สวัสดีครับ กัลยาณมิตรกวีธรรมทุกท่าน มีบทกวีมาฝากครับ



จากใจพ่อ

(๑)

“ลูกเอ๋ยยังไม่เคยรู้ฤทธิ์ร้าย
เมื่อความรักคลับคลายแล้วหน่ายหนี
อันเจ็บปวดยวดยิ่งทุกสิ่งมี
ไม่เท่าที่เจ็บช้ำระกำรัก ฯ”


พ่อแผนสอนลูกชายเจ้าพลายงาม
ทุกข์เมื่อยามจากกันนั้นทุกข์หนัก
ทุกข์เมื่อรักไม่สมขมขื่นนัก
ทุกข์ประจักษ์แจ้งในใจผู้ทุกข์

ทุกข์ทึกทักศักดิ์ศรีถึงชีวิต
ทุกข์เพราะคิดยึดมั่นสำคัญสุข
ทุกข์ทุรนทุรายในทุรยุค
ทุกข์เพราะเห็นแก่สนุกต้องทุกข์ทน

ทุกข์วัยลูกวัยรุ่นเพราะหุนหัน
ตั้งสติไม่ทันตีกันป่น
เพราะยึดมั่นสำคัญหมายในตัวตน
ยึดบุคคลยึดค่าสถาบัน

เป็นความทุกข์ร่วมสมัยของวัยรุ่น
แสวงคุณแสวงค่ามายึดมั่น
ต้องการหวังพลังใจให้แก่กัน
ต้องการความสำคัญการยอมรับ

หนึ่งต้องการความรักจากทุกคน
จึงรักตนรักแต่งรักแปลงปรับ
อยากรักและผูกพันกระชั้นกระชับ
อยากถูกนับเป็นหนึ่งในใจเธอ

สองต้องการความรู้อยู่ในตน
จึงดิ้นรนแสวงรู้อยู่เสมอ
รู้เพื่อชอบชอบเพื่อรู้รู้ล้ำเลอ
รู้เพื่อเจอความจริงในสิ่งนั้น

สามต้องการเป็นตัวของตัวเอง
จึงชอบเพลงชอบแสดงชอบแข่งขัน
ชอบมีกลุ่มมีนามความสำคัญ
ทุกข์แห่งวันวัยเยาว์อันเร่าร้อน ฯ


เป็นบทกวีของท่านเนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ...ค่อยมาต่อตอนสอง (๒) ในคราวหน้าครับ



เจริญในธรรมครับ

(๒)

... ... ... ลูกพ่อ ... ... ...
โลกทุกวันมันย่อและมันหย่อน
หาความพอดีได้ไม่แน่นอน
มีขั้นตอนถี่ห่างแตกต่างกัน

คืนกับวันสั้นกับยาวเก่ากับใหม่
อย่าหลงใหลไปตามความแปรผัน
จงดูมันแต่อย่าได้ไปยึดมัน
อย่าสำคัญทุกอย่างแต่ข้างดี

อย่าสำคัญทุกอย่างแต่ข้างร้าย
สองบวกสองมิใช่หมายกลายเป็นสี่
ทรายสองกองบวกคูณพูนทวี
กลายเป็นหนึ่งทันทีใช่สี่กอง

มองอะไรให้ตลอดยอดถึงโคน
อย่ากระโจนผลีผลามไปตามคล่อง
เขาว่างามเห็นงามตามครรลอง
ไม่รู้หยั่งชั่งตรองให้ถ่องแท้

โลกเราอยู่ด้วยแรงสำแดงรู้
คนเราอยู่ด้วยแรงรู้แปลงแก้
อย่าอยู่ไปตามแรงเปลี่ยนแปลงแปร
รู้เดินสวนทวนกระแสจึงแน่จริง

อันตัวตนคนนี้มีอยู่สาม
ตัวคนอื่นเห็นงามเราตามวิ่ง
ตัวที่เราเห็นงามตามช่วงชิง
กับตัวเองมิต้องอิงอาศัยใคร

จงเป็นตัวของตัวเองเร่งเรียนรู้
อยู่ในโลกจงอยู่เหนือโลกได้
อยู่ให้เหนือเพื่อเห็นความเป็นไป
รู้อะไรเป็นอะไรในทุกครั้ง

พ่ออยู่ในตาลูกเมื่อลูกเห็น
พ่ออยู่ในใจเต้นเป็นใจหวัง
พ่อคือลูกลูกคือพ่อต่อพลัง
พ่อกับลูกจะปลูกฝังความดีงาม ฯ



จากหนังสือวันเด็กแห่งชาติ พ.ศ.๒๕๓๘ “ด้วยความรัก”...เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์



เจริญในธรรมครับ