แจมแจ่ม เขียน:
มนุษย์ ดำเนินชีวิตกันไป ตราบเท่าที่ลมหายใจยังคงมีอยู่ เข้าอยู่ ออกอยู่
เราขวนขวายแสวงหาสิ่งใดกัน บนเส้นทางเดินนี้ ในหนทางนี้ ที่ก้าวเท้าออกจากบ้าน ไป ก้าวเท้าขึ้นเตียงนอนทุกวันๆ
รอวันดับสิ้นแห่งชีวิตเรา หลายต่อหลายคนบอกว่า เราต้องทำวันนี้ให้ดีที่สุด อะไรคือดีที่สุด
ไม่ต้องกลัวตายกันไปหรอกหนา เมื่อใดเกิด เมื่อนั้นความตายจากรออยู่ตรงหน้าท่านแล้ว
ไม่อยากเกิดอีกแล้ว ประโยคนี้ ไม่ใช่การเลือกและคำพูดที่ต้องการหรือไม่ ได้หรือไม่ได้ แต่มันคือ การทำ
ทำสิ่งใดจึงจะไม่ต้องมาเกิดให้วุ่นวายอีก เกิดปุ๊บก็ต้องมานั่งท่องก ข ค a b c กันใหม่ทุกคราวไปหรือนี่ ทำผิดก็โดนตี หรือนี่ ตายๆๆๆ
ไหนเลยจะต้องคอยประทินกาย ชำระความโสโครกแห่งกายตนทุกวี่วันเพื่อเลี่ยงความสกปรกแห่งกาย ไม่ให้ปรากฏแก่สายตา จมูกรับกลิ่น ของพรรคพวกอีกเหล่า
เกิดมาก็ต้องไปตกหลุมรัก แลอกหัก ดังกรอบแกรบ หักเสียงอย่างนี้เรียกว่า หักไม่มีชิ้นดี
ไหนจะเป็นความผิดหวังสารพัด สารเพ คิดคาดแล้วไม่เป็นไปตามคาด ทำใจตนทุกข์หนักหนา
การรับรู้สรรพสิ่งทั้งมวล ด้วยใจเรานี้ ช่าง สนุก สุขและทุกข์ แล วนเวียน ผันเปลี่ยน มิ จีรังยั่งยืน
ฝันใดเล่า คือ จริง
ณ ห้วงเวลานี้ อาจเป็นได้แค่ภาพรับรู้
ในอนาตคเราอาจฝันถึง เวลาตอนนี้
แล รู้สึกว่า อะไรกันหนักหนา
หากแต่เป็นก็เพียง ภาพฝันไป
ฝันถึง ห้วงน้ำมหาสมุทรสุดหยั่ง
ตัวตนนั้นจมนิ่งดิ่งสุดหา
แรงสะบัด พลัดพรากจำจากลา
เหวี่ยง ซ้าย ขวา หน้าคะมำขำเหลือทน
จะผู้ใดแรงกรรมทำงานหนัก
มิมีพัก แลพรรค แสวงหา
ยุติธรรม ตุลาการ คัดค้านนา
เพียงก้มหน้ายอมรับ ชะตา ตน
......................................................................
เราขวนขวายแสวงหาสิ่งใดกัน บนเส้นทางเดินนี้ ในหนทางนี้ ที่ก้าวเท้าออกจากบ้าน ไป ก้าวเท้าขึ้นเตียงนอนทุกวันๆ
รอวันดับสิ้นแห่งชีวิตเรา หลายต่อหลายคนบอกว่า เราต้องทำวันนี้ให้ดีที่สุด อะไรคือดีที่สุด
ไม่ต้องกลัวตายกันไปหรอกหนา เมื่อใดเกิด เมื่อนั้นความตายจากรออยู่ตรงหน้าท่านแล้ว
ไม่อยากเกิดอีกแล้ว ประโยคนี้ ไม่ใช่การเลือกและคำพูดที่ต้องการหรือไม่ ได้หรือไม่ได้ แต่มันคือ การทำ
ทำสิ่งใดจึงจะไม่ต้องมาเกิดให้วุ่นวายอีก เกิดปุ๊บก็ต้องมานั่งท่องก ข ค a b c กันใหม่ทุกคราวไปหรือนี่ ทำผิดก็โดนตี หรือนี่ ตายๆๆๆ
ไหนเลยจะต้องคอยประทินกาย ชำระความโสโครกแห่งกายตนทุกวี่วันเพื่อเลี่ยงความสกปรกแห่งกาย ไม่ให้ปรากฏแก่สายตา จมูกรับกลิ่น ของพรรคพวกอีกเหล่า
เกิดมาก็ต้องไปตกหลุมรัก แลอกหัก ดังกรอบแกรบ หักเสียงอย่างนี้เรียกว่า หักไม่มีชิ้นดี
ไหนจะเป็นความผิดหวังสารพัด สารเพ คิดคาดแล้วไม่เป็นไปตามคาด ทำใจตนทุกข์หนักหนา
การรับรู้สรรพสิ่งทั้งมวล ด้วยใจเรานี้ ช่าง สนุก สุขและทุกข์ แล วนเวียน ผันเปลี่ยน มิ จีรังยั่งยืน
ฝันใดเล่า คือ จริง
ณ ห้วงเวลานี้ อาจเป็นได้แค่ภาพรับรู้
ในอนาตคเราอาจฝันถึง เวลาตอนนี้
แล รู้สึกว่า อะไรกันหนักหนา
หากแต่เป็นก็เพียง ภาพฝันไป
ฝันถึง ห้วงน้ำมหาสมุทรสุดหยั่ง
ตัวตนนั้นจมนิ่งดิ่งสุดหา
แรงสะบัด พลัดพรากจำจากลา
เหวี่ยง ซ้าย ขวา หน้าคะมำขำเหลือทน
จะผู้ใดแรงกรรมทำงานหนัก
มิมีพัก แลพรรค แสวงหา
ยุติธรรม ตุลาการ คัดค้านนา
เพียงก้มหน้ายอมรับ ชะตา ตน
......................................................................
สาธุ ครับ
