"โลภ คือความรู้สึกไม่พอ"
" .. "ความโลภนั้น" ไม่หมายถึงโลภอยากได้ทรัพย์สินเงินทองเท่านั้น "ความโลภยศ โลภสรรเสริญ โลภอยากได้หน้าได้ตา อยากได้บริวารผู้แวดล้อมเรียกว่า เป็นความโลภทั้งสิ้น" เป็นกิเลสเครื่องเศร้าหมองทั้งสิ้น
ควรมีสติพิจารณาดูให้เห็นว่า "มีอยู่ในใจตนมากน้อยเพียงไร" กิเลสคือความโลภมีอยู่มากความไม่พอดีมีมาก ก่อให้เกิดความร้อนความวุ่น ความทะเยอทะยานไม่รู้จบสิ้น แม้จะมั่งมีมหาศาลก็ยังรู้สึกเหมือนเป็นคนขาดแคลน "แม้จะเป็นใหญ่เป็นโตก็ยัง เหมือนเป็นคนเล็กคนน้อย" ที่ยังต้องการผู้เสริมส่งบารมี
"เมี่อมีความรู้สึกไม่พอเช่นนี้อยู่ตราบใด จักหาความสุขไม่ได้อยู่ตราบนั้น หาเหตุผลไม่ได้อยู่ตราบนั้น" จะกล่าวว่าเป็นผู้ขาดปัญญาทั้งๆ ที่ไม่ควรขาดก็น่าจะได้ .. "
"แสงส่องใจ" ๕ ธันวาคม ๒๕๒๕
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร (เจริญ สุวฑฺฒโน)
สมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ ๑๙ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
| ไฟล์แนป: |
|
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณสังวร.jpg [ 104.81 KiB | เปิดดู 1355 ครั้ง ] |