วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 03:04  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 120 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4, 5 ... 8  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 12:52 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 09:08
โพสต์: 56

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ ทุกท่าน ดิฉันก็เป็นอีกคนที่หนีไม่พ้นการถูกสามีนอกใจ ดิฉันแต่งงานและอยู่กันกินกับสามีมา 9 ปีค่ะ มีลูกชาย 1 คนอายุ 8 ปี เราสองคนเริ่มต้นทุกอย่างจากศูนย์ค่ะ แต่เราฝ่าฟันกันมาจนเรียกว่ามีทุกอย่างก็ว่าได้มีงานที่ดีทำ มีรถ มีบ้าน พอมีเงินเก็บบ้าง คนรอบข้างมักจะบอกว่าครอบครัวเราน่าอิจฉามีความสุขซึ่งก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ดิฉันยอมรับว่ามีความสุขจริงๆ มีลูกที่น่ารักมีสามีที่รักดิฉันมาก แต่เรื่องมันเริ่มต้นเมื่อต้นเดือนธันวาคม52 นี่เอง สามีดิฉันต้องไปดูแลบ้านพ่อแม่ที่สร้างใหม่ของทางสามีเอง จึงต้องไปนอนค้างที่นั่นซึ่งก็อยู่ห่างกันไม่มาก แต่เค้าไม่ให้ดิฉันตามไปอ้างว่าไม่สะดวกเรื่องที่นอน ดิฉันก็ไม่ตามเค้าไปวันไหนเค้ากลับมาก็จะดีใจ แต่ก็เริ่มสังเกตุว่าผ่านไปแค่ 2 อาทิตย์เค้าเปลี่ยนไปเริ่มมาพูดกับดิฉันว่าจะไม่กลับมาอยู่บ้านแล้วต้องไปอยู่กับแม่ แล้วก็ปิดเสียงโทรศัพท์เป็นเสียงสั่น ท่าทีเปลี่ยนไปไม่เข้าใกล้ทำอะไรก็ผิดไปหมด จนหลังปีใหม่ดิฉันจับได้ว่ามีผู้หญิงโทรมาหาเค้าเค้าก็โกหกสารพัดว่าเป็นผู้หญิงของเพื่อนด่าว่าดิฉ้นสารพัดว่าดินฉันไม่ไว้ใจเค้าหวาดระแวงทุกอย่าง สุดท้ายก็จับได้ว่าเค้ามีผู้หญิงใหม่จริงๆค่ะ อายุน้อยกว่าไปเจอกันที่ผับที่เค้าไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อน แต่เค้าก็บอกว่าเค้าเลือกดิฉันจะเลิกให้ แต่การกระทำไม่ใช่เลยคะเค้าไม่ได้เลิกกันเลย โทรหากันทุกวันทั้งวันส่ง SMS หากันทั้งวันถ้าวันไหนต้องไปนอนบ้านแม่เค้า เค้าก็จะไปหาผู้หญิงคนนี้ทุกคืน ดิฉันจับได้และให้อภัยเค้ามา 5 ครั้งแล้วคะ ทุกครั้งเสียใจมากร้องไห้ไม่เป็นผู้เป็นคนเสียงานเสียการ น้ำหนักลดไปเกือบ 10 กิโล แต่เค้าไม่เคยสนใจเลยเค้ายังไปทำงานได้และไปหาผู้หญิงคนนั้นตามปกติ ดิฉันก็สืบค่ะจนทราบมาว่าผู้หญิงคนนั้นอยู่แถวนี้แต่ไม่รู้ว่าห้องพักอยู่ตรงไหน สุดท้ายเมื่อปลายเดือนที่แล้วดิฉันไปดักรอสามี ที่ปากซอยที่ผู้หญิงพักอยู่ตอนกลางวันคะก็ได้พบว่าที่เค้าบอกว่าเลิกแล้ว จบแล้วมันไม่เคยจบไม่เคยเลิกเลย ดิฉันเจอสามีขับรถออกมาจากซอยที่ผู้หญิงคนนั้นพบอยู่เค้าเดินออกมาส่งกัน พอสามีดิฉันเห็นเราทะเลาะกันคะ รุนแรงมากเค้าเลยให้ไปเคลียร์ที่บ้าน สุดท้ายดิฉันก็เลยไล่ให้เค้าเก็บของกลับไปบ้านเค้า และขอหย่า เค้าก็พร้อมหย่าให้ดิฉันคะแต่อ้างว่ายังไม่ว่างถ้าว่างเมื่อไหร่จะโทรมาบอก แต่ตั้งแต่วันเกิดเรื่องผ่านไป 15 วัน เค้าไม่เคยมาหาลูกโทรหาลูกหรือคิดว่าจะกลับมาหาดิฉันเลย มีครั้งเดียวที่แกล้งโทรมาพูดดีด้วยเพื่อจะขอยืมรถยนต์ที่เราผ่อนด้วยไปงานบวชเพื่อน ดิฉันก็โง่ให้เค้ายืมคะ แต่พอเอารถมาส่งเค้าก็ไม่คิดจะชายตามองดิฉันกับลูกด้วยซ้ำ ตั้งแต่เกิดเรื่องดิฉันมักจะถามหาคำตอบว่าทำไม ๆๆๆๆๆๆ เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตดิฉัน แต่ไม่เคยได้คำตอบเลยคะ ทำบุญตักบาตร สวดมนต์ทุกวัน ไปบวชชีพรามหณ์ที่วัดก็ไปแต่เรื่องราวก็มีแต่เลวร้ายขึ้นไม่มีอะไรเบางบางลงเลย เค้า 2 คน ก็คงจะรักกันมากขึ้นทุกวัน จนเมื่อ 2 วันก่อนดิฉันคิดแล้วก็คิดว่าถ้าทุกวันทั้งวันทุกวินาทีเรายังมีแต่เรื่องเค้าอยู่ในหัวสมองอย่างนี้ดิฉันต้องจมอยู่แต่กับความทุกและน้ำตาอย่างนี้ไปตลอดแน่เลย ดิฉันต้องทำอะไรสักอย่างก็คือยอมรับความจริงให้ได้ ยอมรับความจริงว่าเค้าเปลี่ยนไปแล้ว ไม่รักดิฉันแล้ว ยอมรับความจริงว่าเค้าไปรักคนอื่นแล้ว ยอมรับความจริงว่าเค้าจะไม่กลับมาหาดิฉันกับลูกอีกแล้ว แล้วก็ต้องปล่อยทุกอย่างออกไปได้แล้วไม่ว่าจะเป็นคน หรือสิ่งของ ดิฉันตัดสินใจเอารถยนต์ให้เค้าไปเมื่อวานนี้ค่ะ ไม่อยากกอดอะไรเอาไว้กับตัวอีกแล้ว ขอแค่ได้อยู่กับลูกเงียบๆ ก็พอ วันนี้ยังมีน้ำตาอยู่คะ ยังทุกข์อยู่ แต่มันจะค่อยๆ จางหายไปใช่มั๊ยคะ ถ้าวันนี้ทุกข์ ยังลืมเค้าไม่ได้ พรุ่งนี้ก็อาจจะลืมได้ใช่มั๊ยคะ (ต้องขอโทษด้วยที่เขียนไว้ซะยืดยาวแต่ไม่รู้จะไประบายความทุกข์ใจนี้กับใครจริง ๆ ค่ะ)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 13:40 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


Nipa:

อ้างคำพูด:
ดิฉันตัดสินใจเอารถยนต์ให้เค้าไปเมื่อวานนี้ค่ะ ไม่อยากกอดอะไรเอาไว้กับตัวอีกแล้ว ขอแค่ได้อยู่กับลูกเงียบๆ ก็พอ วันนี้ยังมีน้ำตาอยู่คะ ยังทุกข์อยู่ แต่มันจะค่อยๆ จางหายไปใช่มั๊ยคะ ถ้าวันนี้ทุกข์ ยังลืมเค้าไม่ได้ พรุ่งนี้ก็อาจจะลืมได้ใช่มั๊ยคะ (ต้องขอโทษด้วยที่เขียนไว้ซะยืดยาวแต่ไม่รู้จะไประบายความทุกข์ใจนี้กับใคร จริง ๆ ค่ะ)


เห็นใจมากครับ คุณNipa คงได้อ่านเรื่องราวของภรรยาคนอื่นๆมาบ้างแล้วจึงดูเหมือนว่าสามารถปรับใจรับสถานการณ์เลวร้ายนี้ได้ในระดับนี้..

คงต้องย้ำว่า การตัดอะไรๆในโลกนี้จะยากเท่าการตัดเยื่อใยแห่งความรักแล้วเป็นไม่มี..

สิ่งเดียวที่จะใช้ตัดเยื่อใยที่ไม่มีตัวตนให้เห็นนี้ได้คือ"ปัญญา"จากคำสอนของพระพุทธเจ้าเท่านั้น..เพราะพระพุทธเจ้า ทรงทราบสิ่งที่เป็นความจริงว่า สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน ใครเล่าทำให้เราทุกข์เช่นนี้ได้ หากไม่ใช่ตนเองที่ร่าเริงใจในอดีตหลงทำบาปกรรมทำนองเดียวกับที่สามีกำลังร่าเริงในการล่วงศีลกาเมฯ เพราะตัณหาราคะที่บงการอยู่เพื่อจะไปได้รับผลเช่นเดียวกับที่คุณนิภากำลังรับนี้ นี่คือวงจรของกรรมและผลที่ปรากฏในชนมากมายจนเห็นได้ไม่เว้นแต่ละวัน..

ที่บ่นว่าได้ทำบุญแล้วแต่สถานการณ์กลับเลวร้ายก็พึงเข้าใจว่าบุญนั้นไม่ให้ผลเป็นทุกข์แน่นอนล้าน%..
ที่เรื่องยังเลวร้ายก็มาด้วยอำนาจกรรมที่มีกำลังครับ พระพุทธองค์ตรัสว่าสิ่งทั้งปวงล้วนไม่เที่ยง ดังนั้น เรื่องที่ทำให้ทุกข์นี้จะหมดไปอย่างแน่นอน ไม่ต้องพึ่งหมอดูก็พอทราบได้ว่า หากเราไม่อาลัยอาวรณ์ด้วยเสน่หาสามารถรู้สึกได้ว่าได้โยนอุจาระทิ้งออกนอกบ้านไปแล้ว ทันทีทันใดนั้น ไม่ต้องรอเวลาอะไรๆก็ได้ความสุขในทันที ..แต่ที่ทำไม่ได้เพราะไม่เคยทำเหตุเพื่อการละคลายมาจึงกอดรัดก้อนทุกข์ราวรักมันยิ่ง..

บัดนี้เป็นกาลอันควรแล้วที่จะทำเหตุใหม่เพื่อสั่งสมอุปนิสัยที่จะไม่หวั่นไหวไปกับเรื่องที่ถูกกระทบ..พึงเห็นว่า ทั้งสิ้นทั้งปวงไม่ว่าจะนอกกายในกาย หาใช่ของใครแท้จริงไม่ มันมามันมีขึ้นตามอำนาจผสมผสานกันของเหตุปัจจัยมากมาย ตั้งขึ้นแล้วชั่วคราว ไม่นานก็ต้องย่อยยับเสื้อมสลายไป..ที่เคยรักก็เกลียดหรือเฉยๆไป ที่เคยดีก็ร้ายหรือเฉยๆไป ที่เคยมีก็ต้องเก่าเสื่อมแตกหักให้ทิ้งให้เผาฝังไป..ชีวิตทุกชีวิต..เมื่อเกิดมาก็ต้องทุกข์เพราะหิว ต้องบริหารให้มัน ไม่งั้นมันก็ป่วยก็ฉิบหาย เอาใจมันด้วยการหาคนรัก เเล้วต้องบริหารคนรักเพราะไม่อยากเสียไป พอมีลูกเพิ่ม ก็ต้องบริหารขันธ์เพิ่มเจ้าประคุณเอ๋ย มีแต่ทุกข์เท่านั้น ทุกข์ล้วนๆเลย ต่อให้ยากจนถึงพระราชาเท่าเทียมกันทั้งหมดเรื่องทุกข์..เห็น Princess Diana ,Tiger Woodsใหม? ดูสิ Miss Universe อย่างคุณอาภัสรา เท่าเทียมกับเราใหม...จะอะไรกันนักกันหนากับความรัก อย่าให้ความสำคัญกับมันนักเลย เผื่อใจให้กับสัจจธรรมกันหน่อยว่า..มันไม่แน่นอนอะไรหรอก วันนี้ของเรา ตื่นเช้าวันใหม่มันไม่ใช่แล้วอะ..นี่เป็นธรรมดาของโลกจริงๆ..

เอาละนะ คุณนิภาไม่พึงท้อเรื่ิองบุญ กรรมทุกชนิดไม่เว้นดีชั่ว ทำแล้วมีผลตามมาเสมอ อยากได้ความสุขก็ต้องเจริญกุศล การให้อภัยเป็นสิ่งที่ดีควรทำไว้เนืองๆ ผมยังไม่ค่อยมีโอกาสทำเลย เพราะไม่มีใครมาทำให้เดือดร้อน เอาใจช่วยครับ เชื่อเถิด ไม่นานคุณจะหมดทุกข์นี้แน่นอน..อย่าไปกอดมันไว้ครับ :b46: :b48: :b41:

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 13:49 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 พ.ย. 2009, 10:42
โพสต์: 454

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


พิมมองว่า... ก็เป็นเรื่องดีนะคะที่เขาเลือกที่จะเดินจากไปเลย อย่างน้อยมันก็ยังดีกว่าคาราคาซังกันไป ซึ่งรังแต่จะเกิดความเจ็บปวดตลอดเวล... งบ

เป็นกำลังใจและขอให้เลี้ยงลูกให้ดีที่สุดนะคะ
พิม


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 14:11 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ก.ย. 2009, 09:31
โพสต์: 292

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


มาเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คุณ Nipa ค่ะ ขอให้เข้มแข็ง ฝ่าฟันเรื่องราวนี้ได้ด้วยดีค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 14:15 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 09:08
โพสต์: 56

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณคุณ -dd- และคุณพิมพลอย มากค่ะ สิ่งต่าง ๆ ล้วนไม่เที่ยงเอาสะเลยจริงๆ นะคะ พอเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้นมันทำให้ภา ได้รู้ว่าภายึดติดผูกติดกับตัวบุคคล และสิ่งของมากแค่ไหน และไม่เคยปล่อยวางมันเลย คิดแต่ว่าสามีเป็นของเรา สิ่งของที่หามาด้วยกันทุกอย่างเป็นของเราเราจะไม่ยอมสูญเสียไปเด็ดขาด เลยทำให้ภาพยายามดิ้นรนไขว่ขว้าทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะให้เค้ากลับมาแต่ยิ่งทำยิ่งแย่คะ สุดท้าย เค้าก็ไปอยู่ดีเพราะใจเค้าไม่ได้อยู่กับเรามานานแล้วคะ แต่ภาหลอกตัวเองไม่เคยยอมรับความจริง แปลกดีนะคะยิ่งกลัวยิ่งไขว่คว้า ยิ่งวิ่งไล่ มันยิ่งหนีคะ ต่อไปนี้ภาต้องหยุดได้แล้วใช่มั๊ยคะ ส่วนเรื่องบุญ ภาสัญญาคะว่าไม่ท้อยังทำบุญตักบาตร และส่วนมนต์ก่อนนอนทุกวันคะ เพราะนี่เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ภาตาสว่างยอมรับความจริงในสิ่งที่เกิดขึ้น และมีชีวิตรอดจากคำว่าตรอมใจตายมาได้คะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 14:45 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


อ้างคำพูด:
ภาสัญญาคะว่าไม่ท้อยังทำบุญตักบาตร และส่วนมนต์ก่อนนอนทุกวันคะ เพราะนี่เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ภาตาสว่างยอมรับความจริงในสิ่งที่เกิดขึ้น และมีชีวิตรอดจากคำว่าตรอมใจตายมาได้คะ


สาธุครับ ความตั้งใจที่ดีเช่นนี้เป็นสิ่งที่มีอุปการะแก่ตนยิ่งนัก..

ธรรมะย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรมเสมอไม่ให้ตกต่ำไปได้ ..

การไถ่ถอนความติดยึดทั้งมวลย่อมไม่ใช่ของที่ทำได้ง่ายๆ คิดดูว่าเราชำนาญมากมานานหาเบื้องต้นไม่พบ ในสังสารวัฏนี้จนกลายเป็นอัตโนมัติว่าเราว่าของเราในทุกๆอย่างที่เข้ามาเกี่ยวข้อง..แต่ถ้าไม่เริ่มถอนความยึดติดแม้เพียงด้วยความคิดตามคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว จะมีโอกาสที่ไหนที่จะยุติถอนความยึดติดทั้งมวลได้ .. สังขารทั้งหลายไม่ใช่เราหรือของเรา แต่เราเห็นผิดจากความจริงจึงต้องทุกข์เมื่อมีความเปลี่ยนแปลง..การมีการได้การเป็น ในที่สุดก็หมดไปด้วยเหตุปัจจัยต่างๆ เราหรือใครหาได้มีอำนาจแท้จริงเข้าควบคุมบังคับบัญชาให้เป็นไปตามความพอใจได้ไม่ ดูเถิดเราดูแลเขาอย่างดีไม่ขาดตกบกพร่อง แล้วไฉนเขาจึงแปรเปลี่ยนไปกลายเป็นโมฆะบุรุษผู้ทุศีลตกจากคุณธรรมมีการไม่รับผิดชอบแม้ในลูกอันเกิดแต่ตนเล่า?..เพราะปัจจัยอื่นๆที่เข้ามาจัดแจงให้เป็นไป รวมทั้งพลังขับดันของกิเลสตัณหาของเขาเข้าประกอบกันนั่นเอง....เรารู้ไม่ได้คิดไม่ออกหรอกครับว่าเคยทำเหตุดีและเสียใดมาบ้าง ที่แน่ๆคือเราทั้งนั้นทำมาทั้งสองอย่าง...

วันนี้ผลเลวกำลังมีกำลัง แต่ไม่ได้หมายความว่ามันจะเป็นเช่นนี้ตลอดไป วันหน้าผลดีอาจมีกำลังมากพอ
ที่จะแทรกแซงปัดเอาผลเสียให้ตกไป ลองคิดย้อนดูครับ จะเห็นว่าในชีวิตที่ผ่านมามีทั้งสุขทุกข์สลับกันไปมาไม่หยุดหย่อน..แม้เรื่องนี้ก็ไม่ต่างจากเรื่องอื่นๆที่ผ่านมา จึงพึงคิดว่า แล้วมันก็จะผ่านไปเหมือนอย่างอื่นๆเช่นกัน..เพราะ..

สัพเพสังขาราอนิจจา..
สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง จึงไม่พึงยึดถือโดยความเป็นของเที่ยงแท้อะไร..

พยายามครับ แม้ยากแต่หากตั้งใจ มันก็ทำได้ครับ...เป็นกองเชียร์ให้สุดกำลังใจเลยครับ.. :b46: :b48: :b41: :b54:

หนูพิมกับหนูปริตา(ข้างบน)กำลังก้าวไปบนทางแห่งการไม่ยึดติดอย่างเข้มแข็งอยู่เช่นกันครับ... :b4: :b4:

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 14:51 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ต.ค. 2009, 15:06
โพสต์: 7503

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


tongue
:b12:
...สัญชาตญาณของการดำรงเผ่าพันธุ์มีในทุกตัวคนและสัตว์...กฎของธรรมชาติน่ะ...
...จะโทษเวรกรรมก็หาโทษได้ไม่...ธรรมชาติก็ใช่ที่...ควรโทษที่ตัวคนนั้นมันไม่ดี...
...มีแต่ความเห็นแก่ตัวและไม่มีหิริโอตัปปะ...โลภมากด้วยกิเลสความอยากไม่มีที่สิ้นสุด...
...หาประมาณไม่ได้...ใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึง...โดยไม่สนใจว่าใครจะทุกข์ระทมสักเท่าใด...
:b13:
:b9: :b32:
:b22: :b22: :b22: :b22: :b22:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 19:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 ก.พ. 2010, 16:34
โพสต์: 1050

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นอีกคนหนึ่งในหลายๆ คน ในโลกนี้ ที่จะถูกพลัดพรากจากคนที่รัก...บางคนก็ทุกข์เร่าร้อนเหมือนมีไฟมาสุมทรวง เสียใจร้องไห้น้ำตาจะเป็นสายเลือด...คิดเคียดแค้นบ้าง..อาฆาตถึงทำร้ายกันถึงชีวิตก็มี....บางคนก็เพียงเฉยๆ เจ็บ วันสองวันก็ลืมก็มี
นั่นมันเป็นเพียงผลกรรมที่ได้รับ ซึ่งจะแตกต่างกันไปไม่เท่ากัน ไม่เหมือนกัน อกุศลวิบากกำลังส่งผลมาถึงเราแล้ว จงน้อมรับ ยอมรับผลกรรมที่เราเคยกระทำไว้แต่ปางก่อน ยิ้มสู้ครับเห็นใจจริงๆ...สำหรับสตรีที่ครองเรือนมาถึง ๙ ปีและยังมีบุตรชายอีกหนึ่ง....พระพุทธเจ้าตรัสว่าอันน้ำตาของผู้คนที่สูญเสีย พลัดพรากจากคนที่รัก จากของรัก นำมารวมกันแล้วมากกว่าน้ำในมหาสมุทรในโลกเราหลายเท่า
แต่ถึงอย่างไรก็อย่าปล่อยให้ความรักมันมาฆ่าเรา....ข้อแนะนำที่ดีที่สุดของกระผมก็คือให้อภัยเขาครับ...อย่าไปทวงสิทธิ์ความเป็นอะไรในตอนนี้...ดูแลลูกชายของเราให้ดีที่สุด..อย่าให้เขาได้เห็น ได้ยิน พ่อแม่ทะเลาะกัน....อย่าเอ่ยคำขอหย่า..แต่ถ้าเขาเอ่ยขอหย่าก็จงให้เขา...น้ำกำลังเชี่ยวอย่าเอาเรือไปขวาง...ปล่อยเขาไปโดยดีคิดซะว่าเขาไปเที่ยว ไปทำงาน(สร้างวิบากกรรม) ถ้าลูกถาม"พ่อไปไหน"
ตอบลูกพ่อไปทำงานที่แดนไกล เดี๋ยวก็กลับ..แค่นั้นครับ อย่าฝืน..อย่าขืน..อย่าบังคับ..อย่าเพ่ง..มันเป็นสภาวะธรรมครับ...ถ้าไม่ทุกข์ก็จะไม่เห็นธรรม..ค่อยๆปล่อยวางออก...คลายออก..สลัดออกไป..สวดมนต์ ไหว้พระ ทำกรรมฐาน แล้วแผ่เมตตาให้เขา เขากำลังหลงในกาม ในรูป..แผ่เมตตาให้เขาถ้าเรารักสามีเรา อวยพรให้เขามีความสุข และบอกเขาว่าถ้ามีทุกข์..ภรรยาและลูกยังรอและให้อภัยเขาทุกอย่าง
ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ขอให้คุณเดินทางสายธรรม คุณเดินมาถูกทางแล้วทางแห่งความพ้นทุกข์
ขอให้คุณมีความเพียร พยายามอย่างยิ่งยวดในการปฏิบัติ อย่างต่อเนื่อง มันมีผล มีอานิสงส์ อย่ามีกิเลส ความอยากให้สงบเร็วๆ อย่าเร่ง ค่อยๆไป ดำเนินไป ความสงบ สุข คุณจะรู้ได้โดยตัวคุณเอง ขอให้คุณศรัทธาในพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอันจะเป็นกำลังใจในการปฏิบัติ..ธรรมจะคุ้มครองคุณ..

เขาจะกลับมาหรือไม่กลับ..คุณไม่มีได้ ไม่มีเสีย..มันเป็นเพียงละคร เป็นเพียงความฝัน..เป็นเพียงแค่สมมุติ...แล้วคุณจะไม่ยินดียินร้ายกับมัน..ขอเป็นกำลังใจให้คุณผ่านมันไปได้โดยดีครับ.

ขอให้คุณเจริญในธรรมยิ่งขึ้นไป. :b8: :b8: :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 20:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 04 ส.ค. 2009, 18:02
โพสต์: 11

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขออนุโมทนาในทุกความคิดเห็นที่มีต่อคุณNipa
คงต้องใช้เวลาในการที่จะดูแลรักษาจิตที่เกิดทุกข์โทมนัสอย่างใหญ่หลวงในชีวิตครั้งนี้
หากผู้ที่ฝึกจิตมาดีแล้ว จะรู้จักการพิจารณาว่าทุกข์นั้นมาจากสาเหตุใด และรู้โทษของความโกรธ
ตามรู้ตลอด สติก็จะเกิด ช่วยละคลายในการยึดติดจากสัญญา(เรื่องราวต่างๆที่ถูกจดจำไว้ในจิต)
ที่ต้องยกตัวอย่างมานี้ก็เพื่อจะบอกกับคุณNipa ว่าการที่จะลืมหรือไม่อยากคิดเรืองที่คุณเล่ามา เป็นการยาก แต่เมื่อความคิดนี้เกิดขึ้น ให้คุณรู้ตัวและนึกถึงโทษของความคิดนี้ คือ ทำให้คุณโกรธ เสียใจ ท้อใจ เสียเวลาคิด เตือนตัวเองอย่าหลงไปกับเรื่องราวที่คิด เพราะเรื่องนั้นเกิดแล้วดับแล้ว

ขออนุญาตแนะนำอีกอย่างหนึ่งนะคะ ไม่มีอะไรที่แน่นอนในชีวิต
ในกาลข้างหน้าหากสามีขอกลับมาคืนดีกับคุณ แล้วคุณให้อภัย
คุณควรให้เขาไปตรวจเลือดโดยเฉพาะโรคทางเพศสัมพันธ์ด้วยนะคะ เพราะเรื่องนี้ก็สำคัญ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 21:23 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ม.ค. 2010, 21:56
โพสต์: 92

แนวปฏิบัติ: ดูจิต
งานอดิเรก: ทำตัวน่ารักไปวัน ๆ
สิ่งที่ชื่นชอบ: คู่มือสะกดใจคน - เดวิด เจ.ไลเบอร์แมน
ชื่อเล่น: นุช
อายุ: 27

 ข้อมูลส่วนตัว


cool สวัสดีค่ะ พี่ภา

บอกคำรักซ้ำๆ ยังเบื่อฟัง ป้อนคำหวานซ้ำครั้งยังจืดจาง เพราะทุกๆ อย่างรอบข้างเราเคลื่อนไหว
เพราะทุกๆ อย่างทำคนรอบข้างเราเปลี่ยนไป เหมือนมีใครผ่านมาผ่านไปแล้วจากจร .....

มันคงเป็นเรื่องทรมานใจนะคะ ที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ และเหตุการณ์แบบนี้ก็เกิดขึ้นกับหลาย ๆ
ครอบครัวของสมาชิกในลานธรรม ทุกคนก็ได้แต่สู้ ร้องไห้บ้างที่รู้สึกท้อ สุดท้ายก็ได้แต่ทำใจไปตาม ๆ กัน แต่คงไม่มีใครเศร้าไปตราบนานเท่านาน วันนี้ยังยิ้มไม่ได้ พรุ่งนี้ยิ้มได้แน่นอน ขอเพียงแค่ให้พี่ภา
เข้มแข็ง ทำบุญ ทำทาน รักษาศีล ...และปล่อยวาง ผลบุญจะส่งให้สามีพี่คิดได้ แต่ถ้าผลบุญส่งไปไม่ถึงเพราะเขาไม่ดีเพียงพอที่จะรับบุญของเรา ก็ขอให้ถือว่า สิ้นเวรสิ้นกรรม ต่อกันแล้วกัน
เอาใจช่วยค่ะ ...สู้ ๆ นะคะ





:b46: ........................ :b46:
:b48: Nuchy 2525 :b48:

.....................................................
กฏเหล็กข้อแรกสุด ทุกสิ่งต้องเปลี่ยนแปลงไป


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 22:00 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 ก.พ. 2010, 13:22
โพสต์: 146

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นกำลังใจให้นะค่ะ :b4:

อย่าคิดว่าเราเป็นฝ่ายถูกทิ้ง
ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายเลือกที่จะทิ้งขยะชิ้นหนึ่งไป

อย่าคิดว่าเราต้องเป็นฝ่ายเหงา
ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายเลือกพักร้อนให้สบายตัวสบายใจสักระยะหนึ่ง

อย่าคิดว่าเราเป็นฝ่ายทรมาน
ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายเลือกทำความสบายใจแก่เขา

อย่าคิดว่าเราควรเหนี่ยวรั้งเขา
ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายให้อิสระเป็นทานแก่คนอื่น

เปลี่ยนมโนกรรม (กรรมทางความคิด)
จากมืดเป็นสว่าง ชีวิตจะสว่างเองครับ
จิตที่สว่างย่อมอบอุ่นเป็นสุข
มีแต่ใคร ๆ วิ่งมาหา มีแต่ความอิ่มเต็มเบิกบาน
มีแต่อยากได้อิสระให้ตนเองและใคร ๆ ทั้งโลก

http://dungtrin.net/newsletter/viewtopi ... 9&start=10
ดังตฤณวิสัชนา ฉบับวันที่ ๒๗ ต.ค. ๒๕๔๘

.....................................................
ทำไมต้องปล่อยว่าง
เพราะทุกอย่างมี ความว่าง มาแต่เดิม


แก้ไขล่าสุดโดย คิดดี ทำดี พูดดี เมื่อ 12 เม.ย. 2010, 22:02, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 เม.ย. 2010, 04:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
อย่างน้อยๆ เขาก็เป็นคนที่ทำให้คุณภา ได้มา
รู้จักกัลยณมิตรทในที่นี้ และหวังว่าจะเป็นสถานที่
ที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งในโลกใบนี้ ที่จะทำให้เราสามารถ
เดินทางไกลได้อย่างถูกต้อง ไม่หลงทาง

วันเวลามันผ่านไปเร็วมาก เดี๋ยวมันก็จะกลายเป็น
อดีต และหนึห่างจากเราไปทุกทีๆ เว้นเสียแต่ว่า
เราจะไม่ยอมทิ้งมันไป..........

ที่สุดแล้ว....ไม่มีใครได้ครอครองใครหรอกค่ะ
รักลูกให้มากๆ เลี้ยงดูเขา สอนให้เขาเป็นคนดี
มีศิลธรรม...เขาจะได้มีชีวิตที่ดีคลาดแคล้วต่อ
อกุศลกรรมทั้งปวง...เอาใจช่วยนะค่ะ :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 เม.ย. 2010, 09:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ม.ค. 2010, 03:54
โพสต์: 29

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


tongue สวัสดีคะคุณภา มีอีกหนึ่งกำลังใจใส่กระบุงใบใหญ่มาให้พร้อมด้วยเสียงเพลงที่ดีๆคะ


http://www.youtube.com/watch?v=cYATxm6R ... re=related


แก้ไขล่าสุดโดย junggum เมื่อ 13 เม.ย. 2010, 10:01, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 เม.ย. 2010, 11:29 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 17:45
โพสต์: 4

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สู้ๆนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 เม.ย. 2010, 13:02 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 พ.ย. 2009, 17:20
โพสต์: 532

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เรื่องราวทั้งหลาย จะลืมได้ ไม่ได้ก็ช่างมันดีกว่า ไม่ใส่ใจในตรงนี้ ไม่สร้างเงื่อนไขแบบใหม่ให้ตนเองต้องหลงไปวกวนกับเรื่องราวที่แล้วๆไปอีก หากไปมีเงื่อนไขก็เป็นมีอะไรเป็นพิเศษกับเรื่องราว ทุกข์ก็มีพิเศษตามด้วย ให้ธรรมดาๆกับเรื่องราวไป ก็ลองเปรียบดูคนไข้ห้องธรรมดากับห้องพิเศษ ใครจะอยู่รักษานานกว่ากัน และที่ว่าชีวิตเริ่มจากศุนย์ จริงๆแล้วมันศูนย์อยู่ทุกขณะ ไม่ใช่ว่าจากศูนย์ไปมีเป็นร้อบแล้วกลับไปศูนย์ เนื้อหาเดิมแท้มันศูนย์อยู่แล้ว ที่ไม่มีเป็นร้อยเป็นพัน ที่ไปว่ามีนั้นนี้เยอะๆนั้นละหลงยึด หลงติด หลงมาสำคัญมาเป็นเราของเราแล้ว


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 120 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4, 5 ... 8  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 19 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร