คือผมเป็นคนนึงที่อยากทำสมาธิโดยการนั่งที่บ้าน แต่ว่าเห็นมีคนบอกว่าการนั่งสมาธิคนเดียวอาจทำให้จิตหลุดได้ หรือ ว่าไม่กลับมา (ตายนั่นเอง)
ผมจึงอยากถามผู้รู้ว่าควรทำอย่างไรดี แล้วมันจริงหรือไม่ที่จิตหลุดแล้วอาจกลับมาไม่ได้ เคยได้ยินมาหลายคนเหมือนกันนะครับที่ว่าต้องมีคนมาเรียกถึงจะกลับ แล้วถ้าผมไม่มีใครมาเรียกล่ะ - -*

แล้ววิธีนั่งสมาธิที่ถูกต้องต้องทำอย่างไร

ขออนุโมทนาสาธุ สาธุ
ในสิ่งที่คุณคิดจะทำเป็นสิ่งที่ดีแล้วอย่ากลัวไปเลยค่ะ จิตไม่หลุดง่ายขนาดนั้นหรอกจ้ะ
ที่สำคัญคือ ทำจิตใจให้นิ่ง ผ่านจุดนี้ไปให้ได้ก่อนแล้วจะพบว่ารู้อย่างนี้มานั่งสมาธิตั้งนานแล้วก็ดี

วิธีนั่งสมาธิลองหาอ่านได้ในบอร์ดนี้ก็มีค่ะ ค่อยๆหาดูนะคะ
ของเราที่จะทำให้นั่งได้นานๆ หลังสวดมนต์เสร็จแล้ว
ก่อนนั่งสมาธิ เราจะหายใจเข้าลึกๆจนแทบขาดใจ และหายใจออกยาวๆจนแทบขาดใจ รวมทั้งหมด 3 ครั้ง เพื่อให้ลมจากกายยาบออกมาเสียก่อน
จากนั้นก็นั่งได้ยาวเลย ลองดูนะคะ

วิธีทำสมาธิในขณะที่กำลังนั่งมีหลายวิธี แล้วแต่ว่าใครจะถนัดแบบไหน แม้แต่การฝึกเจริญสติดูลมหายใจเข้าออกขณะที่กำลังนั่ง หรือจะใช้พุทโธ ตลอดจนคำบริกรรมภาวนาต่างๆ

หรือ แม้กระทั่ง การฝึกเจริญสติเหมือนกัน แต่มาดูที่กายแทน คือ เมื่อหายใจเข้า ท้องจะพอง เมื่อหายใจออก ท้องจะแฟ่บ เราก็นั่งหลับตา เอาจิตสัมผัสอาการของกายคือ ท้องที่พองขึ้น ยุบลง นี่ก็ได้ทั้งสมาธิ ได้ทั้ง สติ สัมปชัญญะ

หรือ ถ้าเป็นคนชอบคิดฟุ้งซ่านอยู่บ่อยๆ ก็อาจใช้คำบริกรรมภาวนาเข้าช่วย เช่น จับตามอาการของกายคือท้องพองยุบตามลมหายใจเข้าออกแบเดิม เพียงแต่ใช้คำภาวนาตามอาการท้องพองยุบลงไป เช่น หายใจเข้าท้องจะพองก็กำหนดว่า พองหนอ หายใจออก ท้องจะแฟ่บ กำหนด ยุบหนอ นี่ก็ทำให้เกิดสมาธิได้ พร้อมๆทั้งมีสติ สัมปชัญญะกำกับไปด้วย

เลือกดูค่ะ ว่าชอบแบบไหน

1คนที่บอกเป็นคนดีหรือไม่(มีศีล มีธรรม หรือไม่)? ถ้าเป็นคนดีก็ต่อด้วยข้อ2
2สิ่งที่เขาบอกเป็นเรื่องที่เขาเจอมาเองหรือไม่? ถ้าเจอมาเองก็ปรึกษาเขาได้ครับ แต่ถ้าไม่ก็อย่าเพิ่งเชื่อ

ก็ลองทำดูก่อนครับ เอาแค่ให้มันไม่ต้องคิดอะไร ทำได้เดี๋ยวก็รู้เองครับ

ไม่รู้ครับ..เพราะยังไม่เคยหลุดซะที แต่ส่วนตัวคิดว่าไม่นะครับ เพราะอาการที่บอกมานั้นน่าจะขาดสติ และคนที่ขาดสตินั้นจะเอาสมาธิมาจากไหน การฝึกสมาธิก็เหมือนฝึกการควบคุมจิต(สังขาร) เมื่อมีสามธิตั้งมั่นดีแล้วก็ควบคุมจิตได้แล้วมันจะหลุดไปไหน...


