วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 03:38  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 5 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 เม.ย. 2009, 15:05 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 8
สมาชิก ระดับ 8
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 เม.ย. 2009, 13:23
โพสต์: 607


 ข้อมูลส่วนตัว


เราจะสอนเค้าอย่างไรดีครับไม่ให้เค้าทำอย่างนั้น :b5:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2009, 10:18 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 มี.ค. 2009, 13:42
โพสต์: 25


 ข้อมูลส่วนตัว


สอนเรื่องธรรมะไงคะ ให้รู้ถึงบาปจากการฆ่าตัวตาย นรกเป็นที่รองรับแน่นอน ให้เค้าหันมาฟังธรรมให้มาก ก็น่าจะช่วยได้ค่ะ นรกมีจริง สวรรค์มีจริง บาปมีจริง บุญมีจริง :b41:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 เม.ย. 2009, 21:54 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ก.พ. 2009, 22:06
โพสต์: 194

อายุ: 38
ที่อยู่: นันทบุรีศรีนครน่าน

 ข้อมูลส่วนตัว


ชื่อใหม่เหรอครับ.. :b12: ตกใจนึกว่าสมาชิกใหม่ ผมว่าต้องดุสภาพจิตใจของเขาก่อนครับว่า เขาพร้อมที่จะรับฟังเราไหม รึเขาต้องการระบาย ก็เหมือนกับคนปวดท้องนั่นแหละครับ เราจะไปบอกไปพูดอะไร เขาคงไม่ฟังหรอกครับ จนกว่าเขาจะได้ปลด ออก เหมือนกรณีที่พระพาหิยะผู้หลงผิด คิดว่าตนคือพระอรหันต์ เที่ยวหลอกลวงชาวบ้านจนได้ดิบได้ดี จนกระทั่งพระพรหมชั้นสุธาวาส ทนไม่ไหว เพราอดีตชาตินั้นเคยเป็นเพื่อนรักและปฏิบัติธรรมบารมีจนแก่กล้า ซึ่งอึกนิดเดยว พระพาหิยะก็จะสำเร็จมรรคผลแล้ว แต่สิ้นกรรมไปก่อน ส่วนเพื่อนที่ไปเกิดเป็นพรหมนั้น ได้บำเพ็ญบารมีน้อยกว่าแต่ตายในจิตทีประพฤติธรรมจึงได้เกิดเป็นพรหม ลงมาจากพรหมโลกเพื่อที่ห้ามมิให้เพื่อนรักกระทำผิดอีก จึงได้แจ้งว่า สิ่งที่พระพาหิยะ ทำนั้นไม่ไช่พระอรหันต์ พระอรหันต์มีจริงในโลกนี้คือ พระพุทธเจ้า ท่านพาหิยะ จึงรีบเดินทางทั้งกลางวันกลางคืน เพื่อปรารถนาจะได้ฟังธรรมอันประเสริฐ จนกระทั่งเดินทางมาถึงวัดเวฬุวัน ก็ไม่เจอพระพุทธองค์ ก็ได้ออกตามหาในเมืองโดยไม่ฟังคำทัดทาน เพื่อที่จะให้รอให้หายเหนื่อย และทายาตรงเท้าซึ่งได้แตกจากการเดินทาง จนกระทั่ง เจอพระพุทธองค์ขระบิณฑบาตร จึงได้ค่อยๆย่อตัวลงอย่างนอบน้อม แต่แรกเห็น คลานเข้าไปกราบลงในระหว่างถนน จับข้อพระบาททั้งสองไว้จนแน่น แล้วกราบทูลขอให้พระองค์แสดงธรรมให้แก่ตน แต่พระพุทธองค์ตรัสห้ามถึงสองครั้งเพราะ ทรงดำริว่า
"พาหิยะนี้เมื่อพบเห็นเราแล้ว ร่างกายและจิตใจทั้งสิ้นเต็มไปด้วยปิติท่วมท้นจนไม่มีที่ว่าง คนที่มีปิติแรงกล้าครอบงำนั้น ถึงได้ฟังธรรมก็ไม่อาจรู้แจ้งแทงตลอดได้อีกทั้งเหนื่อยจากการเดินทางมาไกลจะให้เขาตั้งอยู่ในอุเบกขาเสียก่อน"

และเมื่อพระพาหิยะกราบทูลอ้อนวอนเป็นครั้งที่สามแล้วนั่นแหละ พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงทรงแสดงธรรมและพระพาหิยะก็บรรลุเป็นพระอรหันต์พร้อมด้วยปฏิสัมภิทา 4

ก็เช่นกันกับกรณีที่คนจะฆ่าตัวตายนะครับ ต้องดูสภาวะจิตใจเขาก่อนว่าเขาพร้อมหรือไม่ ไม่ว่าจิตใจจะเต็มไปด้วยปิติหรือเต็มไปด้วยทุกข์ ก็จะไม่มีที่ว่างที่จะสดับฟังเรื่องราวใดใด ถ้าเขาไม่พร้อมที่จะฟัง ก็ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวสักระยะ แต่ต้องอยู่ในสายตาเรานะครับ หรือก็หาอะไรให้เขาทำ ให้เขาได้ระบาย เมื่อระบายออกมาแล้วจะมีที่ว่างในใจเขาที่พร้อมจะรับฟังทุกถ้อยคำจากเราครับ .. :b1:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 เม.ย. 2009, 22:04 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มิ.ย. 2008, 22:48
โพสต์: 1173


 ข้อมูลส่วนตัว


ผมจะสอนไปเลยว่า ให้ฆ่าตัวตายไปเลย เพราะที่ตายไปเป็นแค่ธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ แต่ก่อนฆ่าตัวตายให้สร้างบุญสร้างกุศลเอาไว้ พอใจเราอิ่มบุญก็เชือดคอตายตอนนั้นเลย วิญญาณของเราจะได้ไปสู่ภพภูมิที่ดี ไม่มีใครเคยตายจริงสักรายเดียว มีแต่เปลี่ยนที่อยู่ และเปลี่ยนร่างกายที่เป็นธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ ให้อาศัยอยู่เท่านั้น


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 เม.ย. 2009, 22:50 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 22 เม.ย. 2009, 21:35
โพสต์: 13


 ข้อมูลส่วนตัว


บอกเขาให้ อยู่ เพื่อ สะสม การทำความดี เพื่อกรรมที่ดี ดีกว่า
ที่ผ่านมาแล้ว ก็ผ่านไปแล้ว ที่เหลือต่อนี้ ทำดี ลูกเดียว ที่ไม่ดีผ่านมานั้น ก็ ช่าง ประไร
นับแต่นี้ มุ่งมั่น แต่ การทำความดี
รักษาศีล เจริญกรรมฐาน


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 5 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 18 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร