เห็นด้วยกับคุณจริงใจนะคะตอบได้ตรงใจดิชั้นมากๆ ทุกคนให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ดีจริงๆค่ะ

ขอขอบคุณ ทุกท่านนะคะ และขออนุโมทนา ด้วยนะคะ ^^

ดิฉันมีความสุขทุกครั้งที่เข้ามาในลานธรรมเพราะ รู้สึกสบายใจคะ ขอให้คุณแม่ทุกท่าน สู้ ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้คุณแม่ทุกท่านนะคะ ดิฉันเองก็จะสู้ นะคะ ขอบคุณคะ

ส่งกำลังใจให้แม่ๆทุกคนด้วยนะคะ

อ่านพบในลานธรรมคะ ชอบมาก ส่งต่อให้ทุกท่านนะคะ เพื่อเป็นกำลังใจคะ

ถ้าเรารักใครสักคน และเขาก็รักและดีกับเราแม้จะไม่เท่าเช่นพ่อและแม่
หลายๆ คนต้องพบความจริงคือการพลัดพรากจากคนที่เรารักและรักเรา
ไม่วันใดวันหนึ่งอย่างแน่นอน และอีกหน่อยเราก็จะแก่เฒ่า คิดถึงคนที่
เรารัก แม้เขาหรือพวกท่านจะจากเราไปอย่างไม่มีวันกลับมา แต่สิ่งพิเศษ
สุดอยู่ตรงที่ ไม่ว่าอย่างไร พวกท่านหรือเขาก็ยังอยู่ในใจของเราเสมอ
แทบไม่มีโอกาสหรือเวลาใดเลยที่ เหมือนกับว่าเขานั้นได้จากเราไป...
มันอาจรำพังแต่ก็ไม่เหงา มันอาจเศร้าแต่ก็ไม่นาน เพราะชีวิตยังต้องดำเนิน
ต่อไป ถ้านี้เป็นรูปภาพที่เมื่อก่อนมีคนช่วยเราวาด อยากให้ลองคิดว่า ภาพนั้น
มันยังเป็นภาพที่วาดไม่จบ วาดไม่เสร็จ นั่นเพราะในชีวิต เราอาจต้องวาดคนเดียว
ตามลำพัง หรือบางทีเราอาจต้องลบและแก้ไขรูปภาพนั้นใหม่เสมอๆ

เพราะอะไรก็เพราะว่า เวลาที่เรามองภาพนี้อีกครั้ง มันจะมีเรื่องราว มีมุมมีจุด
ที่บอกอะไรได้หลายอย่างทั้งสุขและทุกข์ เสียงหัวเราะและร้องไห้ที่ผ่านมา
ที่่อยากให้ลองคิดว่า ชีวิตก็เหมือนภาพวาดที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ดี เพราะชีวิต
หากยังมีลมหายใจและเข้มแข็งพอ เพื่อเดินต่อและสู้กับสายเลือดสายใยกับคน
ที่จะมาช่วยวาดภาพใหม่ไปกับเรา ถึงเธอจะเก้าเดือน แต่เธอก็เริ่มลงสีเริ่มระบาย
ยังไม่เก่ง ยิ่งสาวสองคนที่ต้องช่วยกัน ถ้าคนเป็นครูคนแรกของเธอ อ่อนแอ
มองจุดบางจุด มุมบางมุม เรื่องบางเรื่อง ที่เสียหายที่ผิดหวัง แล้วไม่ตั้งสติ
มองว่าภาพทั้งภาพเสียหายหมด มองว่าชีวิตพังทะลาย

ทั้งๆ ที่มันยังคงซ่อนสิ่งดีๆ รอยยิ้มความสุขและอะไรต่ออะไรอีกต้องมากมาย
หากครูของสาวน้อยเก้าเดือน ไม่รวบรวมกำลังจิตกำลังใจ
เธอเองก็คงได้แต่ผสมสีขุ่นๆ มัวๆ หากครูของเธอไม่พาไม่จับมือเธอข้ามจุด
บางจุด มุมบางมุม เรื่องราวบางเรื่องในชีิวิต ไปเขียนไปวาดตรงอื่น เติมแต่ง
ชีวิตและความสดใส ให้สาวน้อยเธอได้รู้ว่าเธอมีครูมีแม่ที่เข้มแข็ง และสอนเธอ
ด้วยความรู้ความเข้าใจ สูดหายใจลึกๆ ระบายมันออกมาหลายๆ ครั้งเช็ดน้ำตา
ตั้งสติใหม่ ไม่ต้องพยายาทำเป็นเข้มแข็ง เพราะถ้าไม่เคยอ่อนแอก็จะไม่รู้สึก
ถึงความแข็งแกร่ง ถ้าไม่เคยเสียใจทุกข์ใจจะรู้จักถึงความสุขใจคงเป็นไปไม่ได้

การให้โอกาส การให้อภัย เหมือนการเอาน้ำเปล่าสำลีชุบน้ำ ลบและแก้ไข
ภาพวาดที่เสียหาย บางทีก็อาจต้องปล่อยไปหรือเว้นเอาไว้ เพราะบางทีหาก
ยิ่งลบยิ่งแก้ไข ไปกังวลสนใจกับจุดใดจุดหนึ่ง นึกถึงเวลาเราตะบี้ตะบันลบ
คำผิดจนกระดาษขาด ถ้าเราเกิดหลงไม่แน่ใจว่า ชีวิตคนเราอยู่ได้เพราะอาหาร
ข้าวปลาและน้ำ อีกทั้งกำลังใจจากตัวเราเอง ถ้ามีใครหลงผิดไปคิดว่าคนเรา
ควรอยู่ได้เพราะต้องมีควายสักตัว แบบนี้เราคงได้เห็นใครๆ หาควายมาไว้
มาพกกันเกลื่อนเมืองเป็นแน่แท้

แต่นี้ไม่ใช่ ทุกคนรุ้ว่า ชีวิตอยู่ได้ขาดใครสักคนไปก็ไม่ตาย ถ้าเกิดคิดว่าสามารถ
รอให้ใครสักคนกลับมา แต่เราก็ยังวาดเองแต่งแต้มสีสรรให้ตนเองและลูกได้
หากปฏิหาร์ยมีจริงไม่ต้องไปขอเจ้ากรรมนายเวรหรอกนะครับ พระรับรองไม่ได้ผล
มันคือเรื่องของความไม่รับผิดชอบ ต่อครอบครัวและสังคมก็เท่านั้นเอง ไม่มีวิญญาณ
อาฆาตแค้น มาแย่งแฟนเราไปหรอกครับ ก็ ผญ. ตัวเป็นๆ จะโทษเธอคนเดียวก็
ไม่ใช่จะว่าคนที่เคยเป็นของเราก็..อย่าไปพูดถึงดีกว่าถ้าใครที่ไม่เต็มใจ หมดใจ
อย่าว่าแต่จ้างมาครองรัก แม้จะมาช่วยระบายวาดภาพ ทำอาหารกันใหม่ ต่อสัญญาจ้าง
ผลที่จะเกิดขึ้นกับภาพที่ศิลปินที่ไม่จริงใจต่อผลงาน หรือผลที่เกิดขึ้นกับอาหารที่เชฟไม่รู้จักใจ
คนรับประทานคงเป็นอะไรที่รับไม่ได้ของทั้งสองฝ่าย

จะดีกว่าไหมที่เราจะวาดภาพระบายสีกำหนดลิขิตเอาศีลเป็นที่ตั้ง
นำชีวิตของเราเองและลูก สู้กันไป อย่างที่บอกในภาพๆ หนึ่ง
คนแต่ละคนมองไม่เหมือนกัน อาจมีสิ่งดีๆ ซ่อนอยู่ในเรื่องร้ายๆ ขอเพียงเรามีกำลัง
ใจ และคิดว่าการปล่อยให้คนที่เรารักมีความสุขตามทางเลือกของเขา เป็นสิ่งดีๆ
สุดท้ายที่เรามอบให้เขาได้ และจะไม่เสียเวลาพกควาย(ทุกข์)ติดตัว

เลิกเศร้าแล้วทุกอย่างก็จะผ่านไปเป็นกำลังใจให้^^[/color][/color]

เป็นบทความที่ดีจริง ๆเลยค่ะ คุณกุหลาบดำ เราเป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ ทำความดี สร้างบุญกุศลกันดีกว่านะคะ

สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณแม่เลี้ยงเดียวทุกคน ...จริงใจแวะมาทักทายเพราะเดี๋ยวต้องเข้าทำงานแล้ว..เห็น"คุณกุหลาบดำ"เข้ามาโพสต์แต่เช้าเลย...จริงใจคิดว่าความรู้สึกคงดีขึ้นบ้างแล้วไม่มากก็น้อยนะคะ บทความที่นำมาให้อ่านดีมากๆคร้า ให้กำลังใจอีกด้วย..จริงใจอยากจะบอกว่าสิ่งที่เราคนเป็นแม่เลี้ยงเดียวสมครวทำและต้องทำคือ..."ในทุกความสุขของลูก..มันคือทุกความสุขของคนเป็นแม่ค่ะ"..ถึงแม่ว่าสิ่งนั้นมันอาจจะทรมานใจคนเป็นแม่อย่างเรา...แต่มันคือความสุขของลูกเทวดานางฟ้าตัวน้อยๆของเราตอนแรกจริงใจก็ไม่ต่างจากคุณกุหลาบดำเท่าไร...เฝ้าคิดว่าเค้าจะโทรมาไหม..จะมาหาหรือเปล่า..เครียดมากค่ะ...แต่ให้พิจารณาแบบนี้นะคะ..ถึงแม้ว่าเค้าจะเคยเป็นสามีเรา...ปัจจุบันเค้าคืออดีต..เรามองเค้าให้เป็นเพื่อน...เป็นพี่เป็นน้อง..ทำบ่อยๆคิดบ่อยๆ..แรกๆจะยากมากค่ะ ...เพราะจริงใจผ่านมาแล้ว...แต่ถ้าคุณทำได้..จริงใจรับรองได้ว่าคุณกุหลาบดำจะไม่ทุกข์แน่นอนค่ะ.. ถ้าไม่อยากทุกข์ลองทำตามคำแนะนำของจริงใจดูนะคะสู้ๆค่ะ

เป็นคำแนะนำที่ดีมาก ดิชั้นจะลองนำไปปฏิบัติดู เพราะบางครั้งอารมณ์ก็ยังแกว่งอยู่ค่ะ

ขอบคุณคุณจริงใจนะคะ และคุณแม่ทุกๆท่านคะ

เมื่อวานเลิกงานกลับบ้าน ลูกชาย เก็บโต๊ะเขียนหนังสือเรียบร้อยกวาดห้องนอนเสร็จสรรพ แถมเอาน้ำเย็นๆในตู้เย็นมาให้เรากิน ดีใจมากหายเหนื่อยเลย เลยกเค้าแล้วบอกว่ารักเค้ามากนะคะ

ในช่วงเวลาที่ร้ายๆ ก็ยังมีช่วงเวลาที่ดีดี ให้เราได้มีความสุขนะคะทุกคน สู้ๆ คะ

สวัสดีคะ คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกท่าน วันนี้เห็นทุกคนเข้ามาโพสความรู้สึกกันแล้ว รู้สึกว่าทุกคนทำให้ได้
ดีขึ้นแล้วใช่มั๊ยคะ เหมือนกันเลยคะแหม่มก็รู้สึกดีขึ้นทุกวันคะ เพราะต้องทำงานเยอะขึ้น ต้องเลี้ยงลูก
คนเดียวด้วย ทำให้ไม่มีเวลาว่าง และนี่ยิ่งใกล้วันแม่เข้ามาแล้วด้วย แหม่มได้รับความรักจากลูก ๆ ทั้งสอง
มากมายเลยคะ อย่างคนโตเราอ่านกลอนรักลูก...ลูกรักให้เค้าฟังและอธิบายให้เค้าฟัง เค้าน้ำตาซึมเลยคะ
และเข้าใจความหมายทุกอย่างด้วยและกอดแหม่มบอกว่ารักแม่ที่สุด ส่วนลูกสาวนะคะวันนี้ไปส่งที่ร.ร.
และที่ร.ร.เปิดเพลงวันแม่เค้าเดินร้องไห้ แหม่มก็ถามว่าร้องทำไม เค้าก็บอกว่าเค้าฟังแล้วน้ำตามันไหลเอง
และหนูก็รักแม่มากเลย ทำให้ดิฉันรู้สึกว่ามีความสุขมากที่สุดเลย และตั้งใจว่าวันแม่ที่จะถึงนี้ทางโรงเรียน
จัดงานวันแม่ดิฉันคงได้รับความรักจากลูก ๆ มาก มากเสียจนไม่ต้องเสียใจกับคนเลว ๆ ที่ไม่รักเราจริงคะ
ขอให้คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกคนรอให้ถึงวันแม่นี้ แล้วก็มามอบความรักให้กับลูกมาก ๆ กันนะคะ โชคดีคะ

[color=#FFFFBF]จะดีกว่าไหมที่เราจะวาดภาพระบายสีกำหนดลิขิตเอาศีลเป็นที่ตั้ง
นำชีวิตของเราเองและลูก สู้กันไป อย่างที่บอกในภาพๆ หนึ่ง
คนแต่ละคนมองไม่เหมือนกัน อาจมีสิ่งดีๆ ซ่อนอยู่ในเรื่องร้ายๆ ขอเพียงเรามีกำลัง
ใจ และคิดว่าการปล่อยให้คนที่เรารักมีความสุขตามทางเลือกของเขา เป็นสิ่งดีๆ
สุดท้ายที่เรามอบให้เขาได้ และจะไม่เสียเวลาพกควาย(ทุกข์)ติดตัว [/color]

ชอบข้อความนี้จังเลยคะคุณกุหลาบดำ มันเป็นสัจธรรมคะ ชีวิตต้องเดินต่อไป เราไม่ได้อาศัยลมหายใจใคร ดังนั้นเราควรอยู่ได้ด้วยตัวเราเองและสิ่งที่เติมกำลังใจให้เราได้คือคนที่รักเราคะ และลูกตัวน้อยๆๆของเราคะ สู้ๆๆนะเจ้าคะทุกคน

สวัสดีตอนเช้าค่ะ...คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกคน.. วันนี้จริงใจมีเรื่องมาเล่าให้ฟังค่ะ..มันออกจะเป็นความทุกข์ใจหน่อยๆด้วยซ้ำ คือเมื่อวานนี้อดีตสามีเค้ามาค่ะ...ก็ปกติจะมาหาลูกทุกอาทิตย์อยู่แล้ว...แต่เมื่อวานนี้มาพาลูกๆไปดู "เอ๊กโค่จิ๋วก้องโลก"เป็นการ์ตูนค่ะ..มาพาลูกๆไปแต่เค้าเอาลูกที่เกิดผู้หญิงคนนั้นไปด้วยค่ะ...อายุ 3 ขวบครึ่ง..แล้วค่ะ..จริงใจเองก็ไม่อะไรกับเด็กอยู่แล้ว เพราะเค้าเป็นเด็กไม่สมครวมารับรู้เรื่องไม่ดีที่พ่อกับแม่เค้าทำเอาไว้กับจริงใจเพราะมันคนละส่วนกัน เด็กคนนี้ก็ช่างพูดดีค่ะ..เป็นเด็กผู้หญิง..ส่วนลูกๆของจริงใจเป็นผู้ชายทั้งคู่..ก็จะไม่ค่อยพูดเท่าไร..ออกไปทางเงียบขรึมมากกว่า..สรุปว่าไปกัน 5 คนมีลูกของเค้ากับผู้หญิงคนนั้นด้วย..ดูเค้าจะชอบลูกชายคนโตของจริงใจมากเลยนะค่ะ...เดินจูงมือกันตลอดเลย..ไปไหนก็จะบอกว่า..หนูจะไปกับพี่...หนูจะจูงมือกับพี่ชาย.. แต่ลูกจริงใจคนเล็กนี่ต่างคนต่างไม่สนกันเลยค่ะ.. หรือเพราะเค้าห่างกันแค่ 2 ปีหรือเปล่าไม่ทราบ..แต่คนโตนี่ห่างกันกับเด็กคนนี้ประมาณ 6 ปีค่ะ..แล้วที่สำคัญเด็กคนนี้ถามอดีตสามีว่าจริงใจเป็นใคร...เค้าบอกว่าเป็น"แม่"ต่อไปถ้าเจอจริงใจอีก"ให้เรียกแม่นะลูก"แล้วเค้าก็เรียกแม่จริงๆค่ะ..เดินไปด้วยกันจะคิดว่าเป็นลูกคนเล็ก...ก็จะเรียกจริงใจ" แม่ๆ "ตลอดเลย..บางครั้งจริงใจว่าเค้าจะหลงลูกคนนี้มากด้วยซ้ำคือตอนนี้อดีตสามีของจริงใจมีลูกทั้งหมด 4 คน ค่ะ..ของจริงใจ 2 ของผู้หญิงคนนั้น 2 แต่มีลูกผู้หญิงคนเดียวคือเด็กคนนี้..นอกนั้นผู้ชาย 3 คนเลยค่ะ..คือจริงใจคิดว่าถ้าเมื่อก่อนเค้ารักและเอาใจใส่ครอบครัวมากกว่านี้ตอนนี้เราเองก็ยังเป็นครอบครัวอยู่..แต่ตอนนั้นทำยังไงก็ไม่เอาค่ะ เก้าไม่เอา..สิบไม่เอา..ก็ไม่รั้งแล้วค่ะ...ปล่อยเลย แต่พอมาเห็นเค้าเอาใจใส่ครอบครัวของเค้าเอง...เราเองก็สะท้อนใจยังไงบอกไม่ถูกเหมือนกัน...มันเหมือนเค้าเองนั้นแหละที่รอครอบครัวจริงๆของเค้า...ที่ไม่ใช่เรากับลูกๆ..ก็คิดว่าคงทำบุญมาด้วยกันแค่นี้ค่ะ.. แต่ก็ดีแล้วค่ะ..จริงใจเองก็มีความสุขกับชีวิตแบบนี้เหมือนกัน..ดีกว่าไปทุกข์เหมือนเมื่อก่อน..ถ้าไม่มีสติจริงใจคงบ้าไปแล้วค่ะ

เข้าใจคุณจริงใจนะคะ เป็นดิชั้นก็เจ็บเหมือนกัน เพราะบางครั้งเราก็ยังยึดมั่น ถือมั่นอยู่
ถ้าเวลาที่เค้ามารับลูกไปเที่ยว แล้วคุณไม่ต้องไปกับเค้า น่าจะดีกว่าไม๊คะ จะได้ไม่ต้องเห็นอะไรที่ทำให้ทุกข์กลับมา แต่ก็ยังดีนะคะที่เค้าให้ลูกเค้าเรียกคุณว่าแม่ แสดงว่าเค้าก็ยังมีความรู้สึกดีๆ ต่อคุณอยู่นะ
ยังคงเป็นเพื่อนกันได้

ขอบคุณ"แม่ผู้อดทน"มากนะค่ะ..ที่เข้ามาให้กำลังใจกับ "จริงใจ " ..เฮ้ย..บ้างครั้งก็คิดว่าตัวเองแกร่งแล้ว..แต่พอเอาเข้าจริงๆก็ออกแนวไม่ไหวเหมือนกันค่ะ.. ก็จริงอย่างที่คุณว่าเหมือนกัน..เพราะเค้าเองก็บอกจริงใจเสมอๆเวลาอยู่ด้วยกัน..ว่าเค้ายัง"รักอยู่และรักมาก"แต่เค้ามาไกลเกินกว่าจะหันหลังกลับแล้ว...เค้าขอรักจริงใจกับลูกๆอยู่แบบนี้ถึงแม้ว่า..เราเองจะไม่ได้อยู่กับเค้า...ก็ให้รู้ว่าเค้ารักเรากับลูกมาก ฟังดูสวยหรูจริงๆเลยนะคะคำพูด...แต่ถึงแม้เค้าจะพูดฟังดูดียังไง..สุดท้ายเราเองก็ต้องเข้าใจในคำพูดที่ว่า"เค้ามาไกลเกินกว่าจะหันหลังกลับ"นั้นก็บอกเป็นนัยๆแล้วว่าเค้าเองก็ไม่สามารถจะกลับมาอยู่กับเราได้อีกแล้ว.เฮ้ย.เศร้าค่ะ เมื่อวานตอนนั่งรถไปเปิดวิทยุฟัง..เค้าเปิดเพลงของคุณ ลิเดีย..เพลงเธอไม่ยอมปล่อยหรือฉันไม่ยอมไป..เราก็แซวเค้าว่าตลกๆว่าตกลง..เธอไม่ยอมปล่อยหรือเธอไม่ยอมไปเค้าก็ว่า"ฉันไม่ปล่อยและฉันก็ไม่ไปจากเธอด้วย"จะอยู่เป็นผีข้างบ่อนแบบนี้แหละ...จริงใจก็ขำในคำพูดเค้านะคะ ส่วนที่เค้าให้เด็กคนนั้นเรียกจริงใจว่า"แม่"ก็ขอขอบคุณเค้าที่เกีรยติกันกลายเป็นจริงใจมีลูกเพิ่มอีกคนไปเลย แต่ที่คุณแม่ผู้อดทนบอกว่าให้เค้าเอาลูกๆไปกันเองคงเป็นเรื่องที่ยากเอาการอยู่เพราะเด็กๆนี่ติดจริงใจมากค่ะ..ถ้าไม่มีแม่นี่เด็กๆ จะไม่ไปเลย เฮ้ย..ขอบคุณในคำแนะนำนะคะ..จริงใจเลยสรุปแบบนี้ค่ะ..ว่าตกลงจริงใจเองนั่นแหละที่ต้องปรับตัว..ปรับใจ...ปรับความคิดซะใหม่ และต้องอยู่ให้ได้กับสถาณการณ์แบบนี้...ก็เป็นกำลังใจกันไปนะคะคุณแม่ทุกคน..สู้ๆคร้า

อ่านข้อความของคุณจริงใจ ก็น่าเห็นใจอยู่คะ ที่อดีตสามีของคุณจริงใจให้เด็กคนนั้นเรียกคุณว่าแม่ เขาก็คงอยากให้เรียกจริงๆ และยังมีความรู้สึกดีๆๆ ให้คุณอยู่ ที่เขารักเด็กผู้หญิงคนนั้นก็เพราะเขามีลูกชาย 3 คน คนเป็นพ่อส่วนใหญ่นะคะอุ๋ยว่าเขาหลงรักเด็กผู้หญิงมาก สามีอุ๋ยก็เหมือนกันรักลูกผู้หญิงมากคะ ส่วนลูกผู้ชายเขาไม่ค่อยเท่าไหร่ หากไปไหนมาไหนด้วยกันแบบนี้ อดีตสามีของคุณจริงใจเขาคงมีความสุขอยู่บ้างและคะที่กลับมามีส่วนรวมกับครอบครัวเดิม มันจะมีความผูกพันธ์เล็กๆๆอยู่ที่ยังตัดกันไม่ขาดเชื่ออุ๋ยสิ อย่างน้อยก็ลูก2 คนที่มีด้วยกัน หรือไม่ก็กับคุณจริงใจด้วยก็ยังมีความผูกพันธ์ให้กันอยู่ แต่ในเมื่อเขามาอยู่จุดนี้แล้ว แล้วคุณจริงใจได้ก้าวพ้นจากเส้นที่ขีดมาแล้วนั่นก็ถือว่าคุณจริงใจมีความสุขกับการที่เป็นอยู่ในปัจจุบันอาจจะมีแบบเจ็บลึกๆ หรือภาพที่เห็นมันสะท้อนถึงความรู้สึกบ้างก็ไม่เป็นไรคะ ยังงัยมันก็เป็นแบบนี้แล้ว อยู่กับปัจจุบันดีที่สุดคะ เราอยากทำอะไรเรามีความสุขเราก็ทำ สำหรับเขาอุ๋ยเชื่อนะว่าคงมีความเสียดายบ้างและคะ ก็ช่างประไร เขาทำตัวของเขาเองเนอะ เราก้าวข้ามมาแล้ว อุ๋ยอยากทำได้แบบคุณจริงใจบ้างจังเลยคะ แต่ของอุ๋ยยังไม่ได้เลวร้ายเท่าของคุณคะ ก็ไม่รู้จะเป็นแบบไหน ลงเอยอย่างไร ก็ต้องสู้กันต่อไปคะ

คุณจริงใจคะ แหม่มขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ถ้าเค้ายังมาหาคุณจริงใจกับลูกก็แปลว่าเค้ายังรักลูกอยู่คะ
แต่ก็อย่างว่านะคะ มาอยู่เรื่อย ๆ และมาอยู่แบบหวงก้างอยู่อย่างนี้ ก็ไม่ดีเลยนะคะ ทำให้คุณจริงใจไม่
สามารถเริ่มต้นชีวิตใหม่กับคนดี ๆ ได้เลยแต่กับเค้าสามารถเริ่มต้นใหม่ไปนานแล้ว ถ้าเป็นแหม่ม แหม่มขอ
ไม่ต้องมาพบเจอกันเลยคะ เพราะยิ่งมาให้พบก็ยิ่งทำให้นึกถึงสิ่งที่ทำไว้กับแหม่มคะ แต่ของคุณจริงใจลูกของคุณก็คิดถึงพ่อด้วยนี่คะ ก็ต้องเป็นแบบนี้ไปก่อนแหละคะ สักวันนึงเราอาจจะรู้สึกกับเค้าแค่เพื่อนได้นะคะ และคุณจริงใจเองก็สามารถข้ามผ่านมาได้ตั้ง 5 ปีแล้ว ยังไงต่อไปคุณจริงใจก็จะไม่รู้สึกเสียใจเองคะ
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ ๆ คะ