ปรึกษาท่านกรัชกายครับ...

อนุโมทนาครับที่มีดำริจะทำสมาธิ ลองหาวันว่างไปที่นี่เลยครับ..
เขามีครูอาจารย์ดีๆมาสอนเป็นประจำ ชวนคุณแม่ไปด้วยนะครับ นี่จะเป็นมหากุศลทีเดียว

ยุวพุทธิกสมาคมแห่งประเทศไทยในพระบรมราชูปถัมภ์
ศูนย์ ๑ สำนักงานใหญ่ เพชรเกษม ๕๔
เลขที่ ๕๘/๘ ซ.เพชรเกษม ๕๔ แขวงบางด้วน เขตภาษีเจริญ กรุงเทพฯ ๑๐๑๖๐
โทรศัพท์ ๐-๒๘๐๕-๐๗๙๐-๔ โทรสาร ๐-๒๔๑๓-๓๑๓๑
อีเมล์ ybatoffice@ybat.org

http://www.ybat.org/contact_us.htm

สวัสดีครับ อยู่แค่คืบตรงนี้เอง

เข้าไปศึกษาดู เลือกวีธีที่ตรงกับจริตตัวเอง แบบว่าสบาย ๆ น่ะครับ

http://www.dhammajak.net/dhammabox-2/4.html (รวมวิธีปฏิบัติสมาธิ)

พระธรรมปิฎก (ประยุทธ์ ปยุตฺโต) กล่าวถึงสมาธิบางส่วนไว้ว่า


"...ลักษณะเด่นที่สุดของจิตที่เป็นสมาธิ ซึ่งสัมพันธ์กับความมุ่งหมายของสมาธิด้วย ก็คือ ความควรแก่งาน หรือความเหมาะสมแก่การใช้งาน และงานที่ถูกต้องตามหลักพุทธศาสนาก็คือ งานทางปัญญา อันได้แก่การใช้จิตที่พร้อมดีเช่นนั้น เป็นสนามปฏิบัติการของปัญญา ในการพิจารณาสภาวธรรมให้เกิดความรู้แจ้งตามเป็นจริง และโดยนัยนี้จึงควรย้ำเพิ่มไว้อีกด้วยว่า สมาธิที่ถูกต้อง ไม่ใช่อาการที่จิตหมดความรู้สึก ปล่อยตัวตนเข้ารวมหายไปในอะไร ๆ แต่เป็นภาวะที่ใจสว่าง โล่ง โปร่ง หลุดออกจากสิ่งบดบัง บีบคั้น กั้นขวาง เป็นอิสระ เป็นตัวของตัวเอง ตื่นอยู่ เบิกบาน พร้อมที่จะใช้ปัญญา..."



ขออนุโมทนาในความประสงค์ที่จะนั่งสมาธิ เจริญในธรรมครับ

ผมเป็นเจ้าของกระทู้นะครับ
คือผมจะมาบอกว่าวันนี้ผมได้ลองนั่งดูแล้วครับ โดยเป็นวิธีที่ตัวเองคิดขึ้น เพื่อที่จะนั่งได้นานอ่ะครับซึ่งได้ผลมากๆเลยมาบอกต่อ คือ ผมใช้วิธีการนับเอาครับ สมมุตินะครับ เวลาเรายังไม่นั่งลองหายใจเข้าแล้วออก แล้วดูว่าใช้เวลากี่วินาที สมมุติว่าได้ 3 วินาที เวลาเรานั่งก็นับ1ทั้งหายใจเข้าและออก พอครั้งต่อไปก็นับ 2 จะเห็นได้ว่าเราจะพอรู้ว่าเรานั่งไป 6 วินาทีแล้ว ยังงี้ครับ
นับยังงี้ครับ แต่พอเรานั่งไปเราก็จะสงบขึ้นแล้วหายใจเข้าออกใช้เวลานานกว่าเก่าครับ แต่ให้ถือว่าเวลาที่เรานั่งคำนวณจากที่เรากำหนดไว้ตอนแรก เพราะฉะนั้นเวลานั่งเสร็จเราจะได้นั่งนานกว่าที่กำหนดครับ สมมุติจะนั่ง 10 นาที เราก็นับเลขให้ถึง 200 ครับ


ปล.มีปัญหาอยู่ที่การนั่งของผมอย่างนึงคือ ผมนั่งแล้วขาชาอ่ะครับ ทั้ง 2 ข้างเลย สงสัยจะนั่งไม่ดี - -*
ใครมีวิธีดีดีก็ช่วยกันบอกด้วยนะครับ หรือว่าถ้านั่งหลายๆครั้งแล้วมันจะหายไปเองหว่า...

แต่มารู้สึกชาตอนนั่งเสร็จแล้วนะครับคือตอนนั้นก็รู้สึกแต่เราเพ่งไปที่ลมหายใจเลยลืมแต่พอเลิกแล้วยืนทีขาไม่มีแรงเลย สงสัยเลือดไม่ไปเลี้ยง- -*

--ขาชาเป็นเวทนาที่เกิดขึ้นทางกายเราหรือเรียก "กายเวทนา" ให้กำหนดปวดหนอๆ หรือชาๆหนอ ตรงบริเวณที่ชาหรือปวดนั้น
อย่าเพิ่งไปเลิกนั่ง ให้นั่งจนเราคุ้นเคยกับมันนั่งต่อไปเรื่อยๆจนทนไม่ไหวจริงๆ ก็ใช้หลักการเดิมจากที่เคยนับเลข 1-200 ให้เปลี่ยนมาเป็นกำหนดปวดแทน หรือจะบอกว่า ปวดหนอ 1 ปวดหนอ 2 ......ไปจนถึงปวดหนอจนทนไม่ได้(ทนไม่ไหวแล้ว-จะได้รู้เวทนาในเวทนาบ้าง)ไม่รู้ปวดครั้งที่เท่าไรถึงค่อยเลิก หรือไม่ถ้ามันหายปวดไปเอง ก็ให้มาเริ่มนับลมหายใจ 1-200 ใหม่เหมือนเดิมก็ได้

-- ที่คุณทำอยู่เป็นแบบอานาปานสติแบบนับลบหายใจเข้า ออก ซึ่งจะนับเป็นรอบๆ 15 รอบของการหายใจจะประมาณ 1 นาที เมื่อทำบ่อยๆก็ไม่ต้องนับตัวเลขก็ได้ แต่ตอนนี้ก้ให้นับไปก่อนจะได้ไม่ลืม
(ควรจะหายใจยาวๆหน่อย สมาธิถึงจะดีขึ้น)

คุณละอายกรรม ชื่อเก๋มากนะคะ แค่ชื่อก็ดูเป็นกุศลแล้วนะคะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ ฝึกตามท่านๆแนะนำก็จะได้ไปเองนะคะ เคยเป็นแบบคุณเหมือนกันค่ะ
กว่าจะรู้แนวตัวเอง ทำเอาผู้แนะนำ กันเลยค่ะ เดี๋ยวนี้เริ่มได้
แต่มีสิ่งหนึ่งที่คอยขวางการปฏิบัติ
ความขี้เกียจ ตัวนี้สำคัญมากเลยค่ะ
ใครมีวิธีขจัดตัวนี้ เอาแบบออกไปจากตัวเลยนะคะตอนนี้ก็ อยู่ค่ะ

ตามชื่อนี้ไปแล้วจะพบทางสว่างครับ

"หลวงพ่อพุธ ฐานิโย"

ขออนุโมทนานะครับ
ในการพยายามของคุณ

ถ้ากังวลกับการนั่งสมาธิ แนะนำให้ไปฝึกนั่งกับครูบาอาจารย์ก่อน เพื่อจะได้มีหลักพื้นฐานและกำลังใจ
สำหรับ แนวทางของแต่ละอาจารย์ก็แตกต่างกันไป จะเป็นสายพุทโธ ยุบหนอ พองหนอ หรืออาณาปาณสติ หรืออื่นๆ ก็ให้ลองฝึกว่าแนวทางไหนเหมาะกับจริตของตนครับ

ถ้ากังวลว่านั่งแล้วจิตหลุด ก่อนนั่งก็ขอให้อาราธนาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ครูบาอาจารย์ที่ท่านเคารพ มาช่วยคุ้มครอง จะช่วยเพิ่มกำลังใจให้นะครับ

ถ้าท่านสนใจจะปฎิบัติ ก็ลองหาดูสถานปฎิบัติธรรมที่ท่านคิดว่าเหมาะสมกับท่าน
ลองศึกษาข้อมูลดูเอาเองนะครับ หรือจะไปที่คุณ -dd- แนะนำก็ได้

สำหรับผม ถนัด สายยุบหนอ พองหนอ หลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวันครับ
รายละเอียดเพิ่มเติม www.jarun.org

ต้องใช้การฝืนใจ กับ การตรงเวลา พอใกล้จะถึงเวลานั่งมักจะมีความขี้เกียจความสบายเข้าครอบงำบังตาให้ไม่อยากทำ จิตยังไม่เป็นสมาธิ มีอกุศลบดบังจิตในตอนก่อนปฏิบัติอยู่ แต่เมื่อต้องฝืนใจลองนั่งไปดู สักไม่เกิน5 นาทีแรก จิตจะเปลี่ยนเป็นกุศล มีสมาธิขึ้น ความรู้สึกที่ขี้เกียจจะหายไปแล้วรู้สึกปิติยินดีขึ้นมีกุศลเข้ามาแทนที่อกุศลในจิตใจ แล้วนั่งได้ตามเวลาที่กำหนดไว้

ส่วนการตรงเวลาก็คือตั้งเวลาไว้เลยว่า สี่ทุ่ม หรือห้าทุ่มตรงจะเริ่มนั่ง ถ้าจะ Late ก้อย่าให้เกินครึ่งชม.จากที่ตั้งใจไว้ แล้วเริ่มนั่ง เช่น K owan ตั้งใจไว้จะนั่ง15 นาที ก็ตั้งเวลาไว้อีก พอถึง 22.15 น.นาฬิกาดังก็เลิกนั่ง เท่านี้ครับ (ไม่รวมวันที่เราเหน็ดเหนื่อยมากๆ หรือวันที่ป่วยไข้ไม่สบายนะครับ เพราะยากที่จะฝืนใจทำได้ คงได้แค่เพียงสวดมนต์บทสั้นๆน่ะ)

จะพยายามทำให้ได้เหมือนคุณอินทรีย์ 5 แนะนำนะคะ... แบบว่าพอทานข้าวเย็น...
ดูโทรทัศน์...เพลินๆ แล้วเลยขี้เกียจ กระทันหันเลยค่ะ จะพยายามค่ะ

คัมภีร์ปฏิสัมภิทามัคค์ แสดงอกุศลธรรมฝ่ายตรงข้าม ที่อินทรีย์ ๕ จะกำจัดเป็นคู่ๆ ดังนี้

๑. ศรัทธา เป็นใหญ่ในหน้าที่น้อมใจดิ่งหรือมุ่งไปเด็ดเดี่ยวๆ กำจัดอกุศล คือ ความไม่เชื่อถือ
๒. วิริยะ เป็นใหญ่ในหน้าที่ประคอง หรือ คอยยกจิตไว้ กำจัดอกุศล คือ ความเกียจคร้าน
๓. สติ เป็นใหญ่ในหน้าที่คอยคุ้ม หรือ ดูแลจิต กำจัดอกุศล คือ ความประมาท
๔. สมาธิ เป็นใหญ่ในหน้าที่ทำจิตไม่ให้ซัดส่าย กำจัดอกุศล คือ ความฟุ้งซ่าน (อุทธัจจะ)
๕. ปัญญา เป็นใหญ่ในหน้าที่ดูเห็นตามสภาวะ กำจัดอกุศลคืออวิชชา (ความไม่รู้ตามสภาวะ)


คุณ O.wan สังเกต ข้อ ๒ ท่านว่า วิริยะ กำจัดอกุศลธรรม คือ ความขี้เกียจ
เมื่อต้องการเจริญวิริยะเพื่อกำจัดความเกียจคร้านก็ต้องเดินจงกรม และรวมถึงการตามดูรู้ทันอิริยาบถย่อย
อื่นๆ ด้วย

และมิใช่มีเพียงคุณเท่านั้นที่เกิดอาการเช่นว่านั้น ถมเถครับ เอามาให้ดูพอเป็นกระษัยสักรายหนึ่งก็ได้


สวัสดีค่ะทุกท่าน
ขอคำแนะนำในการสลัดความขี้เกียจหน่อยค่ะ
ปกติสวดมนต์ไหว้พระก่อนนอนค่ะ แต่บางวันขี้เกียจมากๆเลย บางทีก็ง่วงด้วยค่ะ
เลยเว้นไป แบบว่าขอติดไว้ก่อน
รบกวนขอเทคนิค แนวคิดต่างๆเพื่อที่จะสลัดเจ้าตัวนี้ออกไปหน่อยค่ะ

นำมาจาก
http://larndham.net/index.php?showtopic=34119