การที่เราทำความดี..
โดยไม่หวังผลตอบแทน..จากสิ่งที่เราได้กระทำ..
หรือจากบุคคลที่เราทำให้..
ย่อมก่อให้เกิดความสุขใจที่ได้ให้..
เป็นความสุขใจที่ได้ทำ..

หลายคนอาจสงสัยว่า..
ความสุขเกิดจากผู้รับหรือผู้ให้..
คำตอบ..คือ..
เกิดขึ้นได้จากทั้ง ๒ ฝ่าย..นั่นก็คือ..
ผู้ให้..สุขใจที่ได้ให้..
ผู้รับ..สุขใจที่ได้รับ..

จิตใจของผู้ให้..
ย่อมอยู่สูงกว่ามือของผู้รับ..ฉันใด..

ความสุขใจที่เกิดขึ้นจาการให้..
ย่อมเป็นความสุขใจที่ยิ่งใหญ่และงดงาม..ฉันนั้น..

หลายคนอาจไม่เคยสัมผัส..
กับความสุขจากการเป็นผู้ให้..
เพราะภาพแห่งรอยยิ้มและคำขอบคุณ..
คือ..ความงดงามที่ยิ่งใหญ่ที่ผู้ให้ได้รับ..

หากเราได้เรียนรู้..
ฝึกการเป็นผู้ให้..และให้อย่างถูกวิธี..
ก็ย่อมจะสร้างความสุขใจได้อย่างแท้จริง..

แต่เมื่อใด..
ที่เราทำความดีแล้วไม่หวังผลตอบแทน..
การทำความดีของเรา..
ก็จะได้รับผลดี..
คือ..ความสุขใจที่ได้ทำเป็นเครื่องตอบแทน..

การทำความดี..
จึงไม่จำเป็นว่า..จะต้องได้รับผล..
เหมือนกับสิ่งที่เราได้ให้..ได้กระทำ..
เช่น..เราให้อาหารและเงินทองแก่ผู้ยากไร้..
เราก็มักคิดว่า..สักวันหนึ่ง..
เราก็จะต้องได้รับอาหารและเงินทองจากผู้อื่น..
นั่นเป้นความเข้าใจที่ผิด..
เพราะคุณค่าแห่งความดีที่แท้จริง..
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งของที่เราจะได้รับเป็นเครื่องตอบแทน..
แต่เป็นความสุขใจทุกครั้งที่เราได้ทำ-ได้ให้ต่างหาก..


บทความ..โดย..ชายน้อย..

ที่มา : dhammathai.org

สาธุครับ

สาธุ สาธุ สาธุนะคะ

ให้โดยไม่หวังผลตอบแทน...แล้วมีความสุข
ความสุขใจที่ได้ทำความดี...แล้วมีความสบายใจ
มาเริ่มเป็นผู้ให้ที่ดีกันนะคะ

เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปนะคะ

ธรรมะสวัสดีค่ะ

อ้างถึง
สาธุ สาธุ สาธุนะคะ

ให้โดยไม่หวังผลตอบแทน...แล้วมีความสุข
ความสุขใจที่ได้ทำความดี...แล้วมีความสบายใจ
มาเริ่มเป็นผู้ให้ที่ดีกันนะคะ

เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปนะคะ

ธรรมะสวัสดีค่ะ


การให้ที่ไม่ประกอบด้วยโทษ มันก็ต้องเป็นการให้ที่ประกอบด้วยปัญญาที่ถูกต้องด้วยเด้อ

เช่น ผมเห็นพวกติดยาบ้า 20 คน กำลังทรมาน ทุรนทุรายเพราะขาดยาบ้า ผมสงสารเลยไปซื้อยาบ้ามาให้ ปรากฎว่า พวกเขาดีใจและมีความสุขมาก สดชื่นแจ่มใส ผมก็มีความสุขเหลือเกินที่ได้เป็นผู้ให้ความสุขแก่พวกเขา ผมไม่บาปหรอกมั้ง เพราะผม มีเจตนาที่ดีอยากให้เขามีความสุขหลุดพ้นจากความทรมานนั้นและก็ไม่หวังผลตอบแทนจากพวกเขาด้วย

พุทธศาสนาถือว่า เจตนาของผู้ให้สำคัญที่สุด (แต่ต้องประกอบด้วยปัญญา มีปัญญากำกับอยู่ มันถึงจะเกิดประโยชน์สูงสุดไม่มีโทษ)

สาธุ สาธุ สาธุค่ะ...ขอบคุณค่ะ คุณคนขวางโลกที่แนะนำ

เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปนะคะ

ธรรมะสวัสดีค่ะ

การให้ที่ประกอบด้วยโทษ ดังกล่าว

เราเรียกว่า "การให้โทษ"

เป็นการให้ ที่ไม่อาจเรียกว่า "การให้"

ควรจะเรียกว่า "การทำลาย" เสียมากกว่า

ขอบคุณ คุณคนขวางโลก
ที่ช่วยมาขยายเสริมบทความครับ

สาธุครับ

สาธุ สาธุ ด้วยคนอยากมีส่วนร่วมค่ะ

แต่ตอนนี้ต้องให้คำขอบคุณค่ะ สำหรับ บทความธรรมะ "สุขใจ..ที่ได้ให้.."

สุขใจที่ได้อ่านบทสนทนาค่ะ

สุขใจ...ที่ได้ให้

การให้ที่ทำให้ผู้รับและผู้ให้สุขใจ คือต้องให้ในสิ่งที่ดีในสิ่งที่ดีด้วยนะจ๊ะ