ลานธรรมจักร http://dhammajak.net/forums/ |
|
พุทธสุภาษิต เกี่ยวกับเรื่องชีวิตทั่วไป http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=8&t=37619 |
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 |
เจ้าของ: | Hanako [ 04 เม.ย. 2011, 09:03 ] |
หัวข้อกระทู้: | พุทธสุภาษิต เกี่ยวกับเรื่องชีวิตทั่วไป |
พุทธสุภาษิต เกี่ยวกับเรื่อง “ชีวิตทั่วไป”
อตฺตาหิ อตฺตโน นาโถ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ธมฺเมน วิตฺตเมเสยฺย บุคคลพึงหาเลี้ยงชีพโดยทางชอบธรรม ยถา ภุตฺตญฺจ พฺยาหร จงทำงานให้สมกับอาหารที่บริโภค โภเค สํหรมานสฺส ภมรสฺส อิรียโต จงเก็บรวบรวมทรัพย์สิน เหมือนผึ้งเที่ยวรวมน้ำหวานสร้างรัง อลาโภ ธมฺมิโก เสยฺโย ลาโภ อธมฺมิโก ถึงไม่ได้แต่ชอบธรรมยังดีกว่า ได้โดยไม่ชอบธรรม สุภาสิตา จ ยา วาจา เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ พูดดี เป็นมงคลอย่างสูงสุด ยถาวาที ตถาการี พูดอย่างใด พึงทำอย่างนั้น จิตตํ ทนฺตํ สุขาวหํ จิตที่ฝึกดีแล้วนำสุขมาให้ เตลปตฺตํ ยถา ปริหเรยฺย เอว สจิตฺตมนุรกฺเข พึงรักษาจิตของตน เหมือนคนประคองบาตรเต็มไปด้วยน้ำมัน นตฺถิ พาเล สหายตา ความเป็นสหายไม่มีในคนพาล อตฺถมฺหิ ชาตมฺหิ สุขา สหายา เมื่อมีกิจธุระเกิดขึ้น สหายจะช่วยให้สุขใจได้ สตํ กตานิ ปญฺญานิ ตํ มิตฺตํ สมฺปรายิกํ ความดีที่ทำไว้เองเป็นมิตรติดตามตัวไปเบื้องหน้า โน จ ลเภถ นิปกํ สหายํ เอโก นเร น จ ปาปานิ กยิรา ถ้าไม่ได้สหายผู้รอบคอบ พึงเที่ยวไปคนเดียวและไม่พึงทำความชั่ว มนาโป โหติ ขนฺติโก ผู้มีความอดทนย่อมเป็นที่ชอบใจของบุคคลอื่น อุฏฐาตา วินฺทเต ธนํ คนขยันย่อมหาทรัพย์ได้ เทวา น อิสฺสนฺติ ปุริสปรกฺมสฺส คนที่พากเพียรไม่หยุด เทวดาก็กีดกันไม่ได้ ปญฺญาสหิโต นโร อิธ ทุกฺเข สุขานิ วินฺทติ คนมีปัญญา ถึงแม้ตกทุกข์ก็ยังหาสุขพบ ยสฺส รตยา วิวสาเน อายุ อปฺปตรํ สิยา วันคืนเคลื่อนคล้อย อายุก็เหลือน้อยเข้าทุกที น มิยฺยมานํ ธนมนฺเวติ กิญฺจิ เมื่อตาย ทรัพย์สักนิดเดียวจะติดตัวไปก็ไม่มี |
เจ้าของ: | ariyachon [ 07 เม.ย. 2011, 19:11 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: พุทธสุภาษิต เกี่ยวกับเรื่อง ชีวิตทั่วไป |
เจ้าของ: | saovapa [ 22 ก.ย. 2011, 16:17 ] | ||
หัวข้อกระทู้: | Re: พุทธสุภาษิต เกี่ยวกับเรื่อง ชีวิตทั่วไป | ||
|
เจ้าของ: | Hanako [ 18 พ.ย. 2014, 17:26 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: พุทธสุภาษิต เกี่ยวกับเรื่อง ชีวิตทั่วไป |
พุทธสุภาษิต เกี่ยวกับเรื่อง “ทาน”
นตฺถิ จิตฺเต ปสนฺนมฺห อปฺปกา นาม ทกฺขิณา เมื่อจิตเลื่อมใสแล้ว ทักขิณาทานชื่อว่าน้อยย่อมไม่มี ขุ.วิมาน. ๒๖/๘๒ วิเจยฺย ทานํ สุคตปฺปสตฺถํ การเลือกให้ อันพระสุคตทรงสรรเสริญ สํ.ส. ๑๕/๓๐ พาลา หเว นปฺปสํสนฺติ ทานํ คนพาลเท่านั้น ย่อมไม่สรรเสริญทาน ขุ.ธ. ๒๕/๓๘ ททํ มิตฺตานิ คนฺถต ผู้ให้ ย่อมผูกไมตรีไว้ได้ สํ.ส. ๑๕/๓๑๖ ททมาโน ปิโย โหติ ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก องฺ.ปญฺจก. ๒๒/๔๔ สุขสฺส ทาตา เมธาวี สุขํ โส อธิคจฺฉติ ปราชญ์ผู้ให้ความสุข ย่อมได้รับความสุข องฺ.ปญฺจก. ๒๒/๔๕ เสฏฐนฺทโท เสฏฐมุเปติ ฐานํ ผู้ให้สิ่งประเสริฐ ย่อมถึงฐานะที่ประเสริฐ องฺ.ปญฺจก. ๒๒/๕๖ อคฺคสฺมึ ทานํ ททตํ อคฺคํ ปุญฺญํ ปวทฺฒติ อคฺคํ อายุ จ วณฺโณ จ ยโส กิตฺติ สุขํ พลํ เมื่อให้ทานในวัตถุอันเลิศ บุญอันเลิศ อายุ วรรณะ ยศ เกียรติ สุข และ กำลังอันเลิศ ก็เจริญ ขุ.อิติ. ๒๕/๒๙๙ อคฺคทายี วรทายี เสฏฺฐทายี จ โย นโร ทีฆายุ ยสวา โหติ ยตฺถ ยตฺถูปปชฺชติ ผู้ให้สิ่งที่เลิศ ให้สิ่งที่ดี ให้สิ่งที่ประเสริฐ ย่อมเป็นผู้มีอายุยืน มียศ ในภพที่ตนเกิด องฺ.ปญฺจก. ๒๒/๕๖ ปุพฺเพ ทานาทิกํ ทตฺวา อิทานิ ลภตี สุขํ มูเลว สิญฺจิตํ โหติ อคฺเค จ ผลทายกํ ให้ทานเป็นต้นก่อน จึงได้สุขบัดนี้ เหมือนรดน้ำที่โคนให้ผลที่ปลาย สทฺทสารตฺถชาลินี ยถา วาริวหา ปูรา ปริปูเรนฺติ สาคร เอวเมว อิโต ทินฺนํ เปตานํ อุปกปฺปติ ห้วงน้ำที่เต็ม ย่อมยังสาครให้เต็มได้ฉันใด ทานที่ให้แต่โลกนี้ ย่อมสำเร็จแก่ผู้ละไปแล้วฉันนั้น ขุ.ขุ. ๒๕/๑๐ โส จ สพฺพทโท โหติ โย ททาติ อุปสฺสยํ อมตนฺทโท จ โส โหติ ธมฺมมนุสาสติ ผู้ใดให้ที่พักอาศัย ผู้นั้นชื่อว่าให้สิ่งทั้งปวง ผู้ใดสอนธรรม ผู้นั้นชื่อว่าให้อมตะ สํ.ส. ๑๕/๔๔ อนฺนโท พลโท โหติ วตฺถโท โหติ วณฺณโท ยานโท สุขโท โหติ ทีปโท โหติ จกฺขุโท ผู้ให้ข้าวชื่อว่าให้กำลัง ผู้ให้ผ้าชื่อว่าให้ผิวพรรณ ผู้ให้ยานพาหนะชื่อว่าให้ความสุข ผู้ให้ประทีปโคมไฟชื่อว่าให้จักษุ สํ.ส. ๑๕/๔๔ อเทยฺเยสุ อททํ ทานํ เทยฺเยสุ โย ปเวจฺฉติ อาปาสุ พฺยสนํ ปตฺโต สหายํ อธิคจฺฉติ ผู้ใดไม่ให้ทานในคนที่ไม่ควรให้ แต่ให้ทานในคนที่ควรให้ เมื่อประสบปัญหา ย่อมได้พบผู้ช่วยเหลือ (โพธิสตฺต) ขุ.ชา.จตุกฺก. ๒๗/๑๒๙ อเทยฺเยสุ อททํ ทานํ เทยฺเยสุ โย ปเวจฺฉติ อาปาสุ พฺยสนํ ปตฺโต สหายํ อธิคจฺฉนฺติ ผู้ใดไม่ให้ทานในคนที่ไม่ควรให้ ย่อมให้ในคนที่ควรให้ ผู้นั้นประสบความเสื่อมเพราะอันตราย ย่อมได้สหาย (โพธิสตฺต) ขุ.ชา.จตุกฺก. ๒๗/๑๒๙ อเทยฺเยสุ ททํ ทานํ เทยฺเยสุ นปฺปเวจฺฉติ อาปาสุ พฺยสนํ ปตฺโต สหายํ นาธิคจฺฉติ ผู้ใดให้ทานในบุคคลที่ไม่ควรให้ ไม่ให้ในคนที่ควรให้ ผู้นั้นถึงความเสื่อมเพราะอันตราย ย่อมไม่ได้สหาย (โพธิสตฺต) ขุ.ชา.จตุกฺก. ๒๗/๑๒๙ มนาปทายี ลภเต มนาปํ อคฺคสฺส ทาตา ลภเต ปุนคฺคํ วรสฺส ทาตา วรลาภี จ โหติ เสฏฺฐนฺทโท เสฏฺฐมุเปติ ฐานํ ผู้ให้ของชอบใจ ย่อมได้ของชอบใจ ผู้ให้ของเลิศ ย่อมได้ของเลิศ ผู้ให้ของดี ย่อมได้ของดี ผู้ให้ของประเสริฐ ย่อมถึงฐานะอันประเสริฐ อง.ปญฺจก. ๒๒/๕๖ |
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |