ยามรุ่งอรุณ
ก่อนแดดจะอุ่น ขอบฟ้าสีทอง
นกยางอ้อมฟ้า ฝ่าแสงฉายส่อง
พิศผ่านการตรอง นกทองบินไป

ครั้นนกบินวก
สู่ตะวันตก ฝูงนกเดิมใย
สีขาวสะอาด ผุดผาดเหนือใด
ถลาไถล คล้ายปุยฝ้ายปน

บินวนอีกมุม
มองนกย้ายกลุ่ม ใยเห็นหมองหม่น
ย้อมดำหมองมัว ทาทั่วปีกขน
คล้ายกาเสียจน สับสนจริงจริง

ชี้ให้เห็นว่า
บางทีที่ตา เราเห็นบางสิ่ง
หรือเพียงบางมุม ไม่คลุมครอบยิ่ง
ความจริงบางจริง อาจไม่จริงเลย

สิริมงคล
๓๐/๐๗/๕๔