วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 01:09  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 1376 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12 ... 92  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 เม.ย. 2010, 21:01 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ม.ค. 2010, 21:56
โพสต์: 92

แนวปฏิบัติ: ดูจิต
งานอดิเรก: ทำตัวน่ารักไปวัน ๆ
สิ่งที่ชื่นชอบ: คู่มือสะกดใจคน - เดวิด เจ.ไลเบอร์แมน
ชื่อเล่น: นุช
อายุ: 27

 ข้อมูลส่วนตัว


cool สวัสดีคร๊า ..

ใจเย็น ๆ นะคะ ..หนูเคยบอกพี่ไปแล้วว่าอย่าไปคิดแทนผู้หญิงพวกนั้น เพราะเราไม่ใช่ตัวเขา ร้อยคน ก็ร้อยความคิดนะคะ และอย่าเด็ดขาด อย่าแม้แต่จะคิดที่จะโทรไปหาผู้หญิงทุก ๆ คนของเขา อย่าได้ลดตัวลงไปทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ ไม่อย่างนั้นพี่นั่นแหล่ะจะเป็นจุดอ่อนของทีม ... พี่ควรจะอยู่นิ่ง และทำทุกอย่างให้เป็นปรกติที่สุด อยู่ในกรอบอย่างที่เคยเป็น ยิ้มให้มาก ๆ หน้าชื่นอกตรมก็ยิ้มไปก่อน อย่าได้ทำหน้าโศกเศ้รา อาลัยและเสียใจใด ๆ ทั้งสิ้น เพราะคนที่มองเข้ามามันจะมีความรู้สึกแบบว่าไม่อยากมอง แทนที่จะสงสารกับเป็นเวทนาซะงั้น และคงไม่มีใครอยากมองในสิ่งที่ไม่สดใสหรอกมันไม่เจริญหูเจริญตา ในเมื่อพี่จับทางสามีได้แล้วว่าเวลาคุยเรื่องนี้เขาไม่ชอบ หงุดหงิด แล้วพี่จะคุยทำไมหล่ะคะ อย่าไปสนใจว่าเขาจะคุยกับใคร ไม่ต้องไปถามไม่ต้องไปแซว ให้มองว่าเขาคุยกับเพื่อนหญิงคนนึง ถึงแม้มันจะเกินเลยไป ก็อย่าไปแคร์ ทำราวกับว่า สีทนได้ .... ถึงในใจจะทนไม่ได้ก็เถอะ ในเมื่อพี่ไม่อยากเสียเขาไปก็ต้องทนให้ได้ ยิ่งพี่ไม่จี้จุดเขามาก เขาจะยิ่งห่างไกลออกไป แล้วผลลัพท์ที่ได้ อาจจะเป็นจริงอย่างที่พี่กลัว

ช่วงแรกเขาคงได้ใจ แต่นาน ๆ ไป เขาต้องละอายอยู่บ้างในใจลึก ๆ อาจจะช้าหน่อยแต่เห็นผลแน่นอนค่ะ พี่อย่าไปฟุ้งซ่าน คิดไปคิดมา ปวดหัวและเสียเวลาโดยใช่เหตุ เอาเวลาที่นั่งปวดหัวเนี่ย ไปคั้นน้ำส้มเย็น ๆ สักแก้ว 2 แก้ว แล้วก็บอกเขาว่าคุณ ฉันคั้นน้ำส้มให้คุณ ส้มร้านนี้หวานดีนะ คุณดื่มซี อร่อยมั้ย คือที่หนูบอกนี่คือทำอะไรก็ได้ให้เราและเขามีความสุข ถึงเขาจะชอบสร้างความปวดร้าวให้เราก็ตามเถอะ ธรรมชาติผู้ชายเป็นฝ่ายรุก ถ้าเราจะรุกบ้างมันก็ไม่น่าจะแปลกนะคะ ....!! ทำใจให้สบาย ๆ นะคะ ทำบรรยากาศในบ้านให้เป็นบ้านที่น่าอยู่ อย่าให้สถานการณ์ตึงเครียดเหมือนการเมือง อากาศยิ่งร้อน ๆ อยู่
พี่มีโอกาสใกล้ชิดกับสามีพี่มากที่สุด มีเวลาอยู่ร่วมกันมากกว่าผู้หญิงที่เขาโทรคุย แล้วทำไมหล่ะค่ะ ทำไมไม่ใช้เวลาร่วมกันแบบนี้ สร้างบรรยากาศที่มีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ พี่รู้ใช่มั้ยว่าต้องทำยังไง !!




:b46: ..................... :b46:
:b48: Nuchy 2525 :b48:

.....................................................
กฏเหล็กข้อแรกสุด ทุกสิ่งต้องเปลี่ยนแปลงไป


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 เม.ย. 2010, 23:07 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆ และคำปลอบใจที่มีให้กันนะคะชาวลานธรรมทุกท่าน คุณKobtoon คะ ตอนนี้พยายามนิ่งที่สุดถึงที่สุึดคะ ทำเหมือนไม่มีอะไร ไม่เป็นอะไร จะทำไรก็เรื่องของคุณ พอทำแล้วรู้สึกว่าหลังจากเขาคุยกัน เขาเหมือนจะสำนึกหรืออย่างไรไม่ทราบ เขาก็กลับมาเหมือนเอาใจ ถามโน้นนี่นั่น ทั้งๆที่เราทำเป็นหลับไปแล้ว คือกะว่าจะหลับจริงๆ เพราะเบื่อที่จะคิดแล้วไง อ่านหนังสือธรรมะช่วยได้เยอะประกอบกับเข้ามาในลานธรรมด้วยเลยอารมณ์นิ่งมากขึ้นกว่าเดิม หลับแล้วเขากับลูกยังไม่นอนคะ ดูVDOกันอยู่เพราะเขาให้ลูกนอนดึกได้ปิดเทอม ก็ดูกันสองคนกับลูก ก็พยายามปลุกให้แคะหูให้ลูกบ้าง ดูก้างติดคอเขาบ้าง (เขาทานปลาแล้วบอกว่าก้างติดคอคะ) เราก็ทำคะ เขาอยากให้ทำำไรก็ทำ แต่ในใจคิดนะว่า ทำไมตบหัวแล้วต้องมาลูบหลังด้วย ทำไมต้องแกล้งกลบเกลื่อนการกระทำของตัวเองอย่างนี้นะ แต่ไม่พูดคะ ไม่พูดแล้ว ทำใจต้องทำใจคะ บอกตัวเองทุกวันๆๆ ไ่ม่รู้ว่าจะเศร้าไปถึงไหน อยากคุยกับคุณKobtoon นะคะ ถ้ามีเวลาว่างนะคะไม่มีเวลาไม่รบกวนคะ ขอบคุณมากๆสำหรับความหวังดีที่หยิบยื่นให้กันนะคะ คุณ rada คะ ขอบคุณสำหรับข้อคิดและคำแนะนำดีๆ อีกเช่นเคยคะ ขอบคุณทุกท่านจริงๆคะที่ไม่เบื่อที่จะส่งกำลังมาแบ่งปันกันนะคะ น้องนุชคะ พี่พยายามแล้วคะแต่แพ้ใจตัวเองทุกที จะพยายามต่อไปคะ คำแนะนำน้องนุช ทำให้พี่ฉุกคิดอะไรได้เยอะเลยคะ น้องนุชบอกมาถูกหมดเลยคะ พี่ทำตามและผลที่ได้ก็ดีกับจิตใจไม่มากก็น้อยคะ แต่อย่างน้อยคือทำให้ครอบครัวยังเป็นครอบครัวอยู่คะ พี่จะรักษาระดับนี้ไว้คะ ขอบคุณจริงๆ คะน้องนุช ว่างๆ ส่งกำลังมาอีกนะคะ เปิดดูทุกวัน วันละหลายรอบคะ พอเห็นใครส่งกำลังมาให้ รู้สึกดีใจมากๆ เหมือนรอคอยความหวัง กำลังทั้งหมดเหมือนน้ำทิพย์ชโลมจิตใจ


แก้ไขล่าสุดโดย แสงอาทิตย์ เมื่อ 21 พ.ค. 2010, 21:32, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2010, 08:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 11:37
โพสต์: 59

งานอดิเรก: reading
อายุ: 45

 ข้อมูลส่วนตัว


ส่งทั้งเบอร์บ้านและมือถือไปให้แล้วค่ะ โทรได้นะค่ะ แต่อยากให้เป็นเวลาที่คุณไม่ต้องดูแลสามีกับลูกนะ
ไม่อยากให้เค้าเห็นคุณอยู่กับเค้าแล้วเอาแต่พูดโทรศัพท์นะค่ะ ยินดีเสมอนะค่ะ ถ้าช่วยได้


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2010, 09:08 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 09:08
โพสต์: 56

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณแสงอาทิตย์คะ อย่าไปยุ่งกับผู้หญิงพวกนั้นเลยคะ เค้าไม่ละอายหรอกคะ ต่อให้รู้ว่ามีไม่มีก็จะเอา ภาก็เคยลองมาหมดทุกอย่างแล้ว ไม่ได้ทำให้สามีกลับมาเลยคะ มีแต่ตัวเราที่แย่ลง ไม่มีใครบังคับใจใครได้คุณแสงอาทิตย์ทำใจให้สบายนะคะ คุณยังโชคดีที่สามียังอยู่กับคุณ ยังมีโอกาสแก้ไขให้ทุกอย่างดีขึ้นได้คะ ถ้าตอนนี้ยังทำอะไรไม่ได้ก็วางมันลงก่อนนะคะ ถอยออกมาก่อนสักพักเราอาจจะเห็นวิธีแก้ไขก็ได้คะ ภาเองก็ยังเอาตัวเองไม่รอดหรอกคะ แต่ว่าอยากจะให้กำลังใจคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2010, 09:56 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 เม.ย. 2010, 08:32
โพสต์: 69

อายุ: 46

 ข้อมูลส่วนตัว


tongue ธรรมสวัสดีครับคุณแสงอาทิตย์ กำลังใจจากเพื่อน ๆ ในลานธรรมแห่งนี้ยังคงหลั่งใหลสู่คุณเสมอทุกคนลุ้นเอาใจช่วยให้คุณ "ชนะใจตนเอง" ผมทราบครับว่า การพูดให้คุณนิ่ง ๆ นั้นมันพูดง่าย แต่สำหรับคนปฏิบัตินั้นมันยาก แต่ไม่ได้หมายความว่าทำไม่ได้ ดังนั้นพยายามชนะใจตัวเองก่อนดีที่สุด ผมยังคงเชื่อว่าสามีคุณจะกลับตัวได้ (อดไม่ได้ที่จะเปรียบเทียบว่า สามีคุณมีสำนึกดีกว่าผมมากนัก เพราะเขายังแสดงออกถึงการใส่ใจในครอบครัว) เป็นกำลังใจให้นะ สู้ ๆ สู้กับตัวเอง

ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ เริ่มต้นจากเป้าหมายที่ชัดเจน คือชนะตัวเองก่อนสิ่งใด
Wylsmith


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2010, 10:15 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณพี่ kob มากถึงมากที่สุดคะ กับคำชี้แนะพร้อมกำลังใจที่ดีๆ ทำให้รู้สึกเหมือนไม่โดดเดียวอีกแล้ว น้ำใจและกุศลที่พี่ Kob มีให้หนูและเพื่อนๆในลานธรรมนี้ จะต้องส่งผลให้พี่Kob พบเจอกับสิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตนะคะ หนูซาบซึ้งในน้ำใจและจะเก็บข้อคิดดีๆ ไว้ปฏิบัติตามให้ได้คะสัญญา ขอบคุณลานธรรมที่ทำให้หนูมาเจอกับกัลยณมิตรที่ดีๆ อย่างเพื่อนๆพี่ๆในที่นี้คะ
สวัสดีคุณภาคะ ขอบคุณคำแนะนำที่ส่งมาให้นะคะ บางครั้งคิดนะคะว่าถ้าไม่ได้เข้ามาในลานนี้ ชีวิตจะเป็นไงนะ เพราะปกติเป้นคนพูดๆๆ เก็บไม่ได้ บางครั้งโมโหมากก็คุยกันเกือบแตกหักไปเหมือนกัน พอได้เข้ามาในลานนี้ เพื่อนๆมีแนวคิดดีๆ ทำให้หยุด และวางเฉย ละได้กับเรื่องราวที่เราคิดว่ามันเลวร้ายมาก ทำให้ฉุกคิดอะไรๆ ได้ เพื่อนๆ บอกว่าต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้ ดีจริงๆคะ เพราะถ้าไม่เข้ามาครอบครัวอาจพังไปแล้ว ขอบคุณนะคะขอบคุณจริงๆ
ธรรมสวัสดีคะคุณ Wylsmith ส่งกำลังใจมาให้กันเหมือนเดิมนะคะ รู้สึกดีมากๆคะรู้สึกเหมือนว่าชีวิตไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด เพราะคำแนะนำและกำลังใจมันช่วยได้จริงๆ คะ การที่เพื่อนๆ บอกว่าต้องนิ่ง เราก็พยายามคะ ถึงมันจะยากมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆแต่ถ้าทำแล้วดีก็จะนำมาปฏิบัติคะ เวลานี้จิตใจบอบช้ำมากถึงมากที่สุดแล้ว คงไม่มีอะไรดีไปกว่าเข้ามาในลานได้กำลังใจจากพี่ๆ ในลานแล้วทำให้สงบ และปล่อยวางได้ ขอบคุณทุกท่านนะคะ มิตรแท้หาได้ในลานนี้จริงๆคะ และก็เป็นกำลังใจคุณWylsmith เช่นกันนะคะ ขอให้มีอะไรดีๆ เข้ามาหาคุณโดยเร็ววันนะคะ เพราะคุณส่งคำแนะนำให้คนที่กำลังแย่ให้เขากลับรู้สึกดีได้ กุศลนี้ส่งผลถึงคุณแน่ๆ คะ ขออวยพรให้ภรรยาคุณเห็นความดีของคุณในเร็วๆนี้นะคะ เป็นกำลังใจให้อย่ายอมแพ้ สู้ๆ นะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2010, 12:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 พ.ย. 2009, 10:42
โพสต์: 454

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณแสงคะ....

อย่าโทรไปหาผู้หญิงคนนั้นเด็ดขาดนะคะ... ไม่เกิดผลดีอะไรขึ้นมาเลย ซ้ำร้ายถ้าเธอบอกสามีคุณว่า คุณโทรเข้ามาหาเรื่องเธอ ว่าเธอ จะกลายเป็นประเด็นขึ้นมาอีกก็ได้นะคะ พิมเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาแล้วค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

พิม :b12:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2010, 12:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 11:37
โพสต์: 59

งานอดิเรก: reading
อายุ: 45

 ข้อมูลส่วนตัว


พี่ก็ไม่ทราบว่าช่วยได้มากน้อยเพียงไร แต่ก็เด็มใจมากๆนะค่ะ เห็นคุณโพสต์ให้กำลังใจคนอืน ตัวเองก็ต้องทำให้ได้นะ มีไรก็คุยกันหรือโพสต์บอกความคืบหน้านะค่ะ ไม่ว่าทุกข์หรือสุขก็บอกกันนะค่ะ อย่าลืมว่าต้องทำให้ตัวเองเข้มแข็งก่อนนะ หวังดีจริงๆ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2010, 13:08 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


วันเวลานี่มันเร็วจริงๆนะค่ะ เดือนที่สี่ของเดือนกำลังจะหมดไปอีกแล้ว
เหลืออีกแปดเดือนก็จะหมดไปอีกหนึ่งปี ดิ้นรน ทุรนทุราย วนๆเวียนๆกันอยู่ เราจะรู้ได้อย่างไร?
ว่าเราจะมีโอกาสได้ฉลองขึ้นปีใหม่ที่จะถึงนี้หรือไม่? คืนนี้นอนหลับแล้ว พรุ่งนี้จะมีโอกาสได้ลืมตา
ตื่นตอนเช้าหรือไม่? ขับรถออกจากบ้านไปทำงาน จะมีโอกาสได้กลับมาบ้านหรือไม่?

ชีวิตคนเราไม่ได้ยืนยาวอย่างที่คิดกันเลย จะเหลือเวลากันอีกสักกี่ปี กี่เดือน กี่วัน หรือกี่ชัวโมง
ผลสุดท้ายแล้ว ที่ดิ้นรน ยื้อแย่ง ไคว่ขว้ากัน จะเอาไปได้กันบ้างหรือเปล่า? มีอะไรบ้างที่เป็น
ของเราอย่างจริงๆจังๆ นอกจากความดี ความชั่วแล้ว ทุกอย่างเราไม่สามารถเอาไปได้เลย

จะมัวคิดถึงคนอื่นอยู่ทำไม เมื่อสิบสามปีก่อนเขาเป็นใคร? เราไม่ได้อยู่กับเขา เรายังไม่เจอเขา
ทำไมเราอยู่มาได้ ลองนึกย้อนกลับไปดูซิว่า มีความสุขกว่าทุกวันนี้ที่มีเขาอยู่หรือเปล่า? แล้วทำไม?
จะต้องให้ความสำคัญกับเขามากมายขนาดนี้ แค่คน คนหนึ่งที่ต้องวนเวียนมาเจอเรา ต้องมาใช้ชีวิต
ร่วมกันเราในชาตินี้ ใครจะรู้ที่ผ่านมาก่อนๆ เขาอาจจะเคยเป็นศัตรู เป็นเพื่อน เป็นน้อง เป็นลูกเรา
เป็นคนที่เราเกลียดมาก่อนก็ได้ แค่แวะเวียนมาทวงหนี้ที่เคยติดค้างกันอยู่คืน แล้วก็ต้องต่างคนต่างไป
เมื่อถึงเวลา ไม่มีใครหนีพ้น เราก็ไม่มีทางได้อยู่กับเขาตลอดไป ผู้หญิงของเขาทั้งหลายไม่ว่าจะกี่คน
ก็ไม่มีใครที่จะได้อยู่กับเขาชัวฟ้าดินสลายเหมือนกัน

เห็นเขาคุยโทรศัพท์ ก็คิดว่าเขากำลังคุยกับผู้หญิง ซึ่งอาจจะจริงหรือไม่จริงก็ได้ แต่เห็นแล้ว รู้แล้ว
ก็ทำให้ใจเราเป็นทุกข์ แล้วยังจะอยากเห็นอยากรู้ไปทำไม? อะไรก็ตามที่จะทำให้ใจเป็นทุกข์ อย่านำมา
ใส่ไว้ในใจ ทิ้งไปให้หมด บางที่การไม่รุ้ ไม่เห็น ไม่ได้ยิน ไม่รู้เรื่อง ก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดในขณะนี้

ปีใหม่ไทยก็ผ่านไปแล้ว ชำระล้างจิตใจที่หม่นหมองของเราเอง ให้สดใสดีกว่า ไม่มีใครช่วยได้
นอกจากตัวเราเอง ไม่มีใครหยิบยื่น ยัดเหยียดความทุกข์ให้เราได้ นอกจากเราไปเสาะหามันและ
นำมาไว้ในใจของเราเอง เราเป็นแสงอาทิตย์ ที่ให้ประโยชน์มากมาย แม้ว่าบางครั้งอาจจะทำให้
เร่าร้อนไปบ้างยามอยู่ใกล้ แต่ไม่เคยไร้ประโยชน์ อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเหล่าหิ่งห้อยทั้งหลาย
ที่มีค่าแค่ชื่นชมเล่นยามค่ำคืนที่เหงาและมีดมิด

รักตัวเองให้มากๆ จะได้มีความสุข....เป็นกำลังใจให้นะค่ะ :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2010, 16:32 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีคะคุณพิม
ติดตามเรื่องราวของคุณพิมมาตลอดนะคะ ตอนนี้คุณพิมดีขึ้นรึยังคะ ยังคอยเป็นกำลังและเวียนเข้าบ้านคุณพิมอยู่เสมอนะคะ เป็นกำลังใจให้และชื่นชมคุณพิมในความใจเด็ดคะ เพราะตัวเองแค่คิดจะทำอย่างคุณก็ยังไม่กล้า กลัวความเปลี่ยนแปลงมาก ทุกวันนี้เลยต้องทนทุกข์ ให้มันผ่านไปวันๆหนึ่งเผื่ออะไรมันจะดีขึ้น อย่างไรก็แล้วแต่ขอให้คุณพิมมีชีวิตใหม่ที่สดใสกว่าเดิมนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ และขอบคุณคำแนะนำดีๆนะจ๊ะ
สวัสดีคะพี่ทักทาย
พี่ทักทายหายไปนานเลยนะคะ คิดถึงมากๆเลยคะ ตอนนี้หนูพยายามทำตามคำแนะนำของเพื่อนๆพี่ในลานให้มากที่สุดอยู่คะ ทุกคำแนะนำช่วยให้ชีวิตดีขึ้นมากๆเลยคะ ทำให้มีเวลาชั่งใจว่าต้องทำอย่างไรกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำให้ชีวิตยังดำเนินผ่านไปได้โดยปกติ มีบ้างครั้งที่ทุกข์ผสมกันไป เพราะใจหนูยังไม่นิ่ง เรื่องราวต่างๆ ยังวนเวียนอยู่คะ แต่หนูก็พยายามวันนี้ให้ดีกว่าเมื่อวาน ขอบคุณพี่ทักทายมากๆคะที่แวะเข้ามาให้ข้อคิดและกำลังใจดีๆ ขอบคุณคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2010, 21:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 พ.ย. 2009, 10:42
โพสต์: 454

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ คุณแสงฯ :b8:

ขอบคุณที่ชมค่ะ ... ที่จริงพิมเองไม่ได้ใจเด็ดอะไรหรอกค่ะ ตอนแรกๆ ที่เกิดปัญหาก็แทบตายเหมือนกัน เคยอยากจะฆ่าตัวตายให้มันรู้แล้วรู้รอดไป เพียงแต่ว่า... ตอนนี้ความรู้สึกค่อนข้างเปลี่ยนไปมาก วันนี้พิมเองก็ไม่ค่อยได้ทุกข์แล้วค่ะ อาจจะเป็นเพราะทุกอย่างมันชัดเจนแล้ว :b12:

ที่จริง... สามีพิมเองก็ไม่ได้ใจไม้ไส้ระกำอะไรนัก พิมเองก็ไม่ได้อาฆาตแค้นอะไร ... เขายอมยกลูกให้พิมดูแลทั้งหมด ยกทรัพย์สินทั้งหมดที่หามาได้ตลอดช่วงระยะเวลาที่อยู่ด้วยกันให้ลูก และยอมจ่ายค่าเล่าเรียนลูกจนเรียนจบ พิมถือว่าเขาก็แฟร์พอสมควร ก็โอเค ถือว่าจากกันด้วยดี :b12:

จะว่าจากกันก็ยังไม่ถูกเสียทีเดียว ... พิมยังอยู่กับสามี เขายังไม่ย้ายออกเลย แต่...สถานะเปลี่ยนไปแล้ว ต่างคนต่างอยู่ อยู่กันคนละห้อง ยังคงพูดคุยทักทายกันปกติ และเขาก็ยังคงปรึกษาเรื่องงานต่างๆ กับพิมเหมือนปกติ

พิมว่า... ต่างคนต่างอยู่ก็ดีเหมือนกันนะ ไม่ต้องรู้ต้องเห็นเวลาที่เขาโทรหากัน ... พิมก็อยู่ห้องนอนลูก เล่นเน็ท ลองเสื้อ ลองเครื่องสำอางค์ ดูหนังฟังเพลง อ่านหนังสือ ไปตามเรื่องของพิม เขาก็อยู่ส่วนเขา ถ้าหิวก็ชวนกันออกไปกินข้าว .... ดีเหมือนกันเนอะ ไม่ต้องหาข้าวให้เขากินแล้วก็ไม่ต้องล้างจานด้วย สงกะสัยว่าจะเป็นอานิสงค์ของการหย่า เลิกเป็นแจ๋วกับเขาเสียทีเนอะ :b12:

พิมไม่อยากให้คู่ไหนหย่าร้างเหมือนพิมเลย พิมเองก็ไม่เคยคิดว่าพิมจะต้องหย่ากับสามี... มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลยนะคะ หากอดทนได้คงไม่มีคำใดที่ดีเกินกว่า "ขอให้อดทน และอดทนต่อไป"

เป็นกำลังใจให้คุณแสงฯ นะคะ :b4: :b4: .... สักวันก็ผ่านไป เอาเวลามาดูแล เอาใจใส่ตัวเองมากๆ นะคะ ถึงแม้ว่ามันจะทำได้ยาก แต่พิมเชื่อว่าคุณแสงฯ จะทำได้ในซักวัน ...... แล้วมันก็จะผ่านไป...... :b4: :b4:

ขอให้สามีคุณแสงฯ คิดได้สักวัน

รักคุณแสงค่ะ
พิม :b16:


แก้ไขล่าสุดโดย พิมพลอย เมื่อ 17 เม.ย. 2010, 22:06, แก้ไขแล้ว 3 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 เม.ย. 2010, 22:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


พี่ Kob ขา เขาออกไปคุยโทร.กันอีกแล้วคะ หนูพยายามข่มใจมากๆๆ นั่งดูทีวีกับลูกก็ต้องทำเหมือนมีความสุขซะมากมาย เพราะไม่อยากให้ลูกรู้ว่าแม่ทุกข์ นานมากคะ จนไม่ไหวเดินออกไปดูเขาปั่นจักรยานออกกำลังกายไปด้วยคุยโทร.ไปด้วย ดูแล้วไม่มีสุขไหนเสมอเหมือนอีกแล้ว เหมือนโลกนี้มีเพียงเขาและเธอ ชะโงกมองเขา เขาก็พยักหน้ารับรู้ว่าเรามอง ก็เท่านั้นคะ ไม่มีไรเกิดขึ้น ความสุขนี้คงอยู่กับเขาอีกนานมีแต่เราที่ทุกข์
คุณพิมคะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆนะคะจะเก็บไว้ในใจว่าเรามีเพื่อนที่รักเราอีกคน รักคุณพิมเช่นกันจ้า


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 18 เม.ย. 2010, 02:22 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ธ.ค. 2009, 17:07
โพสต์: 16

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


แสงอาทิตย์ เขียน:
พี่ Kob ขา เขาออกไปคุยโทร.กันอีกแล้วคะ หนูพยายามข่มใจมากๆๆ นั่งดูทีวีกับลูกก็ต้องทำเหมือนมีความสุขซะมากมาย เพราะไม่อยากให้ลูกรู้ว่าแม่ทุกข์ นานมากคะ จนไม่ไหวเดินออกไปดูเขาปั่นจักรยานออกกำลังกายไปด้วยคุยโทร.ไปด้วย ดูแล้วไม่มีสุขไหนเสมอเหมือนอีกแล้ว เหมือนโลกนี้มีเพียงเขาและเธอ ชะโงกมองเขา เขาก็พยักหน้ารับรู้ว่าเรามอง ก็เท่านั้นคะ ไม่มีไรเกิดขึ้น ความสุขนี้คงอยู่กับเขาอีกนานมีแต่เราที่ทุกข์
คุณพิมคะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆนะคะจะเก็บไว้ในใจว่าเรามีเพื่อนที่รักเราอีกคน รักคุณพิมเช่นกันจ้า


ผมไม่รู้ว่าจะช่วยคุณแสงอาทิตย์ได้มากน้อยแค่ไหนนะครับ
แต่ถ้าผมเป็นคุณแสงฯ ในสถานการณ์แบบนั้น ผมจะไม่สนใจสิ่งที่เขาทำเลยครับ
เพราะถ้าหากเรามัวแต่สนใจว่าเขาทำอะไร คุยโทรศัพท์กับใคร คนที่จะเป็นทุกข์ก็คือตัวเราต่างหากครับไม่ใช่เขา
ตรงกันข้าม เขาน่าจะรู้สึกพึงพอใจเสียมากกว่าที่ทำให้คุณแสงฯ คิดมากได้
อย่าหลงเข้าไปในเกมของเขาเลยครับ
อยากให้คุณแสงฯ ลองฝึกจิตใจให้แข็งแกร่งนะครับ เพราะจิตที่ฝึกมาดีแล้วย่อมสามารถเผชิญกับเรื่องต่าง ๆ ได้อย่างสบาย ๆ ครับ (ถ้าเป็นผม ผมจะไม่หนีครับ คือจะไม่หลบหน้าหลบตาเขา ไม่พยายามเอาตัวหลบไปอยู่คนเดียวเวลาที่เห็นเขาโทรศัพท์ แต่ผมจะเฉย ๆ เวลาเห็นเขาทำอย่างนั้นและจะทำตัวและใจให้เป็นปรกติครับ ทีนี้ เขาก็จะทำอะไรเราไม่ได้แล้วล่ะครับ)
ผมขอเป็นกำลังใจให้คุณแสงฯ อีกคนนะครับ เอาชนะตนเองได้เป็นพอครับ

.....................................................
อย่าเข้าใจผิดต่อพุทธศาสนา
พุทธศาสนา ไม่ช่วยอะไรเลย แก่ผู้ที่มัวแต่ ทำพิธีบูชา ขอร้องอ้อนวอน นะโว้ย!
พุทธทาส อินทปัญโญ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 18 เม.ย. 2010, 07:48 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 เม.ย. 2010, 08:32
โพสต์: 69

อายุ: 46

 ข้อมูลส่วนตัว


Onion_L ธรรมสวัสดีครับคุณแสงอาทิตย์ เช้านี้อากาศดีมากเลย กระตุ้นให้จิตใจเข็มแข็งต่อสู้กับทุกสิ่งทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในใจเรา ใจเราเป็นตัวกำหนดสิ่งที่เราได้สัมผัส ได้เห็น ได้ยิน ว่าดีหรือไม่ดี พอใจหรือไม่พอใจ ดังนั้นถ้าเราไม่ไปปรุงแต่ง ไม่ยินดียินร้ายกับมันเดี๋ยวทุกอย่างมันก็ดับไปเอง "ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่า คำว่า "เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปนั้น" ไม่ใช่เพียงแต่ใช้ทางกายภาพเท่านั้น แม้แต่จินตภาพ หรือมโนภาพในใจเราก็ถูกรวมไว้ด้วยเหมือนกัน ผมอยากให้คุณแสงอาทิตย์คิดได้ และทำได้เช่นนี้บ้าง แน่นอนหละอาจจะมีบ้างที่แว๊บหนึ่งความคิดด้านมืดจะชักจูงให้สติเราหลุด แต่เราต้องพยายามตามให้ทัน แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น :b8:

ธรรมชาติได้สร้างผู้ชายมาให้เป็นเพศที่เห็นแก่ตัวมากกว่าผู้หญิง จะเห็นได้จากจารีต ประเพณี วัฒนธรรม และกฎหมาย ที่มีมาแต่โบราณผู้ชายเป็นคนกำหนด และสร้างเงื่อนไขต่าง ๆ เพื่อสร้างความชอบธรรมในการทำสิ่งที่ไม่สมควร และไม่ยุติธรรมกับเพศหญิง (เรียกว่าเอาเปรียบมาก ๆ) ฉะนั้นไม่แปลกเลยที่ผู้ชายส่วนใหญ่มักจะภาคภูมิใจที่ได้มีเมียน้อย มีผู้หญิงห้อมล้อม ยกขึ้นมาโอ้อวดในหมู่ผู้ชายด้วยกันว่าข้าแน่ ข้าเจ๋ง สุดยอดชาย ทำนองนี้ สิ่งเดียวที่จะทำให้เขาเหล่านั้นคิดได้คือ ตัดเรื่องความเป็นผู้ชาย ผู้หญิงออกไป แล้วให้พิจารณาถึงความเป็นมนุษย์เหมือน ๆ กัน เอาใจเขามาใส่ใจเรา พิจารณาอย่างระมัดระวังไม่เข้าข้างตัวเอง แล้วจะเปลี่ยนทัศนคติเดิม ๆ ได้ :b20:

ปัญหาว่าจะทำให้สามีคุณคิดกลับตัวได้อย่างไรนั้น ไม่มีใครแนะนำได้หรอกครับนอกจากเขาจะคิดกลับตัวด้วยตัวของเขาเอง แต่ถึงอย่างไรเสียผมก็ยังเชื่ออย่างมั่นใจอยู่ว่าเขาจะกลับมาหาครอบครัว และรักษาครอบครัวที่อบอุ่นไว้ สำคัญที่ระหว่างนี้คุณต้องหาวิธีสร้างความสุขในใจคุณให้ได้เพื่อ ประคับประคองความรุ้สึกไม่ให้เครียดกับเรื่องไร้สาระ (เห็นเขาคุยโทรศัพท์ แอบไปอ่านข้อความในโทรศัพท์ ฯ) แล้วจะผ่านช่วงวิกฤตินี้ไปได้ ผมเอาใจช่วยนะ เป็นกำลังใจให้ (ความสงบสยบความเคลื่อนไหว)

Wylsmith


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 18 เม.ย. 2010, 08:11 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2010, 11:37
โพสต์: 59

งานอดิเรก: reading
อายุ: 45

 ข้อมูลส่วนตัว


ตรงนี้แหละค่ะที่น้องต้องทำให้ได้นะ หนูคิดซิว่าเค้าทำความชั่วในขณะที่หนูกำลังทำดี ทำไมหนูต้องไปทุกข์เพราะเขา หนูทุกข์เพราะเค้าไม่ทำดีกับหนูเหมือนแต่ก่อน ลองคิดใหม่อีกทีซิค่ะ ถ้าเค้าดีกับหนู หนูก็มีความสุข ถ้าไม่ดีกับหนู หนูก็ทุกข์ มันถูกต้องหรือที่สุขทุกข์ของเรามันต้องเกิดจากคนอื่นทำให้ โดยเฉพาะกับคนที่ไม่ดี หนูสุขเพราะตัวเองและทุกข์เพราะตัวเอง อย่างที่บอกนะค่ะพี่ทราบว่าใจเรามันไม่เชื่อฟังเรา อดทนหน่อยนะ ถ้าคราวหน้ารู้ว่าเค้าโทรศัพท์ก็โทรหาพี่ หรือถ้าตอนไหนว่าก็พาลูกไปเที่ยวให้สนุกกันสองคน ลูกมีความสุขพี่เชื่อว่าความสุขก็จะส่งมาถึงหนู แล้วก็อย่าไปปรุงแต่งว่าเค้าคุยกัน ไปหากัน เพราะเวลาเค้าไปข้างนอกหรือไปทำงาน หนูก็ไม่รู้ว่าเค้าเจอกันหรือเปล่า เวลาเค้าไม่อยู่ก็คิดว่าเค้าไปทำงานนะ ไม่งั้นเวลาไม่อยู่ด้วยกันหนูจะเครียด ยากนะค่ะ พี่รู้แต่พยายามนะ อย่างที่คุณwylsmith ว่า เค้าต้องคิดให้ได้เองแหละไม่มีใครบอกเค้าได้หรอกว่าเค้าทำไม่ดี พี่เป็นกำลังใจเสมอนะค่ะ แล้วอย่างที่บอกโทรมาได้ตลอดนะ


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 1376 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12 ... 92  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 16 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร