึ้งที่บอกไม่ถูกจริงๆ



นำมาเล่าสู่กันฟังนะครับ

สาธุ อนุโมทนากับคุณ จักรแก้วรัตนะ ด้วยครับ ที่นำภาพแห่งความร่มเย็นมาฝาก