นิยตโพธิสัตว์1 อนิยตโพธิสัตว์1

ไม่มีเทียม....
หากไม่ทำประโยชน์บารมีตนให้แก่รอบจัดๆทุกๆด้าน แล้วจะ ช่วยสัตว์อื่นได้อย่างไร

แรกเริ่มเดิมที....คนที่ไม่รู้เรื่องโลก..สวรรค์..นิพพานเลยนี้นะ...จะรู้ไหมว่า..มีทุกข์..มีกิเลส..มีอวิชชา..มีวิชชา...และต้องเป็นพระพุทธเจ้า..จึงจะสามารถรื้อขนสัตว์ออกจากวัฏฏสงสารได้...

ไม่รู้หรอก...

แม้จะได้พบพระพุทธเจ้าพระองค์ก่อน ๆ ก็ไม่แน่ว่าจะรู้เรื่องนี้...เรื่องนิพพานแห่งการพ้นทุกข์...

เมื่อไม่รู้..แล้วจะตั้งใจ..ทำสิ่งไม่รู้ได้อย่างไร??

สุเมธดาบส..เป็นชาติแรกที่พระพุทธเจ้าทีปังกรพยากรณ์..ยืนยันว่าได้เป็นพระพุทธเจ้าแน่ ๆ ชื่อ..โคตม

แต่..มิใช่ชาติแรก...แห่งความปรารถณา..ของสุเมธดาบส...

ความปรารถณาครั้งแรก..เกิดก่อนจะมาถึงชาติของการเป็น..สุเมธดาบส..นับ 16 อสงไขย์

พระสารีบุตร..ประทับใจของการเป็นอัครสาวกเบื้องขวาของ องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า อโนมทัสสี..จึงตั้งใจอยากเป็น...แค่ตั้งใจอยากเป็น..แต่ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรจะได้เป็น..

แค่ความตั้งใจอยากที่จะเป็นแบบนี้..เท่านั้น..

ความเป็นพระพุทธเจ้าก็คงเช่นเดียวกัน...ด้วยความตั้งใจที่อยากจะเป็นแบบพระพุทธเจ้าเท่านั้น...แต่ยังไม่รู้ว่า..ต้องทำอย่างไรเลย...

แค่..ความอยากจะเป็น..แบบ..ที่...ประสบพบเห็น..มา

สวัสดีครับ เอาแบบย่อ ๆ แล้วกัน

โพธิสัตว์ เป็นวิถีจิตที่ปรารถนาจะช่วยเวไนยสัตว์ทั้งหลายให้ค้นพบทางพ้นทุกข์หรือให้หลุดพ้นให้มากที่สุด บุคคลนั้นจะต้องสั่งสมบารมีอย่างยาวนานในสังสารวัฏ โดยตั้งจุดหมายที่การตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคตกาลอันไกลโพ้น ซึ่งแน่นอนว่าต้องเสียสละความสุขส่วนตน อุทิศชีวิตในทุกชาติภพของตน เก็บเกี่ยว บำเพ็ญธรรมคือบารมีสิบ (ในฝ่ายเถรวาท ได้แก่ ทาน ศีล ขันติ วิริยะ ปัญญา เนกขัมมะ อธิษฐาน เมตตา สัจจะ และอุเบกขา) ในทางมหายานบุคคลจะเข้าสู่เส้นทางแห่งโพธิสัตว์ จะต้องบ่มเพาะสภาพจิตใจให้พร้อม ตั้งมั่นในความคิดที่จะช่วยเหลือสัตว์โดยไม่จำกัด เรียกว่าเป็นการปลุกโพธิจิต (พุทธจิต) ในตัวเองเสียก่อน ต้องตั้งปณิธานแรงกล้าสี่ประการ คือ จะละกิเลสในตนให้สิ้น จะศึกษาธรรมให้แตกฉาน จะโปรดสัตว์ทั้งหลายให้หมด (ไม่จำกัด) และจะบรรลุพุทธภูมิ คือหยั่งรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในวันใดวันหนึ่งเบื้องหน้า.....

การบำเพ็ญตนเป็นโพธิสัตว์ ถือเป็นอุดมคติที่ควรส่งเสริมและสนับสนุน เพื่อที่ว่าทุกข์ของสัตว์โลกจะได้รับการปลดเปลื้องไปพร้อม ๆ กัน ซึ่งโพธิสัตว์จะต้องสั่งสมคุณธรรมหลายชุด ตั้งแต่ระดับจิตคือตั้งปณิธาน สั่งสมบารมี เป็นมหาปัญญา มหากรุณา มหาอุบาย เพื่อชี้นำสัตว์ทั้งหลายไปสู่ความหลุดพ้นให้ได้...



เจริญในธรรมครับ

ผมว่าพระโพธิสัตว์ปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้านะ
เพราะว่าเมื่อช่วยคนไปเรื่อยๆ เห็นสัพพสัตว์ทุกข์ไปเรื่อยๆ ก็ยังไม่สิ้นเหตุที่สัตว์ทุกข์ มันไม่อาจจบได้นอกจากได้พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณถึงความเป็นพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น

เวลาที่ยาวนานก็เพราะบ่มเพาะอินทรียบารมีให้มันหลาบจำต่ออกุศลปาบกรรมให้มันจำจริงๆ และสร้างกุศลขึ้นในจิตใจอย่างเห็นค่าจริงๆ

พระโพธิสัตว์(ยกเว้นพระนิตยโพธิสัตว์)ไม่มีเทียมหรอกครับ ท่านผิดพลาดได้ กฎแห่งกรรมจะเป็นตัวสอนท่านเองว่ามันผิด

ไม่มีเทียมหรอก มีแต่เปลี่ยนใจ แบบ พระมหากัจจายน์มหา เถระเจ้า


ด้วยผลบุญกุศลที่ข้าพเจ้า ได้สั่งสมทุกบุญ ขอให้ข้าพเจ้า ได้ตรัสรู้เป็นองค์สมด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่มีบารมีแก่กล้ามาก มีฉัพรังสีแก่กล้า..เพื่อประโยชน์ตนและหมู่สัตว์ ให้ได้ชนะมารทุกๆประเภทไม่มียกเว้น......!


นี่แค่ คำอธิฐานเล็กๆน้อยๆตัวอย่างหนึ่งของผมเอง

คำอธิฐานเล็ก ๆ...แต่ก็ใหญ่โตเอาการ

หลวงปู่เสาร์...อาจารย์...หลวงปู่มั่น...
หลวงปู่เสาร์เจอปัญหา..ปฏิบัติมาถึงขั้นหนึ่งแล้วมันถอย..ไม่ไปหน้า

หลวงปู่มั่นผู้เป็นลูกศิกษ์...กราบแนะนำอาจารยตนว่า..

ให้ถอน..ความตั้งใจในความต้องการเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า..ซะ

หลวงปู่เสาร์ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองอธิฐานต้องการอย่างนั้น...แต่ก็ทำตาม..ก็ปรากฏว่า..การปฏิบัติมาถึงขั้นที่มีปัญหาก็ผ่านไปได้...ไม่ถอยหน้าถอยหลังอีก

ตัวเองไม่รู้..แต่คนรู้แจ้ง..เขารู้

ดังนั้น..เรา ๆ ท่าน ๆ ..ผมว่าไม่รู้หรอก..จนกว่าจะถึงฐานะที่จะรู้ได้นั้นแหละ

อนุโมทนาสาธุครับ

แล้วทำไมพระโพธิสัตว์บางท่านถึงเปลี่ยนใจหรือยกเลิกถอนการปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้าเพื่อช่วยเหลือสรรพสัตให้พ้นทุกข์ทำไม?

,มันนาน...

เพราะเกรงกลัวภัย ในวัฏสงสาร ถ้าพลาดพลั้งก็ไป "อบายภูมิ" เมื่อนั้น
เคยมีพระอรหันต์ท่านหนึ่งท่าน อธิฐานจิตจะเป็นองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เมื่อท่าน
ไประลึกชาติได้ว่าก่อนหน้านี้เคยเกิดเป็นสุนัขมาหลายร้อยชาติ ท่านสังเวทตัวเอง
จึงตั้งจิตเปลี่ยนคำอธิฐาน ขอเป็น "พระอรหันต์" และเข้านิพพาน ในชาตินี้..

ไม่มีภัยใดจะน่ากลัวเท่าภัยใน "วัฏสงสาร" อีกแล้วผู้ใดเกรงกลัวก็ต้องเร่งปฏิบัติ

"การเกิดเป็นทุกข์โดยแท้"

ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม

จริงครับ เพราะกลัวภัยในสังสารวัฏ

ดูก่อนท่านทั้งหลาย................
ความปราถณาเป็นดั่งเสมือน.............เสาที่ตัวท่านจะปักลงณ.ที่แห่งใด
ปักลงบนเลน............
ปักลงบนพื้นดิน.........
ปักลงบนพื้นศิลา........

ท่านใดพึงปราถนา พระพุทธเจ้าพึงตั้งจิตให้มั่นคงทุกกัลป์จนกว่าจะบรรลุพระพุทธเจ้า

ข้าพเจ้า ชนะชัย ขอตั้งมั่นแห่งดวงจิตนี้..................
จะเหนื่อยยาก จะลำบาก สักเพียงใด .................
หนทางจะยาวนานกี่แสนกัลป์ จะยอมแบกรับทุกข์ของสัตว์โลกเพื่อนำพาให้ข้ามพ้นห้วงแห่งทุกข์
ขอประกาศให้ ทั้ง ทุกภพภูมิให้รับรู้ ทั้ง 3โลก
เราจักปราถนาพระพุทธเจ้า ในภพชาติที่เราจักเป็นให้ทุกท่านเสมอภาคกัน และศาสนายาวนานนับหมื่นปี
มีทายาทธรรมทั่วทุกแห่งบนพื้นโลก มีที่มืดอยู่แห่งหนใด ก็จงสว่างด้วยแสงแห่งธรรม เทอญฯ..................สาธุ

สาธุ สาธุ สาธุ

เรื่องตกนรก ใครปราถนาพุทธภูมิต้องทำใจครับ
ดู พระเตมีย์ใบ้สิครับ ก่อนมาเกิดโดนอะไรมา กว่าจะได้เป็นพระสมณะโคดมพุทธเจ้า
โดนมาหนักมาก