วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 16:26  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 50 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 เม.ย. 2011, 15:27 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 ม.ค. 2011, 09:16
โพสต์: 158

แนวปฏิบัติ: พุธโท
งานอดิเรก: นั่งสมาธิ
สิ่งที่ชื่นชอบ: ปรัชญา
ชื่อเล่น: T^^T
อายุ: 23
ที่อยู่: ลำปาง

 ข้อมูลส่วนตัว


ไปหาแม่ชีทศพรดิให้ช่วยแก้กรรมให้ :b14: :b14: :b14: :b10: :b10: :b5: :b5: :b13: :b13:

.....................................................
ดูก่อu!!!ภิกษุทั้งหลาย!!!คนพาลเขากลัวยากจนจึงไม่รู้จักขวนขวายในการให้ทาน!!!ส่วนบัณฑิตชนเขากลัวยากจนจึงรู้ขวนขวายในการให้ทาน!!!


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 เม.ย. 2011, 23:53 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 26 ส.ค. 2010, 23:17
โพสต์: 30

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เห็นใจเจ้าของกะทู้นะครับ
เป็นกำลังใจให้นะครับ ส่วนตัวผมแล้ว สภาพจิตผมตอนนี้ จะจากกันวันนี้หรือจากกันวันหน้าก็เหมือนกันครับ เราทำดีวันนี้เพี่อสิ่งที่รอเราอยู่ข้างหน้า อยู่อย่างเป็นทิพย์ ถึงแม้ว่าผมจะยังสัมผัสไม่ได้ แต่ผมเชื่อมันในคำสอนของพุทธองค์ครับ
ลูกที่เกิดมานั้นเราดูแลเขารักเขาเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วครับ พอโตขึ้นมาเขามีความคิดของเขาเอง หรือเรียกว่า วิบากกรรมของเขา เราจะห้ามเขาไม่ได้หรอกครับ ( ขอให้หมั่นสวดมนต์ภาวนา ขอบุญนี้ให้เขาได้พบทางสว่าง)
ผมเองก็เคยท้อนะครับ เพราะฐานะทางบ้านก็ไม่ค่อยจะดี ไหนเราจะเรียน ทำงาน มีครอบครัว รับผิดชอบทุกอย่าง ก็มีแต่คำสอนของพุทธองค์นี้แหละครับ ที่ทำให้ผมสู้ต่อไป
เป็นกำลังใจให้นะครับ ทุกอย่างมีเหตุ มีผลที่ทำให้เราเป็นแบบนี้ครับ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 พ.ค. 2011, 14:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 มิ.ย. 2010, 12:23
โพสต์: 33

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เวลาผ่านไปเกือบๆ เดือน ที่ไม่ได้เจอกับเค้าติดต่อกับเค้า ทุข์ทรมานใจมาก
ร้อนรนกระวนกระวาย ฟุ้งซ่าน รอคอยว่าวันไหนเค้าจะคิดได้ เค้าใจดำมาก
ไม่เคยโทรหาเราไม่เป็นไร ไม่เคยโทรลูกเลยเกือบๆเดือนแล้ว ไม่ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ บอกกับคนอื่นว่าจะมีเมียใหม่ มีไปเรื่อยๆ เงินทองไม่เคยส่งเสีย ไม่สนใจว่าลูกจะเอาอะไรกิน ใช้ชีวิตอยู่กันยังไง ใจดำจริงๆ
เค้าไม่มีโทรศัพท์เพราะดิฉันยึดมา ก้อเลยโทรหาแม่เขา ถามว่าเมื่อไหร่เขาจะทำงานเสร็จ เมื่อไหร่จะมาหาลูก
แม่สามีกลับมาหงุดหงิดใส่เราว่า ถามร่ำไรจังเลย เดี๋ยวเสร็จก็จะให้กลับไป อยู่ช่วยงานแม่ที่บ้านก่อน
เรานึกในใจ....แล้วลูกอีก 2 คนละ ไม่นึกถึงกันเลยหรอ ทำงานกันภายในครอบครัว เราก็ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสีย
กลับเอาสามีเราไปทำงานที่บ้าน...เด็กตาดำๆ ไม่นึกถึงเลยหรอ....ทำไมมีแต่คนเห็นแก่ตัวกันจังเลย ได้เงินมาก้อใช้ภายในครอบครัวเขา แม่สามีคิดว่า เราอยู่บ้านพี่สาวของสามี ป้าๆ ก้อคงจะช่วยดูแลหลานแทนสามีเอง ไม่ได้ปล่อยทิ้งขว้างสะหน่อย..แต่ป้าจะเหมือนพ่อไหมค่ะ ทุกคนมีภาระ หากไม่มีเงินทองซื้อนม เราจะไปหาขอเค้าฟรีๆได้ไหม ก้อต้องยืมอยู่ดีก้อต้องใช้คืน สามีอยู่ก้อยังพอมีหมุนบ้างอะไรบ้าง แต่กลับมาเจอสามีแบบนี้ ที่อดทนอยู่ไม่ย้ายออกไปข้างนอก เพราะเราอยากอยู่กับลูกเลยจำเป็นต้องอยู่เพราะจ้างคนรู้จักเลี้ยงทั้ง 2 คน ไม่อยากเอาลุกไปให้พ่อแม่เลี้ยงต่างจังหวัด เพราะเราคงทนคิดถึงลูกไม่ไหว เราอยากสอนการบ้านเขา อยากให้ความรักเขามากๆ .....กลับบ้านจากทำงานไปตอนเย็นเจอลุกก้อหายเหนื่อย เพราะลุกคอยเป็นกำลังใจให้ ตอนนี้ทุกข์ใจเหลือเกิน ร้องไห้ออกมาไม่มีสาเหตุ ข้าวปลาไม่หิว เก็บตัวไม่อยากเจอใคร....วันนี้ไปทำบุญ ทำสังฆทานที่วัดมา สงบมาได้บ้าง....เราอ่านเจอว่า หากอยากแก้กรรม สามีเจ้าชู้ ให้ใส่บาตรด้วยพระสะดุ้งมารปางมารวิชัย อาหารคาวหวาน ดอกไม้ แล้วตอนใส่นึกถึงสามีและผู้หญิงคนนั้นและกรวดน้ำให้อุทิศส่วนบุญให้กับเจ้ากรรมนายเวร สามี และผู้หญิงคนนั้น ให้หมดเวรกรรมต่อกัน เราไปหาเช่ามาแล้ว จะลองทำดู อย่างน้อยก้อคงทำให้เราสบายใจขึ้น คิดอยู่เสมอว่า...อะไรๆมันคงดีขึ้นเอง คนเรากตัญญูต่อพ่อแม่และเป็นแม่ที่ดีจะไม่มีทางเจอสิ่งดีๆเลยเชียวหรอ .....


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 พ.ค. 2011, 08:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 มิ.ย. 2010, 12:23
โพสต์: 33

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เวลารักษาใจ.......แต่เวลาไม่เคยทำให้เค้ามีสำนึกนึกถึงลูกเมียเลย
นี่ก้อเกือบๆเดือนแล้วที่เค้าไม่ติดต่อมาหาลูกหาเมีย...ใจดำจัง
แต่เราก็ท่องในใจอยู่เสมอ......+++ปล่อยและไม่ยึดติด+++
นึกถึงสิ่งเลวร้ายที่ได้รับ.............นึกอยู่เสมอว่า...
เราคงไปบังคับและเปลี่ยนแปลงเค้าไม่ได้...
นอกเสียจาก เราเปลี่ยนแปลงตัวเอง...เพื่อตัวเอง..
คิดดีทำดีและสิ่งดีๆจะเข้ามา.....
ใครทำอะไรไว้ก้อคงได้รับผลกรรมของเขาเองไม่ช้าก็เร็ว
เห็นหน้าลูกทำให้มีกำลังใจมากขึ้น...แต่ก็มีอ่อนแอบ้างเพราะสงสารที่เขาไม่มีพ่อคอยดูแล
ขอให้ความกตัญญูต่อบิดามารดาของเรา ส่งผลให้ชีวิตเราพ้นทุกข์และมีความสุขด้วยเทอญ....


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 พ.ค. 2011, 10:49 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ระหว่างความร้อนรน กระวนกระวาย ฟุ้งซ่าน เมื่อไม่เจอหน้าเขา

กับพบหน้า....มีแต่วาจาหยาบๆ....กิริยาห่ามๆ...ทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ

เลือกได้ไหมว่าข้อไหนดี?

ไม่มีใครช่วยได้นอกจากตัวคุณเอง...เป็นกำลังให้นะค่ะ :b4: :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 พ.ค. 2011, 11:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 มิ.ย. 2010, 12:23
โพสต์: 33

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณคุณ TAKKY มากๆนะคะ...สำหรับกำลังใจที่ให้ไปคิดและให้รู้จักตัวเอง สิ่งที่ต้องเลือก
ไม่อยากเลือกอะไรสักอย่าง...สถานการณ์แตกต่างกันแต่ผลลัพธิ์คือ เจ็บเหมือนกันค่ะ
เมื่อสักครู่นี้ ลองติดต่อเขาดู ได้คุยกันสักครู่ คุยเรื่องลูก ถามเขาว่า อาทิตย์หน้าวันเกิดลูก
มาหาลูกได้ไหม พาลูกไปทำบุญหน่อย สงสารลูก อยากให้ลูกมีความสุขในวันเกิด
อยากให้เค้ารู้สึกว่าเขาเกิดมาจากความรัก(ของแม่)......เค้าไม่ได้ถูกทอดทิ้งนะ
อย่างน้อยเค้าก็ยังมีพ่อในวันสำคัญ ที่เด็กๆ อยากมีพ่อพาไปเที่ยววันเกิด พ่อซื้อเค้กมาให้
แต่เค้าตอบว่ายังไม่แน่ใจ....(เรานึกในใจว่า....ทีกับเพื่อน แต่งงานเพื่อนไกลแค่ไหน ก็ยังไป
ไม่เคยติดธุระอะไร..)...เราก้อถามว่า แค่นี้ทำให้ลูกไม่ได้หรอ สงสารลูก ถามเค้าหลายครั้ง
ไม่รู้รำคาญที่จะตอบหรือปล่าว...หรือพูดส่งๆไปว่าจะมา...เราก็จะคอยดูวันนั้นว่าเค้าจะมาไหม
แต่เราไม่อยากคาดหวังและเชื่อคำพูดคนแบบเขา หากรักลูกจริงคงไม่ทอดทิ้งแบบนี้
ก็หวังว่า...บุญที่ข้าพเจ้าทำไปและขออุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรไปนั้น จะทำข้าพเจ้า ให้หลุดพ้นจากกกรมเก่า
(หากเป็นกรรมเก่าที่ต้องชดใช้) จะส่งถึงเค้าให้เค้าคิดได้และมีสำสึกในความเป็นพ่อบ้าง ไม่มากก็น้อย.....
ขออำนาจคุณพระศรีจงคุ้มครองดิฉัน และนำทางให้ดิฉันพ้นทุกข์ด้วยค่ะ....


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 พ.ค. 2011, 14:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ต.ค. 2009, 03:20
โพสต์: 48

งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
สิ่งที่ชื่นชอบ: เดอะซีเคร็ต
ชื่อเล่น: สา
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ คุณ ฟ้าใส
เข้าใจในความรู้สึกของคุณ
คุณเข้มแข็งไว้น่ะ
ทุกคนมีกรรมเป็นของตน
ดิฉันคิดว่า ความสัมพันธ์ของครอบครัว สามีภรรยาลูก
มีกรรมเก่าผูกติดมาสร้างสรรค์
แต่นั่นช่างมันเถอะ มันเป็นการใช้หนี้กรรมเก่า
แต่ปัจจุบัน เราต้องตั้งสติให้ดี ๆ
เอาชนะตัวเองให้ได้
อย่าไปโทษสามีคุณเลย
คิดมาก ตีโพย โวยวาย ให้ทุกข์ใจเปล่า ๆ
ถ้าดิฉัน อยู่ในสถานการณ์แบบคุณ
ดิฉัน จะอดทนทำงาน ประหยัด หารายได้เพิ่ม เสริมความมั่นคงให้อนาคตลูก
สามีจะทำตัวอย่างไร มันก็เป็นวิบากกรรมของเขา
ถ้าเขาระลึกได้ ด้วยสติเขาเองเมื่อไหร่ ยังงัยเขาก็ต้องคิดถึงสายเลือดเขา
หรือถ้าเขาไม่คิดถึง มันก็เป็นวิถึชีวิตของเขา เราไม่สามารถบังคับใจเขาได้
ใจคุณ คุณยังบังคับให้เลิกคิดถึงเขาไม่ได้เลย
คิดไปก็เท่านั้น พยายามอยู่กับปัจจุบัน ดูแลลูกไม่ให้ขัดสน
ให้ความอบอุ่นกับเขา โอบกอดพูดคุยแต่สิ่งที่ดี
อย่าร้องให้กับลูก พลังแห่งความคิดลบจะทำให้ลูกคุณเศร้าไปด้วย
เราอยู่ได้ตามประสาแม่ลูก เชื่อเถอะคุณมีรายได้ สามารถเลี้ยงลูกได้
คุณวางแผนชีวิตที่เหลือดีกว่า ปล่อยสามีไปก่อน
อย่าไปหวังอะไรกับเขาทั้งนั้น
ถ้าเขาทำดีกับคุณเมื่อไหร่ คิดว่านั้นเป็นผลพลอยได้ที่ดี
แต่คุณอย่าไปคาดหวังให้เขาดูแลคุณและลูก คำตอบมันชัดเจนอยู่แล้ว
ทำหน้าที่ของเราดีกว่า
อย่าไปเศร้าถ้าลูกถามถึงพ่อ บอกเขาว่า พ่อไปทำงาน ไปหาเงินมาซื้อนมให้ลูก
ให้อภัยสามีคุณ ที่เขามีกำลังสติน้อยกว่าคุณ อย่างน้อยก็เรื่องลูก
ประคับประคองกันไป อยู่ห่างๆ กันก็ดีน่ะ ดีกว่าอยู่ใกล้แล้วทะเลาะกัน
ลองคิดดูน่ะ จะทุกข์จะสุข อยู่ที่คุณเลือก
ไม่มีใครไม่มีปัญหา
อยู่ที่ว่า คุณจะฉลาดเลือกพาตัวเองออกมาจากปัญหาอย่างไร
ความเสียใจ ความทุกข์ใจที่คุณมี ดิฉันเข้าใจ
แต่ไม่ได้มีแต่คุณหรอก โลกนี้คนมีปัญหาแบบคุณก็เยอะ
หนักกว่าคุณก็มี
แต่ปัญหาของใครก็ต้องแก้เอาเอง
ไม่มีใครช่วยได้
สำคัญสุดอยู่ที่ใจ
หัวใจน้อย ๆ ที่บริสุทธิ์ 2 ดวงต้องการพลังกาย พลังใจ จากคุณแม่อยู่น่ะค่ะ
อย่าไปเสียเวลากับหัวใจดวงอื่นเลย ดูแลหัวใจตัวเองและลูกน้อยดีกว่าน่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ เพียงแค่คุณคิดจะสลัดความคิดไม่ดีออกไป
สิ่งดี ก็จะเข้ามาแทนที่เองค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 18 พ.ค. 2011, 12:32 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 มิ.ย. 2010, 12:23
โพสต์: 33

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณคุณรู้ทันหัวใจมากๆค่ะ ดิฉันได้เคยอ่านเรื่องราวของคุณ
คุณเป็นหญิงแกร่งจริงๆค่ะ สิ่งที่คุณได้กระทำมา...ตอนนี้ชีวิตครอบครัวคุณเป็นยังไงบ้างค่ะ
สามีคุณมี Feedblack ยังไงบ้าง...

ตอนนี้ดิฉันพยายามเข้มแข็ง บางทีก้อมีอ่อนแอบ้าง แต่พยายามนึกถึงสิ่งเลวร้ายที่ได้เจอมา
มันเจ็บปวดและไม่มีคุณค่าอะไร....พยายามทำบุญและเข้าใจปัญหา
คิดว่า ทำดีก้อต้องได้ดีบ้าง ทำอย่างไรก้อได้อย่างนั้น หากเข้าเป็นของเรายังไงก้อเป็นของเรา
หรือวันไหนเค้าคิดได้อะไรก้อคงดีขึ้น แต่ไม่เคยคาดหวังกับคนอื่นและคนเช่นเค้า
ดิฉันเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง รักตัวเอง ทำให้ตัวเองดูดีขึ้น มีคุณค่าขึ้นอย่างที่เคยเป็นมา
เหมือนไก่ได้พลอย....เค้าไม่เคยเห็นคุณค่าอะไรในตัวเราเลย ตอนนี้ก็ทุ่มทุกอย่างให้ลูก
ทั้งหมด หากเค้าจะไปมีผู้หญิงอื่นไปเรื่อยๆ ก้อปล่อยไปตามเวรตามกรรม คนดีคงไม่มาเอา
เค้าหรอก หากคิดว่าทำแล้วมีความสุขก้อปล่อยให้เค้าทำไป วันที่ 19 พค วันเกิดลูกสาวคนโต
อายุครบ 2 ขวบ ตอนแรกเค้าบอกจะมา ไม่รู้จะมาไหม คงไม่มา เพราะเขาไม่เคยเห็นว่าลูกเมียสำคัญอะไร ดิฉันจะพาลูกสาวไปทำบุญค่ะ อยากให้ความรักความอบอุ่นเค้ามากๆ เท่าที่ทำได้
ขอกำลังใจจากทุกๆคนให้ดิฉันผ่านวันเวลาที่เลวร้ายนี้โดยเร็วนะคะ....


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 พ.ค. 2011, 16:23 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ต.ค. 2009, 03:20
โพสต์: 48

งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
สิ่งที่ชื่นชอบ: เดอะซีเคร็ต
ชื่อเล่น: สา
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ก่อนอื่น ต้องHappy Brithday กับนางฟ้าองค์น้อยของป้าด้วยค่ะ
:b37:
เป็นอย่างไรบ้างค่ะคุณแม่ เวลามันผ่านไปอย่างรวดเร็ว
เห็นมั๊ยถ้าเราตั้งสติได้ เราไม่ควรเสียเวลากับเรื่องที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์เลย
คุณทำถูกแล้ว ดูแลตัวเองให้สดชื่นเข้าไว้ ความทุกข์มันก็ไม่อยู่กับเราตลอดไป
เดี่ยวมันก็ผ่านไปเอง แต่กว่ามันจะผ่านไปเราอย่าไปเคลิ้มกับมันมาก
ลองมองหาความสุขที่มันเกิดจากทุกข์ครั้งนี้สิ
มันเป็นการปลดปล่อยที่คุณอาจได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ก็ได้
ดิฉันพยายามตั้งสติ ขณะที่มีเรื่อง ทำตัวให้นิ่งเข้าไว้ แม้หัวใจวุ่นวายเหลือเกิน
ระบายความรู้สึกในสมุดบันทึกตัวเองเป็นสิบ ๆ หน้า ทุกวันนี้กลับไปอ่าน
มันให้ความรู้ไม่เหมือนเดิม ไม่ทุกข์เหมือนตอนที่เขียน และคิดว่า
ตอนนั้นเราก็คิดว่าตัวเองมีสติ และแก้ปัญหาได้ด้วยดี แต่พอมองตอนนี้
ทำให้คิดได้ว่า บางสถานการณ์ตอนนั้นเราก็แก้ปัญหาอย่างงี่เง่าที่สุด
การพาลูกจากพ่อเขาไป แม้เพียงแค่ 2 เดือน มันก็ทำร้ายความเป็นพ่อที่เลี้ยงลูกเองตั้งแต่แบเบาะ
ตอนนี้ครอบครัวมีความสุข สามีก็ดี ดูแลเราและลูกดี โดยเฉพาะลูกดูแลได้ดีมาก ๆ
เขามีจิตวิทยาในการเลี้ยง ไม่ยอมลูกเหมือนคุณแม่
ดิฉันก็เคยผ่านความเจ็บปวดแบบคุณ แต่ทุกวันนี้ดิฉันก็ให้อภัยเขา
เราอยู่กับปัจจุบัน วันวิสาขบูชา ที่ผ่าน สามีก็พาดิฉันและลูกไปทำบุญกันตั้งแต่เช้า
คิดถึงตัวเองว่าถ้าเราทำพลาดไปหลงรักผู้ชายสักคนทั้งๆ ที่มีสามีแล้ว
แล้วตั้งสติได้ กับความผูกพันธ์ที่อยู่กันมา 17 ปี สามีจะให้อภัยเรามั๊ย
ถ้าให้อภัยแล้วจะรื้อเอาเรื่องที่พลาดมาว่ากันอีกมั๊ย ถ้าพูดเราคงรู้สึกแย่และไม่มีความสุข
เราก็เลยไม่ทำ พร้อมจะลืมทุกเรื่องที่เลวร้าย และอยู่กับปัจจุบัน
ให้อภัยเขา เพื่อเขา เพื่อเรา และสำคัญสุด เพื่อลูก ซึ่งพ่อลูกจะผูกพันธ์กันมาก
ลูกชายจะบอกรักพ่อทุกวัน หอมแก้มพ่อ นวดให้พ่อ และบอกพ่อว่ารักน่ะ
ดิฉันคิดว่านี้เป็นความผูกพันธ์แบบลึกซื้ง ไม่ฉาบฉวยเหมือนเรื่องเพศ
ยังงัยสักวันผู้ชายต้องคิดได้ อย่างอื่นมันจะสำคัญกว่าลูกเชียวหรือ
แต่เราต้องเย็นด้วยน่ะ ถ้าเราร้อน สามีเขาก็เข้าไม่ถึงลูกหรอก
เอาใจช่วยค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 พ.ค. 2011, 10:01 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 พ.ค. 2011, 08:15
โพสต์: 11


 ข้อมูลส่วนตัว


ขอคุณผู้ชายออกความเห็นบ้าง :
ขอออกตัวก่อนว่าปกติไม่ค่อยได้เข้าหน้ากระทู้ในลักษณะนี้เท่าไร..แต่ได้อ่านเรื่องนี่แล้ว..แหม..ผมเป็นผู้ชายด้วยกัน ยังว่ามันช่าง "ชั่ว" ได้ใจจริงๆ

ระดับความชั่วของผู้ชาย ผมแบ่งตามความรู้สึกของผมเองได้ดังนี้ครับ

ระดับเกรด A : คือชั่วสุดๆ ได้แก่ ลงไม้ลงมือ ตบตีผู้หญิง และหากมียังไม่เลี้ยงดูด้วย ให้เป็น 2 A และ
หากยังไม่เลี้ยงดู แถมต้องดูแลให้เงินมันด้วย นั้นให้ระดับ AAA Case หลังนี้คิดว่าน่า
จะหนีจากขุมนรกขึ้นมาเกิด ไม่เป็นไรหรอก..อีกสักพักก็ต้องกลับไป คราวนี้ติดยาวแน่..

ระดับเกรด B : คือ ชั่วเหมือนกันแต่ยังไม่ที่สุด ได้แก่ ไม่ดูแลรับผิดชอบครอบครัว แต่ก็ยังดีหน่อยไม่ถึง
กับลงไม้ลงมือ

ระดับเกรด C : คือ กลางๆ ไม่ชั่ว ไม่ดี แต่ดูภาพรวมๆก็ออกจะเป็นคนเห็นแก่ตัวสักหน่อย ธัมมะ ธัมโม ก็
ไม่ค่อยเอากับเขา

ระดับเกรด D : คือ ทุกอย่างก็ดูใช่ได้ เสียอย่างเดียว "เจ้าชู้"

ว้าว..!! ที่ให้เจ้าชู้อยู่แค่ชั่วเกรดล่างสุด เพราะในข้อเท็จจริงสำหรับความเป็นผู้ชายด้วยกันก็คือ..ร้อยละ 95 % ครับ มันก็มีกันบ้างทั้งนั้นแหละ อยู่ที่ใครจะยอมรับความจริง เพื่อนผมว่าดีๆ ลับหลังมันก็มีบ้างเล็กๆน้อยๆทั้งนั้นแหละ ก็ผู้ชายมันเกิดมาพร้อมกับ DNA แห่งกามะ และความอะไรน่ะ..(ไม่อยากเรียกความชั่วเลย..หนักไป)..เรียกความไม่ดีบ้าง ดีกว่า..ติดตัวมานี่ครับ)

เจ้าชู้ธรรมดาๆ พอมีกุ๊กๆกิ๊กๆบ้าง ครั้งสองครั้งก็เบื่อ เลิกลากันไป (ไม่มีใครดีเท่าเมียเรา) อันนี้ให้อภัยเขาเถิดครับ.บางคนต้องเลิกกันด้วยสาเหตุนี้ เพียงเขาแค่ทำผิดไปบ้าง เคยคิดบ้างมั๊ยต้องเสียเขาไป ทั้งๆที่ในข้อเท็จจริง เขาอยู่ระดับ ชั่วน้อยที่สุดแล้วน่ะนี่ ถือว่าน่าจะพอใจได้ในระดับหนึ่งทีเดียว.(แต่ไม่ชั่วเลยก็มีน่ะ อยู่ระดับดีทุกอย่าง เพอร์เฟ็ก แต่แหม..โทษเถอะ..มันจะเหลือซักกี่เปอร์เซ็นของผู้ชายทั้งประเทศน่ะ..อย่าหวังเกรดสูงขนาดนั้นเลย..ได้กลางๆก็น่าจะ โอ. อยูน่ะ).นี่ยังไม่หักคุณเกย์.. คุณตุ๊ด..คุณผู้เพิ่งค้นพบตัวเอง อีกบานตะไทเดี๋ยวนี้..คนดีๆจริงๆมันจะเหลือเท่าไรกันนี่..(คุณสุภาพสตรีท่านใดที่มีแฟน หรือสามี ประเภทนี้อยู่แล้ว เอาใส่เซฟ แช่ห้องเย็น แล้วก็ล๊อคกุญแจไว้อีก 3 ชั้นน่ะครับ คุณช่างโชคดีจริงๆ..หอมแก้มสามีทุกวันน่ะจ้ะ เช้า กลางวัน เย็น เลย 5555)

เป็นข้อคิดหนึ่งที่ยังหาบทสรุปลงตัวไม่ได้แน่นอน ว่าหากคุณโชคร้าย ช่วงหนึ่งของชีวิตหากต้องไปเจอะเจอผู้ชายประเภทชั่วในระดับ เกรด A หรือแม้กระทั่ง เกรด B คุณควรจะหาช่องทางที่แยกจากพวก (มัน) ดีหรือไม่ แม้จะได้ชื่อว่ามีลูกมีเต้าแล้วก็ตาม ตัวอย่างบางคนที่เคยเห็น เลิกได้แสนสุขเหลือเกินก็มากมาย ลูกเต้าเอง สมัยนี้ก็เข้าใจ ก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไร ขอแต่ต้องดูลู่ทางดีๆไว้ด้วยเหมือนกัน ไม่ใช่เอาแต่อารมณ์ เพราะขึ้นชื่อว่าชั่วขนาดนี้แล้ว ส่วนใหญ่จะเลิกก็ไม่ใช่ง่ายๆ มันตามราวีอีก ต้องดูจังหวะดีๆ อย่าเสี่ยง ถ้าเห็นว่าจะมีภัยถึงแก่ชีวิต

เพราะนี้คือ ความเป็นจริงแห่งชีวิต ธรรมะนอกจากช่วยบรรเทาสติ ความกลัดกลุ้มลงแล้ว บางครั้งการไม่ยึดติดในสรรพสิ่ง ไม่หลงมั่วเมาเสพติดสิ่งโสโครก จิดตัดได้ ก็นำพาซึ่งความสุขที่แท้จริงของชีวิตได้เช่นกัน ในทางเดียวกัน หากเห็นว่าเป็นสิ่งโสโครก ก็ยังหลงเสพทั้งๆที่เห็นอยู่ว่าเน่าๆเหม็นๆ น่าขยะแขยงขนาดนั้น อันนี้ก็ตัวใครตัวมัน กรรมใครกรรมมันแล้วล่ะครับ..สาธุ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 พ.ค. 2011, 12:40 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 21 มิ.ย. 2010, 16:20
โพสต์: 35

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เห็นใจคุณจริงๆค่ะ รับรู้ได้ถึงความทุกข์ของคุณ ดิฉันก็ไม่ต่างอะไรกับคุณค่ะ เข้าใจว่าเวลาที่เราต้องเลี้ยงดูลูกในขณะที่หัวใจมันเจ็บไปหมด มันเป็นยังงัย อาการหน้าชื่นอกตรม ต้องทำเหมือนเราไม่ทุกข์ แต่ข้างในมันเจ็บและชาชินไปหมด

เข้าใจหัวอกของผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว มีลูก สามีทอดทิ้ง ให้เราต้องอยู่กับลูกลำพัง มันทรมานแค่ไหน แต่อย่าโทษตัวเอง ทุกอย่างในโลกนี้ไม่มีคำว่าบังเอิญหรอกนะ ทุกอย่างได้ถูกกำหนดไว้แล้วด้วยกรรมต่างๆ เลี้ยงลูกให้ดี โตขึ้นเค้าก็จะรับรู้ได้ว่าใครที่อยู่ข้างเค้ามาตลอด รู้ว่าใครที่ไม่ทอดทิ้งเค้า สามีเลิกกันก็เป็นคนอื่น แต่ลูกยังงัยก็สายเลือดเรา ในเมื่อทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ ก็ต้องยอมรับค่ะ รู้ว่าทำยาก ทุกอย่างอยู่ที่ใจของเราค่ะ ว่าเราเลือกแบบไหน อย่าไปคิดหวังว่าเค้าจะเปลี่ยน จะคิดได้ ไม่ต้องคิดถึงอดีต และอนาคตค่ะ อยู่กับปัจจุบัน อยู่กับลูกที่น่ารักของเราค่ะ อะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิดค่ะ เราคงไปห้ามอะไรไม่ได้ ชีวิตคนเราไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบค่ะ และก็ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่ได้เหมือนในละครที่ตอนจบจะมีความสุข นี่คือชีวิตจริง ที่บางทีเราก็ไม่นึกไม่ฝัน ว่ามันจะเป็นแบบนี้

ขอเอาใจช่วยให้คุณผ่านมันไปให้ได้ค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 มิ.ย. 2011, 16:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 มิ.ย. 2010, 12:23
โพสต์: 33

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณสุนิธา....ขอบคุณกำลังใจนะค่ะ ดิฉันก้อมอบให้คุณเช่นกัน
ช่วงนี้แยกกันอยู่ เขาอยู่บ้านต่างจังหวัด ดิฉันอยู่บ้านเขาที่กทม
แต่ดิฉันยังไม่ได้เลิกกับเค้านะคะ ดิฉันโทรไปหาเค้าจนไม่อยากโทรแล้ว
เพราะเค้าไม่รับโทรศัพท์ และเค้าก้อไม่เคยโทรมาหาลูกทั้ง 2 คนเลย
ใจดำมาก...ไม่เคยถามว่าเราจะกินอยู่ยังไง..ภาระดิฉันมากมาย
ค่าเลี้ยงลุกคนโต = 3000 บาท
คนเล็ก = 3000 บาท
ค่าไฟ = 800 บาท
ผ่อนรถ= 1400 บาท
ค่านม 2 คน 3000 บาท
ค่าของใช้ส่วนตัว แฟ้บ สบู่ ยาสีฟัน แชมพู 1000 บาท
ค่าอินเตอร์เนต = 600 บาท
ค่า TRUE = 300 บาท
ให้พ่อ แม่ = 1500 บาท
ใช้หนี้อื่นๆ 2000 บาท
แค่นี้ก้อ 16600 แล้วค่ะ นี่ต้องเหลือเงินไปทำงานอีก 1 เดือน เลยต้องประหยัดสุดๆ
ต้องรับภาระเอง เขาไม่เคยมาหยิบยื่นให้สักบาท...ตอนนี้ก้อใช้เวลารักษาใจ
หมั่นทำบุญ นั่งสมาธิ คิดถึงเค้านะคะ แต่โทรไปก้อเสียใจ ก้อแค่นั้น
คิดแค่ว่า...นิ่งไว้...เค้าคิดได้เค้าจะกลับมาอยู่กับครอบครัวเอง..
ก้อได้แต่ทำบุญ อโหสิกรรมให้เค้า มันก้อทำให้เราสบายใจขึ้นนะคะ
ลองทำดู...ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ดิฉันคิดว่าเวรกรรมมีจริงค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 มิ.ย. 2011, 16:34 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: แวะเข้ามาให้กำลังใจ ขอให้จิตใจของคุณฟ้าใสเป็นปกติโดยเร็วน่ะค่ะ
คิดไว้เสมอว่าปัจจุบันเป็นเวลาที่มีค่าที่สุด ปัจจุบันเป็นของจริง อดีตแก้ไขไม่ได้ อนาคตก็ยังมาไม่ถึง ภาระมากมายแค่ไหน อย่าลืมแบ่งกำลังทรัพย์และเวลาเพื่อการทำบุญ สวดมนต์ ทำสมาธิภาวนา เพื่อช่วยให้ผ่านช่วงเวลาที่ทุกข์และยากลำบากได้โดยเร็วค่ะ

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 มิ.ย. 2011, 20:00 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ทำใจและทำใจนะคะ เหนื่อยนักก็พักบ้าง เป็นห่วงและเข้าใจความรู้สึกคุณนะคะ ส่งกำลังใจมาพร้อมคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 มิ.ย. 2011, 08:33 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 มิ.ย. 2010, 12:23
โพสต์: 33

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณทุกๆกำลังใจนะคะ ช่วงนี้ทำใจได้มากขึ้น ยอมรับความเป็นจริง
ต้องอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง ไม่ยึดติด สิ่งที่ได้รับมา มันเลวร้ายมาก
เชื่อไหมค่ะ เมื่อวานจะต่อสายให้ลูกคุย แค่ดิฉันพูดฮัลโหล
เขากำลังนอนอยู่ รีบตอบสวนมาว่า " โทรมาทำเฮี้....ยย อะไร
แล้วก้อวางหูใส่ ดิฉันรู้วสึกว่า ทำไมเขาจึงมีนิสัยตกต่ำได้ถึงเพียงนี้
คบเพื่อนไม่ได้ ทำตัวไม่ดี ได้ข่าวว่าไปยุ่งกับพวกยาเสพติดอีก
โอววว....เลวกว่านี้มีอีกไหม ดิฉันเสียดายความเป็นคนของเขา
เกิดเป็นมนุษย์ทั้งที ทำไมคิดไม่ได้.........
ดิฉันปล่อยให้เป็นไปตามเวรกรรม ใครทำอะไรก้อได้แบบนั้น
ทำดีย่อมได้ดี ..... ขอเลี้ยงลูกและมีเวลาอยู่กับลูกให้มากที่สุด
เขาไม่ได้สำคัญอะไรกับชีวิตดิแนแล้ว สิ่งที่ค้างคาใจ
มันก้อแค่ความรักที่เคยมีให้เค้า ทีมันกำลังจะลดน้อยลงทุกวัน ทุกวัน
เพราะสิ่งที่เขากระทำมา....รอวันนั้น วันที่ดิฉัน หลุดพ้นจากความทุกข์นั้นได้
ทำบุญและทำความดี สามารถช่วยเป็นยารักษาใจได้จริงๆค่ะ


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 50 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 12 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร