นี่ท่านมู มาแสดงความเห็นบ่อย ๆ หน่อยก็ได้

กะลังนึกถึงอยู่พอดี
กะจะเอารายชื่อท่านมูไปแปะไว้ที่บอร์ดแจ้งปัญหาแล้ว
ว่าท่านมูเป็นหนึ่งในบุคคลที่ไม่มี "ปฏิสัมพันธ์" ในการสนทนา



อิอิ ท่านเช่นนั้นอีกคน ที่กะว่าจะร้องเรียน
เอาแต่แอบเข้ามาดู ไม่ยอมโพสต์

การเกิดปรากฎการณ์ harmonic
และ synchronize

เขียนมาก ก็มีโอกาสผิดมาก ถึงจะไม่ผิดโต้งๆ แต่ก็อาจเพี้ยนไป ขี้เกียจมาคอยแก้อะนะ

ส่วนท่านกบ... ถ้าหมายถึงตายขณะอยู่ในฌาณ (ละสังขาร) ก็คงเข้าถึงพรหมโลกได้ แต่พอเข้าถึงแล้ว จะคงอยู่ได้หรือไม่ ก็อีกเรื่องหนึ่ง

เราเข้าใจว่า ในร่างกายแบบมนุษย์มีเจตสิกตัวหนึ่ง ที่ก่อให้เกิด เอกกัคคตา นั่นคือ ก่อให้เกิด ฌาณสมาธิ
เราไม่แน่ใจว่า สัตว์จะมีเจตสิกตัวนี้หรือไม่ ซึ่งถ้าไม่มี (และเราเชื่อว่าไม่มี) ฌาณ ก็เป็นลักษณะจำเพาะ ที่เกิดได้ในมนุษย์เท่านั้น

และเราเชื่อมากๆ ว่า ชีวิตที่ไม่มีรูปสังขารที่จะไปบังคับหรือโน้มนำจิต ก็ไม่มีเจตสิกตัวนี้
เจตสิกที่จะเปลี่ยนอารมณ์จิต จะขึ้นกับสภาพของจิตเอง ว่าตอบสนองอย่างไรท่ามกลางการรับรู้ต่างๆ

ผู้ที่ฝึกจนสำเร็จปฐมฌาณ ถ้าเป็น ลักขณูปนิชฌาน หรือวิปัสสนา ก็เข้าถึงพรหมโลกได้แน่นอน (เน้นว่าต้องถึงขั้น ปฐมฌาณ คือต้องวางเฉยกับราคะเสียก่อน)
แต่ผู้ที่สำเร็จปฐมฌาณแบบ อารัมมณูปนิชฌาน หรือสมถะ อันนี้เรายังก้ำกึ่ง... เพราะเมื่อตาย เจตสิกเอกกัคคตาย่อมสิ้นไปด้วย ซึ่งก็หมายถึง ความเป็นฌาณก็หายไป จิตจะเข้าถึงพรหมโลกได้หรือไม่ จึงควรจะขึ้นกับจิตปกตินั้นว่า มีสภาพอย่างไร
แต่ถ้าจะมองว่า ในห้วงที่เกิดปฏิสนธิจิตนั้น ไม่มีการรับรู้ใดๆ เกิดขึ้น จิตนั้นก็อาจเข้าถึงพรหมโลกได้เหมือนกัน...

ถ้าเจตสิก เอกัคคตา มีเฉพาะในมนุษย์ น่าจะเป็นการสนับสนุนได้ว่า มนุษย์เกิดมาเพื่ออะไร... แต่บังเอิญ มันไม่สามารถพิสูจน์ได้อย่างเป็นรูปธรรม... ในปัจจุบันนี้



อะไรจ๊ะ

โหย ถ้าหากขนาดท่านมูยังแปลงศัพท์เด็กเทคนิคเป็นภาษาธรรมไม่ได้
แล้วไฉนเอกอนจะทำได้

มันเป็นเรื่องจิต เจตสิกนี่ล่ะ
เป็นสภาวะที่ทำให้เกิด harmonic
และเกิดการ synconize
ในรูปของคลื่น

คือเดาน่ะ
เพราะตอนที่เอกอนเคยอ่านเรื่องค้างคาว
อยู่ ๆ ภาพลักษณะการเกิด har & syn ก็ปรากฎเข้ามา

น่าฟัง....น่าฟัง

แต่ผมไม่ค่อยเข้าใจเจตสิกอะไรนี้นัก...ก็เลยออกจะ..มึนๆ นิด ๆ

หากใช้คำว่า..มีเจตสิก...กับ...ไม่มีเจตสิก...ทำให้เจตสิกดูจะเป็นเหมือนส่วนประกอบที่มีอยู่แล้ว

ยิ่งบอกว่า...เจตสิกตัวหนึ่ง....ทำให้รู้สึกว่าเจตสิกมีหลายตัวอยู่พร้อม ๆ กัน...แล้วแต่ว่าตัวไหนจะโผล่ออกมาก่อน

หรือว่า...เจตสิกเป็นการเรียกแทน...อาการอย่างใดอย่างหนึ่งของจิต?

ถึงยังงัยทั้งหมดนี้..ก็น่าฟัง..ดูเข้าทีอยู่

แต่หากว่ามี...สัตว์...แม้ตัวเดียวไปพรหมได้...เราก็ต้องกลับมาดูกันใหม่ทั้งหมด

ส่วนตัวคิดว่า...โดยธรรมชาติขันธ์ของสัตว์...คงไม่เอื้อให้มันมีสมาธิได้...แต่หากบางตัวมันเกิดการผ่าเหล่า...อันนี้ก็ไม่รู้ว่ามันจะยังเหมือนสัตว์ทั่วๆไปอยู่อีกหรือเปล่า?

บางท่านอาจจะสงสัยว่า...แล้วเจ้ากบฯเอ่งจะสงสัยไปทำไม?

เรื่องของสัตว์..มันจะมาเกี่ยวอะไรกับเรา

แท้แล้ว...เราก็เคยเป็นสัตว์

แต่มาวันนี้...เราเป็นคน

เราวันนั้น...กับ...เราวันนี้

มันก็เลยสงสัย...มีอะไรทำให้เรา...มีความสามารถต่างกัน

คือ...กำลังคิดว่า...ขันธ์ครอบงำจิต

ถ้าอยากรู้จริงๆ เรื่องสัตว์เดรัจฉานบำเพ็ญเพียร
คงต้องไปค้นตามนิทานปรำปรา ของจีน
เรื่อง พวกสุนัขจิ้งจอก
เรื่อง งู เรื่อง มังกร เรื่องแมงมุม

แต่ส่วนใหญ่ เขาจะเรียกว่า เป็น ปีศาจ เช่นปีศาจสุนัขจิ้งจอก เป็นต้น

พวกนี้บำเพ็ญ จนมีฤทธิ์ แปลงกายได้ เหาะเหินเดินอากาศได้ เนรมิตสิ่งของได้

ของเราก็มี...อย่างเสือสมิง...

เขาว่ามันกินคน...จนเคย...ถึงขนาดกลายร่างเป็นคนได้

รึเพราะมันกินจิต..กินเจตสิกเราได้หึ..

ไม่เอาเรื่องนี้ดีกว่า...