วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 02:38  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 145 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5, 6 ... 10  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ย. 2011, 12:20 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 ต.ค. 2011, 12:37
โพสต์: 61


 ข้อมูลส่วนตัว


ไม่เข้าใจ เบือความรู้สึกตัวเองมากๆๆ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ย. 2011, 12:27 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12233


 ข้อมูลส่วนตัว


ไม่เข้าใจ....อะไรหรอ??

แต่ว่า..

เราไม่จำเป็นต้องเข้าใจเรื่องทั้งหมดก็ได้....ถ้าทำได้นะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ย. 2011, 12:49 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 ต.ค. 2011, 12:37
โพสต์: 61


 ข้อมูลส่วนตัว


ติดตามปลาวาฬ???

จริงๆๆ แล้วเราอยากตัดความรู้สึกที่ต้องมานึกถึงเค้าว่าทำไรอยู่ ไม่รู้ทำไม่ต้องมากังวลเรื่องพวกนี้ด้วย เบื่อหน่ายกับความรู้สึกที่วกไปเวียนมาไม่รู้จักจบสิ้น
เวลาที่อยู่ด้วยกันอยากทำตัวเฉยๆๆอยากได้ความสดใส ความสดชื่นกลับมาได้ความรู้สึกเดิม เหมือนก่อนท่ี่คบกันใหม่ๆๆ มันทำไม่ได้ มันแสดงออกทาสีหน้า เป็นเหมือนเราเป็นคนหน้าบึ้ง เวลาที่อยู่ด้วยกันเหมือนไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่อีกฝ่ายน่าจะสัมผัสได้ ทั้งๆๆที่เราก็พยายามไม่คิดไรนะ แต่ยากอะ บอกไม่ถูกเหมือนกัน

อยากรู้จะมีใครทนอยู่ในสภาพนี้บ้าง รู้ทั้งรู้ว่าเค้ามีคนอื่นก็ทนอยู่ เพื่ออะใร ลูกเราก็ไม่มี
เราก็แค่อยากระบาย และรับฟังจากท่านที่เคยผ่านเรื่องพวกนี้มาเพื่อปรับใช้ในการปรับตัวเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ย. 2011, 12:59 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12233


 ข้อมูลส่วนตัว


อยู่....เราก็อยู่เพื่อเรา

เราไป....เราก็ไปเพื่อเรา

ทั้งนั้น...

ความกลัว...ทำให้เราไม่กล้าก้าว

จงก้าวข้ามความกลัวว่าไม่มีเขา....แล้วอยู่กับเขาในปัจจุบันให้มีความสุข

ไม่กลัวซะอย่าง...แล้วจะเอาอะไรไปทุกข์


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ย. 2011, 15:23 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 ต.ค. 2011, 12:37
โพสต์: 61


 ข้อมูลส่วนตัว


คุณกบนอกกะลา
ความกลัว...ทำให้เราไม่กล้าก้าว

จงก้าวข้ามความกลัวว่าไม่มีเขา....แล้วอยู่กับเขาในปัจจุบันให้มีความสุข

ไม่กลัวซะอย่าง...แล้วจะเอาอะไรไปทุกข์




ซึ้งมาก แต่ก็จริง ขอบคุณมากค่ะ ทำให้คิดได้ จะพยายามคะ ทั้งหมด ก็อยู่ที่ตัวเราทั้งนั้น ขอบคุณค่ะทำให้คิดได้ :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ย. 2011, 15:25 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 ต.ค. 2011, 12:37
โพสต์: 61


 ข้อมูลส่วนตัว


งั้นแสดงว่าจริงๆ แล้วภายในจิตใต้สำนึก กลัวการที่จะต้องอยู่คนเดียวโดยปราศจากเค้า กลัวการถูกทอดทิ้ง กลัว.... จึงเป็นเหตุทำให้ เกิดอาการวิตกจริต ใช่ไหมค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ย. 2011, 18:46 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12233


 ข้อมูลส่วนตัว


:b17: :b17: :b17:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ย. 2011, 20:45 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 ต.ค. 2011, 12:37
โพสต์: 61


 ข้อมูลส่วนตัว


วันนี้ตอนเย็นเมื่อเรื่องเล่าให้ฟังอีกแล้ว

พอดีเราไปเจอพวกกุญแจบ้าน มีแหวน ผญ อยู่เราก้เลยถามสามีว่า แหวน ผญ คนไหน เค้าบอกเก็บได้แถวนี้ เอามาปัดๆ ดู เผือของใครแถวนี้หล่น เราก็ถามว่าจริงเหรอ เค้าว่าจริงสิ ทำหน้าตางง
แล้วเราก็เข้าเรื่องเลย เราก็เลยถามเค้าอีกว่า เมือเดือนก่อนที่ไปสระบุรีมา ไปบางแสน กะ ผญ มาใช่ไหม , เค้าคบคนอื่นนอกจากเราอีกไหม, เด็กคนเดือนที่กิ๊กอยู่คบกันอยู่เหรอ ?????

เค้าปฏิเสธทุกข้อกล่าวหา ปฏิเสธ แบบเสียงแข็งด้วยนะ ไม่มี ไม่ได้ทำ (ทั้งๆ ที่เราก็เห็นหลักฐานอยู่)
ไม่รู้ว่าเป็นการกระทำที่ดูโง่ไปหรือเปล่า เราก็ไม่ได้รุ้สึกอะไรนะ เพราะคิดอยู่แล้วต้องได้รับคำตอบแบบนี้ แต่เราน่าจะเป็นคนที่ตอบโต้ได้แรงกว่านี้ คือพูดแล้วเค้าสำนึกได้ ทำไม่เป็นเพราะไม่เคยคิดว่าจะเจอเรื่องแบบนี้

เราก้ไม่ได้โวยวายไรนะ พอดีโทรศัพท์เค้าเข้าพอดี ก็ขับรถถึงบ้านพอดี เข้าบ้านมาก็ทานข้าวกันตามปกติ คุยกันปกติ (แต่เราว่าที่ได้พูดไปก็ดีนะ เค้าจะได้รู้ว่าเรารู้ เราไม่ได้โง่นะ แต่ว่าตั้งแต่วันนี้จะพยายามไม่รับรู้เรื่องของเค้า ปล่อยเค้าไป :b14: ดีกว่าไหม เพราะยิ่งหายิ่งเจอ ยอมเป็นคนโง่ต่อไป???)

สับสนไปหมด แต่ก็ไม่ได้ฟุ้งซ่านเหมือนเมื่อก่อนนะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 พ.ย. 2011, 10:10 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 19 ส.ค. 2009, 15:01
โพสต์: 408

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ดิฉันเป็นคนหนึ่งในหลายๆ คนที่มีปัญหาเรื่องนี้
และทุกวันนี้ดิฉันเองก็ยังไม่ได้เลิกกับสามี
และสามีดิฉันก็ยังไม่ได้เลิกกับผู้หญิงคนนั้น

ถามว่าตอนนี้ดิฉันทุกข์ไหม คำตอบคือ ทุกข์น้อยลง
เมื่อเทียบกับเมื่อก่อน เมื่อตอนที่รู้เรื่องใหม่ๆ
ทั้งเช็คโทรศัพท์ กระเป๋าตังค์ ทั้งพูดคุยดีๆ กับผญ.คนนั้น
ผลออกมาคือ แย่ลง ผญ.คนนั้นคำพูดคำจา เหมือนสำนึก
ในบาปบุญคุณโทษ สัญญาว่าจะเลิก แต่สุดท้ายมันเป็น
เพียงลมปาก ดิฉันก็ไม่ได้โทษผญ.คนนั้นคนเดียว
เป็นเพราะเค้าทั้งคู่ และเป็นเพราะกรรมของดิฉันเอง
แสดงว่าเรา เคยทำกรรมไม่ดีมา เราก็ต้องรับผลของกรรมไป
หากเราชดใช้กรรมหมด ชีวิตเราก็ต้องผ่านวิบากกรรมนี้ไปด้วยดี

เพียงแต่คุณคิดดี ทำดี ทำใจให้สงบ วันหนึ่งคุณอาจจะไม่รู้สึก
อะไรเลย เหมือนกับที่ดิฉันเป็น ขนาดผญ.คนนั้นโทรศัพท์เข้ามา
สามีดิฉันไม่อยู่ ดิฉันรับสาย (จำเบอร์ได้) ผญ.คนนั้นตัดสายทิ้งไป
ดิฉันยังบอกสามีให้โทรกลับเลย ใจดิฉันกว้างขึ้นเยอะเลยค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 พ.ย. 2011, 22:23 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12233


 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 พ.ย. 2011, 01:51 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


กว่าจะรุ้ว่าตัวเองเป็นแม่ใหญ่(ไม่อยากใช้คำว่าเมียหลวง)
ก็ผ่านมาตั้งสี่ห้าปี...รู้ตอนแรกๆ คิดว่าอกแทบระเบิดแล้วนะ
แต่พอสืบสาวราวเรื่อง ปรากฎว่า มีตำแหน่งนี้ ตั้งแต่ยังไม่ได้แต่งงานเสียด้วยซ้ำ
เขาใช้ชิวิตร่วมกันมาสี่ปี ก่อนที่เราจะแต่งงาน...งงอยุ่ว่า ใครเป็นใครกันแน่
นับตำแหน่งไม่ถูกเลย......ก็ยิ่งจมดิ่งสู่ก้นเหวแห่งความทุกข์ ถ้าบ้าได้คงบ้าไปแล้ว
พยายามจะรุ้ทุกอย่าง ทั้งเช็ค ทั้งสืบ ทั้งสาว ยิ่งสาวก็ยิ่งลึก
ได้มาเพี๊ยบทั้งพยานบุคคล สถานที่และเอกสารต่างๆยิ่งรู้ก็ยิ่งทุกข์
ความรุ้สึกในตอนนั้นคือ ทำไมเราถึงโง่อย่างนี้ ที่ว่าจะบ้าในตอนแรก
เรียกว่าบ้าไปเลยในตอนหลัง ทั้งโง่ ทั้งบ้า เพราะสิ่งที่รู้มา มีแต่สิ่งที่
ทำร้ายจิตใจเราทุกเรื่อง...สติแตกไปเลย

พอเจ็บมากๆเข้า ก็มานั่งพิจารณาว่า เขาอุตส่าห์มีกันและกันมา
จนถึงวันนี้(วันที่รู้เรื่อง)ก็สิบสามปี....แล้วสิบสามปีที่ผ่านมาเราไม่เห็นจะทุกข์แบบนี้เลย
ต่อจากนี้ไปอีกสิบสามปีข้างหน้า หากเราไม่รู้เรื่อง เราจะทุกข์ไหม?
คำตอบคือ...เราก็คงไม่ทุกข์

แต่...พอเรารู้... นับแต่วันนี้ไปอีกสิบสามปี เราจะต้องแบกทุกข์ไปตลอดยังไม่พอ
กลับย้อนไปเก็บเอาสิบสามปีก่อนหน้านั้น เข้ามาอัด รวมความทุกข์เข้าไปอีก
เพราะเราเลือกที่จะไปรู้ทุกอย่าง แบบละเอียดยิบ....เหมือนพยายามตอกย้ำ
ความโง่และความเจ็บปวดให้เด่นชัด ฝั่งแน่น

หากเลือกได้...จะเลือกที่ไม่รู้อะไรเสียเลยดีกว่า เพราะไม่ว่าเราจะรู้หรือไม่?
เราก็โง่อยุ่ดี จะต่างกันก็ตรงที่โง่แล้วทุกข์ กับโง่แล้วไม่ทุกข์ และที่สำคัญคือสิ่งที่เรารู้
ไม่ได้ทำให้พวกเขาเลิกหรือไม่เลิกกัน เขาจะเลิกกัน ก็ไม่ใช่เพราะเรารู้หรือไม่รุ้....


ที่ทุกข์ทรมารใจที่สุด ก็เห็นจะเป็นตอนที่
ความคิดมันวนเวียนอยู่ที่ "พวกเขากำลังทำอะไรกันอยู่?" นี่แหละ

จะบอกว่า ไม่ควรคิด คงเป็นไปไม่ได้ เพราะความคิดเหล่านี้
ยิ่งไปกัก เก็บ กด ไม่ให้คิด มันก็ยิ่งดิ้นรนที่จะคิด...ปัดออกไปแป๊ป
เดี่ยวก็แว่บเข้ามาใหม่

จึงใช้วิธี...นั่งคิดมันเลย...ตั้งหน้าตั้งตาวาดมโนภาพว่าพวกเขากำลัง
หวานซึ้งกัน เผลอๆติดเรทอาร์ให้ด้วยซ้ำไป คิดให้หนำใจไปเลย

ผลปรากฎว่า พอเราตั้งหน้าตั้งตาคิดเรื่องนี้ เรื่องอื่นๆกลับเข้ามาแทรกแทน
ยิ่งดึงกลับมาเข้าเรื่อง ก็ยิ่งผละออก เพราะใจคนเรา มันไม่อยู่นิ่ง จะดิ้นรน สับสน
อยู่ตลอดเวลา ยิ่งปัดเรื่องไหน? ก็ยิ่งคิดเรื่องนั้น ส่วนเรื่องที่ดึงเข้ามาให้คิด
กลับคอยแต่จะผละออก...ไม่ค่อยยอมคิด....

อย่าพยายามหาใครสักคนมาเพื่ม เพื่อปรับสมดุลย์ ให้เป็นรักสี่เส้า แทนรักสามเส้า
นอกจากจะไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นแล้ว ปัญหากลับจะมีมากขึ้น
จะเป็นการซ้ำเติมตัวเองให้ตกต่ำลงไปเปล่าๆ...พวกเขาเลอะเทอะ
เราก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเปรอะเปี้อนไปกับพวกเขา รักษากาย วาจา ใจ
ของเราให้สะอาดไว้ดีกว่า...เป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งนะค่ะ :b4: :b4:


.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 พ.ย. 2011, 07:16 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12233


 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 พ.ย. 2011, 17:44 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 ต.ค. 2011, 12:37
โพสต์: 61


 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณ คุณทักทายมาก พูดได้เหมือนเห็นภาพ และมันก็จริง ๆ อย่างที่คุณพูด ขอบคุณมากค่ะที่ช่วยเตือนสติ ไม่ให้คิดเตลิดไปไกล และอีกอย่างในเรื่องขอการหาใครอีกคนมาช่วยเพื่อสร้างสมดลุย์ ซึ่งมันก็จริงที่ดิฉันกำลังทำอยู่ เพราะมันทำให้ดิฉันรู้สึกดีบ้างในบางครั้ง เพราะเราคิดว่าเค้าทำได้ เราก็ทำได้ ซึ่งบางทีเราคิดว่าใครอีกคนสามารถช่วยให้เราหลุดพ้นจากความรู้สึกนี้ไปได้ หลุดจากคนคนนี้ แต่อนาคตเราไม่รู้ว่าอะไรบ้างจะเกิดกับเรา เพียงแต่เราอยากหลุดจากความรู้สึก หดหู่ใจ ความคิดกังวัล การเลิกรักใครสักคน ก็เท่านั้น

ขอบคุณ คุณทักทายมาก ๆ ค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 พ.ย. 2011, 00:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


พยายามใช้หนี้เก่า...สักวันก็ต้องหมด
สร้างเหตุใหม่...สักวันก็ต้องกลับมาใช้หนี้อีก...
จะวนอยู่อย่างนี้...ใช้หนี้ไม่หมดสักที

อนุโมทนาค่ะ :b8:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 พ.ย. 2011, 07:00 
 
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 เม.ย. 2009, 02:43
โพสต์: 12233


 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 145 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5, 6 ... 10  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 13 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร