วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 19:54  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 93 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 มี.ค. 2012, 15:48 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 มี.ค. 2012, 08:59
โพสต์: 15


 ข้อมูลส่วนตัว


ฉันก็กำลังเป็นอย่างคุณค่ะ พยายามอดทนมาเกือบปีแล้ว สามีคบกับผู้หญิงของเขามานาน แต่ฉันเพิ่งมารู้ สุดๆ ค่ะ แต่ยังไม่เข้มแข็งพอที่จะขอหย่า ตอนแรกก็มาลงที่ลูกอย่างคุณนี่แหละ ลูกชาย 4 ขวบ ตัวเด็กสะท้อนตัวตนของเราออกมา ฉันจึงหยุดและเปลี่ยนวิธีคิดใหม่ ตกลงกับลูกชายว่าเราจะไม่เทาะเลาะกัน ไม่ดุ ไม่ด่า ไม่ตี แต่ต้องรับฟังกันนะ ลูกชายก็โอเค ฉันมีความสุขกับลูกมากขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น ลูกชายก็ลดอาการก้าวร้าวลง ยังติดที่ยังเจ้าอารมณ์นิดๆ ค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 มี.ค. 2012, 21:14 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 มี.ค. 2012, 18:55
โพสต์: 145


 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณคะคุณมะกอกมะนาว. ดิฉัน ยังอยากอยู่พร้อมหน้าพร้อมตา. แอบหวังอ่ะ 555+++ แต่ก็ต้องปล่อยตามบุญตามกรรมอ่ะ

คุณเดือน: ก็แล้วแต่การตัดสินใจของคุณเดือนนะคะ. เลือกทางที่มีความสุขที่สุดแล้วกันนะคะ. เรื่องความรับผิดชอบเรื่องลูกคุณผู้ชายแอบเห็นแก่ตัวนิดหนึ่งนะเนี่ย. ของเรากลายเป็นว่าเขารับผิดชอบมากขึ้น. มากจนน่าตกใจเลยล่ะ ผิดจากแต่ก่อนเยอะ

Love son กำลังใจส่งให้นะคะ. รักลูกดีกว่าเขาต้องการเรามากที่สุด ลูกชายดิฉันรักดิฉันมาก สู้นะคะ


ขอให้สิ่งดีจงบังเกิดด้วยเทอญ บุญรักษาทุกคนนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 27 มี.ค. 2012, 13:02 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ต.ค. 2011, 12:30
โพสต์: 66


 ข้อมูลส่วนตัว


คุณ Love-Son เดือนเอาใจช่วยค่ะ ขอให้คุณเข้มแข็งสักวันเราจะผ่านมันไปให้ได้ค่ะ การสวดมนต์ นั่งสมาธิ จะทำให้เราใจเย็นขึ้นค่ะ ตอนนี้ลูกสาวเดือนเค้ากลับไปเยี่ยมปู่-ย่า ตา-ยาย ที่ตรังค่ะ กลับมาอีกทีก็ประมาณพฤษภาค่ะ ตอนนี้ก็จะเงียบๆหน่อย เดือนก็เลยใช้เวลาช่วงนี้ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ค่ะเช่น หัดขับรถกับพี่สาวตออนเย็นๆ และก็เช่าหนังเรื่องที่เดือนอยากดูแต่ไม่ได้ดูตอนที่ฉายในโรงค่ะ และลดทิฐิตัวเองลงโดยการโทรไปคุยกับพ่อ-แม่ ของอดีตสามี เพราะตั้งแต่แยกทางกับอดีตสามีเดือนไม่ได้โทรไปคุยด้วยเลยเพราะตอนนั้นยังรู้สึกโกรธ ไม่พอใจ แต่จากการที่ได้คุยกับท่านทำให้เรารู้สึกดีขึ้น และท่านก็ยังหวังดีกับเราอยู่ค่ะ วันนี้ขออัพเดทแค่นี้นะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 มี.ค. 2012, 18:10 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 มี.ค. 2012, 08:59
โพสต์: 15


 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณค่ะ คุณรออะไร และคุณเดือน
น้ำตาซึมเลยค่ะ ที่คุณให้กำลังใจ ครั้งแรกค่ะ ที่ได้รับคำปรึกษา ไม่กล้าที่จะเล่าให้ใครฟัง อดทนมานานจนเริ่มมีความสุขเล็กๆ เห็นแสงสว่างรำไร ดิฉันดูแลให้เวลาลูกเต็มที่ ไปรับ-ส่งโรงเรียนทุกวัน ขับรถวันละ 100 กม. ส่งลูกเสร็จตอนขับรถกลับคนเดียวได้อยู่กับตัวเองและร้องไห้เหมือนคนบ้าทุกวัน นานนับปี กลางคืนลูกหลับแล้วฉันตื่นมาร้องไห้อีกรอบเป็นอย่างนี้มาตลอดค่ะ ฉันอยู่ต่างจังหวัดส่วนสามีทำงานอยู่กรุงเทพฯ ค่ะ เขาเลยมีอิสระเต็มที่.. ฉันมีร้านเล็กๆ และมีลูกน้อง ให้รับผิดชอบจึงไม่เคยไปดูว่าสามีมีความเป็นอยู่อย่างไร โดยปกติสามีจะเป็นฝ่ายกลับมาหาเองค่ะ รักและไว้ใจเขามาก ไม่เคยไปแสดงตัวว่าเป็นลูกเป็นเมีย จนถูกหลอกเสียยับเยิน..


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 มี.ค. 2012, 22:11 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ต.ค. 2011, 12:30
โพสต์: 66


 ข้อมูลส่วนตัว


เข้าใจและเห็นใจคุณ Love-Son นะค่ะ ใจเย็นๆมีสติค่อยๆคิดค่ะ เวลาจะช่วยให้คุณ Love-Son ดีขึ้น ของเดือนใช้เวลตั้ง 8 เดือนค่ะ ของคุณ Love-Son อาจจะน้อยกว่าเดือนก็ได้ค่ะ ขอให้คุณ Love-Son มีจิตใจที่เมตตาต่อสามีนะค่ะ สักวันคุณ Love-Son จะเจอสิ่งดีๆค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 มี.ค. 2012, 22:19 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ส.ค. 2010, 14:17
โพสต์: 260

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


cry grin Onion_R :b32: :b32: :b13:

.....................................................
สิ่งใดในโลกล้วน อนิจจัง คงแต่บาปบุญยัง เที่ยงแท้
คือเงาติดตัวตรัง ตรึงแน่ อยู่นา ตามแต่บุญบาปแล้ ก่อเกื้อ รักษา

รูปภาพ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 มี.ค. 2012, 23:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 9
สมาชิก ระดับ 9
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ค. 2011, 22:53
โพสต์: 705

แนวปฏิบัติ: รู้สึกตัว
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


Nannapas เขียน:
สวัสดีค่ะกัลยาณมิตรทุกท่าน เมื่อตอนเช้ารถจอดติดไฟแดงอยู่ สายตาก็ดันไปเห็นอดีตสามีขับรถพาภรรยาคนใหม่ไปส่งที่ท่ารถของพนักงานผ่านไปต่อหน้าต่อตา จิตใจก็เจ็บขึ้นมาแปล๊บนึง ก็พยามยามหายใจเข้า-ออก ลึกๆ เพื่อระงับความโกรธ แต่ได้ผลไม่มากหนักเช้านี้ทำให้จิตใจหวั่นไหวไม่ปกติ เฮ้อ.....ขอถอนหายใจหน่อยนะคะ ความคิดต่างๆนาๆก็หลั่งไหลกันเข้ามาเยี่ยมเยียนจัง ทั้งที่ไม่ได้อยากให้เกิดขึ้นเลย จิตใจตัวเองควบคุมอยากจังค่ะ มีอีกอย่างที่อยากขอคำแนะนำคือพักหลังมานี้ดิฉันจะโมโหกับลูกง่ายมาก บางครั้งทำให้ลูกเสียใจและลูกมักจะพูดว่าหนูไม่รักแม่แล้ว หนูรักปะป่ะ (พ่อ) ลูกอายุจะ 4 ขวบแล้วค่ะ กลัวว่าเค้าจะกลายเป็นเด็กก้าวร้าวค่ะ รบกวนขอคำแนะนำด้วยนะคะ


ลูกเขาเพียงตอบสนองเราครับเป็นกระจกสะท้อนอย่างดี ถ้าเรามีเหตุผลลูกย่อมมีเหตผลตอบ ถ้าเราอ่อนโยนกับลูก ลูกจะอ่อนโยนกับเรา ถ้าเรารุนแรงเขาย่อมรุนแรงตอบ ผมก็เลี้ยงลูกชายอยู่ กำลังวัยรุ่น เข้าใจครับว่าต้องอดทนอย่างมาก เหมือนปลูกต้นไม้ กว่าจะเพาะเมล็ด เป็นต้นกล้าต้องรดน้ำพรวนดิน มากมาย แต่ผมว่าคุ้มครับกับการสร้างใให้เขาเป็นคนดี เป็นคนมีเหตุผลในอนาคตครับ สร้างความสุขให้ตัวเองด้วย เอาใจช่วยอีกแรงครับ :b4:

.....................................................
"ธรรมะเป็นปัจจัตตัง ต้องทำเอง รู้เอง เห็นเอง เข้าใจเอง"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 เม.ย. 2012, 21:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51
โพสต์: 505

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


แม่เสือสาวขอแจมด้วยคนนะคะ ติดตามเรื่องของน้อง ๆ มาตลอด
แต่ที่ฟังดูเหมือนกับว่าเราให้ความสำคัญ คุณผู้ชาย มากเกินไปหรือเปล่า

ความคิดของผู้ชายกับผู้หญิงต่างกัน ( สอบถามจากบรรดาคุณผู้ชายหลายคนรวมทั้งสามีที่กำลังจะไม่ใช่สามีด้วย )

ผู้หญิง
1. รักใครรักจริงจัง หมดใจต้องได้ครอบครองอยู่ด้วยกันตลอดไปจนแก่เฒ่า
2. ฝังใจ ห่วงใย อาลัยอาวรณ์
3. คิดมาก ทุกข์ใจเมื่อมีปัญหาครอบครัว ฯลฯ

ผู้ชาย
1. แรกๆรักจริง แต่ชอบแอบเที่ยว กุ๊กกิ๊ก จิตใจไม่หนักแน่นแล้วก็กลายเป็นหลง
2. ก็รู้ว่าคนนี้เป็นเมีย ก็ทำหน้าที่เมียไป เขาก็ไปตามประสาผู้ชายกินเหล้า ต่อร้านอาหาร
คลอเคลียสาวเสริฟ และลงท้ายด้วยการติดใจก็จะบอกเมียว่าไม่เห็นเสียหายอะไร
ทำไมต้องมีปัญหา
3. เมื่อเห็นเมียเป็นทุกข์ เศร้า ร้องไห้ ก็รู้สึกเฉย ๆ หาว่าเมียเป็นบ้าเรื่องแค่นี้ทำเป็นเรื่องใหญ่
อยากคิดก็คิดไปซิ จะไม่สนใจเลยเพราะใจเขาไปอยู่กับคนอื่นแล้ว
4.จะเป็นอะไรนักหนา เราก็มาเจอกันตอนโตแล้วไม่พอใจก็ต่างคนต่างไป
5. ถ้านอกใจแล้วผู้ชายจะไม่มีความอาลัยอาวรณ์ ห่วงใย ใครจะเป็นจะตายไม่สน

จริงหรือไม่จริงไม่รู้นะ
แต่ที่เล่าสู่กันฟังนี้ก็เกิดขึ้นจริงกับหลายคนมาแล้วเพื่อนที่ทำงานและพี่นิตานี่แหละ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 เม.ย. 2012, 21:59 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ต.ค. 2011, 12:30
โพสต์: 66


 ข้อมูลส่วนตัว


ยินดีให้แจมค่ะคุณนิตา เดือนน่าจะเป็นแบบที่คุณนิตาบอกค่ะ พยายามอยู่เช่นกันให้ตัวเองมีจิตใจที่เข้มแข็งค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 เม.ย. 2012, 00:10 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51
โพสต์: 505

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


วันที่คุณเข็มแข็ง คุณจะเสียดายเวลาที่ผ่านมาที่เสียเวลาคร่ำครวญ
หรือไม่คุณก็ต้องขอบคุณสามีที่ช่วยทำให้คุณเข็มแข็งขึ้น จริงเปล่า


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 เม.ย. 2012, 13:17 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ต.ค. 2011, 12:30
โพสต์: 66


 ข้อมูลส่วนตัว


ค่ะ คุณนิตา ปัญหาที่เกิดขึ้นทำให้เดือนเข้าแข็งขึ้นค่ะ ก็ขอขอบคุณเค้าเช่นกันที่ทำให้เดือนได้กลับมาอยู่ใต้ร่มพระพุทธศาสนา ก่อนหน้านี้เดือนไม่ได้ทำบุญไปวัดเลยค่ะ ถ้าไปก็ต้องแอบไปค่ะเพราะอดีตสามีเป็นอิสลามค่ะ ตั้งแต่แยกทางกันเดือนก็ได้ใส่บาตรเกือบทุกวันพระ และได้สวดมนต์ทุกคืนก่อนนอนค่ะ ตอนนี้หลังจากสวดมนต์เสร็จขอจะขอพรให้ตัวเอง คิดและทำในสิ่งที่ถูกต้อง คิดี ทำดี พูดดี มีจิตใจที่เมตตา ไม่ยึดมั่นถือมั่นในตัวอดีตสามี รู้จักปล่อยวาง และไม่โกรธ อาคาต พยาบาท เคียดแค้น ชิงชัง ต่ออดีตสามี เดือนขอเยอะไปรึเปล่าคุณนิตา เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาได้มีโอกาสคุยกับอดีตสามีอีก ได้รู้ว่าเค้าไม่สบายเป็นลมขณะขับรถ ก็ได้แต่บอกว่าให้เค้ากินยาตามที่หมอสั่งจะได้หาย เค้าบอกว่าเค้าอยากลับมาให้รอเค้าเค้ายังรักเป็นห่วงและหวงเหมือนเดิม เดือนก็บอกว่า ไม่รู้ว่าจะรอได้นานแค่ไหน แต่เชื่อว่าเธอไม่มีวันกลับมาแน่นอน เดี๋ยวเธอก็มีลูกกับเมียใหม่แล้ว ผช.ส่วนใหญ่ชอบพูดแบบนี้เพื่อให้ผญ.เชื่อ แต่ตัวเองไม่ได้ทำอะไรให้ดีขึ้นหรือแก้ไขปัญหา
หลังจากที่คุยเค้าก็เงียบไปเลยค่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างหลังจากนี้ แต่ก็พร้อมรับทุกสถานการ์ค่ะ มีอะไรคืบหน้าเดือนจะมาอัพเดทให้ฟังอีกนะค่ะ คุณนิตาเดือนอายุ 30 นะคะ ยินดีที่ได้รู้จักและเป้นเพื่อนกันค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 เม.ย. 2012, 16:51 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 พ.ย. 2011, 16:11
โพสต์: 43


 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีจ้าเดือน ขออนุญาติเรียกแบบกันเองนะ

เดือนเข้มแข็งกว่าจุ๋มอีกนะเนี้ยะ
จุ๋มไม่มีลูกกับเขาผ่านมา 1 ปี แล้ว
ยังมีอาการอาลัยอาวรณ์ถึงอดีตสามีเป็นบางช่วงอยู่เลย
และอาการ ก่อนนอนและตื่นเช้าที่หดหู่อยู่เลย
แก้ไม่หายไมอยากไปหาจิตแพทย์ แต่ยังไม่อยากใช้ยามากไปกว่านี้

แต่ก็พยายามเข้มแข็งให้ได้
ไหนๆก็อยูคนเดียวมาตั้ง 28ปีก่อนแต่งงาน
ต่อไปนี่ตั้งแต่31 ปี เป็นต้นไปก็ต้องอยู่คนเดียวให้ได้


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 เม.ย. 2012, 20:46 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ต.ค. 2011, 12:30
โพสต์: 66


 ข้อมูลส่วนตัว


คบกันมาหลายปีก็มีความผูกพันธ์เป้นธรรมดาค่ะ อาการที่คุณจ๋มเป็นเดือนก็ยังเป็นอยู่นะค่ะ แต่อาจจะน้อยกว่าคุณจุ๋ม ถ้าเดือนคิดถึงอดีตสามีขึ้นมาเหมือนตื่นเช้าขึ้นมาก้จะนึกถึงเรื่องแรกเลยก้ว่าได้ เดือนก็จะอธิฐานจิตขอให้เค้ามีคสามสุข หรือไม่ก็แผ่เมตตาให้เค้าค่ะคุณจุ๋ม ลองนำไปใช้ดูก็ได้ค่ะไมสงวนลิขสิทธิ์ นอกจากนี้เดือนยังเข้า web ของโจโฉเพื่อฟังบทความที่เค้าอ่าน เสีย
เค้าน่าฟังดีค่ะ ลองเข้าไปศีกษาดูก็ได้ค่ะ www.jozho.net เดือนก็ได้รู้จักเว็บดีๆนี้จากลานธรรมจักรเช่นกันค่ะ ช่วงนี้ได้ฟังเยอะหน่อยเพราะลูกสาวกลับต่างจังหวัดที่ตรังค่ะ ส่วนเดือนยังทำงานอยู่ภูเก็ตได้กลับสงกรานต์ 12-16 นู้นแหนะ ฟังนิยายรกขาดตอนของเดือนไหมค่ะ เดือนกับอดีตสามีรู้จักกัยตั้งแต่ตอนเรียนม.4 เราเป็นเพื่อนกันค่ะ จนมาม.5 เค้าก็เริ่มมาสนใจเราแต่ก็ไม่จริงจังเท่าไหร่ค่ะ สักพักเค้าก้มีแฟนใหม่ตอนนั้นก็รู้สึกโกรธและเสียใจเช่นกันค่ะ เราไม่พูดกันสักพักใหญ่ๆถึงแม้ว่าอยู่ห้องเดียวกัน จนมาถึงม.6 เทอมสุดท้ายเค้ราถึงได้พูดกัน ในช่วงที่เสียใจเดือนไม่ได้ปล่อยให้มันผ่านเลยไปอย่างไร้ประโยชน์ค่ะ ก็พยายามอ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัยจนเดือเอ็นท์ติดคณะการจัดการโรงแรมของมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตภูเก็ต ตอนนั้นเค้าก็กลับมาดีกับเดือนแล้วค่ะ จนเดือนขึ้นมาเรียนที่ภูเก็ตได้ 1 เทอม เค้าก็มาที่ภูเก็ตเพื่อหางานทำค่ะ ตอนนั้นเค้าเป็นพนักงานเสิร์ฟในผับ เป็นรปภ. เป็นพนักงานเสิร์ฟในร้านอาหาร เป็นช่างทำฝ้าเพดาน เค้ามาทำงานอยู่ได้ประมาณ 1 ปีค่ะ ตอนนั้นเดือนกับเค้าก็ยังคบหากันอยู่ค่ะ จากนั้นเดือนต้องเข้าฝึกงานในโรงแรมหลังจากจบชั้นปีที่ 1 แผนกครัว ไม่นานนักเดือนกับเค้าก็ทำผิดต่อพ่อ-แม่ เพราะความไม่ยับยั้งชั่งใจ เราติดต่อกันอยู่เรื่อยๆค่ะ จนกระทั่งเค้าติดทหาร 1 ปี ในช่วงดังกล่าวเดือนก็ไปเยี่ยมเค้าที่ค่ายทหารทุกครั้งที่กลับบ้าน หลังจากที่เค้าหลุดจากทหาร เค้ากลับมาทำงานที่ภูเก็ตต่อได้ 1 ปี โดยเป็นช่างฝ้าเพดาน ตอนนั้นเดือนเรียนอยู่ปี 3 แล้วค่ะ และได้ขอให้เค้าไปเรียนต่อที่วิทยาลัยเทคนิคภูเก็ต เพื่อจะได้มีงานทำที่แน่นอน เค้าก็ไปเรียนคณะวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม ตอนที่เดือนเรียนอยู่ปี 4 เดือนกับเค้าก็ตัดสินใจย้ายมาอยู่ห้องเดียวกันโดยที่ปิดไม่ให้พ่อ-แม่รู้ เดือนเรียนจบและได้เข้าทำงานที่บริษัท shipping แห่งหนึ่งในภูเก็ต ช่วงที่เราอยุ่ด้วยกันเราก้ดูแลซึ่งกันและกันเป็นอย่างดีค่ะ มีทะเลาะกันบ้างเพราะตอนนั้นเค้ายังเรียนอยู่และมีเพื่อนมากินเหล้ากันที่ห้องซึ่งเป็นสิ่งที่เดือนไม่ชอบค่ะ จากนั้นเค้าก็จบออกมาและมาทำงานอยู่บริษัทแห่งหนึ่งในภูเก็ต เกี่ยวกับกำจัดแมลงและสุขอนามัย เราอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขค่ะ จนกระทั่งเดือนพลาดเกิดตั้งท้องขึ้นมา เรา 2 คน จึงจำเป็นต้องบอกพ่อ-แม่ และท่านก็ได้จัดงานแต่งงานให้ค่ะตอนนั้นเดือนท้องได้ 4 เดือนแล้วค่ะ ช่วงที่ท้องเค้าก็ดูแลเป็อย่างดีจนกระทั่งคลอดลูกสาวที่น่ารักออกมา เดือนกลับไปอยู่บ้านที่ตรังเพื่อพักฟื้นเป็นระยะเวาลา 1 เดือน และเราก็โทรหากันทุกวัน เมื่อครบ 1 เดือน เดือนก็พาลูกกลับมาอยู่ที่ภูเก็ตได้ 15 วัน ก็พากลับตรัอีกครั้ง เพราะเดือนลางานไว้แค่เดือนครึ่งค่ะ ส่งลูกเสร็จก็กลับมาทำงานตามปกติ และเดือนเริ่มที่จะคิดถึงการซื้อบ้านก็เลยคุยกับเค้าค่ะ จากนั้นไม่นานเราก้ได้ซื้อบ้าน 1 หลังเล็ก โดยที่พ่อ-แม่ของดิฉันเป็นคนช่วยเหลือเรื่องเงินส่วนหนึ่งค่ะ เดือนกับเค้าย้ายมาอยู่บ้านหลังใหม่ด้วยกันเมือ่อยุ่ได้ประมาณปีกว่าก็ไปรับลูกสาวมาอยู่ด้วย ตอนนั้นครอบครัวเรายังอบอุ่นดีอยู่ค่ะ จนกระทั่งเดือนสังเกตุเห็นการเปลี่ยนแปลงหลายในตัวเค้าเช่น ไม่ให้เงินผ่อนบ้านครบตามจำนวน ซื้อหวยเยอะ เล่นพนันมวย กลับบ้านผิด เวลาแอบคุยโทรศัพท์ ติดเพื่อน ไม่ค่อยพูดจากับเดือน พูดคำหยาบทั้งที่ไม่เคยพูด จนกระทั้งเดือนและเค้ากลับจากตรังเมื่อต้นปี 52 ก็พบข้อความในโรทศัพท์ที่ส่งหาผญ.คนนั้น เรื่องถึงแดงขึ้นมา ประมาณ 2 เดือนที่เค้าเลิกติดต่อกันหลังจากนั้นเค้าก็กลับไปติดต่อกันอีก ช่วงปี 52 จนถึงสิ้นปี เดือนมีความทุกข์อยู่กับความหวาดระแวงไม่ไว้ใจเค้า และความรู้สึกกลับมาดีขึ้นอีกครั้งเมื่อปี 53 เดือนคงปล่อยวางได้บ้างแล้ว เดือนก็ยังคงดูแลเค้าเหมือนเดิมเสื้อผ้า อาหารการกิน จนกระทั่งปลายเดือนสิงหา 54 เดือนเริ่มเห็นว่าเค้าผิดสังเกตุอีกครั้งคือ กลับบ้านดึก จากเคยกลับถึงบ้าน 3 ทุ่ม เปลี่ยนเป็น 5 ทุ่ม เที่ยงคืน ตี 1 ตี2 และ บ้างครั้งอ้างว่าไปทำงานต่างจังหวัด ลูกไม่สบายก็ไม่สนใจ จากที่เมื่อก่อนเป็นคนที่รักลูกมาก แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปเป็นคนละอย่าค่ะ จนกระทั่งเดือนลองถามจาองเค้าก้พบว่าสิ่งที่เดือนคิดแลสงสัยมันเป็นความจริง ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรมากเลือกที่หย่าและแยกทางกับเค้า โดยเก็บเสื้อผ้าไว้ให้และบอกให้เค้ามาขนไป และแล้ววันที่ 11 ก.ยย 54 ก็เป็นวันที่ชีวิตคู่ของเดือนสิ้นสุดลงค่ะ วันที่ 25 ก.ย 54 เราก็ไปหย่ากันที่เภค่ะ จากเรื่องที่เล่ามานี้เดือนก็มีส่วนผิดอยุ่ด้วยคือไม่อดทน ไม่คิดให้รอบคอบ ทำผิดต่อพ่อแม่ ใจร้อน บางครั้งพูดออกไปโดยที่ไม่ทันคิดก่อนเช่นกันค่ะ ตอนนี้อยุ่กับลูก 2 คน ก็สบายดีค่ะ ไม่ต้องคอยหวาดะแวง ไม่ต้องคอยดูแลเรื่องเสื้อผ้า อาหารการกินของอีกคน อยากไปเที่ยวก็ไปกับลูก 2 คน มันก็มีความสุขไปอีกแบบค่ะ และก้คงเป็นกรรมส่วนหนึ่งด้วยที่เดือนทำผิดกับพ่อ-แม่ไว้ค่ะ คืการชิงสุกก่อนห่ามก็มีบ้างที่ยังคิดถึงเรื่องเก่าอยู่เหมือนที่คุณจ๋มเป็น แต่เดือนก้แผ่เมตตาและอธิฐานจิตให้เค้ามีความสุขค่ะ เบื่อหรือยังค่ะคุณจุ๋นิยายรักขาดตอนของเดือนจบแล้วค่ะ เป้นกำลังใจให้คุณจุ๋มนะคะ ขอให้เรื่องของเดือนเป็นวิทยาทานแก่ท่านอื่นๆด้วยค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 เม.ย. 2012, 11:00 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 พ.ย. 2011, 16:11
โพสต์: 43


 ข้อมูลส่วนตัว


คะคุณเดือน
ของจุ๋มก็ไม่ต่างคุณเดือน ไที่ไม่ยับยั้งชั้งใจเช่นกัน
แต่อดีตมันก็ผ่านมาแล้ว
มีแอบคิดบ้าง แต่ไม่อาการหนักเหมือนก่อน

ให้เดือนมีความสุขกับลูกน้อยนะคะ
จุ๋มอยากมีลูกเหมือนกันนะ(แอบอิจฉาคนที่มีลูกจัง)
แต่คงหมดหวังอะ เจอคนแรก ผิดหวังอย่างแรง
ก็เลยปิดประตูใส่กลอนหัวใจเลย
เพราะ ผช สมัยนี้ส่วนใหญ่ เจ้าชู้ไม่รู้จักพอ และไม่อดทน

เป็นกำลังใจให้ซึ่งกันและกันนะคะเดือน
สุขสนุกวันสงกานต์ที่ใกล้มาถึง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 เม.ย. 2012, 11:40 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51
โพสต์: 505

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณเดือนคะ ก้าวหน้าแล้วอย่าถอยหลัง ก้าว ๆ ถอย ๆๆ เลยไม่ต้องไปไหนกันอย่าไปคิดว่าใครผิดหรือเราผิดเราไม่อดทนพอ แล้วมันเป็นเรื่องอะไรที่ต้องอดทน เขามีสิทธิอะไรมาทำแบบนี้กับเรา ตอนแต่งกันรักกันก็ไม่ต้องการให้เป็นแบบนี้ แล้วทำทำไม ยิ่งเราทำเป็นอาลัยอาวรณ์ ยกโทษให้ พอไปทำผิดอีกก็ใช้แนวเดิม คำพูดเดิม ๆ เพราะผู้ชายเขารู้จุดอ่อนของเรา ลองทำตามคำแนะนำของคุณ lovejung ในกระทู้อื่น ดูแล้วคุณจะรู้ว่านี่แหละของจริงเลย สู้ค่ะ


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 93 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: Google [Bot] และ บุคคลทั่วไป 13 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร