ความเจ็บปวดมันทำให้ผมยิ่งเร่งฆ่าตัวตาย แต่ผมก็ทำไม่สำเร็จสักที ผมกลัวเหลือเกิน ว่าผมจะเสียสติก่อนตาย ความเจ็บปวดทางจิตใจจะพุ่งถึงขีดสุดก่อนที่ผมจะฆ่าตัวตายได้สำเร็จ และก็มีอีกเรื่องหนึ่งครับ เนื่องจากผมเป็นคนคนหนึ่งซึ่งมีความรู้พอสมควร และก็ดูสื่อโฆษณาเป็นประจำ ทุกๆ ท่านคิดเหมือนผมหรือไม่ครับว่าการที่ผมจะวิจารณ์อะไร วิจารณ์ใครว่าดีไม่ดี ภายในบ้านคุยกันตามประสาคนในครอบครัว ซึ่งผมก็รู้ดีว่ามีคนแอบฟังผมอยู่(กล้องวงจรปิด ) ผมเคยวิจารณ์ว่าแบรนด์รังนกราคาแพงคนฐานะอย่างเราไม่ควรดื่ม เพราะสารอาหารใน 5 หมู่ซึ่งจัดว่าเป็นอาหารสมบูรณ์แบบที่มนุษย์ควรรับประทาน มีหาซึ้อได้ตามตลาดนัก คือเนื้อ หมู ไก่ ผัก ผลไม้ จึงไม่ใช่สิ่งจำเป็นที่จะต้องดื่มแบรนด์ และไม่สมควรอย่างยิ่งสำหรับคนฐานะอย่างผม มันอาจจะดีสำหรับนักธุรกิจคนมีเงินมาก ที่ต้องการประสิทธิภาพในการใช้สมองให้ได้ดีถึงขีดสุด ก็คือว่าคุ้มค่าสำหรับคนมีเงิน .............เท่านี้แหละครับ เป็นเรื่องที่ทำให้เจ้าของบริษัทรังนกเห็นว่าผมชั่วเป็นคนไม่ดี ถ้าแม่ผมทานแบรนด์รังนกวันละ 2 ขวดผมคงอดตายแน่เลยครับ เพราะแม้กระทั่งพ่อแม่ผม ผมก็บอกสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อพ่อแม่และตัวผมไม่ได้ หรือแม้กระทั่งเรื่องเหล้า นี่ถ้าพ่อผมป็นคนไม่ทานเหล้าผมก็คงต้องบอกพ่อใหม่ว่าพ่อทานเหล้าเถอะดี ทานเยอะๆ เหล้าน่ะดีนะไม่ต้องทานเยอะก็ได้ ทานวันละขวด ทีนี้ทั้งครอบครัวรวมทั้งผม คงจะมีเงินซื้อข้าว กับข้าวกินเพียบล่ะครับ(ประชด) เพื่อเอาใจบริษัทเหล้า ผมถึงขนาดแนะนำสิ่งที่เป็นประโยชน์กับคนใกล้ตัวไม่ได้เชียวหรอ ผมไม่เคยคิด หรือคิดไม่ถึงเลยว่า คนที่เขารวยๆ มีอำนาจเขาจะพาลเกเรกันได้ขนาดนี้ ดีนะที่ผมเป็นที่ต้องการของพวกติดตั้งกล้องวงจรปิด ไม่นั้นผมคงโดน......ไปแล้ว ผมขอให้ท่านเจ้าของบริษัทเหล้าเติมกันเองแล้วกัน ผมเองมิได้ต้องการขัดขวาง แต่ไม่ต้องการให้คนที่ยังดูแลข้าพเจ้าแย่ไปกว่านี้ และที่ๆ ผมวิจารย์ผมคิดว่าเกือบทุกคนเกือบทุกครอบครัวเขาก็คิดและพูดอย่างเดียวกับผม

ไม่เข้าใจที่คุณเขียนเลย เขียนแล้วอ่านจับต้นชนปลายไม่ถูก มีกล้องวงจรปิดอะไร แล้วสองบ. มาเกี่ยวไรด้วย ไม่เข้าใจจิงๆ

จากที่คุณเล่าคุณก็น่าจะเป็นคนฐานะดีนะ ไม่น่าติดขัดอะไร ไม่น่ามีปัญหาเลยด้วยซ้ำ ถ้าเป็นที่ต้องการของบ. คุณทำเงินเข้าบ้านได้อยู่แล้ว

ขออภัยที่จะต้องบอกตรงๆว่าคุณกำลังเสียสติอยู่นะครับ
คนที่คิดฆ่าตัวตายทุกคนคือคนที่เสียสติอย่างยิ่ง..แม้ไม่ฆ่า สัตว์ที่มีชีวิตทุกตัวตนก็ต้องตายอยู่แล้ว การฆ่าตัวตายไม่ใช่ทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับการแก้ปัญหาครับ..

การได้เกิดเป็น"คน"เป็นเรื่องยากยิ่งนักเพราะต้องอาศัยบุญกุศลขั้นศีล 5เป็นอย่างน้อยที่จะได้มีอัตภาพของคน ผู้ขาดศีล 5 นั้น ถ้าไม่ได้เกิดในนรกก็ต้องไปตามขวางที่แปลว่า"เดรัจฉาน" ผู้ที่ฆ่าตัวตาย ส่วนมากมีทุคติเป็นที่หวังในเบื้องหน้าครับ แทนที่จะคิดฆ่าตัวตาย เราควรเปลี่ยนความคิดให้เป็นไปในทางตรงข้ามคือการมีชีวิตอยู่ เพื่อพัฒนาตนเองให้"ดีกว่า"เดิมซึ่งมนุษย์มีศักยภาพที่จะทำได้....

สิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว ให้นำมาเป็นบทเรียนเพื่อการสำรวมระวังต่อไป ว่าแม้การพูดบางเรื่องที่เราคิดว่าไม่มีพิษภัยแก่ใครๆ แต่อาจนำ"ภัย"มาสู่ตนได้อย่างสาหัส ดังที่คุณได้รับอยู่ แม้ในคำเตือนสุภาษิตโบราณยังมีว่า "หน้าต่างมีหู ประตูมีช่อง" จึงต้องระมัดระวัง ..

หลักในการใช้วาจาที่ไม่มีโทษมีอยู่ เรียกว่า วาจาสุภาษิต หมายถึง คำพูดที่ผู้พูดได้กลั่นกรองไว้ดีแล้วด้วยใจที่ผ่องใส มีองค์ประกอบดังนี้

1. ต้องเป็นคำจริง ไม่ใช่คำพูดที่ปั้นแต่งขึ้น เป็นคำพูดที่ไม่คลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง ไม่บิดเบือนจากความจริง ไม่เสริมความ ไม่อำความ ต้องเป็นเรื่องจริง จริง จริง

2. ต้องเป็นคำสุภาพ เป็นคำพูดไพเราะที่กลั่นออกมาจากน้ำใจที่บริสุทธิ์ ไม่เป็นคำหยาบ คำด่า คำประชดประชัน คำเสียดสี คำหยาบนั้นฟังก็ระคายหู แค่นึกถึงก็ระคายใจ

3. พูดแล้วก่อให้เกิดประโยชน์ เกิดผลดีทั้งแก่คนพูดและคนฟัง ถึงแม้คำพูดนั้นจะจริง และเป็นคำสุภาพ แต่ถ้าพูดแล้วไม่เกิดประโยชน์อะไร กลับจะทำให้เกิดโทษ ก็ไม่ควรพูด

4. พูดด้วยจิตเมตตา พูดด้วยความปรารถนาดี อยากให้คนฟังมีความสุข มีความเจริญยิ่งๆ ขึ้นไป ในข้อนี้หมายถึงว่า แม้จะพูดจริง เป็นคำ สุภาพ พูดแล้วเกิดประโยชน์ แต่ถ้าจิตยังคิดโกรธ มีความริษยา ก็ยังไม่สมควรพูด เพราะผู้ฟังอาจรับไม่ได้ ถ้อยคำที่กล่าวด้วยจิตขุ่นมัว แม้เพียงประโยคเดียว อาจก่อให้เกิดความเสียหายร้ายแรง อย่างไม่อาจประมาณได้

5. พูดถูกกาลเทศะ แม้ใช้คำพูดที่ดี เป็นคำจริง เป็นคำสุภาพ เป็นคำพูดที่มีประโยชน์ และพูดด้วยจิตที่เมตตา แต่ถ้าผิดจังหวะ ไม่ถูกกาลเทศะ ผู้ฟังยังไม่พร้อมที่จะรับแล้ว จะก่อให้เกิดผลเสียได้ เช่น จะกลายเป็นประจาน หรือจับผิดกันไป

สรุปสั้นๆคือ

- พูดถูกเวลา (กาล) คือรู้ว่าเวลาไหนควรพูด เวลาไหนยังไม่ควรพูด ควรพูดนานเท่าไร ต้องคาดผลที่จะเกิดขึ้นไว้ด้วย

- พูดถูกสถานที่ (เทศะ) คือรู้ว่าในสถานที่เช่นไร เหตุการณ์แวดล้อม เช่นไรจึงสมควรที่จะพูด หากพูดออกไปแล้วจะมีผลดีหรือผลเสียอย่างไร

เช่น มีความหวังดีอยากเตือนเพื่อนไม่ให้ดื่มเหล้า แต่ไปเตือนขณะเพื่อนกำลังเมาอยู่ในหมู่เพื่อนฝูง ทำให้เขาเสียหน้า อย่างนี้นอกจากเขาจะไม่ฟังแล้ว เราเองอาจเจ็บตัวได้


ผลดีของการมีวาจาสุภาษิต
๑. เป็นคนมีเสน่ห์ เป็นที่รักของชนทุกชั้น
๒. มีความเจริญก้าวหน้าทั้งทางโลกและทางธรรม
๓. มีวาจาสิทธิ์ ได้รับความสำเร็จในสิ่งที่เจรจา
๔. ย่อมได้ยินได้ฟังแต่สิ่งที่ดีงาม
๕. ไม่ตกในอบายภูมิ

การมี วาจาสุภาษิต นี้ ถือว่าเป็นผู้มีมงคลสำหรับชีวิตประการหนึ่งครับ

รบกวนคุณหมอตรงประเด็นช่วยชี้ทางด้วยเถิดครับ

คุณอาจกำลังคิดลึกเกินไป และใจคุณกำลังไม่สงบ

ความคิดที่เกิดขึ้นในยามที่ใจไม่สงบ มักเป็นความคิดที่ล้น และรก
เป็นความคิดที่พร้อมจะมีพิษร้าย เป็นภัยร้าย มากกว่าจะเป็นคุณประโยชน์

ผู้ใฝ่ปฏิบัติ จึงต้องฝึก รู้ทันความคิด และฝึกหยุดยั้งความคิดให้ได้

ขอเป็นกำลังใจให้คุณ ค่อยๆคิด ค่อยๆปรับสมดุลย์ของใจ
ให้เยือกเย็น และแนบเนียน แยบคาย ก่อนจะคิดอะไร จะทำอะไร

คุณคงผ่านเรื่องราวเหล่านี้ไปได้โดยไม่ยากเย็น ถ้าใจคุณเยือกเย็นลงกว่านี้

ขอให้ผ่านมันไปด้วยดีครับ

4 ข้อ ที่ใช้ตัดสินใจว่า ควรเชื่อ ควรทำ

1. สิ่งเหล่านี้ เป็นอกุศล(ไม่ฉลาด) เช่น มีความติดใจ มีความไม่พอใจ
2. สิ่งเหล่านี้ มีโทษ
3. สิ่งเหล่านี้ ท่านผู้รู้ติเตียน
4. สิ่งเหล่านี้ ถ้าประพฤติเต็มที่แล้ว เป็นไปเพื่อ สิ่งไม่เป็นประโยชน์ เป็นไปเพื่อทุกข์

เมื่อนั้น ท่านพึ่งละ สิ่งเหล่านั้นเสีย

1. สิ่งเหล่านี้ เป็นกุศล(ฉลาด) เช่น ไม่มีความติดใจ ไม่มีความไม่พอใจ
2. สิ่งเหล่านี้ ไม่มีโทษ
3. สิ่งเหล่านี้ ท่านผู้รู้ไม่ติเตียน
4. สิ่งเหล่านี้ ถ้าประพฤติเต็มที่แล้ว เป็นไปเพื่อ ประโยชน์ ไปเพื่อสุข

เมื่อนั้น ท่านพึง เจริญ

โมทนา

ตั้งกระทู้ว่า....ผมควรทำอย่างไรดี
จากสิ่งที่คุณได้บรรยายมานั้น...อ่านตอนแรกก็คิดว่าคงกลุ้มใจที่ไม่กล้าฆ่าตัวตาย(สงสัยคงต้องการความตายมาก)...อ่านต่อมาก็กลับเห็นว่าจริงๆแล้วไม่ได้ต้องการตายจริงๆ คุณก็แค่รู้สึกอึดอัดที่ขาดจากความเป็นส่วนตัว(เข้าใจว่างั้นนะ...จากสิ่งที่เล่ามา)

ขอแนะนำให้คุณฟังเพลง ก้อนหินก้อนนั้น แล้วก็หยุดคิดเรื่องฆ่าตัวตายไว้ก่อน ลองเอาสติเท่าที่มีเหลืออยู่พิจารณาเนื้อหาของเพลงนี้ให้ดีๆ คุณคงจะได้คำตอบว่าควรทำอย่างไรดี

บอกตรง ๆ เลยว่า..ไม่เข้าใจ..

รอดูอยู่ในมุม..ดีกว่า..

อ่านสองรอบแล้วก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าใหร่ แต่ดูเหมือนว่าสิ่งที่ทำให้คุณแย่อยู่ตอนนี้ก็เพราะความคิดของตัวคุณเองรึเปล่าคะ...
ภารา หะเว ปัญจักขันธา ( ขันธ์ทั้งห้าเป็นของหนักเน้อ )
ภาระหาโร จะ ปุคคะโล ( บุคคลแหละ เป็นผู้แบกของหนักพาไป )
ภาราทานัง ทุกขัง โลเก ( การแบกถือของหนัก เป็นความทุกข์ในโลก )
ภาระนิกเขปะนัง สุขัง ( การสลัดของหนักทิ้งลงเสีย เป็นความสุข )
นิกขิปิตวา คะรุง ภารัง ( พระอริยเจ้าสลัดของหนักลงเสียแล้ว )
อัญญัง ภารัง อะนาทิยะ ( ทั้งไม่หยิบฉวยเอาของหนักอันอื่นขึ้นมาอีก )
สะมูลัง ตัณหัง อัพพุยหะ ( ก็เป็นผู้ถอนตัณหาขึ้นได้ กระทั่งราก )
นิจฉาโต ปะรินิพพุโต ( เป็นผู้หมดสิ่งปรารถนาดับสนิทไม่มีส่วนเหลือ )

...นู๋เอจ้า...