เจอคำถามคุณที่ขึ้นต้นว่า ความจริงของความรักคือรักอย่างไหนหนอ
ผมอ่านคำถามแล้วก็ยัง งงๆ ...........แต่สักพักก็มีคนแรกมาตอบ
ว่า คือรักของพ่อแม่ และคุณก็ดันมาเฉลยว่าเขาเข้าใจถูกแล้ว
ผมกลับยิ่งอึ้ง ว่าเขาตอบถูกได้ยังไง และคุณเข้าใจตรงกันได้ยังไง
แล้วมันถูกได้ยังไง.................แล้วที่สุดก็.....อืม อืม อืม
คุณบัวศกลนะคะ ที่แวะเข้ามา ที่คุณคนล่าฝัน ตั้งกระทู้ก็บอกอยู่แล้วว่า มีเรื่องถามสนุกๆ ครับ คือเป็นคำถามที่อยากได้คำตอบแบบสบายๆน่ะค่ะ เราอ่านแล้วก็ตอบไปตาม
ที่มีความคิดได้ในระดับหนึ่ง
ตอบแบบกลางๆนะคะ เพราะเรายังไม่สามารถยกพุทธภาษิต มาเป็นคำอธิบายได้น่ะค่ะเราก็เป็นแค่คนๆหนึ่ง ที่อยากที่จะใฝ่รู้ในสิ่งดีๆ ที่ท่านๆในลานนี้สนทนากัน
รู้ในความสามารถของตัวเองว่ามีแค่ไหน
หลายๆท่านที่สนาทนาธรรมในหลายๆเรื่องที่ยากกว่าระดับปัญญาเราจะเข้าใจ เราก็ตามดูตามอ่าน
ถ้าเข้าใจมากก็จะอนุโมทนาในความกระจ่างที่ทำให้เราได้รู้มากขึ้น หรือไม่เราก็จะเงียบไว้เพื่อศึกษา
ต่อๆไป
คุณคนนักล่าฝัน ก็คงไม่ได้ต้องการคำตอบว่าถูกต้องไม๊ ก็แล้วแต่ความคิดของแต่ละท่าน
แต่ในบทสรุปทุกคนก็แค่อยากจะเสนอความคิดในแต่ละมุมมองให้ได้อ่านได้คิดกันน่ะค่ะ
จะถูกหรือผิดอย่างไรนั่นไม่ใช่วัตถุประสงค์หรอกค่ะ

ความเป็นจริงของความรักคือรักแบบไหนหนอ..

ความเป็นจริงของความรัก คือ รักแบบไม่มีเจตนาจะรัก

ความรัก ทุกคำกล่าวที่พึงจะคิดขึ้นมาได้ล้วนใช่ ภายใต้กรอบของอัตตา
ความรัก ทุกคำกล่าวที่เคยกล่าวล้วนไม่ใช่ เมื่อกรอบแห่งอัตตาหายไป

เมื่อความรักในทุก ๆ เป้าประสงค์ที่เป็นเพื่อบ่มเพาะอัตตาหายไป
เมื่อนั้น จะค้นพบความรักที่แท้จริงตามธรรมชาติ
แล้วทำไมจะต้องกล่าว...เมื่อมันไม่จำเป็นต้องกล่าว แค่รู้ว่ามันใช่ ก็ใช่แล้ว


แบบว่ามันเพิ่งไหล...
แล้วเราจะโดนอีกมั๊ยนี่...เฮ้อ...!

และแล้วจอมยุทธนิรนามก็ชักกระบี่.....
แต่....เก็บเร็วไปหน่อยรึป่าวท่าน...ได้เห็นนิดเดียวเอง

เอ้อ...ต้องรีบเก็บถั่ว...!
เดี๋ยวคนอื่นเขาจับได้ว่าไม่ใช่...กระบี่...อิ อิ...
มันคือ...หนักกะติ๊กกกก....ฮ่า ฮ่า ฮ่า....