วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 16:45  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 7 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 เม.ย. 2009, 19:28 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 15 เม.ย. 2009, 19:22
โพสต์: 1


 ข้อมูลส่วนตัว


ตอนนี้งง กับตัวเองมากเลยคะ
อยู่ๆก็กลายเป็นคนไม่รู้ร้อน รู้หนาวกับอะไรเลย
ไม่สุข ไม่ทุกข์
จากที่เคยเป็นคนร่าเริงมาก
ตื่นเต้น เเละหัวเราะง่ายมาก

เพื่อนบอกว่าเป็นเพราะเจอปัญหาหนักมากๆ
เเละร่างกายมันเลยป้องกันตัวเอง

ตอนนี้คุยกับคนที่เคยคิดว่ารักมาก
อยากอยู่กับเค้าไปจนวันสุดท้ายของชีวิต
เรากับไม่รู้สึกอะไรเลย เเม้เเต่น้อย
เหมือนทุกอย่างมันเข้ามาเเล้วมันก็ออกไป
ในหัวมันไม่มีอะไรเลย

อย่างนี้เค้าเรียกว่าปลงกับชีวิตรึป่าวคะ
คือกลัวว่าตัวเองจะซึมเศร้าคะ
รบกวนด้วยนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 เม.ย. 2009, 20:56 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 พ.ย. 2008, 12:29
โพสต์: 814

ที่อยู่: กรุงเทพฯ

 ข้อมูลส่วนตัว


ก็สวดมนต์ ก่อนนอนทุกคืนสิครับ พระจะได้คุ้มครองไง :b12: :b8:

.....................................................
"มีสติเป็นเรือนจิต ใช้ชีวิตเป็นเรือนใจ ใช้ปัญญาเป็นแสงสว่างส่องทางเดินไปเถิด จะได้ล้ำเลิศในชีวิตของท่าน มีความหมายอย่างแท้จริง"
ในการปฏิบัติธรรม หลวงพ่อท่านบอกว่า ให้ตัดปลิโพธกังวลใจทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็น ลูก สามี ภรรยา ความวุ่นวายทั้งหลายทั้งปวง อย่าเอามาเป็นอารมณ์ จากหนังสือ: เจริญกรรมฐาน7วันได้ผลแน่นอน หัวข้อ12: ระงับเวรด้วยการแผ่เมตตา


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 เม.ย. 2009, 21:49 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 8
สมาชิก ระดับ 8
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.พ. 2009, 20:42
โพสต์: 699


 ข้อมูลส่วนตัว


แล้วซึมเศร้าไหมล่ะ
อายุมากขึ้น เจออะไรๆ มากขึ้น ก็เริ่มเข้าใจอะไรๆ มากขึ้นเป็นธรรมดา


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 เม.ย. 2009, 22:34 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ม.ค. 2009, 14:33
โพสต์: 60


 ข้อมูลส่วนตัว




logo_20080204201919.jpg
logo_20080204201919.jpg [ 30.8 KiB | เปิดดู 4046 ครั้ง ]
วันคืนที่เวียนเปลี่ยนไป
มีสิ่งใดที่เธอใฝ่ฝัน
รวมใจเพื่อจะสร้างสรรค์
หรือสร้างสวรรค์เพียงเพื่อตน
เอาตัวรอดยอทน
มุ่งแข่งขันสู่เส้นชัย

ความจริงที่ต้องศึกษา
ว่าเกิดมาเพื่อสิ่งใด
อย่าได้ปล่อยลื่นไหล
ตามกระแสแห่งสังคม
จงเป็นเช่นดังลม
ที่กล้าพัดผ่านยอดผา

เราควรจะมีน้ำใจ
ที่หลั่งไหลเป็นสายธาร
แจกจ่ายและเจือจาน
ให้คนทุกข์ที่โศกเข็ญ
หลุดจากความลำเค็ญ
เพื่อมองเห็นค่าของตน

.....................................................
ก้มกราบบ่อยๆ จะช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกไป...
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 พ.ค. 2009, 12:49 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 พ.ค. 2009, 12:38
โพสต์: 6

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ความรู้สึกอย่างนี้....ผมก็คงจะเป็นเหมือนคุณ...บางครั้งเหมื่อนกับว่าแบกความทุกข์อย่มากมาย
เเต่ในใจมันเฉยๆ...ไม่มีทุกข์อะไร..บางครั้งมีสิ่งใหม่เข้ามาหรือมีคนชม..เจ้านายชม....ก็เฉยๆไม่รู้สึกดีใจอะไร
....ส่วนอารมณ์ร่าเริง....หัวเราะยังมีอย่..แต่จะไม่มากมายเหมื่อนก่อน....
เวลาเห็นสิ่งต่างๆที่ทำให้มีความสุขหรือประทับใจ...ก็สนใจแป๊บเดียว....เพราะว่าใจมันคอยบอกว่า
มันเป็นเพียงสิ่งที่ไม่ยั่งยืน....เดี่ยวก็หายไป....เหมือนกับ....ลม.... :b41: :b41: :b41: :b41: :b41: :b41: :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 พ.ค. 2009, 16:33 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 21 ม.ค. 2009, 12:36
โพสต์: 91

สิ่งที่ชื่นชอบ: หนังสือธรรมะทุกเล่ม
ชื่อเล่น: ก้อย
อายุ: 28
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว


เรียน คุณเจ้าของกระทู้ อาการที่เกิดขึ้นนี้ เกิดจากความเบื่อหน่าย และการยอมรับความจริงในชีวิตค่ะ หรือจะเรียกว่าเป็นอุเบกขา ก็น่าจะได้นะค่ะ เพราะ อุเบกขา คือการวางเฉย ในทุกสิ่ง การมีอุเบกขาถือว่าเป็นการดีค่ะ ขอให้นิ่งเฉยกับทุกปัญหาที่ประสบมานะค่ะ ไม่ว่าจะร้อนหนาว เศร้า สุข เราใช้สติของตัวเราเองควบคุมและพิจารณาค่ะ

.....................................................
"ใช้ใจมองคน" แล้วคุณจะรู้ว่า คนๆนั้นไม่ได้เป็นอย่างที่คุณเห็น


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 พ.ค. 2009, 20:34 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นเรื่องของอารมณ์ที่เกิดขึ้นมาชั่วขณะหนึ่งค่ะ เคยเป็นค่ะ เมื่อเจออะไรที่หนักมากๆ เหมือนประมาณว่า เรารับไม่ไหวแล้ว จิตเขาจะปกป้องตัวเขาเอง ไม่นานค่ะ คุณก็จะกลับมาสู่อาการปกติ ทุกอย่างมันไม่เที่ยงหรอกค่ะ โดยเฉพาะอารมณ์นี่จะแปรเปลี่ยนได้ตลอดเวลา :b1:

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 7 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 22 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร