วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 02:58  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 1376 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4, 5 ... 92  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 23:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เราก็อีกคนหนึ่งที่สามีนอกใจ เราจับได้เมื่อเดือนที่แล้ว แต่เขาคบกันได้เกือบปีแล้วแต่เราจับไม่ได้ตอนจับได้ ก็คือสามีลืมโทรศัพท์ไว้แล้วเราเป้นประเภทอยากรู้ เพราะก่อนหน้าที่จะจับได้เขาก็มีท่าทางเปลี่ยนไปหลายอย่าง เช่น ห่่างเหิน ดูไม่ค่อยมีความสุข แต่เราก็พยายามไม่คิดไร จนวันที่เขาลืมโทรศัพท์เราก็กดดูเบอร์ล่าสุด เช็คดูประมาณว่าโทรศํพท์เครื่องนี้มีไว้โทรเพียงไม่กี่เบอร์เท่านั้น(เฉพาะคน) แล้วเราก็ลองโทรเบอร์ล่าสุดประกดว่าเป็นผู้หญิงจริงๆ เราถามว่าโทรหาสามีเราเหรอ ผญ บอกใช่ แล้วโทรหากันทำไมหลายๆครั้ง เป็นไรกันเหรอ ผญ บอกเป้นพี่น้องกัน (คงรู้ว่างานเข้า) เราเลยถามว่ารู้ไม๊ว่าเขามีภรรยาแล้ว ผญ บอกสงสัยอยู่เหมือนกัน เราเลยบอกว่าแล้วจะทำไงต่อไป แล้วก็ถามอีกว่ามีอะไรกันรึยัง ผญ บอกว่ามีแล้ว ใจตอนนั้นรู้สึกว่าแย่แล้ว คงเลิกยากใครมันจะยอมเสียตัวฟรีๆ เราก็ถามว่าทำใจได้ไหม รักเขาไหม ผญ บอกรัก ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูกเลยสับสนไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง แต่ก็พูดกับ ผญ ดีๆ นะ ใจตอนนั้นคิดว่าสามีเราไปหลอกเขา ก็สงสารเขา บอกแต่ว่าให้เขาทำใจ แล้วเราก็ไม่โทรหาสามีเรานะ ลองเชิงอยู่ (คือว่าจริงๆ แล้วสามีมีโทรศัำพท์อีกเครื่องที่ใช้ประจำ แต่เครื่องนี้แอบไว้ เนียนมาก ลึกล้ำมากๆๆๆ ปกติทำเป็นหวงโทรศัพท์เครื่องที่ใช้ประจำนะ เป็นการเบี่ยงเบนความสนใจให้เราระวังแต่โทร.เครื่องนั้น ร้ายมาก)
พอตอนเย็นกลับมาเราทนไม่ไหวเพราะสามีก็ทำเป็นไม่พูด เรากลับเป็นคนพูดเอง เขาบอกกะจะเลิกอยู่แล้วแค่คุยสนุกๆ (แต่ได้กันเนี่ยนะ )พอทะเลาะกันเขาก็พูดมาว่า ทำไมเราไม่มองตัวเองว่าบกพร่องอะไร เขาถึงต้องไปหาข้างนอก (จริงๆ แล้วเรื่องแบบนั้นเราห่วยแตกมากเลย แต่ที่ผ่านมาเขาไม่เคยเรียกร้องมีแต่บอกว่าไม่เป้นไร แต่เขาก็พยายามมีอะไรกับเราแบบสามีภรรยาทั่วไปนะ มีกุ๊กกิ๊กแต่คู่เราจะไม่เหมือนคู่อื่นคือ เรามีปัญหาคือกลัวตลอดเวลาที่จะมีอะไรกัน สามีเป็นคนใจเย็น ไม่เคยต่อว่าจนเราคิดว่ามันคงไม่สำคัญ และคงไม่มีอะไรมั่ง จนวันหนึ่งเขาได้ลองมีอะไรกับสาวอื่น คงติดใจเพราะภรรยาที่บ้านไม่ได้เรื่อง เป้นปัญหาครอบครัวที่เราไม่เคยคิดว่าสำคัญเลย แต่เราคิดผิด เขาว่ามาจนเราพูดไม่ออกเพราะเราก็ผิดจริงๆ ) แล้ว ผญ ก็อยู่ไกลกันด้วยนะ จะไปหากันทีก็ไปตอนไปอบรมไง ไม่ได้โกหกนะ แต่ว่าอบรมจริงๆ แค่ 2วันแต่มาบอกเราว่าอบรม 5 วัน ดอดไปหากันได้ (ผญอยู่จังหวัดทางเหนืือนะ สามารถไม๊ล่ะ) จากวันนั้นความรู้สึกของเราก็แย่มาเรื่อยๆ จิตตกตลอด ต้องไปหาจิตแพทย์ คิดแต่ว่าเราไม่ดีเอง อภัยให้เขา ทำดีกับเขา แต่ลึกๆ เจ็บมากกกก ความเจ็บปวดไม่เคยจางจากใจสักวัน เหมือนคนย้ำคิดย้ำทำ คอยถามเขาตลอดว่ารักเราไม๊ ทุกข์ไม๊ แต่เขาก็บอกว่ายังไงเขาก็เลือกเรากับลูก แค่ไปเปลี่ยนรสชาตเท่านั้น เมื่อไรเราจะทำใจได้นะ ไม่อยากทุกข์แบบนี้เลย ใครมีข้อคิดดีช่วยเราด้วยค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 03:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 มี.ค. 2010, 02:37
โพสต์: 32

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นแค่อีกเวลาหนึ่งที่แย่ๆแต่เดี๋ยวมันก็ผ่านเราไปอย่าเอาใจไปจดจ่อกับความทุกข์ความแค้นดึงใจของเรากลับมาให้ได้ค่ะอย่ายอมแพ้ต่อจิตที่มันจะดึงเราลงต่ำค่ะอาจต้องใช้เวลาในการผ่านมันไปแต่ต้องค่อยๆ ปล่อยมันไปค่ะถ้าใจมันอยากทุกข์ก็ต้องปล่อยให้มันทุกข์แต่อย่าให้มันมาทำให้เราจมกับมันให้มันแค่มาแล้วผ่านเราไปปล่อยมันไปอย่าดึงมันไว้กับความคิดความรู้สึกค่ะสวดมนต์แผ่เมตตาให้ไปเลยค่ะและอย่าลืมแผ่เมตตาให้ตัวเราเองด้วยนะค่ะจะช่วยให้เราฟื้นได้เร็วขึ้นค่ะ เอาใจช่วยค่ะ

ระบายความทุกข์ออกมาเยอะๆ นะค่ะอย่าเก็บไว้คนเดียวและอย่าอยู่คนเดียวนะค่ะจะทำให้เราฟุ้งซ่านและจิตตกมากๆ เลย


ธรรมดาเวลาฟ้าครึ้มเมฆหม่น พายุฝนอยู่บนฝากฟ้า
คงไม่นานตะวันสาดแสงแรงกล้า ส่องให้ฟ้างดงาม :b53: :b53: :b36: :b53: :b53:


แก้ไขล่าสุดโดย เว็บมาสเตอร์ เมื่อ 31 มี.ค. 2010, 05:32, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 05:48 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


สวัสดีค่ะคุณแสงอาทิตย์
ชื่อมีพลังจัง....ขอคุยด้วยคนนะค่ะ :b12:

เท่าที่อ่านปัญหาครอบครัวของหลายๆท่าน
ปัญหาของคุณดูเหมือนจะสมดุลย์ที่สุด
ไม่เห็นจะต้องทุกข์เลย...ก็ในเมื่อคุณก็ทราบ
และยอมรับข้อบกพร่องของตัวเอง..คุณก็ต้อง
เห็นใจสามี...เรื่องแบบนี้ ภรรยาทั้งหลายมัก
จะคิดว่าไม่สำคัญ ที่ร้ายกว่านั้นคิดว่าเป็นเรื่อง
สกปรกด้วยซ้ำไป....แต่หารู้ไม่ว่าผู้ชายที่
ยอมแต่งงาน ยอมมีห่วงมาผูกคอ...ก็เพราะเรื่องนี้
เป็นเรื่องนำหน้า ผู้ชายเห็นเรื่องนี้เป็น "ส่วนหนึ่ง" ของชีวิต...
แต่ผู้หญิงมักเห็นเป็นเพียง "จุดหนึ่ง" ของชีวิต
ปัญหาจึงได้เกิดแทบทุกครอบครัว..เพราะความคิด
ในเรื่องนี้ต่างกัน :b23:

มองให้ลึกๆ และกว้างๆ สามีคุณเป็นคนดีนะค่ะ....
เขาหิว...เขาก็อุตส่าห์แอบไปหากินนอกบ้าน...และพยายามทุกวิธีที่จะ
ไม่ให้คุณรู้...เพราะถ้าคุณรู้คุณก็ต้องทุกข์ แสดงว่าเขาก็ยังแคร์ความรุ้สึกของคุณ
บางท่าน ภรรยาไม่ได้บกพร่องสักหน่อย ก็ยังมีนอกมีใน แบบไม่เกรงใจ
ไม่แคร์ความรุ้สึกกันด้วย :b5:

หากคุณรักสามีคุณ รักครอบครัวคุณ และยังรักตัวคุณเอง
ลองทำตัวเป็นดั่ง "แสงอาทิตย์" ซิค่ะ ให้แสงสว่างให้ความอบอุ่น
กันคนรอบข้าง อย่างไม่หวังสิ่งตอบแทน ดีใจ ภูมิใจ กับการให้
เมตตาเขา ในเมื่อไม่สามารถทำหน้าที่บางอย่างได้ ก็ต้องยอม
ให้คนอื่นทำหน้าที่แทน....เป็นปัญหาครอบครัวที่ค่อนข้าง
จะสมดุลย์ดีแล้ว ขอเพียงคุณทำใจ ให้ยอมรับเท่านั้นเอง :b1:

คุณครองตำแหน่ง...แต่หน้าที่ ยกให้คนอื่นทำไป ไม่ดีหรือค่ะ?
คุณก็ไม่ต้องฝืนใจทำหน้าทีเขาก็ไม่ต้องอึดอัด..และกระวนกระวาย
เมื่อคุณไม่ยอมทำหน้าที่ :b7:

ถ้ารู้ว่าเขาติดต่อกับใคร? แล้วไม่สบายใจ ก็อย่าไปรู้
ไม่ต้องรับรู้เรื่องของเขา...ปล่อยเขาไป อย่าบีบรัดเขา
อย่าพยายามให้เขาเลือก...เพราะเราอาจจะไม่ใช่
ฝ่ายที่ถูกเลือก...อย่าเสี่ยงดีกว่า :b14:

ทำใจให้สบายซิค่ะ ตราบใดที่เขายังไม่ขอแยกทาง
ไม่ขอหย่าขาดจากคุณ....ก็ปล่อยให้เขาทำตามใจที่เขา
"อยาก" บ้าง ชีวิตเป็นของเขา เขาย่อมต้องการความสุขตาม
วิถีทางของเขา อย่ายึดถือว่าเขาเป็นของเรา และบังคับ
ให้ทำตามความต้องการของเรา มันโหดร้ายเกินไป
เรายังทำตามความต้องการของใจเราไม่ได้เลย :b48:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 13:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ธ.ค. 2009, 11:14
โพสต์: 87

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณ แสงอาทิตย์คะเข้ามาเป็นกำลังใจให้อีกคน ให้คุณผ่านพ้นความทุกข์ไปได้โดยเร็ว แต่ทั้งนี้คุณก็ต้องพยายามด้วยตัวเอง อย่าย้ำคิดย้ำทำ อย่าจมอยู่กับกองทุกข์รีบลุกขึ้นมาให้เร็วที่สุด ร้องไห้ได้แต่ต้องรีบเช็ดให้แห้งโดยเร็ว อย่ามัวแต่ไปคิดถึงเรื่องที่มันเกิดขึ้นแล้ว ทำวันนี้ให้ดีที่สุด แล้วมันจะผ่านพ้นไปได้เอง เพียงแต่รอเวลาเท่านั้น ปรับปรุงตัวเองใหม่ ถ้ายอมรับว่าเรามีข้อบกพร่องอะไร ก็รีบปรับปรุงตัวเองใหม่ ยอมรับในสิ่งที่เกิดมาแล้ว ปล่อยวาง แล้วเริ่มสวดมนต์ภาวนา แผ่เมตตาให้เขาไป ทำบุญกุศลให้มากๆ แล้วทุกอย่างจะค่อยๆดีขึ้นนะคะ อ่านคำแนะนำของเพื่อนๆในลานธรรมแห่งนี้ มีประโยชน์มากคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 14:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณคุณทักทายมากค่ะ คำแนะนำ และคำปลอบใจที่มีให้ทำให้ความรู้สึกที่กำลังแย่ มีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ ลืมเล่าค่ะหลังจากที่จับได้แล้วประมาณเกือบเดือนเขาก็พยายามทำตัวปกติ จนเราคิดว่าเกือบจะดีแต่พอมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เขาลืมโทร.ไว้ในห้องน้ำพอดีเราเข้าไปเจอพอดีอีกเหมือนกันผญ คนเดิมโทร.มาอีก พอเรารับ ผญ ก็ไม่พูด เราก็เดินมาให้เขารับ เขาก็รับไปพูด แล้วหันมาบอกเรา่ว่า ผญไม่พูด แล้ววางไป เราก็ถามเขาว่ายังไม่เลิกคุยกันเหรอ ไหนว่าเลิกแล้ว เขาก็พูดแบบปกป้องผญ นะว่าเขาเป็นคนโทร.ไปหาเอง ถามสารทุกข์กัน คุยเป็นพี่น้องกัน ไม่มีไร (เป็นไปได้ไม๊คะ) พอเกิดเรื่องครั้งที่สอง ความรู้สึกที่เกือบจะดี กับการทำใจ ก็กลับเป็นศูนย์ เขาก็บอกว่าสงสัยเราคงอยู่ด้วยกันไม่ได้ เพราะตัวเราไม่สามารถทนได้ ตามที่ปากบอกจริงๆ ทั้งๆที่เขาก็บอกว่ายังไงก็เลือกเรา เขาบอกยังไงถ้ายังอยู่ด้วยกันเราก็ต้องทุกข์แบบนี้ ทำใจไม่ได้หรอกไม่ควรอยู่ด้วยกัน เขาจะไปเอง เราก็จะได้ไม่ทุกข์ (นี่หรือทางออก) เพราะเขาบอกว่ายังไงเขาก็ยังเลิกความเจ้าชู้ของเขาไม่ได้ในตอนนี้ เราถามว่าแล้วจะมีวันที่เลิกความเจ้าชู้ได้ไม๊ เขารับปากว่าได้ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ เราไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะถึงวันนั้น ไม่รู้จะทนได้นานแค่ไหน ถามว่าที่ทุกข์ก็เพราะเรารักเขามาก มากที่สุด อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา ส่วนดีเขามีมาก แต่เราไม่รู้ว่ามีครอบครัวไหนเหมือนครอบครัวเราไม๊ ทุกวันนี้อยู่แบบหวาดระแวง คิดเองเออเอง กลัวเขาไม่มีความสุข คิดว่าเขาอยู่เพราะสงสารเรารึป่าว คิดต่างๆ นาๆ จะบ้าอยู่แล้วค่ะ แต่เขาก็บอกไม่ต้องคิดอะไร ไม่มีอะไร แล้วสัญญาว่าจะไปทำหมันให้เรา ไม่รู้ว่าเราจะต้องทุกข์อีกนานไหม


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 14:40 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 พ.ย. 2009, 17:20
โพสต์: 532

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สามีนอกใจ หากหมายถึงสามี อยู่นอกอำนาจ คำสั่ง คำบังคับ บัญชา ก็จริงแล้วมันมีอยู่ก่อนแล้วในเบื้องต้น ที่ไม่อาจ บังคับข่ม ให้มีให้เป็นดั่งใจ ดั่งสมมุติให้เป็น เขาคงมีความเป็นของเขาอย่างนั้นเมื่อเขาไม่พอใจกับสมมุติ บทละครเรื่องๆหนึ่งที่จะกำหนดให้มีแต่ พระเอก กับนางเอกอันรักหวานซึ้งอย่างที่คุณปราถณา เมื่อไม่พอใจบทบาทและกติกา หรือมีตัวละครอื่นที่มามีบทบาทต่อชีวิตคุณ นั่นก็บ่งบอกว่ามันนอกใจคุณอยู่ตลอด คือนอกเหนือใจคุณอยู่ตลอดเองแล้ว แต่เพียงคุณไปยึดติดสมมุติ และอินกับบทบาทที่มีอยู่เป็น อยู่นี้มากเกิน เลยบังความเป็นจริงในส่วนนี้ หากเมื่อรู้ว่ามากเกินก็ให้ผ่อนความเอาจริงเอาจัง ผ่อนลง ที่เอาเป็นหมั้นเป็นเหมาะก็ให้ลดลง เพราะไม่มีสิ่งไหนยึดสิ่งไหนได้จริง ไม่มีใครทำให้เจ็บซ้ำหรอก แค่หลงเกาะ หลงยึดไปเอง ดูละครทีวี ก็ให้มาดูละครชีวิตนี้ด้วยไม่ต่างกัน จบเรื่องอวสานก็ทางใครทางมัน ไม่มีพระเอก นางเอกที่แท้จริง แค่การแสดง จะเอาอะไรละ โลกนี้เปรียบเหมือนโรงละครโรงใหญ่ ที่สัตว์โลกหลงสมมุติและดำเนินไปที่มีแต่ทุกข์เป็นไปในเบื้องหน้า ฉะนั้นจงเข้าใจสมมุติ คลายเสียในสมมุติ เพื่อความเกษมทั้งหลาย


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 15:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 มี.ค. 2010, 21:14
โพสต์: 15

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะคุณแสงอาทิตย์ อ่านเรื่องของคุณแล้วก็เห็นใจนะค่ะ แต่ถ้าเรื่องมันเกิดแล้วพูดได้คำเดียวค่ะว่าทำใจ เพราะว่าเจอมากับตัวเหมือนกันค่ะเพิ่งเจอมาไม่นานนี้เองค่ะ ก็พยายามทำใจอยู่ งั้ยก็เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ขอให้เวลาเป็นยารักษาแผลใจนะค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 15:29 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณแสงฯพึงเข้าใจว่าสามีนั้นเขาไม่เพียงต้องการอาหารทางปากอย่างเดียว เขาต้องการอาหารทางอื่นๆด้วย...เมื่อคุณแสงฯไม่อาจให้อาหารทางอื่นแก่เขา เขาก็หิวจึงต้องหาจากที่อื่น เรื่องนี้ใครคงห้ามบังคับเขาไม่ได้แน่..การที่คุณแสงฯจะเข้าบังคับให้เขาเลิกย่อมได้ผลอย่างเดียวคือความทุกข์ทรมานของเราเอง...และดูท่าว่าเขาพร้อมที่จะเลือก"อาหารใหม่" แทนการมีตำแหน่ง"สามีที่ดี"ได้อย่างไม่ลังเลแล้วครับ...


ถ้าจะโทษใคร ก็ลองพิจารณาคำสอนของพระพุทธเจ้าก่อนว่า ท่านตรัสว่า สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน..มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย.. ..บัดนี้..คุณแสงฯกำลังอาศัยผลของ"บาปกรรมเก่า" อยู่ จึงต้องได้มาประสบเหตุการณ์เช่นนี้..แม้จะไม่ยอมรับ แต่นี้คือความจริงที่กำลังปรากฏอยู่และฟ้องเหตุเก่าของคุณแสงฯเอง...กรรมใดที่ใครๆทำแล้วย่อมมีผลตามมาเสมอ เพียงรอปัจจัยประกอบที่เหมาะสมเขาจะมาส่งผลให้ได้เสวย เท่านั้น..กรรมเก่าทำแล้ว แก้ไม่ได้แล้วครับ แต่กรรมใหม่ เรามีโอกาสเลือกที่จะทำให้ดีได้..อำนาจของกรรมนั้นเขาเที่ยงตรงแม่นยำและยุติธรรมเสมอ ต่อให้หลบหนี้ไปที่ใดๆ ก็หนีไม่พ้นครับ..

จึงไม่พึงคาดคั้นสามีว่าเขาจะยุติพฤติกรรมที่ไม่น่าชอบใจได้ใหมและเมื่อใด เพราะเขาจะไม่มีคำตอบที่แท้จริงให้ตราบเท่าที่เขาไม่อาจพ้นอำนาจตัณหาราคะที่ทรงพลังในหมู่ปุถุชนทั้งหลาย ถ้าจะอนุมานเอาก็พอคาดเดาได้ว่าเขาคงเลิกเมื่อเขาหมดสมรรถภาพแล้วหรือจุติแล้วเท่านั้นแหละครับ ซึ่งเป็นความจริงที่น่าขมขื่นยิ่งแท้...

คุณแสงฯ พึงพยายามระงับความหวั่นไหวและปรับใจให้รับสภาพอันน่ารันทดนี้ให้ได้ด้วยการตั้งความคิดใหม่ว่า เราทั้งหลายมาคนเดียวก็ต้องไปคนเดียวไม่ได้ผูกพ่วงกันไปเลย...พึงเห็นเหมือนตนกำลังปลูกต้นมะม่วงในสวนใกล้รั้วบ้าน มะม่วงนั้นครั้นโตขึ้นก็ย่อมแผ่กิ่งก้านไปนอกบ้าน ยามที่มีลูกให้ผล เราก็ได้เด็ดกินผลที่อยู่ในบริเวณบ้าน ส่วนลูกที่อยู่นอกรั้วก็ย่อมเป็นอาหารของนกและแมลงหรือคนภายนอก หากเราโค่นต้นเสีย แม้เราเองก็ย่อมหมดโอกาสได้กินลูกมะม่วงที่หอมหวานนั้น...ฉันใด การที่สามีไปเสพอาหารนอกบ้านนั้น ก็ดุจเดียวกับผลมะม่วงที่อยู่นอกรั้ว ที่สัตว์อื่นได้เสพฉันนั้น..

ว่ากันที่จริง นี้ก็มีข้อดีอยู่บ้างตรงที่คุณแสงฯ เองไม่ต้องเกลือกกลั้วในกิจอันคุณแสงฯไม่พึงประสงค์ แต่ได้มีบุญที่สามารถมีคนอื่นมาทำกิจนี้แทนได้ ทั้งสามีก็ยืนยันว่าจะอยู่กับเราและลูก ข้อนี้น่าจะเป็นความลงตัวอย่างหนึ่งในสถานภาพของคุณแสงฯเอง..แม้ในครั้งพุทธกาลก็มีเรื่องที่ภรรยาถึงกับไปจ้างหญิงโสเภณีมาปรนนิบัติสามีของตน เพราะตนต้องการรักษาอุโบสถ..(อ่านเรื่องนางอุตตรานันทมารดา เอตทัคคะในทางผู้เพ่งด้วยฌาณ ได้ที่นี่..
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=7466..

ขอให้พิจารณาดูเถิดว่า สิ่งที่เกิดนี้ หากจะแก้ก็ต้องแก้ที่สามีให้เป็นคนไม่นิยมเรื่องเพศปัญหานี้จึงจะยุติไป แต่นอกจากตัวสามีจะฝึกตนให้เป็นเช่นนั้นเองแล้ว ใครอื่น ตลอดถึงเทวดาผู้ทรงฤทธิ์ก็ย่อมไม่อาจทำได้ เเล้วคุณแสงฯมีฤทธิ์ขนาดใหนเล่าจึงจะสามารถเปลี่ยนในสามีได้ อย่าว่าแต่จะไปบังคับสามีเลย ลำพังบังคับใจตนไม่ให้เดือดร้อนเพราะสามีเปลี่ยนไปก็ยากเต็มกลืนแล้ว..

ข้อเลือกที่เหลืออยู่คือ ทำไงให้ยอมรับได้..หรือล้างไพ่ เลือกที่จะสละสามีเป็นทานไป ทั้งนี้ คงต้องหาทางออกให้เด็กๆที่เกิดมาร่วมกรรมด้วยอย่างรอบคอบครับ..

เวลานี้ พยายมสงบสติระงับโทสะลงก่อน เพราะการทำบาปทางใจมีตลอดเวลา ย่อมเป็นทางนำร่องให้บาปเก่าอื่นๆมาส่งผลทับซ้อนต่อเนื่อง ใจที่ขุ่นมัวย่อมบังปัญญามิให้โผล่ขึ้นมาได้ จึงพึงตั้งสติให้ดีก่อน...บางทีจะได้เห็นทางออกที่ดีๆอย่า่่งคาดไม่ถึงเลย เอาใจช่วยครับ..

ขอให้พ้นทุกข์ไวๆครับ..
:b46: :b47: :b48: :b41:

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 15:34 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณทุกๆความเห็นใจเลยนะค่ะ มีกำลังใจขึ้นมากเลยล่ะค่ะ หวังว่าสักวันคงหลุดพ้นปัญหาต่างๆได้หวังอย่างนั้นค่ะ พยายามทำใจกับทุกๆวันของชีวิต สงสารตัวเอง สงสารเขา สงสารลูก ไม่รู้ทำไง ตอนนี้คิดว่าเขาก็คงยังคุยกันอยู่แต่อาจจะห่างๆ คงเพราะกลัวเราสงสัย แอบดูพฤติกรรมห่างๆ ไม่อากให้เขาไม่สบายใจเราเองก็ไม่สบายใจ เราอยากสลัดกับปัญหานี้มาก แต่ก็ไม่สามารถซะที ทุกข์ เดียวก็ทำใจได้ อีกวันก็ทำใจไม่ได้อีกล่ะ ไม่อยากจะเชื่อว่าชีวิตจะต้องมาเจอปัญหาแบบนี้ หวังมากไปใช่ไม๊


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 15:45 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


อ้างคำพูด:
หวังมากไปใช่ไม๊


ใช่แล้ว แถมหวังผิดอีกต่างหาก จึงต้องผิดหวัง เพราะสิ่งทั้งปวงไม่เที่ยง วันนี้รัก พรุ่งนี้ก็ไม่รักแล้ว ดูสิใจตนเอง เปลี่ยนแปรกี่ครั้งแล้ว เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย บังคับให้มันดีสิครับถ้าทำได้..

ว่าแต่ คุณแสงฯลอง print ปัญหานี้ไปให้สามีอ่านดูสิครับ.. :b1:


ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=30483

...... :b46: :b47: :b48: :b41: ......

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 15:55 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ความเห็นและคำแนะนำของคุณDD เป็นคำแนะนำที่ตรงและใสมาก อ่านแล้วเข้าใจทะลุทำให้ใจเราเข้มแข็ง และนึกอะไรได้หลายอย่างมาก ขอบคุณมากๆเลยค่ะ อยากได้คำแนะนำดีๆ และข้อคิดดีๆ จากเพื่อนๆนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 16:24 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 14:40
โพสต์: 46

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีครับคุณแสงอาทิตย์ เป็นกำลังใจให้นะครับ ตัวผมเองก็เป็นหนึ่งในคนที่มีภรรยาน้อย สำหรับผมรู้สึกผิด และ ไม่อยากให้เกิดขึ้น สามีคุณเอง ก็คงเช่นกัน เค้าคงพยายามไม่ให้คุณทุกข์ใจ ลึกๆในใจเค้าผมว่าเค้าเองก็รู้สึกผิดครับ ผมไม่รู้คนอื่นคิดอย่างไรบางคนว่ามีภรรยาน้อยดูโก้ ดู เท่ห์ แต่ตัวผมเองอยากเลิกกับภรรยาน้อยครับ อยากอยู่กับครอบครัว นั่นคือสิ่งที่มีความสุขที่สุดครับ อาจดูเห็นแก่ตัวมากเกินไป ที่ได้แล้วทิ้ง แต่ก็ต้องยอมรับครับ ถ้าต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างรับได้ คงไม่เป็นไร แต่ถ้าไม่ได้ ไม่ยอมกัน ปวดหัวครับ ปวดหัวที่สุด ท้ายสุดแล้วก็ไม่มีใครยอมใครหรอกครับ เป็นกำใจให้ขอให้ผ่านพ้นปัญหาไปได้ด้วยดีครับ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 19:06 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อยากระบายทุกข์ให้หมด พยายามไม่คิดไม่กังวล


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 19:27 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


เอ้าระบายมาครับ!!... :b13: :b13: .. เพื่อนๆในนี้ยินดีรับฟัง หากตอบไปไม่ถูกใจ ทำให้ขุ่นเคือง ก็กราบขออภัยนะครับ... :b12: :b36: :b46: :b47: :b48: :b41:

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 มี.ค. 2010, 23:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ตั้งแต่ได้มาระบายในลานธรรม ทำให้ความรู้สึกที่เคยแย่มากๆ กลับมีกำลังใจ และเกิดแสงสว่างในใจเล็กๆ แล้วล่ะ เหมืือนมีเพื่อนที่เข้าใจเรามากมาย ตอนนี้เราก็พยายามทำตัวปกติที่สุด เหมือนว่าจะทำใจได้บ้าง รึป่าวน๊า บางทีก็คิดบ้างบางเวลา เพราะคาดหวังมากไปก็รู้นะ มันอดคิดไม่ได้ไง เพราะสำคัญเรื่องนั้นเราไม่ได้เรื่องเลย เมื่อก่อนไม่คิดอะไร ไม่สำคัญ แต่ตอนนี้ต้องคิดแล้ว จะต้องปรับปรุงตัวต้องทำให้ได้จนไปปรึกษาแพทย์ หมอก็ให้ยาคลายกังวล (เพราะกลัวทุกครั้งที่มีอะไรกัน) ไม่ใช่เขาทำร้าย หรือรุนแรงหลอกนะ และก็ไม่เคยบังคับอะไรเราเลย แต่ไม่รู้ทำไมเราถึงต้องกลัวด้วยก็ไม่รู้ สามีก็ไม่เคยต่อว่าอะไรเลย มีแต่บอกว่าไม่เป็นไร เขาดีมากกก จนไม่คิดว่าจะมีวันที่เขาไปมีคนอื่น พอเกิดเรื่องพูดกันถึงสาเหตุเราก็พูดไม่ออก จนปรึกษาหมอ หมอให้ยา เราบอกเขาว่าเราจะปรับปรุง เริ่มกันใหม่ได้ไหม เขาบอกมันสายไปแล้ว เรื่องนั้นเขาทนมาเป็นเวลาสิบๆ ปีแล้ว มันเซ็งไปแล้ว มีอะไรกับเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรแล้ว มันเหมือนความหวังที่จะให้เขากลับมา หมดเลยไม่เหลืออะไรเลย แล้วครอบครัวล่ะจะเป็นไง เขาไม่ให้โอกาสที่จะให้เราปรับปรุงเลย เราก็คิดว่าเราคงต้องเลิกกันแน่ๆ เพราะเขามีทางเลือก แต่เราไม่มีทางเลือก พอจะยอมให้เขาไปเพราะไม่รู้จะรั้งไปทำไม ในเมื่อตอนนี้เรื่องนั้นมันสำคัญสำหรับเขาแล้ว (จนต้องไปหากินข้างนอก) เขากลับบอกว่าครอบครัวก็ยังเป้นครอบครัวเหมือนเดิม เขาไม่ได้คิดจะทิ้งเรากับลูกเลย แค่ไปเปลี่ยนรสชาตเท่านั้น บอกกับเราว่าต่างคนต่างอยู่เขาไม่ได้ให้ ผญ มาวุ่นวายกับเราอยู่แล้ว เราทำใจได้ไม๊ ยังไม่ใจเขาก็ไม่ไปจากเราหรอก (จะเชื่อดีไม๊ค่ะ) อยู่กับเราแต่ถ้าวันไหนเขาหายไปก็แสดงว่าไปอยู่กับ ผญ งั้นเหรอ ตกลงเราต้องทำใจยอมรับใช่ไหม จะมีใครต้องแบกความทุกข์เหมือนอย่างเราบ้าง ต้ิิองทำเป็นหูหนวก ตาบอด ทุกวันนี้เราก็ปฏิบัติกับเขาอย่างเดิม เคยเอาใจยังไงก็ทำอย่างนั้น มากกว่าเดิมด้วยซ้ำกลัวเขาไป สงสารตัวเองจัง แล้วก็สงสารเขาด้วย จะเป็นไปได้ไหมค่ะว่าเราจะประคับประคองครอบครัวให้อยู่ได้ตลอดรอดฝัง โดยที่สามี-ภรรยาไม่มีอะไรกัน อยู่แบบเพื่อน เห็นอกเห็นใจกัน อย่างนี้เรียกว่ารักกันไม๊ค่ะ แต่เขาบอกว่ารักและผูกพันกับเรามาก ไม่อาจไปจากเราได้ ถ้าเราไม่งี่เง่านะ ก้อยู่กันไปแบบนี้แหละ เขาว่างั้นนะ เขาบอกว่า ผญ คนอื่นตอนนี้ก็รักเขาดี แต่ต่อไปก็ต้องหมดรักเขา แต่เขารู้ว่าเราไม่หมดรักเขาหรอก เราจะดีใจหรือเสียใจดี ช่วยแชร์ความรู้สึกหน่อยค่ะ ขอบคุณเำืพื่อนๆ ล่วงหน้านะคะ


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 1376 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4, 5 ... 92  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 16 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร