น้องอ้อคนเก่งอย่าคิดมากสิจ๊ะ
เขาจะอยู่ตรงไหนที่ไหนเขาก็หาโอกาสที่จะไปเจอกันได้อยู่แล้ว
ช่างเขาเถอะสำคัญอยู่ที่ใจเรานี่แหละชอบคิดปรุงแต่งไปเรื่อยเปื่อย
บางทีมันอาจจะไม่มีอะไรแต่ใจเราคิดแล้วก็สร้างทุกข์ให้กับตัวเรา
พี่เองก็เป็นเหมือนกันแหละ
ตอนนี้คุณสามีพี่ก็ไปโคราชเหมือนกัน
พี่ก็แอบคิดไปทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ก็ยังคิดเลย
คิดแต่เรื่องดี ๆ ดีกว่าเนอะ

พี่จะรอแม่หมออ้อนะจ๊ะพร้อมแล้วบอกด้วยนะ

มันก็แค่จิตแว๊บ ไปคิดนะค่ะพี่นี พี่นิตา
รู้นะค่ะว่าคิดแล้วทุกข์ แต่มันก็ห้ามมันไม่ได้
ก็เลยปล่อยมันไป แล้วก็เป็นไปตามระเบียบ
ก็มีน้ำตาร้องไห้ ออกมาล้างให้ตามองเห็น
อะไรชัดขึ้นเท่านั้นแหละค่ะ

เมื่อกี้ไปเยี่ยมพี่นิตาที่บ้าน แต่พี่นิตามาเยี่ยมอ้อ
ที่บ้านซะงั้น เลยสวนทางกัน

เห็นด้วยกับพี่นิตาทุกเรื่องเลยค่ะ
ดีที่สุดคือทำใจทำให้ตัวเรามีความสุข
เข้มแข็งให้ได้ อดทน อดกลั้นต่อสิ่งต่าง ๆ
ที่มันจะเข้ามากระทบไม่รู้จักจบจักสิ้น

โห...พี่นิตามางวดนี้โหดจริงแฮะ มาเป็นชุด ๆ เลย
อ่านแล้วทำให้รู้สึกว่าผู้ชายหาดีไม่ได้ ไอ้ที่ได้ก็
ดันไม่ดีจริง แถมหญิงปัจจุบันก็นะ จะว่าไปขอว่าพวก
เพลงต่าง ๆ ที่ออกมาตอนนี้หน่อยเถอะ ยอมเป็นคนเงาที่เข้าใจเธอ
แฟนเก็บ อะไรอีกมากมายที่ชวนให้ผู้หญิงที่เป็นน้อยฟังแล้ว
ยิ่งอยากเป็นมากขึ้น เพราะเวลาฟังแล้วพวกเธอน่าจะดูมีคุณค่า
มากขึ้น การเป็นคนเข้าใจไม่เห็นจำเป็นต้องไปปรึกษากันบนเตียง
ก็ได้นิค่ะ ที่ปรึกษากันมีถมเถไป อ้าว...น้องอ้อก็เลยกล่าวหาไปต่อเลย
จะว่าไปตอนนี้ก็อยู่แบบทรมาน 3 คน (เรา 3 คน) แต่อ้อต้องเปลี่ยน
ความทรมานนี้มาเป็นพลังให้ได้

ถึงตอนนี้รู้สึกดี โล่ง ๆ ยังงัยไม่รู้ที่สามีไม่อยู่ รู้สึกเป็นอิสระ
(เมื่อคืนรู้สึกแย่) ช่างเถอะ กรรมมีให้คนเลือกทำ ถ้าอยากเลือก
ที่จะทำกรรมเลว ผิดศีลกันต่อไปก็เชิญเถอะ.....เราทำอะไรไม่ได้
นอกจากมองดู และก็อโหสิกรรม จบกันชาตินี้เถอะ

พ่ีอ้อคนเก่ง ไม่เอาน่าอย่าคิดมาก อิอิ แต่ตัวหนูเองยังทำไม่ได้เลยค่ะ แวะมาเป็นกำลังใจให้นะคะ

สวัสดียามเช้าจ้ะน้องอ้อ
ความรู้สึกเดียวกันเลยจ้ะ
สามีไม่อยู่รู้สึกโล่ง ๆ สบาย ๆ
อยู่กับลูกอะไรก็ได้ไม่เรื่องมาก
แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย

ช่างเค้าเหอะ พี่อ้อ เราคาดหวัง เราก้ผิดหวัง ไม่ไปรับรู้ คิดอะไรเลยดีกว่า ทุกอย่างที่คิด มันบั่นทอนจิตใจก็ไม่ต้องคิด ถ้าเหงาก็เข้ามาที่ลานนี้นะคะ มาระบาย คุยๆโน้น คุยนี่กัน ให้มันผ่านไป เดี๋ยวพี่อ้อก็จะรู้สึกว่า มันผ่านไปละ เป้นกำลังใจให้พี่อ้อเสมอนะคะ สู่เค้าพีสาวคนสวย

พี่ทักทาย...เผลอไปนิดเดียว มากันทั้งหมดเลย
เวทนา สัญญา สังขาร..... วิ่งกันให้วุ่น กว่าจะจับ
ใส่หมอแล้วเอาไปถ่วงน้ำได้แทบแย่


น้องวิ ก็เก่งขึ้นมากแล้วละค่ะ พยายามต่อไป
หลุดบ้าง ได้บ้าง ดีบ้าง หล่นบ้างก็ไม่เป็นไรนะ
สู้ ๆ ๆ ๆ


สวัสดีตอนสาย ๆ ค่ะพี่นี เวลาอยู่กับลูก ๆ นะ
อ้อจัดการลูกได้ดีกว่าเขาอยู่ด้วย บอกอะไรเด็ก ๆ
ก็ทำตามโดยดี ไม่เหมือนตอนมีพ่อเขาอยู่ด้วย
ประมาณว่ามีทางเลือก หรือมีที่พึ่งเยอะเลยไม่ค่อย
สนใจเราเวลาบอกนะค่ะ

เข้ามาจ๊ะเอ๋กับน้ำค้างพอดี ใช่เลยค่ะคิดแล้วก็บั่นทอน
จิตใจเราเองนี่แหละ พี่อ้อก็ดึงจิตมาอยู่กับตัวอยู่ค่ะ
แต่มันเหมือนเด็กดื้อนะ บอกมันมามันก็ชอบแอบแวะข้าง
ทางกินไอติม กินขนมไปเรื่อย แต่ตอนที่เขียนอยู่นี้
พี่อ้อจับมันขังไว้ที่ลานนี้แหละ อ้าว....ไปอีกแล้ว
พี่อ้อไปตามจิตกลับมาก่อนนะค่ะ .... น้องน้ำค้างคนสวยกว่า

เวลาพ่อไม่อยู่นะลูกพี่จะสามัคคีกันดีมาก
เพราะกลัวแม่วีนเดี๋ยวไม่มีใครช่วย
เอ ตกลงเราเป็นแม่ประเภทไหนเนี่ย
แม่มด แม่น้ำ แม่ใจยักษ์ แม่.............
สรุปได้ว่าคุณแม่คนดีที่หนึ่งละกัน

พ่ีอ้อเหมือนกันเลยค่ะ หนูอยู่กันสองคนมิลานไม่จแเร่ืองมาก ไม่งอแง นอนก็ง่าย กินก็ง่าย แต่ไหงอาทิตย์เล่นเอาแม่เป็นนางมารร้ายเลย ยากไปหมดค่ะ

ดีครับ พีอ้อ

ผมมาเยี่ยมแล้วครับ
ดังตามที่กัลยาณมิตร ว่าไว้ครับ มีสติตลอดเวลา
ทุกข์รู้ว่าทุกข์ แล้ววางไว้ตรงนั้น
สุขรู้ว่าสุข แล้ววางไว้ตรงนั้น
อะไรที่เป็นเนื้อร้าย ค่อย ๆ ตัดมันทิ้ง
มองกับมาที่จิตใจเรา
ทุกอย่างไม่มีอะไรเป็นของเรา
ปัจจุบันขณะเท่านั้นที่มีจริงครับ

เรากัลยาณมิตรช่วย ๆ กันครับ เพื่อทุกคนจะได้มีความสุข
รอดพ้นจากวิบากกรรม ที่เราก่อไว้ แล้วเพื่อพ้นวิกฤตนี้ได้ ฟ้าก็จะสว่าง แล้วเราก็เริ่มชีวิตใหม่ที่ไม่ประมาทอีกต่อไป

ด้วยความจริงใจครับ