ลองหาทางขยับขยายดูสิมีทางที่จะออกจากตรงนั้นไหม ถ้ามีทางน่าจะดีขึ้นนะครับ ถ้าเปลี่ยนคนอื่นไม่ได้ลองเปลี่ยนตัวเราดีกว่านะครับเป็นกำลังใจให้มากๆครับ ทุกอย่างผ่านไปได้ครับ

เราเห็นด้วยกับคุณทักทาย เราก็จะลองไปทำดูบ้าง(ถ้าเขากลับมา) แต่เราอยากขอคำแนะนำจากคุณทักทายและเพื่อนๆในลานธรรม เราอยากจะเอาคำพูดของสามีเราที่พูดว่า"ทำไปแล้วต้องรับผิดชอบ" เอามาย้อนกลับเขาไปบ้าง จะพูดว่าอย่างไรดี เพราะอย่างที่เคยเล่าให้ฟังแล้วว่า เขาไม่ยอมรับผิดชอบอะไรที่บ้านเราเลย หายเฮดไปเลย ลูกขอให้โอนเงินให้แม่ด้วยเขาก็มีข้อแก้ตัวไปต่างๆนาๆ ว่าง่ายๆ เราว่าเขาเห็นแก่ตัวนั่นแหละ ลูกคนโตก็รู้สึกว่าเดียวนี้พ่อเขาเห็นแก่ตัว เขาไม่เหมือนเดิมแล้ว บอกตามตรงเราเห็นพฤติกรรมของสามีเราแล้วเรารู้สึกอายลูกเหลือเกิน

คุณมานิตาค่ะคุณใจเย็นๆนะค่ะเหตุการณ์แบบนี้ดิฉันโดนมาแล้วสามีดิฉันเรียกว่ามีนิสัยเหมือนสามีคุณเลย..ตอนนี้เขากำลังหลงทางนู้นอยู่ถึงแม้เราจะทำดีอย่างไรบอกให้เขารักและคิดถึงลูกอย่างไรเขาก็ไม่สนใจหรอกบางทีปากเขาก็พูดอย่างนั้นแหละว่ารักลูกแต่การกระทำมันไม่ใช่คุณอย่าเอาอารมณ์หรือตัวเองไปแลกกับความรู้สึกเจ็บใจของเราเองเลยดิฉันลองมาหลายวิธีแล้ว ตอนแรกดีกับเมียน้อยเลยนะซื้อของใช้ไปให้กินไปหาซื้อของกินไปให้ไปนั่งคุยกันเลยตอนหลังเมียน้อยได้ใจเลยแผงฤทธิ์ส่ง smsมาด่าดิฉันตอนหลังเลยไม่ยุ่งด้วยเลยกลายเป็นเกลียดไปเลยต่างคนต่างอยู่เราไม่คิดว่าเขามีชีวิตอยู่ในโลกใบนี้ และเฉยก็ลองมาแล้วไม่ได้ผลเหมือนได้ใจกลับทำเข้าไปใหญ๋เหมือนว่าเราไม่ว่าเขายิ่งดีไม่เกรงใจเราไม่นึกถึงจิตใจของเรา..ชนเป็นชนทะเลาะกันบ้านแตกก็เคยไม่ได้ผลเขากลับยิ่งเห็นเราไม่มีค่าเลยกลับไปสงสารทางนู้นมากกว่า...เพราะฉนั้นคุณจงหยุดทำตัวคุณให้มีค่าเด่นกว่าพวกผู้หญิงพวกนั้นถึงแม้ว่าจะไม่ได้ผลเท่าที่ควรแต่ก็มีผลทางจิตใจเราเรื่องลูกตอนที่ดิฉันเกิดเหตุการณ์เหมือนคุณ ดิฉันเอาลูกๆออกห่างจากพ่อเขาพาเขาไปที่อื่นๆพาไปเที่ยวข้างนอกหรือถ้าต้องเผชิญหน้ากันดิฉันจะกางแขนปกป้องลูกๆดิฉันทันทีอยู่กับเขาตลอดเวลาและค่อยบอกลูกดีๆด้วยนำเสียงนุ่มว่าอย่ากวนพ่อลูกพ่อทำงานเหนื่อยออกไปเล่นกับแม่ดีกว่าหรือไม่ก็เราหาอะไรทำเล่นๆใกล้ลูกที่เวลาพวกเขาอยู่กับพ่อเขา..ดิฉันเข้าใจความรู้สึกคุณมานิตาดีค่ะเหมือนเราจะทนไม่ได้แล้วมองหาหนทางที่จะไปอยู่ตลอดเวลา...ไหนๆก็ไหนแล้วคุณมาเล่นเกมเหมือนดิฉันซิค่ะอย่างที่คุณทักทายบอกสนุกท้าทายตื่นเต้นดีทายว่าเขาจะมาไม้ไหนจะด่าเรากี่เรื่องวันนี้จดไว้ค่ะขำดีนะค่ะ..และเราต้องทำตัวใหม่ไม่สนใจเขาทำเหมือนเขาไม่มีค่าในสายตาเราเราต้องดูดีลุกขึ้นมาแต่งตัวใหม่ทำให้ดูดีที่สุดก็คุณบอกว่าอยากให้เขาไปแล้วนี่ค่ะคุณต้องทำได้ซิไม่ต้องไปสนใจดิฉันเห็นว่าเขาก็ไปแล้วนะแต่ไปไม่เต็มตัวเท่านั้นเอง....ลองทำดูนะค่ะไม่มีอะไรต้องเสียอีกแล้วเวลานี้..อยู่ที่ความคิดของคุณเองค่ะวันนี้ไม่ปลอบใจนะค่ะแต่จะให้คุณทำเลยได้ผลจริงๆค่ะดิฉันทำอยู่ค่ะ......

ถึงคุณทุกข์ใจค่ะดิฉันเห็นด้วยกับคุณทักทายนะค่ะคุณต้องพูดแบบอย่าเอาอารมณ์เข้ามาแต่ดิฉันว่าอย่าไปถามเขาเลยดีกว่าค่ะ "ความรับผิดชอบ"คำคำนี้มันเป็นคำแก้ตัวแบบเห็นแก่ตัวมากกว่าค่ะกับครอบครัวมันไม่มีจริงหรอกค่ะถ้าคุณถามคำตอบคุณก็น่าจะรู้หรือเดาออกเลยค่ะว่าคำตอบจะเป็นเช่นไรคุณใจเย็นๆนะค่ะ .....เอาใจช่วยค่ะ...

สวัสดีค่ะ คุณมานิตา ใจเย็น ๆ นะค่ะ ช่วงนี้คุณคงจิตใจว้าวุ่นเข้าใจสภาวะจิตใจของคุณค่ะ ทนอีกหน่อยเวลาจะช่วยให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ตอนนี้คิดเสียว่ากรรมแต่ชาติปางก่อนกำลังเข้มข้นเต็มที่ กระหน่ำใส่คุณสุด ๆ คุณต้องอดทนน่ะค่ะ เมื่อเราทำดีมาตลอด กรรมมันจะจางลงไปเองเชื่อเถอะ...เวลาที่ดิฉันเครียด ๆ ดิฉันจะเอาสมุดระบายภาพสีของลูกมาระบายเล่นค่ะ แข่งกันกับลูก ระบายแรก ๆ สีอาจจะดูหนักก็กด ๆ ขีด ๆ เรื่อยไป เดี๋ยวสักพักใจของเราเย็นเราก็จะหยิบดินสอสีหวาน ๆขึ้นมาระบาย แล้วคุณจะรู้สึกดีขึ้นกว่าเก่าค่ะ.

เราต้องขอยืมบ้านคุณมานิตาตอบกระทู้หน่อยนะ เราอ่านคำแนะนำของคุณทักทายที่แนะนำเราแล้ว พออ่านไปได้ครึ่งหนึ่งน้ำตาไหลพรากเลย มันตรงใจที่สุด คุณทักทายตอบได้เหมือนมานั่งอยู่ในหัวใจเราเลย เรากลัวจะลืมคำพูด เลยต้องพิมพ์ออกมาท่องเตรียมไว้ ขอบคุณทุกๆท่านที่เป็นกำลังใจให้กัน และเราก็เป็นกำลังใจให้คุณมานิตาด้วยนะ

คุณดีใจและภูมิใจที่มีสามีที่รับผิดชอบในสิ่งที่กระทำไปกับ
"คนอื่น" คุณเป็นลูกผู้ชายจริงๆ นั้นคือความรับผิดชอบนอกบ้านที่คนเราอาจพลั้งเผลอไปได้
แต่อยากให้คุณหันกลับมามองหน้าที่อันยิ่งใหญ่และความรับผิดชอบต่อครอบครัว ซึ่งครอบครัวนี้
คุณไม่ได้ได้มาเพราะความประมาทพลาดพลั้งไม่ใช่เหรอ? เป็นความตั้งใจที่คุณอยากจะสร้างขึ้น
แล้วที่สำคัญที่สุด หน้าที่ของความเป็นพ่อ เป็นหัวหน้าครอบครัวทำไมคุณถึงได้ลืมหน้าที่อันยิ่งใหญ่
เหล่านี้ไปเสีย กลับลดตำแหน่งตัวเองลงไป ไปสร้างบ้านให้คนอื่น ทิ้งบ้านตัวเอง ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง
ที่เป็นของตัวเอง แล้วไปยินดีชื่นชมของของคนอื่น ลองคิดดูให้ดีๆนะ
หากคิดว่าบ้าน"คนอื่น" และ ลูกเมียของ "คนอื่น" ดีกว่า น่ารับผิดชอบมากกว่า ก็ไม่เป็นไร
ช่วยจัดการอะไรให้เป็นเรื่องเป็นราวหน่อย จะได้ชี้แจงบอกให้ลูกๆเข้าใจว่าพ่อมีหน้าที่และความรับผิด
ชอบที่ยิ่งใหญ่กว่าที่นี่ ต้องไปดูแล บ้านและลูกเมียของ "คนอื่น" พวกเราเมียและลูกของคุณ พอจะ
เข้าใจให้ความรับผิดชอบอันน่าภาคภูมิใจและใหญ่หลวงอันนี้ของคุณ คุณจะได้ไม่ต้องเหนื่อย
ไปๆมาๆ ซึ่งไม่เป็นผลดีต่อสุขภาพกาย สุขภาพใจของคุณ เมีย และลูกๆของคุณที่บ้านของคุณหลังนี้เลย

ชอบประโยคของคุณ taktay มากเลยคะ คิดว่าสามีของเราถ้าได้ฟังน่าจะคิดอะไรได้บ้าง (ถ้ายังไม่หลงเมามัวจนไม่รู้อะไรเป็นอะไร)
ขอเสริมว่าให้พูดถึงสิ่งที่ดี ดี ในตัวเขาที่เราเห็นเคยรู้จัก ยกยอไว้ คนทุกคนชอบคำยอค่ะ แต่อาจตบท้ายด้วยการให้ข้อคิด ไม่ต้องต่อว่าเขาตรง ๆ เพราะเขาจะไม่ชอบ

ีึความอดทน อดกลั้น กับสิ่งที่ไม่พึ่งปรารถนา และมีความเพียรเป็นที่ตั้ง คือหัวใจหลักของการสร้างกรรมดี

อดทนเป็นสมบัติของนักต่อสู้
ความรู้เป็นสมบัติของนักปราชญ์
ความสามารถเป็นสมบัติของนักประกอบกิจ
ความมีระเบียบทุกชนิด เป็นสมบัติของผู้ดี

"พระธรรมสิงหบุราจารย์"

เจริญในธรรมค่ะ

คุณมานิตา ไปเพิ่มพลังมาแล้วก็ขอให้มีกำลังใจ กำลังกายที่จะต่อสู้ต่อไปนะค่ะ อายุ 40 ปี ไม่แก่เท่าอายุก็ดี ดูแลตัวเองให้สวย พริ้ง ทั้งกายและใจตลอดเลยนะค่ะ สักวันเขาจะเสียใจที่ทำไม เขาถึงได้ทำอะไรที่โง่ ๆ ทำให้เราเสียใจได้
สำหรับปัญหาแต่ละวันไม่เหมือนกันหรอกค่ะ แต่ดูเหมือนว่าบทสรุปสุดท้ายจะคล้าย ๆ เดิม ดิฉันเองก็เหมือนกัน ทุกวันเราต้องพร้อมที่จะรับมือกับทุก ๆ สิ่งที่จะเข้ามา ถึงแม้ว่าจะรับมือได้ดี หรือไม่ก็ตาม แต่นั้นคือสิ่งที่เราพยายามทำดีที่สุดแล้วในขณะนั้น
มีอะไรเคลื่อนไหวก็เขียนเข้ามานะค่ะ เป็นกำลังใจ และจะคอยแนะนำตามความสามารถของตัวเองที่มีค่ะ

คิดถึงคุณมานิตาจังเลย ที่แท้ก็แอบไปเที่ยวมานี่เอง สบายใจขึ้นมานิดนึงแล้วใช่ไม๊ล่ะ แหละแล้วพวกเราก็ต้องกลับมาสู้กับความเป็นจริงต่อไป ไม่เป็นไรหญิงเหล็กอย่างคุณมานิตาสู้ตายอยู่แล้ว ศุกร์-อาทิตย์นี้เราก็จะไปเที่ยวต่างจังหวัดเหมือนกัน พอเสาร์-อาทิตย์ปลายเดือนก็ไปทอดผ้าป่าที่หนองคาย ปีนี้ทำบุญทอดกฐิน ทอดผ้าป่าเยอะมาก ทำบุญทำทาน สวดมนต์เยอะๆ พร้อมทั้งอุทิศส่วนบุญให้กับเจ้ากรรมนายเวร รวมทั้งขออโหสิกรรมและไม่จองเวรกับสามีเรา ขอให้เราหมดเวรหมดกรรมกันแต่เพียงเท่านี้ สาธุ