คือผมเป็นคนขี้ร้อนอะครับ ตัวเหนียวทีไรหงุดหงิดทุกที

แต่ที่เชียงไหม่ พะเยา น่าน อากาศเย็นสงบเยือกเย็นดีแท้ ชาวบ้านก็มีน้ำใจมาก ผู้หญิงก็สวย (ติดแบบทั่วๆไป)

ตรงนี้ทำให้ผมชอบ ถึงกับหลงโดยเฉพาะอากาศ ความสงบ กับน้ำใจคนนะ แล้วแบบนี้ไปปฎิบัติธรรมด้วยเหตุผลส่วนตัวแบบนี้

การปฎิบัติธรรม จะก้าวหน้าไหมครับ

การปฏิบัติธรรมจะก้าวหน้าหรือไม่

ปฏิบัติก่อนสิครับ ถ้ายังไม่ปฏิบัติก็ไม่รู้ว่าจะก้าวหน้าหรือไม่ ถ้าไม่ปฏิบัติก็ไม่ก้าวหน้าแน่นอน

เจริญในธรรม

ไปปฏิบัติอยู่ในวัดอาจเจอแต่คนแก่ๆก็ได้นะ


ก็จะได้เห็นธรรม เออ...สาวๆสวยๆแบบสาวชาวเหนือ
แหม พอหกสิบกว่าก็เหี่ยวย่นไม่เหลือสภาพเลย


อย่าเอาใจไปผูกกับสิ่งแวดล้อม ผู้คนสิคะ จะได้สบายใจอยู่ที่ไหนก็ได้ อยู่ง่ายๆสบายดี

ปล. เคยไปภาคเหนือเราก็ประทับใจมากมายเช่นกัน

เด็กอนุบาล จะเรียนหนังสือ ห้องเรียนต้องสวย อุปกรณ์ หนังสือ ดินสอ มีสี สวยงามหมด ก็เพื่อล่อใจ ให้เรียน ให้เข้าใจในวิชชา โตขึ้นความสวยงามมันก็ลดน้อยลง เข้าใจในวิชชามากขึ้น
เห็นประโยชน์ของวิชชามากขึ้น สิ่งล่อใจในเบื้องต้นก็ลดความสำคัญลง ในที่สุด เข้าใจหมดแล้ว วางตำรา เข้าห้องทดลอง รู้จริงด้วยตนเอง หนังสือก็ไม่ต้องอ่านแล้ว จบแล้ว โรงเรียน ก็ไม่ต้องไปอีก
ให้รุ่นน้องเข้ามาเรียนต่อไป......เจโตวิมุติ/

สาธุ..ในความตั้งใจปฏิบัติธรรม..นะครับ

หากชอบอากาศเย็น...ในห้องแอร์...ความเย็นเลือกได้..ครับ

คือผมเป็นคนขี้ร้อนอะครับ ตัวเหนียวทีไรหงุดหงิดทุกที

แต่ที่เชียงไหม่ พะเยา น่าน อากาศเย็นสงบเยือกเย็นดีแท้ ชาวบ้านก็มีน้ำใจมาก ผู้หญิงก็สวย (ติดแบบทั่วๆไป)

ตรงนี้ทำให้ผมชอบ ถึงกับหลงโดยเฉพาะอากาศ ความสงบ กับน้ำใจคนนะ แล้วแบบนี้ไปปฎิบัติธรรมด้วยเหตุผลส่วนตัว

แบบนี้

การปฎิบัติธรรม จะก้าวหน้าไหมครับ

เวลาทานข้าวอิ่มมากๆแล้วไปนั่งสมาธิเลยง่วง
ถามว่าง่วงเพราะทำเหตุฝึกจิตมายังไม่ดี หรือง่วงเพราะทำเหตุทานข้าวอิ่มมากไป
สมมุติเหตุสองอย่าง

สมมุติหาวิธีแก้ต่างๆทานข้าวอิ่มแล้วรอให้ย่อยหรือให้ย่อยอาหารให้เสร็จก่อนแล้วมานั่ง

ทานข้าวอิ่ม เวลานั่งพยายามยกจิตออกจากความง่วง

ทานข้าวอิ่มแล้วไปทานอาหาร หรืออะไรที่ทำให้ช่วยย่อยอาหารได้เร็วขึ้น

ทานให้น้อยลงไม่ทานอาหารส่งเสริมความง่วงแล้วมานั่ง

ทานให้น้อยลงไม่ทานอาหารส่งเสริมความง่วงไปเดินจงกลมแล้วมานั่ง

ไม่ทานอะไรเลยแล้วมานั่ง

ทานข้าวอิ่มแล้วง่วงไปนอนหลับพักผ่อนแล้วมานั่ง

ทานข้าวอิ่มแล้วหายาดมพิมเสนเครื่องหอมช่วยจะได้ไม่ง่วง

อื่นฯ
ลองเอาความร้อนตั้งแล้วลองหาวิธีดู

(เหตุปัจจัยบางอย่างที่ทำให้ฝึกได้ดีก็ดี มีความตั้งใจฝึกไปอยู่ในเหตุปัจจัยที่ทำให้เจริญก้าวหน้าอันนั้นก็จะดี)
(แต่เหตุปัจจัยบางอย่างบางครั้งก็ลำบากก็แก้ไปตามที่ทำได้หรือที่ได้เรียนรู้หรือฝึกมา)
จริตไม่เหมือนกัน บางคนเขาไปนั่งในที่โดนแสงแดดแล้วสงบแบบนั้นก็มีอ่านเจอมาในกระทู้หนึ่ง





เหตุอื่นๆ
(จริตนิสัยชอบง่วง,พักผ่อนไม่เพียงพอ,ชอบน้อมจิตไปในความง่วง,นั่งไปในท่าอิริยาบทที่ทำให้ง่วงได้ง่าย,เสพ

อารมณ์จิตของบุคคลที่ง่วง,จิตไปจับเสพลักษณะบรรยากาศที่เป็นลักษณะที่จะทำให้ง่วงแล้วน้อมไปในความง่วง,เหนื่อย

ล้ามากเกินไป,ฯ)อาจจะเป็นเหตุปัจจัยที่ส่งไปในความง่วง ในแต่ละคนแต่ละอย่างก็มีปัจจัยส่งผลได้ไม่เท่ากัน


เหตุที่ส่งไปตรงข้ามกับความง่วง
(จริตนิสัยชอบความตื่น,พักผ่อนเพียงพอ,ชอบน้อมจิตไปในความสว่าง,ไปในกุศล,นั่งในท่าตั้งตรง,เสพอารมจิต

บุคคลที่ตื่นมีสติ ,จิตที่มีกุศลประเภทต่างฯ,บรรยากาศอากาศสดชื่น,มีธรรมปิติอยู่,ฯ)

หลังทานอาหารแล้วไปฝึกสมาธิในห้องที่มีคนอ่านหนังสือ ฝึกสมาธิแล้วง่วงหลับทำให้คนข้างๆบางส่วนเขาพลอยง่วงไปด้วย

ออกมาแล้วเห็นคนข้างๆบางคนง่วง บางคนหลับกันบ่อยๆ ไปนั่งครั้งไหนแล้วง่วงออกมาก็จะเป็นอย่างนั้น
เขาอาจจะไม่เห็นว่าเราง่วงหลับแต่จิตเขาก็อาจจะไปรับเอาอารมณ์ความง่วงไป หรือเพราะความง่วงกระจายออกไปกระทบ

จิตเขา

ในสังคมปกติก็มีอารมณ์คนแบบต่างๆกัน เหมือนอยู่ในกระแสคลื่นต่างๆ รวมทั้งอารมณ์ของจิตเราเอง
ในคนฝึกปกติก็มีอารมณ์ที่น้อมไปในกุศลได้ง่าย เหมือนอยู่ในกระแสคลื่นอีกแบบหนึ่ง
มีชาดกเรื่องช้างเรื่องหนึ่ง มีกลุ่มโจรไปคิดวางแผนเรื่องไม่ดีต่างๆใกล้โรงช้างหลายคืนเข้า ทำให้ช้างเปลี่ยนไปจากเดิม

นิสัยดุร้ายขึ้น สอบสวนหาสาเหตุแล้วได้ความ ท่านเลยจัดผู้ทรงศีลไปนั่งสนทนาในสิ่งดีต่างๆใกล้โรงช้างหลายคืนเข้า ช้างก็

เปลี่ยนนิสัยกลับมาดีดังเดิม

การอยู่ในกระแสไม่ดีจิตย่อมไหลไปสู่สิ่งไม่ดีได้ง่าย การอยู่ในกระแสที่ดีจิตย่อมไหลไปสู่สิ่งดีๆกุศลดีๆต่างๆมากขึ้นได้ง่าย

อธิบายความเข้าใจอาจจะเคลื่อนไป อนุโมทนาครับ

อนุโมทนากับทุกคนความเห็นค๊าบ

วิธีทาง 84000 วิถีตามความชอบของแต่ละท่านที่ทำให้ได้เริ่มปฎิบัติล้วนแตกต่างกันไปแต่สุดท้ายนิพพานก็มีเพียงหนึ่งเดียว

ผมคิดว่าก้าวหน้าครับหากการปฏิบัติธรรมเป็นไปเพื่อความดับทุกข์ หรือไม่อย่างนั้นก็ได้ความเพียร ตัวผมเองก็ชอบเห็นทะเลภูเขาบางครั้งผมก็เกิดความรู้สึกสงบขึ้นมามีความเพียรในการกำหนดรู้ทั้งๆที่ไม่ได้นั่งสมาธิ อยู่ในเมืองมีแต่ความวุ่นวายเรากลับทำได้ไม่เต็มที่ในเรื่องของการรักษาอารมณ์

ผมว่าแค่คิดก็ผิดแล้ว

ผมก็ชอบบรรยากาศทางเหนือกับแถบอีสานเหนือเหมือนกันนะ ไม่รู้เป็นไงเหมือนกัน ความรู้สึกมันฝังใจมานาน มีเวลาก็มักจะแสวงหาสถานที่เหมาะๆ อยู่เรื่อย ๆ เหมือนกัน

คิดว่าสถานที่ก็เป็นส่วนที่สำคัญนะ ถ้าหากคิดจะฝึกสมาธิหรือความสงบในเบื้องต้นก่อน ถ้าเราได้ปฏิบัติอยู่ในสถานที่ที่อำนวย อยู่แล้วมีรู้สึกสบายกายสบายใจมันก็ย่อมส่งผลให้สมาธิความสงบเย็นเกิดขึ้นได้ง่ายกว่าอยู่แล้ว ดังนี้ถ้าคุณคิดจะแสวงหาสถานที่ที่ชอบที่คิดว่าเหมาะกับจริตนิสัยของตัวเองผมว่าก็สมควรนะไม่ผิดหรอก แต่ถ้าจะเน้นฝึกด้านวิปัสสนาอย่างนั้นก็คงต้องพร้อมที่จะเผชิญกับทุกสถานที่ทุกสภาวะการณ์ไม่ต้องเลือก