อัตตา คือ อะไร ตอนที่ ๓
คงจะมีหลายๆท่าน ที่ยังมีข้อสงสัยเกี่ยวกับเรื่องของอัตตาว่า ใน "สังโยชน์” อันหมายถึง กิเลสที่ผูกมัดใจสัตว์, ธรรมที่มัดสัตว์ไว้กับทุกข์ มี ๑๐ อย่าง
คือ ก.โอรัมภาคิยสังโยชน์ สังโยชน์เบื้องต่ำ ๕ ได้แก่
๑.สักกายทิฏฐิ ความเห็นว่าเป็นตัวของตน
๒.วิจิกิจฉา ความลังเลสงสัย
๓.สีลัพพตปรามาส ความถือมั่นศีลพรต
๔.กามราคะ ความติดใจในกามคุณ
๕.ปฏิฆะ ความกระทบกระทั่งในใจ
ข.อุทธัมภาคิยสังโยชน์ สังโยชน์เบื้องสูง ๕ ได้แก่
๖.รูปราคะ ความติดใจในรูปธรรมอันประณีต
๗.อรูปราคะ ความติดใจในอรูปธรรม
๘.มานะ ความถือว่าตนเป็นนั่นเป็นนี่
๙.อุทธัจจะ ความฟุ้งซ่าน
๑๐.อวิชชา ความไม่รู้จริง;
พระโสดาบัน ละสังโยชน์ ๓ ข้อต้นได้,
พระสกิทาคามี ทำสังโยชน์ข้อ ๔ และ ๕ ให้เบาบางลงด้วย,
พระอนาคามี ละสังโยชน์ ๕ ข้อต้นได้หมด,
พระอรหันต์ ละสังโยชน์ทั้ง ๑๐ ข้อ
ในข้อ "สักกายทิฏฐิ" อันหมายถึง ความเห็นว่าเป็นตัวของตน (พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับพระธรรมปิฎก)

สังโยชน์ ธรรม ในข้อ สักกายทิฏฐิ นี้ ขอให้ท่านทั้งหลายพิจารณาให้ดี เนื่องจากตามหลักความเป็นจริง หรือตามหลักธรรมชาติแล้ว
"หากบุคคล มีความถือตัว เช่น ถือว่า เป็น ผู้มีอันจะกิน ,ถือว่าเป็นผู้มีความรู้,ถือว่าเป็นผุ้อาวุโสกว่า,ถือว่ามาก่อน ,ถือว่ามาหลัง,ฯลฯ ย่อมจะทำให้เกิดความทุกข์ คือ เกิดความคิด เกิดอารมณ์ เกิดความรู้สึก เมื่อได้สัมผัสกับสิ่งต่างๆที่ไม่ถูกต้องตามใจ "
ในพระอภิธรรมปิฎก สังโยชน์ ๑๐ ยังมีปรากฏ อีกหมวดหนึ่ง " คือ ๑.กามราคะ ๒.ปฏิฆะ ๓.มานะ ๔.ทิฏฐิ (ความเห็นผิด) ๕.วิจิกิจฉา ๖.สีลัพพตปรามาส ๗.ภวราคะ (ความติดใจในภพ) ๘.อิสสา (ความริษยา) ๙.มัจฉริยะ (ความตระหนี่) ๑๐.อวิชชา"
(พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับ พระธรรมปิฏกฯ)

ไม่มีข้อ "สักกายทิฏฐิ" ปรากฏอยู่ใน หมวดนี้เลย

ส่วนการถือว่าเป็นตัวของตน หรือ “สักกายทิฏฐิ” นั้น ในแง่หลักธรรมชาติ และการสังคมเป็นอยู่ร่วมกันในสังคม ตั้งแต่ระดับปุถุชนคนทั่วไป จนไปถึงระดับ อริยะบุคคล ย่อมต้องถือว่า เป็นตัวของตน ตราบที่ยังมีชีวิตอยู่ และยังต้องสังคมเป็นอยู่ร่วมกัน แม้จะปลีกวิเวกก็ตาม
แม้จะถือว่าเป็นตัวของตน แต่ไม่ถือตัว ว่าเป็นใคร เป็นอะไร ความทุกข์ก็จะเสื่อมคลายไป ไม่เกิดความคิด อารมณ์ ความรู้สึก อันก่อให้เกิดความทุกข์
อันนี้ ขอให้ท่านทั้งหลายได้นำไปคิดพิจารณาให้เกิดความเข้าใจอย่างถ่องแท้ และย่อมสามารถพิสูจน์ได้ด้วยตัวของท่านเอง
จ่าสิบตรี เทวฤทธิ์ ทูลพันธ์
๗ เม.ย. ๒๕๕๓

อัตตา คือ อะไร ตอนที่ ๓

คือสังขารปรุงแต่ง

สั้นแต่ชัดเจน ชัดเจน ชัดเจน ชัดเจน

คุณคุณทั้งสองขอรับ พวกคุณยังไม่มีความเข้าใจในเรื่องของการปรุงแต่งหรือ สังขารดอกขอรับ
อัตตา คือ ตัวตน หรือการยึดถือว่าเป็นตน
ไม่ใช่การปรุงแต่ง

แต่ ความเป็นตัวตนนั้น ย่อมต้องมีการปรุงแต่ง และการปรุงแต่งนั้น ก็มีหลายลักษณะ
กล่าวคือ การปรุงแต่งภายในร่างกาย หมายถึง การปรุงแต่งของอวัยวะต่างๆ หรือจะเรียกว่า ระบบการทำงานของสรีระร่างกายก็ได้เหมือนกัน
การปรุงแต่ง ของอวัยวะต่างๆภายในร่างกาย ยังแบ่งแยกออกไปได้อีกว่า
อวัยวะส่วนใดปรุงแต่งแบบใด อวัยวะส่วนใดรับสัมผัส แล้วส่งให้อวัยวะส่วนใดปรุงแต่ง และยังส่งไปให้อีกอวัยวะหนึ่งปรุงแต่งเป็น อารมณ์ ความรู้สึก ฯลฯ
อ่านแล้วก็คิดพิจารณา จะเอาไว้ประกอบการเรียนแพทยศาสตร์ ก็ยังได้เลยขอรับ ขอรับ

อ่านแล้วก็คิดพิจารณา จะเอาไว้ประกอบการเรียนแพทยศาสตร์ ก็ยังได้เลยขอรับ ขอรับ


อ่านแล้วก็คิดพิจารณา นี่แหละคือสังขารที่ปรุงแต่ง

คุณขอรับ คุณอ่านแล้วยังไม่เข้าใจอีกหรือขอรับ คำว่า สังขารที่คุณเขียนมา คุณคงหมายถึงร่างกาย แต่ในทางพุทธศาสนานั้น คำว่า สังขาร หมายถึง การปรุงแต่ง ดังที่ข้าพเจ้าได้อธิบายไปในข้อก่อนหน้านี้

ถ้าคุณคิดว่า การอ่านแล้วก็คิดพิจารณา หรือ สังขารที่ปรุงแต่ง คุณก็ยังรู้น้อยไป ขนาดเขียนให้อ่านให้ศึกษาให้ทำความเข้าใจคุณยังไม่เข้าใจอีกหรือ
สังขารที่คุณคิดว่า มีการปรุงแต่ง ไม่ต้องคิดพิจารณา อะไร มันก็ปรุงแต่งอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้ว

แต่ คำว่า "อัตตา" หมายถึง ตัวตน เป็น คำนาม และเป็นภาษา บาลี
คุณอาจจะไม่เข้าใจคำว่า คำนาม อีก
ก็อธิบายให้ได้ทำความเข้าใจไว้ว่า
อัตตา คือ ตัวตน เป็นคำนาม ใช้สำหรับ เรียก คน,สัตว์,สิ่งของ

รู้ ไม่มีเข้าใจเพิ่ม ไม่มีเข้าใจลด

คำว่า "รู้ไม่มีความเข้าใจเพิ่ม ไม่มีความเข้าใจลด" ก็แสดงว่า ไม่รู้
ที่ไม่รู้เพราะ ไม่สนใจ หรือสนใจแต่ไม่ค่อยจะกระดิก จึงไม่รู้

เพราะหากบุคคลมีความรู้ หรือได้รู้ ย่อมต้องมีความเข้าใจเพิ่มขึ้น และความไม่เข้าใจย่อมลดลง ตรงนี้ ต้องอ่านให้ดี ข้าพเจ้าไม่ได้เขียนสับสนนะขอรับ ย้ำ " เมื่อรู้แล้ว ย่อมต้องมีความเข้าใจเพิ่ม และความไม่เข้าใจย่อมลดลงไป"