ผู้ถูกนินทาพึงมีเหตุผล

คำนินทาใดๆ ไม่อาจทำคนดีให้เป็นคนไม่ดีไปได้
คนจะดีก็เพราะกรรม คนจะเลวก็เพราะกรรม
หาใช่จะดีเพราะสรรเสริญ หรือจะเลวเพราะนินทาก็หาไม่
ควรถือความจริงนี้เป็นสำคัญ และ
อย่าทำหรือไม่ทำอะไรเพราะกลัวนินทา
หรือเพราะปรารถนาสรรเสริญ
อย่าทำอะไรก็ตามทุกอย่างที่แม้เพียงสงสัยว่าเป็นกรรมไม่ดี
แต่จงทำอะไรก็ตามทุกอย่างที่พิจารณาแล้วตระหนักแน่ชัด
ว่าเป็นกรรมดีเท่ากัน แม้ว่าการทำกรรมดีจะมีผู้นินทา

นินทานั้นไม่มีโทษแก่ผู้ถูกนินทาเลย
ถ้าผู้ถูกนินทาไม่รับ คือไม่ตอบ เช่นเดียวกับผู้ถูกด่าไม่ด่าตอบ
ผู้ถูกขู่ไม่ขู่ตอบ ผู้ถูกชวนวิวาทไม่วิวาทตอบ
แต่คำนินทาว่าร้ายทั้งจะตกเป็นของผู้นินทาทั้งหมด
ผู้นินทาคือผู้ทำกรรม ซึ่งเป็นกรรมไม่ดี
ไม่ว่าผู้ถูกนินทาจะรับหรือไม่รับก็ตาม
ผู้นินทาย่อมได้รับผลไม่ดีแห่งกรรมไม่ดีของเขาอย่างแน่นอน

ดังนั้นแม้เมื่อถูกนินทาแล้ว ก็ให้คิดว่าผู้นินทาเรา
ได้รับการตอบแทนแล้ว คือได้รับผลของกรรมไม่ดี

ซึ่งจะส่งผลให้ปรากฏช้าหรือเร็วเท่านั้น
ผลของกรรมไม่ดีนั้นแหละได้ตอบแทนเขาผู้นินทาแล้ว

เราไม่มีความจำเป็นต้องตอบแทนแต่อย่างใด
ความเชื่อในเรื่องกรรม และผลของกรรมมีคุณอย่างที่สุด
ผู้ใดทำกรรมไว้จักได้รับผลของกรรมนั้น

ความเชื่อเช่นนี้จักทำให้ไม่คิดร้ายตอบผู้คิดร้าย
เป็นการระงับเวรภัยไม่ให้เกิดแก่ตน
เป็นการป้องกันตนมิให้ทำกรรมไม่ดี
ทั้งทางกายวาจาและใจ
โดยมุ่งให้เป็นการแก้แค้นตอบแทน
ผลจักเป็นความสงบสุขแก่ตนและแก่ผู้อื่นด้วย




__._,_.___

อนุโมทนาครับ

ผมว่าธรรมอันนี้ต้องไปสอน บุคคลที่สามครับ
เรื่องการนินทา มันไม่เป็นผลกับผู้ถูกนินทาอยู่แล้ว
เพราะรู้อยู่ว่าเรื่องจริงเรื่องเท็จเป็นอย่างไร

ปัญหาอยู่ที่บุคคลอื่นที่รับฟังคำนินทานั้นๆครับ
เพราะเขาอาจเชื่อคำนินทา แล้วมันจะส่งผลไม่ดีมาสู่
ผู้ถูกนินทาครับ อาจจะเกลียดชังหรือมาทำร้ายผู้ถูกนินทาได้ครับ

ถ้าเราทำใจเฉยๆได้ก็สบาย ห้ามปากใครไม่ได้อยู่แล้วเนอะ

ห้ามไฟมิให้มีควันได้ จึ่งห้ามนินทา

ปล่อยวางทุกอย่างแล้วก็จะดีเองค่ะ เราเย็นใจ --> เขาร้อนใจ นะเจ้าค่ะ

บางครั้งเหตุผลที่ถูกนินทา ก็เพราะ เราเป็นคนดัง

ก็เพราะเรามีอะไรที่ดีกว่า จนผู้คนอดรนทนอิฉามิได้

ก็เพราะเราดีกับเขาเกินไปจนเขาไม่เกรงกลัวไม่เกรงใจจึงเอาเราไปนินทา

ก็เพราะผู้นินทาเป็นคนขาดแคลน ความภูมิใจในตัวเองจึงนินทาผู้อื่น

ก็เพราะผู้นินทาต้องการยกตนให้ดูสูงสง่า จึงนินทาผู้อื่นให้ดูต่ำเข้าไว้

ก็เพราะผู้นินทามีจิตฟุ้งซ่าน ไม่สามารถทำให้ปากอยู่นิ่งๆได้

และก็เพราะอยากเรียกร้องความสนใจจากผู้ฟัง เพราะบังเอิญว่าผู้ฟังโดยมาก
ก็ชอบฟังเรื่องย่ำแย่ของชาวบ้านอยู่ด้วยเหมือนกัน

และอื่นๆอีกมากมาย

คนที่ไปนินทาคนอื่นเขา...ก็เพราะมีกิเลสอยู่หนาแน่น...จึงทำกิริยานี้ได้

หากคนถูกนินทา..ยังมีกิเลสหนาแน่นอยู่..ก็นับว่า..ยังเป็นคนเสมอกัน

หากคนถูกนินทา..กิเลสเริ่มเบาบางลง...ก็นับว่า..เป็นคนยิ่งกว่าคนที่มานินทา

หากคนถูกนินทา..หมดกิเลส...ก็นับว่า..เป็นผู้ประเสริฐ

เราจึงควรมุ่งเผาผลานกิเลสตน...ให้ถึงความเป็นผู้ประเสริฐโดนเร็ว...จึงเรียกว่า..เป็นคนมุ่งเจริญ

เมื่อ่มาสาละวนกับงานในตนเสียแล้ว...จะมีเวลาที่ไหนไปดูว่าใครจะมานินทา

หากผู้ใดยังสนใจใคร่รู้ว่าจะมีใครมานินทาตน..แสดงว่ากำลังละทิ้งงานของตนที่ควรกระทำ

ก็เพราะปากคนนั้นห้ามไม่ให้เขาพูด ห้ามไม่ได้
ที่ห้ามได้คือใจตน ไม่ให้ไปวนตกหลุมพลางที่
ผู้นินทาขุดไว้หลอกล่อให้เหยื่อเดินเข้าไปติด

ถ้าไม่ต้องการเป็นเหยื่อของปากเยี่ยวปากกา ก็อย่าไปเก็บมาใส่ใจ
นิ่ง เฉย ไม่ใส่ใจ ไม่สนใจ พูดไรก็พูดไป เราก็ทำหูไปนา ตาไปไร่
....แต่ถ้าเขาพูดไม่หยุด ก็ขอเจริญพร.....ช่างเขา เขาอยากพูดอะไร
ก็ปล่อยเขาพูดไป พูดให้เมื่อยปาก ขากรรไกรค้างไปเลย ส่วนเรานั้น
วางเฉยซะ.....ปล่อยให้เขาพูดต่อไปจนเขาหมดลมหายใจเลย.....
ไม่เบื่อ แรงเยอะ พูดต่อไป.....เราไม่ร้อนรน ไม่ใส่ใจ ก็ไม่ทุกข์.....
ตรงกันข้าม คนนินทานั่นล่ะที่ทุกข์.....เพราะวันๆคิดแต่ว่าวันนี้จะ
นินทาเรื่องอะไรดี นินทาใครดี.....คิดไม่ออก ปวดหัว ทุกข์ซะเอง
ส่วนเราสบายใจ ไม่ร้อนรน เพราะไม่ได้ใส่ใจว่าใครจะมานินทา
หรือว่าจะนินทาใคร ไม่ปวดสมอง สบายใจ.....ชิว ชิว

เหตุเกิดแห่งกรรม คือ ผัสสะ