วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 16:26  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 281 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 ... 19  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ส.ค. 2009, 01:32 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




1ee487f48613a7f546.jpg
1ee487f48613a7f546.jpg [ 48.83 KiB | เปิดดู 4234 ครั้ง ]
รูป..ทำ..นาม..รู้

เช้าอย่างน้อยมีเวลาขณะหนึ่ง
คำนึงถึง..ครุ่นคิด..ธรรมะ.บ้าง
ว่ารูปนอน...รูปนั่ง..รูปเดิน..ทาง
รูป...คือร่าง...ล้วนธาตุสี่..ที่เสื่อมไป

นามตามรู้ ดูว่ารูป..ทำใดอยู่
นามตามรู้ ดูว่ารูป..ทำสิ่งไหน
รูปคือรูป..นามตามดู..รู้เหตุไป
*ปัจจุบัน*..ปิดพิษภัย..ในใจตน

เพราะยามนั่ง...นามฟุ้ง...ไปที่อื่น
เพราะยามยืน..นามฟุ้ง...ทุกแห่งหน
เพราะยามยืน...นามฟุ้ง..พุ่งประจัญ
เพราะยามนอน..นามร้อนรน..ฟุ้งติดตาม

หากเพียงนิด..คิดดู กำหนดไว้
ถ่ายเทใจ นำสติ...ผลิคำถาม
รูปอยู่ไหน...นามอยู่นั่น ...กำกับความ
ปิดทุกยาม...หยุดฟุ้ง..ยุ่งอบาย

ปัจจุบัน..นามรู้..ดูที่นี่
มือที่มี...เคาะเขียน...เวียนแหวกว่าย
กำกับตน...แม้นบนความ...อันเรียงราย
รูปมองหมาย..นามกรายเห็น...เป็นสัจจธรรม

คิดจะโพสต์แต่เช้า....แต่เพิ่งกลับเข้าบ้านค่ะ

ทิกิ_tiki.........

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 30 ส.ค. 2009, 15:32, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ส.ค. 2009, 01:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




2MARK.asp.jpg
2MARK.asp.jpg [ 171.95 KiB | เปิดดู 4059 ครั้ง ]
ชีวิตแต่ละวันนั้นมีค่า
ใช้ปัญญาทุกนาทีมีสติ
เริ่มก่อสร้างปูทางวางเริ่มริ
เพื่อผุดผลิชื่นชมสมเกิดตน

อยู่ในภพสายกลางทางแห่งโลก
เห็นทุกข์โศกเห็นสุขอยู่ทุกหน
คือเดือดร้อน ชื่นบาน ..ของหมู่คน
หลีกละลด.. เยือนยล เพื่อเย็นใจ

เก็บพลังทั้งชีวิต..คิดรอเถิด
สิ่งประเสริฐสะสมบ่มคิดใส่
คือหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงมิแคลงใคร
บุญส่งไปหมุนวนตามเวลา...

ขึ้น ลงคงที่ดั่ง ตะวัน
เนิบช้าสามัญเพื่อฟันผ่า
เก็บร้อนพลังพลั่งลงมา
แจ่มจ้า ทุกครา เพื่อผองชน

ผองตนรนเร่งร้อน...ไปไย
เกิดแก่ธรรมตามวัย.....เช่นนั้น
ดู อาทิตย์..อุทัย.......แสงส่อง...สว่างเฮย
จากตกมิกระชั้น........ดิ่งแท้แสงงาม

ดูทุกสิ่งรอบกายอาจไร้ค่า
เพราะปัญญาถูกกลืนในคลื่นฝัน
ดูชีวิตตนเองปัจจุบัน
ที่สุดนั้นพ้นทุกข์พบสุขจริง

tiki_ทิกิ

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 01 ก.ย. 2009, 13:00, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ส.ค. 2009, 19:55 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 28 ก.ค. 2009, 17:51
โพสต์: 189

แนวปฏิบัติ: ดูจิต
สิ่งที่ชื่นชอบ: วรรณกรรม
ชื่อเล่น: ป้าโคม่า
อายุ: 54

 ข้อมูลส่วนตัว




012-200236.jpg
012-200236.jpg [ 29.16 KiB | เปิดดู 4170 ครั้ง ]
ผู้ที่มีความมั่นใจและกล้าทำสิ่งต่างๆ ที่คิดว่าถูกต้อง
จะช่วยผลัดดันให้ชีวิตมีความก้าวหน้า
มีเป้าหมายในชีวิตที่แน่นอนในการดำเนินชีวิต
และพร้อมที่จะต่อสู้ พัฒนา ปรับปรุง แก้ไขตนเองให้ดีขึ้นตลอดเวลา

แต่อย่ามั่นใจตนเอง โดยไม่รับฟังเหตุ ของผู้อื่น
คนเราเกิดมาไม่เหมือนกัน มีกรรมที่แตกต่างกันตามสภาวะ
ฉะนั้น การปฏิบัติ จึงสอนกันไม่ได้ บอกกันไม่ได้ ทำตามกันก็ไม่ได้
ต้องปฏิบัติ...แล้วค่อยๆ แก้ไปตามแต่ตัวตนของปุถุชน บุคคลคนนั้น

เค้าไม่ใช่คุณ...เหมือนคุณๆก็ไม่ไช่เค้า
คุณๆไม่ใช่เค้า...เหมือนเค้าก็ไม่ใช่คุณ

"ไม่มีสิ่งใดๆ ในโลกที่ดีหรือเลว
มีแต่ความคิดของเราเท่านั้น
ที่ทำให้เกิดความดีและความเลว"

.....................................................
รูปภาพ
"จิตที่ให้ย่อมเป็นจิตที่ดี ... จิตที่มีแต่ประชดประชันนั้น ... หาควรแก่การอบอรมสั่งสอนธรรมผู้ใดไม่"


แก้ไขล่าสุดโดย COMA! เมื่อ 30 ส.ค. 2009, 19:59, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ส.ค. 2009, 23:44 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




0a10d09b00906.jpg
0a10d09b00906.jpg [ 70.27 KiB | เปิดดู 4221 ครั้ง ]
ดอกไม้แห่งกาลเวลา
ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตที่เรายังค้นหาไม่พบ
และก็ยังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตที่เราไม่สามารถค้นพบได้ด้วยตนเอง
ชีวิตไม่ได้ง่ายอย่างที่ใครบางคนคิด
บางครั้งชิวิตอยู่ได้ด้วยความเป็นจริง แต่บางครั้งชีวิตก็อยู่ได้ด้วยความฝัน
ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืนแม้แต่ความเป็นตัวตนของตนเอง
กาลเวลาและการกระทำจะเป็นเครื่องพิสูจน์เส้นทางเดินของชีวิตในอนาคต
ความคิดและความรู้สึกชั่วกาลเวลาหนึ่ง จึงไม่ใช่ความคิดและความรู้สึกของทั้งชีวิต
แต่เป็นเพียงดอกไม้แห่งกาลเวลาที่เบ่งบานรับแสงอรุณเฉิดฉายสีสรรอันงามตา
ส่งกลิ่นหอมเย้ายวนความรู้สึก แต่แล้วก็เหี่ยวเฉาเสื่อมสลายกลายเป็นเถ้าธุลี
และแล้วดอกไม้ดอกใหม่ที่สวยงามกว่าก็จะเบ่งบานชูช่อเข้ามาแทนที่
เฉิดสายสีสรรอันงามตาส่งกลิ่นหอมเย้ายวนไปทั่ว
แต่ ในที่สุดก็เหี่ยวเฉาเสื่อมสลายไปตามกาลแห่งเวลา เป็นเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เป็นวัฏจักรที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง เป็นนิรันดร เป็นสัจธรรม
ชีวิตมี เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นวัฏจักรฉันใด
ความ รัก อารมณ์ ความรู้สึก ก็มีเกิด มีหน่าย มีเสื่อม มีสลาย
หมุนเวียนสับเปลี่ยนเป็นวัฏจักร เป็นนิรันดร เป็นสัจธรรม ฉันนั้นเช่นกัน
นี่จึงเป็นที่มาของดอกไม้แห่งกาลเวลา

อันความรัก ยิ่งใหญ่ ไร้ขอบเขต
ใครได้เสพ ใครได้สม อารมณ์ฝัน
ล้วนก่อเกิด ความกำหนัด เป็นอัศจรรย์
เป็นวิมาน เป็นสวรรค์ สุดบรรยาย

แต่สวรรค์ หรือวิมาน นั้นมีเขต
ดั่งพรหมเทพ ท่านกำหนด เป็นกฎหมาย
ให้เสื่อมถอย ไม่จีรัง ยั่งยืนไกล
เป็นเพียงได้ แค่ดอกไม้ แห่งกาลเวลา
ชีวิตดั่งน้ำค้างหาว กรรมสิ้น เวรหมด ใจหลุดพ้น
เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน..สังขารลา

ยกนิ้วให้ ... เพลงผ้า, กวีจร

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 30 ส.ค. 2009, 23:50, แก้ไขแล้ว 3 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ส.ค. 2009, 08:01 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




00029_10.gif
00029_10.gif [ 20.8 KiB | เปิดดู 4147 ครั้ง ]
ไม่รู้จาพูดอะไร คุยไม่เก่ง :b1:

"อโป๊ะ อโป๊ะ"

http://www.imeem.com/minimaru/music/089 ... nesianmp3/

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


แก้ไขล่าสุดโดย กรัชกาย เมื่อ 31 ส.ค. 2009, 08:04, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ก.ย. 2009, 17:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 มิ.ย. 2009, 17:12
โพสต์: 246

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: อนุโมทนา สาธุ สาธุ ด้วยค่ะ
กลอนแต่ละบทอ่านแล้วบาดใจ จริง ๆ
อ่านแล้วเห็นสัจจะธรรมของโลกนี้จริง ๆ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 ก.ย. 2009, 20:28 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ส.ค. 2009, 01:54
โพสต์: 124

อายุ: 44
ที่อยู่: กทม.

 ข้อมูลส่วนตัว


เหมือนโง่งมจมปลักในรักหวาน
เฝ้าคิดอ่านมอบรักถักทอฝัน
สิ่งใดดีมีค่าคุณอนันต์
มุ่งไขว่คว้าเพื่อปันแบ่งค่าคุณ

สนองตอบความชอบทุกสิ่งสรรพ์
มอบชีวันเป็นทาสเพื่ออุดหนุน
ให้เขาได้ทุกสิ่งพร้อมเจือจุน
เมื่อผ่านกาลหวานละมุนก็เริ่มคลาย

แม้นเพียงสร้างสิ่งเดิมพร้อมเสริมแต่ง
ใจเขากลับเปลี่ยนแปลงรักสลาย
ที่เคยชอบปฏิเสธให้วุ่นวาย
ที่เคยหมายเขาก็เบื่อเมื่อนานวัน

พรูถ้อยคำกระหน่ำใจให้เศร้านัก
ประกาศคำตัดรักทำลายฝัน
ออกอาการรังเกียจเดียดฉันท์พลัน
ทั้งกีดกันไกลห่างสร้างกำแพง

รักหวานเย็นเป็นอันสะบั้นรส
สาดน้ำกรดราดใจให้แสลง
เมื่อความทุกข์มาเยือนอย่างรุนแรง
ใจจึงถึงกลางแพร่งในสองทาง

รักต่อไป..หรือไม่รักอีกแล้ว
บ้างแน่แน่วอยู่กับความหม่นหมาง
คงรักต่อก่อรักไม่ละวาง
และหาทางฟื้นฟูสู่ชีพตน

บ้างเลือกหารักใหม่ใฝ่สนอง
หมายครอบครองความรักอย่างขัดสน
บ้างเจ็บช้ำทำใจให้อดทน
ไม่รักคนไหนอีกหลีกหนีรัก

จะรักหรือไม่รัก..เราจักรู้
ถ้ายังรักเขาอยู่อย่างแน่นหนัก
ก็มอบปรารถนาดีด้วยใจภักดิ์
และมอบรักอยู่ห่างห่างอย่างเมตตา

เมื่อความรักคงมั่นไม่หวั่นไหว
หมดสิ้นไฟความหวังปรารถนา
กระแสรักจักเย็นทั่วอุรา
เพียงรู้ว่ารักเพื่อรักจักสมปอง

โดย พี่ดอกแก้ว/มูลนิธิอภิบาลธรรม

.....................................................
"อักษรพาใจให้สดชื่น..มิต้องการคำตอบหรือวิจารย์..ดอกหนาเยาว์มาลย์"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ก.ย. 2009, 00:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ก.พ. 2009, 00:03
โพสต์: 111


 ข้อมูลส่วนตัว


cool

สวัสดีค่ะ
ช่วงนี้อาจจะหายๆไปบ้าง
แต่ไม่ไปไหนไกลค่ะ แวะมาทักทาย
มาให้กำลังใจค่ะ :b1:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ก.ย. 2009, 01:43 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




171.jpg
171.jpg [ 18.69 KiB | เปิดดู 4094 ครั้ง ]
ความรักในปรัชญาชีวิตของ คาลิล ยิบราน

คาลิล ยิบราน (Kahlil Gibran) นักเขียนและกวีชาวเลบานอน ผู้มีชื่อเสียงกระฉ่อนโลก
กล่าวถึงความรักด้วยภาษางดงามสุดซึ้งไว้ในหนังสือ The Prophet หรือ "ปรัชญาชีวิต"
ที่แปลโดย อ.ระวี ภาวิไล ขอนำมาฝากค่ะ

เมื่อความรัก … ร้องเรียกเธอจงตามมันไป
แม้ว่า … ทางของมันนั้นจะขรุขระและชันเพียงไร
และเมื่อปีกของมันโอบรอบกายเธอ จงยอมทน
แม้ว่า … หนามแหลมอันซ่อนอยู่ในปีกนั้นจะเสียดแทงเธอ
และเมื่อมันพูดกับเธอ จงเชื่อตาม
แม้ว่า … เสียงของมันจะทำลายความฝันของเธอ
ดังลมเหนือพัดกระหน่ำสวนดอกไม้ให้แหลกราญไปฉะนั้น

เพราะแม้ขณะที่ความรัก สวมมงกุฎให้เธอ มันก็จะตรึงกางเขนเธอ
และขณะที่มันให้ความเติบโตแก่เธอนั้น มันก็จะตัดรอนเธอด้วย
แม้ขณะเมื่อมันไต่ขึ้นไปสู่ยอดสูง
และลูบไล้กิ่งก้านอันแกว่งไกวในแสงอรุณ
แต่มันก็จะหยั่งลงสู่รากลึก
และเขย่าถอนตรงที่ยึดมั่นอยู่กับดินด้วย

ความรัก ... จะรวบรวมเธอเข้าดังฝักข้าวโพด
มันจะแกะเธอออกจนเปลือยเปล่า
แล้วมันจะร่อนเพื่อให้เธอหลุดจากเปลือก
มันจะบดเธอจนเป็นผงขาว
แล้วก็จะขยำจนเธออ่อนเปียก
แล้วมันก็จะนำเธอเข้าสู่ไฟอันศักดิ์สิทธิ์ของมัน
เพื่อว่าเธอจะได้กลายเป็นอาหารทิพย์ของพระเป็นเจ้า

ความรัก ... จะกระทำสิ่งทั้งหมดนี้แก่เธอ
เพื่อว่าเธอจะได้หยั่งรู้ความลับ ของดวงใจเธอเอง
และด้วยความรู้นั้นเธอก็จะได้เป็นส่วนหนึ่ง ของดวงใจแห่งชีวิตอมตะ
แต่ถ้าหากด้วยความกลัว เธอมุ่งแต่แสวงหาความสงบสุข
และความสำราญจากความรัก
ก็จะเป็นการดีกว่าที่เธอควรจะปกคลุมความเปลือยเปล่าของตน
และหลีกหนีออกไปเสียจากลานบด
ไปสู่โลกอันไร้ฤดูกาล ...
ที่ซึ่งเธอจะหัวเราะก็ไม่เต็มที่และจะร้องไห้ก็ไม่เต็มที่

ความรัก ... ไม่ให้สิ่งอื่นใดนอกจากตนเอง
และก็ไม่รับเอาสิ่งใด นอกจากตนเอง
ความรักไม่ครอบครอง และก็ไม่ยอมให้ถูกครอบครอง
เพราะความรักนั้น พอเพียงแล้วสำหรับตอบความรัก

เมื่อเธอรักใคร..อย่าได้พูดว่า ...
เราอยู่ในดวงใจเขา....
แต่ควรพูดว่าเขาอยู่ในดวงใจเรา....
และอย่าได้คิดว่า ... เธอสามารถนำแนวทางของความรักได้
เพราะถ้าความรักพบว่า เธอมีคุณค่าพอแล้ว ก็จะเป็นผู้นำแนวทางของเธอเอง
ความรักไม่มีปรารถนาสิ่งอื่นใด นอกจากที่จะทำตนเองให้สมบูรณ์
แต่ถ้าหากเธอรัก และจำต้องมีความปรารถนา
... ก็ขอให้ความปรารถนาของเธอจงเป็นดังนี้

เพื่อจะละลายและไหลดังธารน้ำ ซึ่งส่งเสียงเพลงกล่อมราตรี
เพื่อจะเรียนรู้ความปวดร้าว อันเกิดแต่ความอ่อนโยน ละมุนละไมเกินไป
เพื่อจะต้องบาดเจ็บ ด้วยความเข้าใจ ในความรักของตนเอง
และเพื่อจะยอมให้เลือดหลั่งไหล ด้วยความเต็มใจและปราโมทย์
เพื่อจะตื่นขึ้น ณ รุ่งอรุณด้วยดวงใจอันปิติ และขอบคุณความรักอีกวันหนึ่ง
เพื่อจะหยุดพัก ณ ยามเที่ยง และเพ่งพินิจความสุข ซาบซึ้งของความรัก
เพื่อจะกลับบ้าน ณ ยามพลบค่ำ ด้วยความรู้สึกสำนึกคุณ
เพื่อจะหลับไปพร้อมกับคำสวดมนต์ภาวนา สำหรับคนอิ่มรักในดวงใจ
พร้อมแผ่เมตตาให้เขาจากสัจจะบนริมฝีปากของเธอ...เองเสมอ

"ความรักไม่ให้สิ่งอื่นใดนอกจากตนเอง และก็ไม่รับเอาสิ่งใดนอกจากตนเอง
ความรักไม่ครอบครอง และก็ไม่ยอมให้ถูกครอบครอง
เพราะความรักนั้นพอเพียงแล้วสำหรับตอบ..ความรัก"

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 02 ก.ย. 2009, 01:46, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ก.ย. 2009, 14:36 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




36644011hg5.jpg
36644011hg5.jpg [ 39.79 KiB | เปิดดู 4221 ครั้ง ]
"ปฏิหาร์ย์มีจริง"

ตีรเกด...ไปพบแพทย์เพื่อฟังผลการตรวจ...หลังจากที่เข้ารักษามาอย่างต่อเนื่อง

"หมออยากให้คุณเกด..บอกคุณพลวัชด้วยเพื่อการตัดสินใจ"
"เราแยกกันนานแล้ว...หมอก็ทราบ"
หลังกลับจากโรงพยาบาลเธอก็เริ่มครุ่นคิด...อย่างหนัก

เธอตัดสินใจโทรหาอาทร "อาทรมาพบพี่ที่บ้านหน่อยได้มั้ย" อาทร"ได้ครับพี่ เย็นๆ นะครับ"

ระหว่างที่รอเธอจัดแจ้งเอกสารที่สำคัญอย่างเป็นหมวดเป็นหมู่...
เก็บใส่ซองน้ำตาลพร้อมเขียนรายละเอียดไว้ที่หน้าซองทุกซอง

บ่ายห้าโมงกว่าๆ เสียงกริ่งดังขึ้น...ประตูรีโมทเปิดเชื้อเชิญผู้มาเยือนแบบอัตโนมัติ

"หวัดดีครับ..พี่เกด..มีอะไรหรือเปล่าครับ" อาทรถามเนื่องจากเห็นซองเอกสารหลายซองบนโต๊ะ

"คือพี่อยากให้อาทรเก็บเส้นผมของ...คุณพลให้พี่หน่อย...พี่จะเอาไปตรวจดีเอ็นเอกับน้องมด"

"ทำไม่ต้องตรวจด้วยพี่..ในเมื่อน้องมดก็เป็นลูกพี่กับพี่พลอยู่แล้ว...นี่"

"พี่ต้องการเอกสารยื่นยัน...อย่างถูกต้อง..อาทรก็รู้นี่..ว่าพี่ป่วยมาก"

"เดี๋ยวผมคุยกับพี่พลเองก็ได้ครับ...เพราะผมกับนุ่นรู้เรื่องราวของพี่มาตลอด..."

"พี่ขอนะอาทร" ด้วยสีหน้าที่หมดแรงแบบนั้น อาทรจึงรับปากว่าจะจัดการให้ "ได้ครับพี่"

หลังจากนั้นไม่นาน..ก็ได้รับใบรับรองผลตรวจดีเอ็นเอ..ตามความตั้งใจของตีรเกด...
เธอจัดเอกสารใส่ซองเรียบร้อยด้วยความดีใจ...

"ต่อนี้ไปก็หมดห่วงเสียที........."เธอพูดกับตนเองในใจพร้อมรอยยิ้มที่แห้งเหลือทน.

เธอโทรหาอาทรว่าอยากพบที่โรงพยาบาลตอนเที่ยงในวันศุกร์..
เพราะหมอนัด....อาทรรับปากแล้ววางหูไป

วันนี้เธอมาพบหมอตามนัด...และยื่นยันกับหมอว่าเธอจะไม่รับการรักษาใดๆ
นอกจากขอรับยาตามอาการเท่านั้น
แต่วันนี้แม้จะดูซูบซีดก็ตาม..เธอหน้าตาสดใสยิ้มแย้มแจ่มใส..ผิดตา..
หมอพิจารณาคนไข้อย่างแปลกใจ
เมื่อเธอรับยาแล้ว..เธอเดินมารออาทรที่ลานจอดรถหน้าโรงพยาบาล..

มีเด็กวิ่งเล่นกันอยู่..วิ่งมาชนเธอเข้า..ทำให้เธอเซจะล้ม..
มีหนุ่มใหญ่รับตัวเธอไว้ทัน..แต่เธอก็ข้อเท้าแพง
เธอเหงนหน้ามองเพื่อจะขอบคุณเค้า..แต่ก็ตกใจ...เสียงขอบคุณก็ฟังเหมือนไม่ได้ยิน..
แต่เค้าก็ตอบว่าไม่เป็นไรเธอตัวแข็งเกร็งประม่า...
เป็นอ้อมกอดแรกหลังจากที่โหยหามาตลอด..มันอบอุ่น..จนน้ำใสๆไหลอาบแก้ม เธอก็ดีใจ

"คุณมาได้ยังงั้ยค่ะ"...เธอถามหลังจากตั้งสติได้....

"ผมอาสามาแทน...รถคุณเดี๋ยวผมให้ลูกน้องขับกลับไปให้..ขาคุณเจ็บ..ไปรถผมนะ"
เค้าอุ้มเธอไปว่างที่รถ..โดยไม่มีการปฎิเสธหรือโวยวายเหมือนก่อนเลย....

เค้าพาเธอไปที่บ้านสวนของเค้า..ซึ่งเมื่อก่อนเธอมาอยู่บ่อยๆ
เธอค่อยๆ พยุงตัวเดินดูโน้นดูนี้ สภาพเดิมยังรักษาไว้อย่างดี...
พลวัชหายไปสักครู่...แล้วประคองเธอเข้าไปห้องส่วนตัว..
เพื่อประคบเท้าด้วยน้ำอุ่นแล้วทายาให้เธออย่างอ่อนโยน

"เกด..เอาลูกมาคืนให้คุณค่ะ.."พร้อมยื่นซองเอกสารที่เตรียมไว้ให้พลวัช...
เค้ารับมาแล้วอมยิ้ม...เพราะเค้ารู้เรื่องราวตลอดเวลาจากอาทรน้องชายของเค้า..
ร่วมทั้งอาการป่วยของเธอจากหมอนุ่นน้องสะใภ้เป็นอย่างดี...
เค้าเพียงแต่รอเวลาให้ตีรเกดต้องการพบเค้าเท่านั้น....

"ทานข้าวเย็นก่อนนะ..เดี๋ยวผมไปส่ง...
ลูกมดผมให้อาทรไปรับแล้วไม่ต้องห่วงหรอก
อาทรกับนุ่นเค้าจะพากันไปเที่ยวก่อนแล้วถึงจะกลับเข้าไปบ้านคุณ"

เค้าปล่อยให้เธอนอนพักที่เตียงก่อน...เพราะต้องการให้เหยียดขาตรงๆ สักพัก...
เสียงเพลงบรรเลงเบาๆ ร่วมถึงอาการอ่อนเพีย ทำให้เธอหลับง่ายอย่างผ่อนคลาย

เค้าเฝ้ามองลูบไล้ผมที่ยาวสลวยหอมกรุ่นเป็นเงางาม
ใช่..เค้าดีใจที่มีวันนี้..เค้าอมยิ้มเหมือนกำลังจีบสาวๆ..แต่เนี้ย..ภรรยาเค้าเอง..
ทำไมมันแปลกอย่างนี้.....นิ้วเคล้าเคลียแก้มนวลเธออย่างเอ็นดู..
เค้าไม่เคยลืมเธอเลย ยังคิดถึงเธออยู่เสมอ

เพราะความใจอ่อนของเค้าเอง ที่เป็นเหตุให้เธอต้องร้องไห้อยู่เสมอ
เค้ายอมแยกทางกลับเธอ เพราะเธอขู่จะเอาลูกออกหากไม่แยกทางให้เธอ
หลังจากนั้นเธอก็หนีผมไปอยู่เมืองนอก..
ขณะนั้นนุ่นกับอาทรก็ไปเรียนที่นั้น....จึงได้ทั้งสองส่งข่าวมาตลอด 4 ปี
หลังจากเค้าเรียนจบกลับมาแล้ว....ผมให้เค้าชวนเกดกับลูกกลับมาด้วย...
ซึ่งเกดก็กลับมาตอนนั้นเช่นกัน

กลิ่นหอมอ่อนจากกายเธอยังเหมือนเดิม เค้าแอบหอมภรรยาตนเอง...อย่างหนุ่มๆ
ทำให้เกดตื่นขึ้น..แบบไม่เต็มตา..เพราะร่างกายเธอไม่แข็งแรง

"กี่โมงแล้วค่ะ" เกดพยายมจะลุกขึ้น..เค้าเข้าไปประคอง..ให้เกดลุกนั่งได้สะดวกขึ้น

"สองทุ่มกว่าแล้ว..ล่ะ..หิวหรือยัง? ผมมีข้าวต้ม" "ไม่ค่ะ..เกดขอกลับบ้าน.."

เค้ากอดเธอไว้พร้อมพรมจูบที่หน้าผาก"นอนนี้แหละ..ผมจะดูแลคุณเอง..."

"อาทรกับนุ่นนอนบ้านคุณ..พรุ่งนี้เราไปหาลูกที่หัวหินกันน่ะ..."

"แต่...." เธอเอ่ยได้แค่นั้นเค้าปิดปากไม่ให้เธอพูดต่อ

"ไม่มีแต่อะไรแล้ว....ให้โอกาสผมดูแลคุณบ้าง.....เราเสียเวลามามากพอแล้ว"

"ฉันให้ความสุขคุณได้ไม่นานหรอกนะ........"

"ผมเชื่อในปฏิหาร์ยเสมอ...เพราะผมเป็นคนดี..คุณเป็นคนดี....เราจะชนะมันด้วยใจนะ"

ทั้งสองสวมกอดกันแบบโหยหากันและกันมาโดยตลอด...
เค้าและเธอไม่เคยแยกจากกันอีกเลย ปัจจุบันนี้เธอก็ยังมีชีวิตอยู่กับเค้า

ปลายฟ้า...02/ก.ย/2009

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 07 ก.ย. 2009, 01:31, แก้ไขแล้ว 9 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ก.ย. 2009, 19:48 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว




6.bmp
6.bmp [ 297.24 KiB | เปิดดู 4062 ครั้ง ]

ขอบคุณค่ะฟ้ากับเรื่องราวดีๆที่นำมาให้อ่าน
ยามอยู่ด้วยกัน ควรดูแลเอาใจใส่ต่อกัน
ใช้เวลาที่อยู่ด้วยกันอย่างคุ้มค่าทุกวินาที

พี่น้ำมองว่าความรักเป็นสิ่งที่สวยงามนะ
โดยเฉพาะความรักแบบ มิติที่ 10 สวยงามมากๆ รักปราศจากอคติ
สักวันค่ะ เราจะมีความรักมากมายแบบ ความรักแบบมิติที่ 10

เพียงไม่อาจเอื้อนเอ่ยวจีใดๆออกมาได้
เพราะรู้สึกระลึกถึงความใส่ใจที่มีเสมอมา

ในโลกใบนี้ มีผู้คนมากมาย ผ่านพบเพียงเพื่อลาจาก
ไม่รู้ว่าวันนี้ คำว่าความรัก มีความหมายเท่าไร
ชีวิตของฉัน มีผู้คนมากมาย ผ่านพบกันเพื่อลาจาก
แต่ว่าตัวฉัน ยังเชื่อว่าความรัก ยังเป็นความสวยงาม

แม้ว่าหัวใจชั้นว่างเปล่า
เฝ้ารอให้ใครมาเติมรักให้เต็มอยู่
ไม่รู้ต้องรอ ถึงเมื่อไหร่
อีกนานแค่ไหน แต่เชื่อว่า

มี ความ รักมากมายรู้มั้ย
หวังให้ใครได้มองเห็นมัน
ไม่ใช่เพียงสบตาแล้วเดินผ่าน

มีความรักมากมายรู้มั้ย
เฝ้ารอใครที่เค้าต้องการ
จะผูกพันตลอดไป

เธอรู้สึกไหม คิดเหมือนกันบ้างมั้ย
ก่อนที่เราต้องลาจาก ไหนลองตอบฉัน
เธอเชื่อว่าความรัก ยังสวยงามใช่ไหม

แม้ว่าหัวใจชั้นว่างเปล่า
เฝ้ารอให้ใครมาเติมรักให้เต็มอยู่
ไม่รู้ต้องรอ ถึงเมื่อไหร่
อีกนานแค่ไหน แต่เชื่อว่า

มี ความ รักมากมายรู้มั้ย
หวังให้ใครได้มองเห็นมัน
ไม่ใช่เพียงสบตาแล้วเดินผ่าน

มีความรักมากมายรู้มั้ย
เฝ้ารอใครที่เค้าต้องการ
จะผูกพันตลอดไป

มีความรักมากมายรู้มั้ย
หวังให้ใครได้มองเห็นมัน
ไม่ใช่เพียงสบตาแล้วหายไป

มีความรักมากมายรู้มั้ย
เฝ้ารอใครที่เค้าต้องการ
อยู่กับฉันตลอดไป

http://www.imeem.com/missdonat/music/RO ... st-thanks/


เปิดฟังทุกวันเลยค่ะ
ดนตรีแบบนี้ชอบ เพลงเขาก็ความหมายดี
แล้วก็เสียงของกอล์ฟ เบญจพลนี่ เสียงเขาจะซอฟนะคะ
เพียงแต่ถ้าเปลี่ยนเนื้อเพลงบางส่วนได้คงจะดี
คือนำเรื่องราวของความรัก 10 มิติ ใส่แทนได้คงจะดีไม่น้อยนะคะ

ท่อนนี้ชอบเป็นพิเศษค่ะ

ในโลกใบนี้ มีผู้คนมากมาย ผ่านพบเพียงเพื่อลาจาก
ไม่รู้ว่าวันนี้ คำว่าความรัก มีความหมายเท่าไร
ชีวิตของฉัน มีผู้คนมากมาย ผ่านพบกันเพื่อลาจาก
แต่ว่าตัวฉัน ยังเชื่อว่าความรัก ยังเป็นความสวยงาม



รัก+คิดถึงค่ะ
สายน้ำ

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ก.ย. 2009, 22:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




0a10d08b02.jpg
0a10d08b02.jpg [ 42.51 KiB | เปิดดู 4118 ครั้ง ]
หากต้องการมีชีวิตที่ดีขึ้น
จงอย่ากลัวหรือยอมแพ้ชีวิต อย่าหยุดแค่ที่มีอยู่
แต่จงกล้าที่จะเผชิญกับอุปสรรค และปัญหาที่อาจเกิดขึ้น
เพราะว่าธรรมชาติของชีวิต คือ การดิ้นรนต่อสู้

ดังนั้นจึงมีเพียงจิตใจที่กล้าหาญ
จิตใจที่กล้าเผชิญหน้ากับความยากลำบากเท่านั้น
ที่จะสามารถฟันฝ่าอุปสรรคไปได้

ชีวิตจึงเปรียบเสมือนเรือที่ต้องการออกจากท่า
เพื่อแล่นไปในท้องทะเลที่สวยงาม
จงอย่ากลัวหรือยอมแพ้
กล้าที่จะเริ่มต้นต่อสู้ใหม่...ทุกๆ วัน
กล้าที่จะใฝ่ฝันถึงความสวยงามของชีวิต
พร้อมที่จะฟันฝ่าอุปสรรคเพื่อให้ถึงฝั่งฝันแห่งชีวิต
ความรุ่งเรืองกับความสำเร็จก็อยู่แค่เอื้อม...เท่านั้น.

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 03 ก.ย. 2009, 22:42, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 ก.ย. 2009, 01:23 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 ก.ย. 2009, 22:11
โพสต์: 111

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขออ่านและอนุโมทนา..ทุกกระทู้ของคุณนะครับ
อรรถรสกลิ่นไอกวีสวยงามจริงๆ
ที่ยกมาก็ปราณีต...ที่แต่งเองก็เหมาะสมครับ :b35: :b35:

.....................................................
"ขอมีสติเข้มแข็งดั่งขุนเขา..แต่ขอมีจิตใจอ่อนโอนดั่งขนนก"รูปภาพ


แก้ไขล่าสุดโดย เพลิง. เมื่อ 07 ก.ย. 2009, 01:26, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 ก.ย. 2009, 04:31 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 ก.พ. 2009, 04:12
โพสต์: 1067


 ข้อมูลส่วนตัว




45.jpg
45.jpg [ 24.83 KiB | เปิดดู 4026 ครั้ง ]
:b27: กลับมาแล้วจ๊ะ มารายงานตัวก่อนเลยยังไม่มีอะไร
มาฝากมากไปกว่าความคิดถึง กบกุหลาบช่องาม
อีกหนึ่งช่อ :b16:

.....................................................
...นฺตถิตัณหา สมานที...
ห้วงน้ำใหญ่โต เสมอด้วยตัณหาไม่มี


แก้ไขล่าสุดโดย คนไร้สาระ เมื่อ 07 ก.ย. 2009, 04:31, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 ก.ย. 2009, 18:11 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




330.png
330.png [ 186.71 KiB | เปิดดู 4025 ครั้ง ]
เรือลำน้อย....
จะลอยลำ ไปเรื่อยๆ เอื่อยๆ ช้าๆ....
และ
ไปถึงวัด ที่มี
พระพุทธรูปองค์โต ที่อยู่ในโบสถ์
เพื่อขอพร....

ศาลา..ริมน้ำ..
ที่มีฝูงปลาชุกชุม กระโดด โผงผาง
โชว์ความงามของลำตัว
ที่สะท้อนแดด เห็นเกล็ดขาววาววับ....
เพราะมีอิสระ เสรี
ราวรู้ดีว่าอยู่แถวหน้าวัดจะปลอดภัย
ไม่มีใครกล้าเอาเบ็ดมาเกี่ยว...

และทั้งหมดทั้งสิ้นนี้คือ
สายใยเหนี่ยวรั้งให้ดวงใจไพลหวนกลับมา..
ยอมเหว่ว้ายอมดายเดียว
เพื่อพบกับความสงบสุขนี้..
ที่ยังมี
เสียงเพลงสายชล ครวญคร่ำริมเรือนแพ..
มีดวงดอกไม้มากมาย
ส่งกลิ่นกำจายหอมสะพรั่ง

*พวงคราม*..กลีบม่วงอมฟ้า
ที่พากันรอเวลาสยายกลีบ
รอหมุนลิ่วปลิวไปตามกระแสลมกระแสชล

*พวงประดิษฐุ์*..
เลื้อยประดับคลุมกระชับยอดไม้สีชมพูสดใส
พาหัวใจเบิกบาน
สีเงินงามตามคลอที่ชาวเหนือเรียก*เครือออน*

*ช้างกระ ประสีม่วง
มิหวงดอกในฤดูนี้ มีชื่อเรียกตามสีดอก
เช่นช้างแดง ช้างเผือก และนั่น

*เอื้องแซะหลวง..*แตกกอ ชูช่อดอกสีขาว
กลีบปากเหลืองละอออมส้มหอมร
มร่ำพร่ำกลิ่นจรุงใจอวลไปในทุกอณู

*ปีบ*หอมกลีบบีบหัวใจไพลให้แทบหยุดเต้น
ด้วยหลงใหลในดอกรูปแตร
ที่ไพลนี้ต้องแล่นถลา
ไปเก็บคว้ามาทัดผมให้พรมหอมร่ำให้ชื่นฉ่ำใจ..

และ...
ในท่ามกลางหวานหอมดอกไม้ริมชายชล
เดินดายเดียว เดียวดาย ต้านลมหนาวสะท้าน
ใต้กิ่งหวานลำพูพราว
และ
ราวเฝ้ารอ รอ หิ่งห้อยประดับใจ..ไปชั่วกาล!

ขอบคุณ..คุณพุด..thaipoem.com

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 07 ก.ย. 2009, 18:12, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 281 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17 ... 19  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 12 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร