38335.วิสาขมาส

กระบี่ไร้เงา

พระโพธิสัตว์ประสูติ

:b47:

คราเมื่อพระโพธิสัตว์เจ้า .... ครรไล
เสด็จจากพระครรภ์ไซร้ .......... เกริกก้อง
เจ็ดวันพระมารดาสิ้นชีพไป่ ..... อยู่ยั้ง หล้าแล
สู่ดุสิตแดนเทพซร้อง ............. เสกแต้มบรรลือ

:b47:

คราเมื่อพระโพธิสัตว์เจ้า .... ครรไล
เสด็จจากพระครรภ์ไซร้ ........... เกริกกล้า
พระมารดาบริหารครรภ์ได้ ........ ครบทศ- มาสนอ
มิเคลื่อนมิหย่อนล้า ................ ถ้วนครบสิบเดือน

:b47:

สตรียามคลอดบุตรไซร้ ...... นั่งนอน
กายอยู่บนบรรจถรณ์ .............. ทุกผู้
พระมารดามินั่งนอน ............... ยามประสูติ
อิริยาบทยืนอยู่ ..................... นี่นี้ธรรมดา

:b47:

ยามเมื่อพระโพธิสัตว์ ........ เสด็จลง
มวลเทพเทวาคง .................. รับร่าง
มนุษย์รับตามเทพทรง ........... พระกาย ไว้นา
นี่อีกข้อหนึ่งอ้าง .................. ยามพระประสูติกาล

:b47:

ก่อนพระบาทสัมผัสพื้น ...... พสุธา
สี่เทพบุตรนำพา ................... เยื้องย่าง
นำพระโพธิสัตว์สู่มารดา ......... แทบบาท ท้าวนา
ทูลให้ยินดีสล้าง ................... ยิ่งแท้ปุญญา

:b47:

ยามเสด็จจากครรภ์ .......... พระมารดา
สะอาดทั่วทั้งพระกายา ........... ยิ่งแท้
ปราศเสมหะ น้ำ โลหิตา ......... ผ่องแผ้ว
พระโพธิสัตว์สะอาดยิ่งแล้ ........ เพริศพริ้งพระกาย

:b47:

สองธารน้ำหลากจาก ........ เบื้องบน
ทั้งร้อน เย็น เพื่อระคน ........... พรมพร่าง
อุทกกิจเพื่อดล .................... โพธิสัตว์ เจ้านา
อีกทั้งพระผู้สร้าง .................. นี่นี้พระมารดา

:b47:

ยามพระโพธิสัตว์เจ้า .......... ยืนประทับ
พระบาทเสมอมิสลับ ............... เรียบยิ่ง
เจ็ดก้าวย่างดังสดับ ................ ผินพักตร์ อุดรเฮย
เปล่งวาจามิเกรงกริ่ง ............... ชาตินี้สิ้นพลัน

:b47:

หมื่นโลกธาตุสั่นสะเทื้อน ..... สะเทือนไหว
ทุกหล้าโลกเปิดกว้างให้ ........... เห็นทั่ว
นรกจรดพรหมโลกไซร้ ............ สว่างยิ่ง
ล่วงเทวานุภาพกลั้ว .................มหาสัตว์อุบัติดล

รูปภาพ

เจริญในธรรมค่ะ :b48:

กระบี่ไร้เงา

พระโพธิสัตว์ประสูติ

[๑๙] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมดามีอยู่ดังนี้
ในเมื่อพระโพธิสัตว์ประสูติแล้วได้ ๗ วัน
พระมารดาของพระโพธิสัตว์ย่อมทิวงคตเสด็จเข้าถึงชั้นดุสิต
ข้อนี้เป็นธรรมดาในเรื่องนี้ ฯ

[๒๐] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมดามีอยู่ดังนี้
หญิงอื่นๆ บริหารครรภ์ ๙ เดือนบ้าง ๑๐ เดือนบ้าง จึงคลอด
พระมารดาของพระโพธิสัตว์หาเหมือนอย่างนั้นไม่
พระมารดาของพระโพธิสัตว์บริหารพระโพธิสัตว์ด้วยพระครรภ์ครบ ๑๐ เดือนถ้วน จึงประสูติ
ข้อนี้เป็นธรรมดาในเรื่องนี้ ฯ

[๒๑] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมดามีอยู่ดังนี้
พระมารดาของพระโพธิสัตว์ย่อมไม่ประสูติเหมือนหญิงอื่นๆ ซึ่งนั่งหรือนอนคลอด
ส่วนพระมารดาของพระโพธิสัตว์ประทับยืนประสูติพระโพธิสัตว์
ข้อนี้เป็นธรรมดาในเรื่องนี้ ฯ

[๒๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมดามีอยู่ดังนี้
ในเวลาที่พระโพธิสัตว์เสด็จออกจากพระครรภ์พระมารดา
พวกเทวดารับก่อน พวกมนุษย์รับทีหลัง
ข้อนี้เป็นธรรมดาในเรื่องนี้ ฯ

[๒๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมดามีอยู่ดังนี้
ในเวลาที่พระโพธิสัตว์เสด็จออกจากพระครรภ์พระมารดา
และยังไม่ทันถึงแผ่นดิน เทวบุตร ๔ องค์ประคองรับพระโพธิสัตว์นั้น
แล้ววางไว้เบื้องหน้าพระมารดา กราบทูลว่า
ขอจงมีพระทัยยินดีเถิดพระเทวี พระโอรสของพระองค์ที่เกิดมีศักดิ์ใหญ่
นี้เป็นธรรมดาในเรื่องนี้ ฯ

รูปภาพ

เจริญในธรรมค่ะ :b48:

กระบี่ไร้เงา

[๒๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมดามีอยู่ดังนี้
ในเวลาที่พระโพธิสัตว์เสด็จออกจากพระครรภ์พระมารดา
เสด็จออกอย่างง่ายดายทีเดียว ไม่เปรอะเปื้อนด้วยน้ำ
ไม่เปรอะเปื้อนด้วยเสมหะ ไม่เปรอะเปื้อนด้วยโลหิต
ไม่เปรอะเปื้อนด้วยอสุจิ อย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นผู้บริสุทธิ์ผุดผ่อง

ดูกรภิกษุทั้งหลาย
แก้วมณีอันบุคคลวางลงไว้ในผ้ากาสิกพัสตร์
แก้วมณีย่อมไม่ทำผ้ากาสิกพัสตร์ให้เปรอะเปื้อนเลย
ถึงแม้ผ้ากาสิกพัสตร์ก็ไม่ทำแก้วมณีให้เปรอะเปื้อน เพราะเหตุไรจึงเป็นดังนั้น
เพราะสิ่งทั้งสองเป็นของบริสุทธิ์ แม้ฉันใด

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกันแล
ในเวลาที่พระโพธิสัตว์เสด็จออกจากพระครรภ์พระมารดา
เสด็จออกอย่างง่ายดายทีเดียว ไม่เปรอะเปื้อนด้วยน้ำ
ไม่เปรอะเปื้อนด้วยเสมหะ ไม่เปรอะเปื้อนด้วยโลหิต
ไม่เปรอะเปื้อนด้วยอสุจิ อย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นผู้บริสุทธิ์ผุดผ่อง
ข้อนี้เป็นธรรมดาในเรื่องนี้ ฯ

[๒๕] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมดามีอยู่ดังนี้
ในเวลาที่พระโพธิสัตว์เสด็จออกจากพระครรภ์พระมารดา
ธารน้ำย่อมปรากฏจากอากาศสองธาร เย็นธารหนึ่ง ร้อนธารหนึ่ง
สำหรับกระทำอุทกกิจ แก่พระโพธิสัตว์และพระมารดา
ข้อนี้เป็นธรรมดาในเรื่องนี้ ฯ

[๒๖] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมดามีอยู่ดังนี้
พระโพธิสัตว์ผู้ประสูติแล้วได้ครู่หนึ่ง
ประทับยืนด้วยพระบาททั้งสองอันสม่ำเสมอ ผินพระพักตร์ทางด้านทิศอุดร
เสด็จดำเนินไปเจ็ดก้าว และเมื่อฝูงเทพดากั้นเศวตฉัตรตามเสด็จอยู่
ทรงเหลียวแลดูทั่วทุกทิศ เปล่งวาจาว่า เราเป็นยอดของโลก เราเป็นใหญ่แห่งโลก
เราเป็นผู้ประเสริฐแห่งโลก ความเกิดของเรานี้เป็นครั้งที่สุด บัดนี้ความเกิดอีกมิได้มี ดังนี้
ข้อนี้เป็นธรรมดาในเรื่องนี้ ฯ

[๒๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมดามีอยู่ดังนี้
เมื่อใด พระโพธิสัตว์เสด็จออกจากพระครรภ์พระมารดา
เมื่อนั้น ในโลกพร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก
ในหมู่สัตว์พร้อมทั้งสมณพราหมณ์เทวดาและมนุษย์
แสงสว่างอันยิ่งไม่มีประมาณ ย่อมปรากฏล่วงเทวานุภาพของเทวดาทั้งหลาย
ช่องว่างซึ่งอยู่ที่สุดโลกมิได้ถูกอะไรปกปิด ที่มืดมิดก็ดี
สถานที่ที่พระจันทร์และพระอาทิตย์เหล่านี้ซึ่งมีฤทธิ์มาก
มีอานุภาพมากปานนี้ส่องแสงไปไม่ถึงก็ดี ในที่ทั้งสองชนิดนั้น
แสงสว่างอันยิ่งไม่มีประมาณ ย่อมปรากฏล่วงเทวานุภาพของเทวดาทั้งหลาย
ถึงสัตว์ทั้งหลายที่เกิดในสถานที่เหล่านั้นก็จำกันและกันได้ ด้วยแสงสว่างนั้นว่า
พ่อเฮ้ย ได้ยินว่าถึงสัตว์พวกอื่นที่เกิดในนี้ก็มีอยู่เหมือนกัน และหมื่นโลกธาตุนี้
ย่อมหวั่นไหวสะเทื้อนสะท้าน ทั้งแสงสว่างอันยิ่งไม่มีประมาณ
ย่อมปรากฏในโลกล่วงเทวานุภาพของเทวดาทั้งหลาย
ข้อนี้เป็นธรรมดาในเรื่องนี้ ฯ

รูปภาพ

เจริญในธรรมค่ะ :b48:

saovapa

กฎการใช้บอร์ด

38335.วิสาขมาส

ผู้ใช้งานขณะนี้


ทั่วไป เว็บธรรมจักร