วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 15:38  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 197 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ... 14  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ก.ย. 2009, 13:51 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 5
สมาชิก ระดับ 5
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 เม.ย. 2009, 09:21
โพสต์: 376

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณแม่ลูกสาม เข้มแข็งเข้าไว้ เพื่อนๆ พี่ๆ ที่ลานธรรมทุกท่านเป็นกำลังใจให้นะ ธรรมะย่อมชนะอธรรม เป็นห่วงจริงๆ ปัญหาของคุณหนักมาก ถ้ามีโอกาสน่าจะปรึกษาคุณหมอทางด้านจิตเวชบ้างก็ดี ท่านจะได้ช่วยเราคิด เพราะปัญหาแบบนี้เป็นปัญหาที่เปราะบางมาก เนื่องจากลูกคุณยังเล็กอยู่ จากการกระทำของพ่อมีผลกระทบกับลูกเห็นๆเลย ค่อยๆคิดอย่าวู่วาม รักนะ :b4: :b4:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ก.ย. 2009, 14:00 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 ส.ค. 2006, 20:21
โพสต์: 52

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ cool
ปัญหาทุกอย่าง ทุกอย่าง
มีทางออกเสมอ :b8: :b8: :b55: :b8: :b8:

.....................................................
ธรรมะคือความจริงของชีวิต


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ก.ย. 2009, 14:24 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51
โพสต์: 505

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


-dd- เขียน:
ผู้ชายที่นิสัยเสีย เจ้าชู้ หยาบคาย เห็นแก่ตัวอย่างนี้ ใครจะแก้ไขได้เล่า?



คุณ-dd- ช่วยหาคำตอบให้ด้วยนะคะ อยากรู้จังว่าจะต้องแก้ไขผู้ชายประเภทนี้อย่างไร
คำตอบจะเป็นประโยชน์ต่อดิฉันและคุณแม่ลูกสามรวมทั้งคนอื่นๆ ด้วย ขอบคุณค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ก.ย. 2009, 14:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 8
สมาชิก ระดับ 8
ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ส.ค. 2009, 15:54
โพสต์: 640

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


แม่ลูกสาม เขียน:
:b20: :b20: ขอบคุณนะค่ะทุกท่านทุกคำแนะนำสามารถนำไปใช้ได้กับดิฉันได้หมดเลยค่ะดิฉันทำทุกอย่างที่ทุกคนบอกเลยคือเก็บเงินให้ได้มากที่สุดเท่าทีทำได้เพื่ออนาคตของลูกเรา 3 คนดิฉันทำตามอย่างที่คุณ dd บอกนะค่ะมันได้ผลเกินคาดค่ะเมือคืนนี้เองดิฉันนิ่งไม่พูดหรือเอ่ยถึงเรืองของเขาเวลาที่อยู่กับเราเขาก็ไม่พูดอะไรแต่เขาจะพยายามหาเรื่องมาพูดเรื่องเมียและลูกเขาให้เราฟังเพื่อที่จะทำให้เราเกิดมีปากเสียงกันแต่ดิฉันก็เฉยจนในที่สุดลูกชายดิฉันเกิดร้องให้อ้อนไม่ยอมนอนร้องไห้เสียงดังจนเขารู้สึกรำคาญตีลูกหลายทีและเอาลูกไปขังในห้องมืดดิฉันทนไม่ได้แล้วค่ะดิฉันกอดลูกร้องไห้กับเขาปลอบเขาไม่ให้ร้องเขาก็หยุดร้องแต่ตัวพ่อเขาโมโหมากเหมือนโดนผีสิงเหมือนหมาบ้าตาขวางด่าดิฉันเช่นเคยหาว่าเลี้ยงลูกตามใจเกินไปเด็กเขายังไม่ถึง 3 ขวบและยังพูดไม่รู้เรื่องเลยเขาหาเรื่องอ้างว่ารำคาญตัวดิฉันรำคาญลูกจะออกไปข้างนอก(ทั้งวันเขาอยู่กับดิฉันทั้งวันจนถึง 4 ทุ่มรู้สึกร้อนรน) บอกตรงๆว่าดิฉันแค้นมากซึ่งเมื่อก่อนจะมีใครมาทำให้ลูกชายคนนี้ร้องไม่ได้เลยค่ะพ่อเขาห่วงมาก(ลูกชายคนนี้เป็นฝาแฝดกับผู้หญิงค่ะ)แก่ไม่ค่อยแข็งแรงเป็นเกล็ดเลือดแดงต่ำและเป็นภูมิแพ้ค่ะดิฉันพาแก่ไปรักษาอยู่ค่ะเหตุนี้เองดิฉันจะต้องทนเพื่อลูกเพื่อที่จะให้ดิฉันพอมีเงินเลี้ยงลูกและรักษาตัวลูกได้นะค่ะดิฉันคิดว่ามันแย่ตรงที่เขาไม่ยอมจากไปซักที............
เขาบอกว่าจะทรมาณดิฉันไปแบบนี้เพราะเมื่อชาติที่แล้วดิฉันทำเขาไว้.......ต้องเจอกันทุกวันความรู้สึกมันแย่มากเลยค่ะ :b34: :b34:


สถานการณ์เลวร้ายลงเรื่อยๆ แล้วนะคะ
พ่อแม่มีปัญหา แต่เด็กได้รับผลกระทบ

................................................

:b8: แนะนำแต่โปรดใช้วิจารณญานนะคะ

ให้คุณรวบรวมประเด็นต่างๆ (เรียกว่าข้อตกลงระหว่างกันก็ได้)
แล้วรีบปรึกษากับผู้ใหญ่ของทั้งคุณและสามี คนที่สามีคุณทั้งรักทั้งเกรงใจและเกรงกลัว
แล้วรีบตกลงกันเสีย....

วันก่อนกระทบแม่ วันนี้กระทบลูก..แล้วต่อไปละคะ...น่ากังวลค่ะ :b6: :b7:

น่าห่วงที่สุดคือสุขภาพกายและใจของลูกค่ะ :b55: :b55: ไม่น่ามาเจอเรื่องเช่นนี้เลย

.....................................................
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น


พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่าธรรมชาติของจิตนั้นไหลลงต่ำ
จะขึ้นสูงต้องออกแรงทวนกระแส
เพราะฉะนั้นให้ถามตัวเองว่าเราคิดดีได้เป็นปกติหรือยัง
ถ้ายัง ก็ยอมรับตรงๆ ว่ายัง..
อย่าหลอกตัวเองว่าดีแล้ว
เพราะผลเสียหายไม่ใช่ใครอื่น นอกจากตัวเราเองที่ยังหลงวน
ไม่รู้ตัวว่าขาดเสบียงเพื่อความพร้อมตาย...


แก้ไขล่าสุดโดย admin เมื่อ 29 ก.ย. 2009, 08:48, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ก.ย. 2009, 14:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


K.แม่ลูกสาม--
อ้างคำพูด:
มันได้ผลเกินคาดค่ะ


ครับนี่คือพลังของกุศลคือความอดทน และไม่คิดโต้ตอบ คนที่คิดและทำชั่วนั้นคิดไม่ได้คาดไม่ถึงว่าเขาจะได้รับปฏิกิริยาเช่นนี้ เพราะนึกว่าคนอื่นจะชั่ว และออกอาการเหมือนตน พอเจอสิ่งตรงข้ามก็งงครับ ทีนี้ไอ้อัตตาที่มันค้ำคอเขาอยู่นั่นมันสั่งว่า"เอ็งต้องไม่แพ้ "สติที่เคยมีบ้างก็พลอยถูกโทสะแผดเผาจนหายไปเกลี้ยง ไม่คิดแม้ว่าตนกำลังแผ่ข่ายกรรมชั่วไปถึงลูกๆอีก..ช่างโหดร้ายกับตนเองอย่างไม่เห็นทางออกเลย น่าสมเพชครับ ทั้งคุณแม่ฯและลูก นั้นเป็น"ผู้รับ"ผลของวิบากจากบาปเก่า ผลนั้นเมื่อให้แล้วอำนาจก็ลดลงจนหมดไปได้ แต่ชายคนนี้กำลังทำบาปกรรมใหม่อย่างขมักเขม้นราวกับกลัวว่าตนจะได้อยู่อย่างมีความสุขในอัตภาพหน้า คนเช่นนี้ส่วนมาก ลึกลึกคิดว่า"ตายแล้วสูญ" แต่ดันอ้างว่่าจะทรมาณดิฉันไปแบบนี้เพราะเมื่อชาติที่แล้วดิฉันทำเขาไว้... เออ :b5: อุตส่าห์คิดได้ว่ามีชาติก่อน แต่กลับคิดไม่ได้ว่าชาติหน้าก็อาจมาได้ในวินาทีหน้า..แล้วคิดไม่เป็นว่า แล้วที่ตนทำอยู่เนี่ยจะให้ผลแบบใหน :b10: :b5: :b7: ทั้งน่าขำและเศร้าจริงๆ :b14:

คุณแม่ฯครับ สิ่งที่เกิดนี้ไม่ได้หมายความว่าเราเคยทำเขาคนนี้มาก่อนในอดีต อาจใช่หรือไม่ใช่ ก็ได้แต่ที่แน่ๆคือเราทำบาปคือการล่วงศีลกาเมฯ และมิจฉาวาจา มีผรุสวาทเป็นต้นมาแล้ว กรรมนั้นเขาก็จึงจัดแจงผลให้ต้องมาประสบพบคนที่มีกิเลสตัณหาลักษณะนี้ จึงว่า"เราทั้งหลายมีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์" ทีนี้ พันธ์ที่เรามาเจอนี้คือพันธุ์ที่ชอบล่วงกามและวาจาหยาบ คล้ายๆกับเราในอดีตนั่นแหละ เรียกว่าสมควรแก่เจตนาที่เราเคยทำไว้นั่นเอง...จึงควรที่เราจำต้อง"กล้ำกลืน"กัดฟันทน ในเมื่อไม่สามารถแก้ไขด้วยวิธีอื่นๆ หากคุณแม่ฯ สามารถเลี้ยงตนเองและลูกๆได้ เรื่องการที่จะต้องทนนั้นคงไม่จำเป็น เรียกว่าตรงนั้้นเป็น"บุญ"ที่เข้ามา"เบียด"ทุกข์ที่ต้องอยู่กับชายชั่วให้ตกไป..คนบางคนบาปกรรมมาส่งผล แต่บุญก็เข้ามาประคับประคองให้ทุกข์ลดลงได้
ดังนั้น เวลานี้ เป็นโอกาสที่ต้องจัดกรรมใหม่ให้เป็นไปกับกุศลให้มากยิ่งทำมากเท่าไร กำลังบุญจะมีมากขึ้น แม้เราไม่ดิ้นรนที่จะหลุดจากทุกข์ กำลังของบุญย่อมสามารถเกื้อกูลผลปกป้องเราจากทุกข์ได้จริง อย่าท้อเท่านั้น กัลยาณมิตรในนี้มีคำแนะนำที่ดีมีประโยชน์ ในวันหนึ่งๆเมื่อเกิดความหวั่นไหวขึ้นให้คิดว่า "สิ่งนี้จะผ่านพ้นไป" เพราะสรรพสิ่งทั้งนั้นย่อมแปรเปลี่ยนไป ด้วยอำนาจของเหตุปัจจัยที่เปลี่ยนแปลงเสมอ ไม่ีมีอะไรที่คงที่ถาวรเลย..เราทำบาปกรรมด้วยระยะเวลาเท่าไร ผลนั้นจะยืดเยื้อยาวสั้น ย่อมขึ้นกับเจตนาที่เราทำไว้ กรรมนั้นยุติธรรมเสมอ เมื่ออดีตเรามืดบอดพลาดไป บัดนี้วิบากนำทุกข์มาให้ก็จริงอยู่ แต่บุญที่คุณแม่ฯคงเคยให้คำแนะนำใครๆมาก่อนก็ส่งผลมาให้ได้รับคำแนะนำดีๆจากที่นี้เช่นกัน...เรื่องทั้งหลายนั้นไม่มีความ"บังเอิญ"โดยประการทั้งปวง หากไม่เคยทำเหตุไว้ ผลจะมีได้ที่ใหน

จึงสรุปว่า อยากได้ผลเช่นใด พึงทำเหตุเพื่อผลเช่นนั้น คนที่อยู่ด้วยความไม่รู้ในหลักธรรมของพระพุทธ เจ้านั้นน่าหวาดเสียว เพราะทำสิ่งต่างๆได้อย่างไม่มีความยับยั้ง ทำร้ายตนเองอย่างขาดเมตตา สมควรที่จะนึกกรุณาเขา สงสารเขา เพราะทุกข์อันเผ็ดร้อนนั้นรอเขาอยู่นับแต่วินาทีที่เขาได้ทำบาปกรรมทั้งกาย วาจาและใจนั่นเทียว

ส่งกำลังใจมาสนับสนุนครับ
:b46: :b48: :b49: :b50: :b41:

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ก.ย. 2009, 15:17 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


K.มานิตา--
อ้างคำพูด:
คุณ-dd- ช่วยหาคำตอบให้ด้วยนะคะ อยากรู้จังว่าจะต้องแก้ไขผู้ชายประเภทนี้อย่างไร
คำตอบจะเป็นประโยชน์ต่อดิฉันและคุณแม่ลูกสามรวมทั้งคนอื่นๆ ด้วย ขอบคุณค่ะ


เราแก้ไขใครอื่นไม่ได้ครับ หากเขาไม่มีสำนึกที่อยู่กับศีลธรรม จะด้วยเพราะอำนาจครอบงำแรงกล้าของกิเลสตัณหามานะทิฏฐิของตนหรือเพราะไม่เคยมีอุปนิสัยสันดานในการคิดพูดทำถูกมาก่อนก็ตาม..ถ้าใครๆสามารถแก้ไขคนอื่นๆได้จริง สิ่งที่เราคงจะได้ทราบณ.เวลานี้ก็คือ คงไม่มีคนเลวคนชั่วเต็มไปหมดนะครับเพราะเราท่านทั้งหลายคงช่วยกันแก้ไขคนชั่วได้หมด แต่ความจริงคือเป็นไปไม่ได้ ยกเว้น เขานั้นๆได้รับเหตุปัจจัยที่กระทบใจแรงพอที่ต่อมสำนึกที่ถูกต้องจะทำงาน นอกนั้นต่อให้มีเทวดามาบอก เขาก็คงหนวกบอดต่อไป..อย่าคิดช่วยแก้ไขคนอื่นเลย แก้ตัวเราเองนี้ก็ยังยากเย็นเลยจริงใหมครับ? ดูเถิดบอกมันตั้งนับครั้งไม่ถ้วนให้ปล่อยวาง อย่าเสียใจ อย่าคาดหวัง เราฟังใหมครับ ทำได้ใหมครับ?..

เพราะอะไรครับ? ตัณหามานะทิฏฐิที่สั่งสมมานั้นนับชาติไม่ถ้วนนั้นมันก่อความยึดมั่นว่านี่เรานั่นของเราตลอดตั้งแต่เกิดจนตาย... อยู่ดีๆมาบอกว่า เออ นี่ไม่ใช่เราไม่ใช่ของเรา ฟังแล้วอยากศอกกลับจริงๆใช่ใหม? มันเถียงอยู่ลึกๆว่า เฮ่ย! เหลวไหลทั้งเพ! ทั้งๆที่สิ่งที่ปรากฏก็ชัดเจนว่า วานนี้ไอ้เบื๊อกนั่นมันยังบอกรักตรูอยู่เลย แต่วันนี้มันมาบอกเลิกเเล้ว นั่นไง พระท่านว่าอนัตตา มันไม่ใช่ของใครเพราะบังคับให้เป็นตามใจนึกไม่ได้ นั่นไม่เที่ยงเพราะปัจจัยแปร ไปคืออีหนูมาเกี่ยวข้อง เลยทำให้สามีเกิดอาการวิ่งออกนอกลู่ที่ควรวิ่งจึงตามมาด้วยทุกข์โทมนัสอุปายาสคร่ำครวญรำพันด้วยโศกะปริเวทนาการอยู่..แถมใครๆมาบอกว่า เอ่อ คุณเคยทำบาปกรรมมาก่อน ก็อาจเถียงฉอดๆในใจว่าไม่จริ๊ง ฉันเป็นคนดีฯลฯ (ถ้าบอกว่าท่านทำบุญมาดีจึงได้เจอเรื่องแบบนี้ก็อาจพอกล้ำกลืนยอมรับกันได้บ้างหรอกเนอะ.. :b14: )

ที่เขียนมานี้มิได้เจตนาจะต่อว่าเสียดสีใครๆ แต่ความจริงเขาเป็นลักษณะนี้จึงยกขึ้นเป็นตัวอย่าง โปรดอภัยด้วยหากทำให้ขุ่นเคืองใจ ..บางครั้งการแสดงตัวอย่างก็เพื่อให้เข้าใจชัดเจนขึ้นครับ อย่างไรก็ตาม ผู้ร่วมทุกข์ที่เข้ามาที่นี้ พึงทราบว่า ผมขอส่งกำลังใจมายังทุกท่าน เราทุกคนเมื่อยังต้อง เกิดอยู่ ความทุกข์ย่อมตามมาเสมอ เวลานี้เรายังมีบุญพอที่ยังได้เห็นพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า ก็พึงขวนขวายศึกษาปฏิบัติตามเพื่อเป็นอุปนิสสยปัจจัยให้สามารถเกิดปัญญาพาตนพ้นทุกข์ได้ทั้งในปัจจุบันและสามารถพ้นทุกข์จากสังสารวัฏได้ในที่สุดครับ

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ก.ย. 2009, 17:32 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 มี.ค. 2009, 22:32
โพสต์: 283

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อยากยืมสามีคุณแม่ลูกสามมาอยู่ที่บ้านพ้นน้ำ สัก3วันจริงๆ แบบนี้ต้องเจอกับพ้นน้ำ ...... เปล่าค่ะ(ไม่ทำอะไรหรอกแซวเล่น :b32: :b32: :b32: )ไม่อยากให้เครียดค่ะ...มะม่วง มะเฟืองลูกออกจะหวานไม่ปีนไปเก็บกิน ชอบปีบต้นงิ้ว ใจเย็นๆน่ะค่ะ ถ้าสะเทือนถึงลูก คุณต้องคิดหนักๆแล้วค่ะ คนเราความคิดต่างกัน ถ้าเป็นพ้นน้ำ แหลกกับปิดงานค่ะ..... 2อย่าง คุณลองปรึกษาผู้ใหญ่ดูก็ดี เจอแบบนี้ โรคประสาทถามหาจริงๆน่ะค่ะ เหมือนโลกมืดมัวมองไม่เห็นอะไรเลย เข้มแข็งน่ะค่ะ ...ดิฉันอยากจะบอกว่า...สามีเราไปนอนกับคนอื่นก็คือสามีคนอื่นด้วย แต่ลูกเราให้เขาไปมีอีกกี่สามีอีกกี่ภรรยา เขาก็มีแม่คนเดียวคือ..เรา หน้าที่ของคนเป็นแม่ คือ ให้สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูกและคอยกางปีกปกป้องคุ้มครองลูกให้ปลอดภัยค่ะ...


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 ก.ย. 2009, 09:31 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ไม่ได้มาเยี่ยมหลายวันเลย แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่คิดถึงนะค่ะ
ยังคิดถึงอยู่เสมอ ส่งกำลังใจมาให้ตลอด ไม่อยากแนะนำให้อดทนแล้วหละค่ะ เพราะดู
เหมือนสถานการณ์จะยิ่งแย่ลงไปอีก ในโลกนี้อะไรทักทายก็ยอมได้ แต่ถ้าไม่รักลูกเราแล้ว
ละก้อ คงไม่ต้องคอยต่อไปแล้ว ลูกยังไม่สามขวบ กำลังน่ารักมากๆเลย ถึงเขาจะอธิบาย
ไม่ได้ แต่เค้ารับรู้ด้วยใจนะค่ะว่าใครรัก หรือไม่รักเขา อยากให้คุณแม่เอาลูกออกให้
ห่างๆเขาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เฮ้อ...ขอส่งกำลังใจจากก้นบึ้งทั้งหมดให้นะค่ะ

เจริญในธรรมค่ะ

:b41: :b41: :b41: :b42: :b41: :b41: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 ก.ย. 2009, 10:54 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 มี.ค. 2009, 22:32
โพสต์: 283

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


มาทำลูกก็สู้แค่ตายน่ะค่ะ พ้นน้ำเอาใจช่วย สงสารหลานๆ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 ก.ย. 2009, 11:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ส.ค. 2009, 12:54
โพสต์: 70

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b16: :b16: ขอบคุณทุกครั้งที่เขามาดิฉันมีกำลังใจขึ้นมากเลยค่ะที่ได้อ่านคำแนะนำของทุกท่านแต่ยังคิดไม่ออกว่าจะไปทางไหนดีค่ะได้แต่นิ่งๆทำได้ดีที่สุดตอนนี้คือพยายามเอาลูกออกห่างจากพ่อเขาดิฉันปรึกษาทางผู้ใหญ่เขาแล้วพวกเขาบอกว่าให้ดิฉันทนต่อไปเพื่อเพราะลูกยังเล็กมากและก็ไม่สบายอยู่ทุกคนไม่ยอมให้ดิฉันไปทางไหนเลยไม่มีทางออกที่ดีที่สุดสำหรับดิฉันเลยค่ะมีอยางเดียวที่พวกเขายื่นให้คือ..ท.ทหารอดทน....
(ตอนนี้เรากำลังรับเหมาสร้าง ร.ร.ดนตรี 4 ชั้น อยู่ค่ะก็เป็นเงินจำนวนมากอยู่ค่ะ)ดิฉันพยายามเก็บเงินจากตรงนี้แหละค่ะทางกายดิฉันไม่ลำบากแต่ทางจิตใจพังไม่มีชิ้นดีเลยค่ะดิฉันต้องทำสดชื่นเมื่ออยู่หน้างานติดต่อซื้อของหรือแม้แต่คนงานก็ต้องทำเหมือนปกติเหมือนว่าดิฉันต้องแยกให้ออกระหว่างเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวค่ะอยากบอกว่ามันแย่มากเลยค่ะดิฉันไม่อยากทนแล้วค่ะไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องอยู่กับคนไม่รักทั้งเราและลูกแบบนี้.......


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 ก.ย. 2009, 11:42 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 พ.ค. 2009, 19:40
โพสต์: 35

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เห็นใจค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
cool

.....................................................
รู้จักคุณค่าในสิ่งที่เรามี


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 ก.ย. 2009, 12:01 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


คุณแม่ฯค่ะ แล้วจะเป็นไปได้ไหม? ถ้าจะเอาลูกๆไปฝากให้คุณตา
คุณยายเลี้ยง เพื่อคุณแม่จะได้ไม่ต้องห่วง จะได้ตั้งหน้าตั้งตาทำงานเก็บเงินไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง
ไม่ต้องช้ำใจกับการจะต้องได้เห็นเขาแสดงความไม่ดีกับลูกๆ เด็กๆก็จะได้ไม่เสียสุขภาพจิต ดีไหมค่ะ?
เป็นห่วงจริงๆค่ะ

:b41: :b41: :b41: :b42: :b41: :b41: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 ก.ย. 2009, 13:09 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51
โพสต์: 505

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เห็นด้วยกับคุณทักทายค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 ก.ย. 2009, 13:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


อย่างไรก็ขอให้คุณแม่ฯคิดให้รอบคอบด้วยว่า การเอาเด็กเล็กไปให้ตายายเลี้ยงนั้น จะเป็นการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าด้วยปรารภผลดีแก่เด็ก แต่พึงปรารภด้วยว่าการเลี้ยงเด็กไม่ใช่งานง่าย พ่อแม่แก่เฒ่าสังขารย่อม
ร่วงโรยไปตามวัย ท่านก็ได้ทำหน้าที่หนักหน่วงมาด้วยภาระแห่งเราเองแล้ว นี่ควรจะเป็นเวลาแห่งการปลดภาระ เพื่อการพักผ่อนตามควร เมื่อเราคิดได้ถึงประโยชน์แก่เด็ก เราก็ควรคำนึงให้มากถึงประโยชน์ของคนแก่ที่เป็นผู้ให้กำเนิดเราด้วย..ทั้งนี้ การทำเจตนาใหม่ใดๆย่อมเป็นกรรมติดตามไปหลายอัตภาพ จึงพึงพิจารณาให้ดีนะครับ..

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 05 ก.ย. 2009, 10:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


คำแนะนำของคุณ -dd- ก็ถูกในอีกด้านหนึ่ง แต่ว่าถ้าจ้างพี่เลี้ยง
ไปช่วยด้วยหละค่ะ คือให้คุณตาคุณยายเป็นผู้ใหญ่ควบคุม คือทักทายเอาลูกเป็นโฟกัสค่ะ
เพราะฉะนั้นอะไรก็ตามที่ลูกจะต้องลำบาก ทนทุกข์ไปกับเรา ก็เอาเขาเลี่ยงไปไว้อีกที่หนึ่ง
ก่อน เราจะได้มีเวลาคิด แก้ปัญหาต่างๆที่กำลังรุมเข้ามา พอทุกอย่างคลี่คลายไปในทาง
ที่ดี ก็ค่อยว่ากันใหม่ ไม่อย่างนั้นปัญหามันก็จะพันกันอยู่อย่างนี้ มองหาทางออกไม่เห็นหรอกค่ะ
อย่าลืมนะค่ะ เด็กเขาซึมซับได้เร็ว และแม่นยำมากๆ ถ้าเขาได้เจออะไรที่ไม่ดีแล้ว อย่าคิดว่าพอโต
แล้วเขาก็ลืม มันไม่ใช่แน่นอน โดยเฉพาะถ้าเขาจำว่า "พ่อ" เขาทำอะไรที่ไม่ดีไว้ ฝั่งจิต
ฝั่งใจ ไม่นับถือพ่อ ที่นี่ก็ปัญหาใหญ่เลย บาปก็ตกที่ลูกอีก ระหว่างเราสามีภรรยาบาปก็
ยังไม่ร้ายแรงเท่า ลูกกับพ่อนะค่ะ อย่าลืมข้อนี้ด้วย นี่เป็นเพียงความเห็นในอีกด้านหนึ่งเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ก็ขอเอาใจช่วย ค่อยๆคิด ค่อยๆแก้ไปที่ละเรื่องนะค่ะ เอาใจช่วยอยู่ค่ะ

เจริญในธรรม

:b41: :b41: :b41: :b43: :b41: :b41: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 197 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ... 14  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 26 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร