วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 06:55  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 291 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 16, 17, 18, 19, 20  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ต.ค. 2012, 11:53 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ส.ค. 2012, 08:50
โพสต์: 86


 ข้อมูลส่วนตัว


แม่ผู้อดทน เขียน:
ดีใจจังค่ะที่คุณเจ็บปวดเข้ามาในลานนี้ ดิชั้นว่าคุณยังรักสามีอยู่มาก ๆ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ผู้หญิงเรารักใครแล้วก้รักเลย ไม่เปลี่ยนแปลง ขอถามเป็นข้อดังนี้นะคะ
1 คุณสามารถให้อภัยสามีในเรื่องที่เกิดขึ้นได้ไม๊
2 คุณมั่นใจหรือไม่ว่าเค้าจะไม่ไปทำเรื่องแย่ๆแบบนั้นอีก
3 สุดท้ายถ้าคุณยอมให้เค้ากลับเข้ามาในชีวิตคุณอีก คุณกับลูกจะมีความสุขมากขึ้นไม๊

ชีวิตเป็นของคุณค่ะ คุณต้องตัดสินใจเอง ไม่เช่นนั้นคุณก็จะเดินหน้า ถอยหลัง อยู่อย่างนี้ หาความสุขที่แท้จริงไมได้เลย ลองตอบคำถาม 3 ข้อนี้กับตัวเองดูนะคะ แล้วค่อยๆ คิด ตัดสินใจ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

ปล. ดิชั้นไม่อยู่เมืองไทยหลายวัน อาทิตย์ค่อยเจอกันนะคะ จะทำบุญเผื่อทุกคนในลานนี้นะคะ ขอให้ทุกคนมีความสุขสดชื่นนะคะ สู้ ๆๆ


คุณแม่ผู้อดทนคะ ขอตอบเลยแล้วกันคะ
1. ถ้าเรื่องให้อภัย คงให้อภัยได้คะ เพราะอย่างที่บอกไม่เคยโกรธเค้าเลย ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน สงสัยจะเป็นแบบที่คุณแม่ผู้อดทนบอก คงยังรักสามีอยู่มากๆ คะ
2. ไม่มั่นใจเลย เพราะคิดว่าผู้ชายถ้ามีครั้งที่ 1 ก็คงกล้าที่จะทำครั้งที่ 2, 3,.....
3. ถ้าเค้ากลับมา ก็ไม่แน่ใจคะว่าจะมีความสุขขึ้นมั้ย ข้อนี้เคยถามตัวเองบ่อยๆ คะ แต่ก็ไม่เคยได้คำตอบเลย เหมือนตัวเองก็ยังสับสนอยู่คะ
จริงอย่างที่คุณแม่ผู้อดทนบอกทุกอย่างเลยคะ ชีวิตเหมือนเดินหน้า ถอยหลัง อยู่อย่างนี้จริงๆ ยังหาความสุขให้ตัวเองไม่ได้เลยคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ

ปล. ไปทำบุญประเทศไหนคะ ขออนุโมทนาบุญด้วยคะ เดินทางปลอดภัยนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ต.ค. 2012, 11:59 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ส.ค. 2012, 08:50
โพสต์: 86


 ข้อมูลส่วนตัว


ouie เขียน:
คุณเจ็บปวดสู้ๆๆนะค๊า เป็นกำลังใจให้ค่ะ คิดถึงมากเลยนะค๊า และเป็นห่วงด้วยคะ มีอะไรก็บอกและปรึกษาได้นะค๊า .. :b27:


คุณอุ๋ยคะ ขอบคุณนะคะ คิดถึงคุณอุ๋ยเหมือนกันเลย ตอนนี้ก็พยายามมีสติให้มากคะ ไม่ค่อยได้เข้ามาโพสต์คะ แต่เข้ามาอ่านทุกวัน เพื่อหากำลังใจให้ตัวเองเสมอ และก็อยากเป็นกำลังใจให้ทุกท่านในลานนี้ด้วยคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ต.ค. 2012, 15:16 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


เจ็บปวด เขียน:
คุณอุ๋ยคะ ขอบคุณนะคะ คิดถึงคุณอุ๋ยเหมือนกันเลย ตอนนี้ก็พยายามมีสติให้มากคะ ไม่ค่อยได้เข้ามาโพสต์คะ แต่เข้ามาอ่านทุกวัน เพื่อหากำลังใจให้ตัวเองเสมอ และก็อยากเป็นกำลังใจให้ทุกท่านในลานนี้ด้วยคะ


เป็นกำลังใจให้คุณเจ็บปวดและ ทุกคนค่ะ แล้วตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ สู้ๆๆไว้นะค๊า อุ๋ยอยากบอกคุณเจ็บปวดว่า หากรักเขาและให้อภัยเขา การที่จะกลับไปอยู่ด้วยกัน ก็ถือว่าดีคะ แต่ใจเราก็ต้องเชื่อในตัวของเขาด้วย หากอยู่ด้วยกันด้วยความระแวงก็คงไม่มีความสุข การเลือกที่จะให้อภัยเขาด้วยใจเรา ก็ต้องพร้อมที่จะเชื่อใจเขาเหมือนกัน ยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น แต่หากใจอีกด้านหนึ่งของเราก็ต้องเตรียมพร้อม
กับเหตุการณ์ที่เราไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะมาในรูปแบบไหน หากเราวางใจให้ถูก ไม่รู้สึกเสียใจ ดีใจ วางความรู้สึกแบบกลางๆ รู้ตัว รู้สติ และอยู่กับปัจจุบัน และตั้งตัวอยู่ในศีลธรรม เราก็จะมีความสุขคะ คุณเจ็บปวดลองคิดดูนะค๊า ...


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 ต.ค. 2012, 20:52 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


รักไม่สมหวัง [ แล้วเราจะตายมั้ย?? ] (แรงไปมั้ย) ..?

มีชีวิตก็ต้องมีทั้งสมหวังและผิดหวัง
บางครั้งเราสุข บางคราวเราก็ต้องทุกข์
บางครั้งเราได้ บางคราวเราก็ต้องเป็นผู้สูญเสีย

ความรักเป็นสิ่งสวยงามที่ทุกคนปรารถนาต้องการ
เมื่อเรามีความรัก เราก็คาดหวังอยากจะให้ความรักนั้น
คงอยู่กับเราตลอดไป ไม่มีวันแปรเปลี่ยน

แต่ชีวิตของคนเราก็ต้องดำเนินไปตามโชคชะตา
เมื่อถึงคราวที่เราจะต้องสูญเสีย เราก็ต้องยอมรับมัน
เมื่อถึงวันที่สิ่งสิ่งหนึ่งจะต้องหายจากชีวิตเราไป
เราก็ไม่สามารถที่จะไปเหนี่ยวรั้งฉุดดึงมันเอาไว้ได้

มีสิ่งเดียวที่เราทำได้ก็คือการทำใจยอมรับความเป็นจริง
คนเขาหมดรักเราแล้ว เขาก็ต้องเดินจากไป
หากว่าอยู่กันต่อไปแล้วทุกข์
มันก็คงดีกว่าทั้งสองคนต่างยอมทุกข์ครั้งใหญ่ในวันนี้
เพื่อที่ต่างคนจะได้มีโอกาสไปพบกับความสุขในวันข้างหน้า

รักไม่สมหวังเป็นเรื่องธรรมดา
มันเกิดขึ้นกับใครก็ได้ ไม่ใช่แค่เราคนเดียว

วันนี้เราผิดหวังก็ไม่ได้หมายความว่าวันหน้าเราจะไม่สมหวัง
ความรักครั้งนี้จากไปอาจเป็นประตูแห่งการเปลี่ยนแปลง
ที่จะทำให้เราก้าวเดินออกไปพบกับความรักครั้งใหม่ที่ดีกว่า

อย่ามัวแต่นั่งจมทุกข์ ร้องไห้ ฟูมฟายไปเลย
รักที่ไม่สมหวังก็คือรักที่ไม่จริงแท้
เมื่อสิ่งที่เลวร้ายได้จากเราไปเราควรดีใจไม่ใช่เสียน้ำตา : )

ไม่ต้องเสียใจที่เรายังไม่เจอคนที่เรารัก
เพราะว่า เมื่อเราเจอคนนั้นเมื่อไร
เราจะรู้ว่า มันคุ้มค่ามากแค่ไหน กับเวลาที่เรารอคอย..!!! ขอบคุณนะที่สอนให้รู้จักคำว่ารัก


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ต.ค. 2012, 23:54 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 ส.ค. 2012, 17:01
โพสต์: 11


 ข้อมูลส่วนตัว


เข้ามาอ่านทุกวันนะคะ แต่ไม่ได้ตอบข้อความ เพราะยังไม่นิ่งพอ เลยไม่รู้จะบรรยายยังไง วันนี้หลังจากห่างหายไปลองใช้ชีวิตแบบต้องยอมรับความจริงว่าเค้ามีคนอื่นแล้ว มันก็ไม่ถึงกับตาย แต่มันก็เหมือนคนไม่มีชีวิตชีวา อยากหัวเราะ อยากมีความสุข มันก็ไม่เต็มที่ เหมือนมีส่วนหนึ่งในชีวิตติดอยู่ในเงามืดดำ บดบังความสุขที่เราควรจะมี เหนื่อยใจค่ะ บางครั้งมันทำให้ท้อลงไปทุกที เหมือนไม่รู้ว่าเราทำดีกับเค้าเพื่ออะไร ทำไปแล้วเค้าก็ไม่ได้จะกลับมา ไม่เคยขอโทษ ไม่เคยคิดจะแก้ไขสิ่งที่ทำ
ได้อ่านบทความที่คุณอุ๋ยนำมาโพสแล้ว ชอบมากค่ะ ถ้ามองให้ถึงก็คงเห็นสัจธรรม เฝ้ารอท่ี่จะให้ถึงวันนั้น วันที่สิ่งเลวร้ายผ่านพ้นไป เราจะได้เจอความสุขที่แท้จริงสักที ขอให้ทุกคนมีความสุข สู้ๆค่ะ s007


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ต.ค. 2012, 00:15 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 มี.ค. 2012, 18:55
โพสต์: 145


 ข้อมูลส่วนตัว


เหมือนกันเลยคะคุณเจ็บไม่จบ. เหมือนเอาความรู้สึกของดิฉันมาเขียนเลยคะ

เขามาอ่านทุกวันเหมือนกันคะ

เราเหมือนกันเลย tongue


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 ต.ค. 2012, 22:39 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 26 เม.ย. 2012, 16:06
โพสต์: 59


 ข้อมูลส่วนตัว


เราหายไปนานเหมือนกันค่ะ...เพราะไปใช้ชีวิตแบบอยู่ให้ได้ มันไม่ตายหรอก...ก้อจริงค่ะ...เรายังหายใจอยู่...แต่ถ้าขาดเงินเราก้อลำบาก ตอนนี้เลยเจียมตัวสงบนิ่งรับสภาพที่มีอยู่ให้ได้...เหมือนยอมแพ้ทุกประตู...เราเลยเฉื่อยๆค่ะตอนนี้ ไม่อยากติดต่อ ไม่อยากเจอ มันเบื่อนหน่ายสุดๆ...เราไม่อยากเก็บกดไม่อยากซึมเศร้าค่ะ ฝืนดึงใจตัวเองขึ้นมาให้ได้...เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆทุกๆคนในที่นี้นะคะ...วันๆผ่านไปเร็ว และแต่ละวันก้อไม่เหมือนกันซักวัน ทุกข์ให้สุดๆ มันก็ดับไปเองอยู่ดี อาจจะทรมานมากตอนมันเกิดแต่มันก้อดับ ก้อผ่านไป ทุกข์เรื่องใหม่ก้อมาเยือนไม่ซ้ำหน้า...ขออานิสงค์ที่ได้ทำบุญปฏิืบัติธรรมมาบ้างพอสมควร เป็นพลังบุญพลังเมตตาส่งถึงเพื่อนๆทุกคนในเวปนี้ที่ร่วมทุกข์กันมาตลอดให้ได้มีความสุข พ้นจากทุกข์เร็วๆเทอญ...สู้กันต่อไปค่ะ สงสารวัฏนี้ยังยาวไกล...


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 พ.ย. 2012, 22:11 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 ส.ค. 2012, 17:01
โพสต์: 11


 ข้อมูลส่วนตัว


อ้างคำพูด:
เหมือนกันเลยคะคุณเจ็บไม่จบ. เหมือนเอาความรู้สึกของดิฉันมาเขียนเลยคะ

เขามาอ่านทุกวันเหมือนกันคะ

เราเหมือนกันเลย


คุณรออะไรคะ ความรูัสึกของคนที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ เหตุการณ์ที่ถูกคนที่เรารักทำให้เสียใจ มันคงไม่ต่างกันนักหรอกค่ะ มันสุขไม่เต็มที่แม้เวลาที่อยู่กับลูกก็ตาม เพราะเราก็จะคอยแต่นึกถึงว่า ถ้าสามีเราหรือพ่อของลูกเราไม่ดีแตก ครอบครัวเราคงมีความสุขกว่านี้ ลูกเราคงมีความสุขกว่านี้ หรือแมัแต่ยามที่เราสวดมนต์จิตเราสงบลงก็ตาม แต่ภาพในอดีตที่เป็นความดีกับภาพปัจจุบันที่ทำผิดของสามีก็คอยแต่จะตามหลอกหลอน ตีกันเหมือนมารขาวมารดำยังไงยังงั้นเลย เอาความดีเมื่อก่อนมาคอยหักล้างให้เค้าว่าสักวันเค้าคงจะกลับตัวกลับใจได้เราควรให้อภัย แต่อีกใจก็คิดว่าเค้าเปลี่ยนไปแล้วแล้วเราจะทนเพื่ออะไรดีไปแล้วเค้าไม่ดีตอบเราก็เสียใจอีก .. เหนื่อยค่ะ ที่ต้องคอยตามหาความสุขที่หายไป ที่่ไม่รู้ว่าชาตินี้มันจะกลับมามั้ย :b2:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ธ.ค. 2012, 08:33 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


หวัดดีค่ะเพื่อนๆ อุ๋ยหายไปนานขอโทษด้วยนะค๊า เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะค๊า สุดท้ายแล้วต้องบอกเพื่อนค่ะว่า
มันอยู่ที่ใจ ทุกวันนี้เราถามตัวเองว่าเราปล่อยวางได้จริงหรือเปล่า หากเราปล่อยได้จริงทุกข์ในใจก็หายค่ะ
มีความสุขกับสิ่งที่เรามีอยู่ เป็นอยู่ ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกล้วนเป็นของคู่กัน สุข คู่กับทุกข์ ยินดี ยินร้าย เข้าใจไม่เข้าใจ แม้แต่ร่างกายของเรายังมีเป็นคู่ ตามี 2 ตา หูมี 2 หู แขนมี 2 แขน ไม่ว่าจะอารมณ์ภายในจิต ภายนอกล้วนมีสองอาการ สองหน้า ผลัดเปลี่ยนกันมาหลอกเราให้หลงทุกข์ทั้งสิ้น ตราบใดที่จิตยังหลงสิ่งคู่อยู่ เรายังต้องทุกข์เพราะสิ่งคู่ต่อไป จิตของพระอรหันต์ปล่อยวางสิ่งคู่ได้แล้ว จึงมีสภาวะจิตเป็นหนึ่ง
จิตเป็นหนึ่ง คือ จิตที่สงบและสันติสุข เป็นจิตที่ไม่มีสองสภาวะ คือ ไม่สุข ไม่ทุกข์ ไม่มีอาการพอใจ ไม่พอใจ ไม่หลงรัก หลงชัง ไม่หลงโลกธรรมที่เป็นสิ่งคู่ทั้งหลายอีกต่อไป การหลงสิ่งคู่ ทำให้จิตเกิดอาการดูดและอาการผลักกามอารมณ์
เมื่อจิตยังมีโมหะความลุ่มหลงอยู่ จิตจะมีอาการดูดในสิ่งที่พอใจเข้ามาครอบครอง ด้วยคิดว่าอารมณ์เหล่านั้นจะนำความสุขมาให้ เช่น หลงรักรูปที่งดงามถูกใจ หลงเสียงที่ยกย่องชื่นชม สรรเสริญว่าไพเราะ หลงกลิ่นหอมที่ชื่นชอบ หลงรสชาติที่อร่อยถูกใจ และหลงสัมผัสนุ่มนวลที่ชื่นชมคือหลงรัก หลงพอใจในลาภ ยศ สรรเสริญ และสุขนั่นเอง
เมื่อจิตยังมีโมหะความลุ่มหลงอยู่ จิตจะมีอาการผลักในสิ่งที่พอใจออกไป ด้วยคิดว่าอารมณ์เหล่านั้นจะนำความทุกข์มาให้ คือหลงเกลียด และชิงชังรูปที่สวย เสียงที่นินทาว่าร้าย รสที่ไม่ถูกใจว่าไม่อร่อย เป็นต้นคือ หลงเกลียด หลงชัง หลงไม่พอใจเมื่อเสื่อมลาภ เสื่อมยศ ได้รับนินทาและทุกข์นั่นเอง
การหลงรักคือราคะ ทำให้จิตเกิดอาการยินดีพอใจและรู้สึกว่าเป็นสุข ส่วนหลงชังคือโทสะ ทำให้จิตเกิดอาการยินร้ายไม่พอใจและรู้สึกว่าเป็นทุกข์เมื่อจิตยังมีอาการเป็นคู่เช่นนี้ จิตใจยังต้องกระเพื่อมหวั่นไหวขึ้นๆ ลงๆ ด้วยกระแสแห่งอารมณ์ และยังต้องทุกข์อยู่ร่ำไป
ดังนั้น เพื่อดังอาการกระเพื่อมและอาการดิ้นรนของจิตใจ จึงต้องวางใจเป็นกลาง ไม่รัก ไม่ชัก ไม่ยินดี ไม่ยินร้าย ไม่อยากสุข ไม่อยากทุกข์ มองทุกอารมณ์ที่ผ่านมาให้ผ่านไปด้วยความเข้าใจ และยอมรับว่ามันเป็นเช่นนั้นเอง เราเข้าไปแก้ไขอารมณ์เหล่านั้นไม่ได้ เราจะบงการหรือยังคับให้อารมณ์เป็นไปตาใจเราไม่ได้ การเข้าใจและยอมรับสภาวะความจริงของอารมณ์ ทำให้จิตใจพลิกกลับจากความวุ่นวายเดือนร้อน มาสู่ความสงบและร่มเย็น
การวางใจเป็นกลางนั้น ต้องมีสติปัญญาเห็นว่าอารมณ์ภายนอกและอาการจิตทั้งหลายมีสภาวะธรรมชาติคือเกิดและดับ เอาแน่เอานอนไม่ได้ จึงไม่ต้องการให้มันเป็นไปตามใจ อาศัยสติเฝ้าดูอาการเหล่านี้ด้วยอาการที่ปล่อยวาง จึงทำให้ความทุกข์ดับสิ้นไปได้


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ธ.ค. 2012, 09:21 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


อวิชชาทำให้จิตมืดบอด อวิชชาทำให้ไม่เข้าใจสภาวะความจริงของอารมณ์ทั้งหลาย ว่าเป็นอนิจจัง
ทุกข์ขัง อนัตตา ไม่เข้าใจว่ามันเป็นเช่นนั้นเอง เพราะโมหะปิดบังความจริงเหล่านี้ไว้ เมื่อใดที่จิตมีสติมีปัญญา
จิตจะเห็นอารมณ์ทั้งหลายก็เป็นเพียงสิ่งที่จรมาแล้วก็จรไป เหมือนลมที่พัดผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่มีความหมาย
หรือความสำคัญแต่ประการใด
จิตที่ยังประกอบด้วยอวิชชา ตัณหา จะติดรสของความสุขเหมือนมดติดรสน้ำตาล มดที่ติดน้ำตาลเมื่อไม่ได้รับรสหวานก็ทุกข์ คนที่ติดสุขเมื่อไม่ได้รับสุขก็ทุกข์ แม้นเมื่อได้รับความสุขแล้วแต่ความที่ไม่รู้จักอิ่ม ต้องการแสวงหาความสุขเพิ่มมากยิ่งขึ้นไปอีก ชีวิตจึงทุกข์เพราะการวิ่งหาความสุขและวิ่งหนีทุกข์ ในความเป็นจริงชีวิตมิใช่จะพบแต่เฉพาะสุขเท่านั้น ต้องประสบกับทุกข์ด้วย ฉะนั้น จิตที่หลงติดสุขและหลงผลักใสทุกข์ ยังต้องประสบกับความเจ็บปวดเรื่อยไป การยอมรับทั้งสุขและทุกข์จิตจึงสงบลงได้
เมื่อความทุกข์เป็นสภาวะที่แท้จริงของสรรพสิ่ง ส่วนความสุขนั้นไม่มีจริง ความสุขคือสภาวะทุกข์ที่ลดลงอยู่ในระดับที่พอจะทนได้ ดังนั้น การวิ่งหาความสุขจึงเหมือนคนวิ่งไล่ไขว่คว้าอากาศ คือวิ่งหาของที่ไม่มี หาเท่าไรก็หาไม่พบและการวิ่งหนีทุกข์ที่เป็นสภาวะที่แท้จริงของกายและใจ จึงเหมือนคนวิ่งหนีเงา วิ่งไปไกลสักเพียงใด เงาก็ตามมาอยู่ข้างๆ นั่นเอง คือวิ่งหนีสิ่งที่มีอยู่ภายในตนเอง หนีเท่าไหร่ก็หนีไม่พ้น
การเข้าใจว่า การยึดความสุขไว้ก็ไม่ได้ จะผลักใสความทุกข์ไปก็ไม่ได้ เนื่องจากมันจรมาแล้วก็จรไป แม้จะยึดสุขไว้ สักวันหนึ่งมันก็ต้องจากไปแม้ไม่ต้องผลักทุกข์ไป สักวันหนึ่งมันก็ต้องจากไป เนื่องจากสุขหรือทุกข์เป็นอนิจจัง มีสภาวะเกิดดับ ไม่สามารถทนอยู่ได้นาน จิตที่มีสติปัญญาเห็นความจริงของอาการสุข อากาทุกข์ อาการพอใจ และอาการไม่พอใจจนรู้จักหน้าตาของมันเป็นอย่างดีแล้ว จิตจะไม่หลงยึด ไม่หลงผลักปล่อยมันผ่านมาแล้วผ่านไปจึงไม่ต้องเจ็บปวด(ต่อ)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ธ.ค. 2012, 09:53 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


จิตหลงยึดหลงรักหลงพอใจความสำเร็จ หลงผลักและเกลียดชังความล้มเหลว แต่ความสำเร็จผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านไป ความล้มเหลวก็พร้อมจะผ่านเข้ามาแล้วผ่านไปเช่นเดียวกัน จิตที่ยังต้องการเฉพาะความสำเร็จ และรังเกียจความล้มเหลว ยังต้องตกอยู่ในกองทุกข์ การยอมรับความจริงจึงเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ทุกความสำเร็จหรือทุกความล้มเหลวเกิดขึ้นเพื่อสอนชีวิต ทุกความสำเร็จและความล้มเหลวเกิดขึ้นตามเหตุ แลดับไปตามเหตุ มิใช่เฉพาะเหตุในปัจจุบันเท่านั้น ยังมีอดีตเหตุเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย ดังนั้น จะสั่งจะห้าม จะบังคับให้เป็นไปตามใจไม่ได้ ใจที่ยอมรับความจริงเท่านั้นจึงเอาตัวรอดจากความทุกข์ได้
ต้องไม่ลืมว่า ความพอใจมักเป็นต้นเหตุของความไม่พอใจ สิ่งที่เคยรัก เคยพอใจ เมื่อเบื่อหน่าย เมื่อไม่รักแล้วจะกลายเป็นความไม่พอใจ สิ่งที่รักที่พอใจ เมื่อจำต้องพลัดพรากจะกลายเป็นความไม่พอใจ ไม่มีใครหนีความไม่พอใจได้พ้น เนื่องจากมันเป็นโลกธรรม ความพอใจและไม่พอใจเป็นสภาวะสมมุติ เป็นแค่อาการจิต จึงต้องเข้าไปศึกษาเรียนรู้มัน ต้องรู้จักหน้าตามันเมื่อรู้เท่าทันอาการเหล่านี้แล้ว จิตจะปล่อยวางอาการทั้งหลายได้ ความพอใจและไม่พอใจที่เคยทำให้จิตกระเพื่อมและเกิดความทุกข์ ย่อมหมดค่าหมดความหมายอีกต่อไป :b4: เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 ธ.ค. 2012, 20:55 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 มี.ค. 2012, 18:55
โพสต์: 145


 ข้อมูลส่วนตัว


huh สวัสดีคะคุณอุ๋ย. หายไปนานเลยนะคะ^^

กลับมาพร้อมธรรมดีๆเลยนะคะ

พอไม่คิดก็ไม่ทุกข์คะ มองแค่วันนี้พรุ่งนี้คะ. ไม่นึกถึงอดีต ทั้งดีและไม่ดี. มันควรจะจบไปแล้ว
ตอนนี้กับสามีก็มองเขาอย่างเพื่อน ไม่พอใจเรา เรารู้สึก รู้ก็จบ. ไม่ใส่ใจคิดแบบนี้ได้ สบายใจขึ้นเยอะเลยคะ

ตอนนี้กำลังฝึกคะ สามีงงเลยคะ555+++


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ธ.ค. 2012, 07:24 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


รออะไร เขียน:
huh สวัสดีคะคุณอุ๋ย. หายไปนานเลยนะคะ^^

กลับมาพร้อมธรรมดีๆเลยนะคะ

พอไม่คิดก็ไม่ทุกข์คะ มองแค่วันนี้พรุ่งนี้คะ. ไม่นึกถึงอดีต ทั้งดีและไม่ดี. มันควรจะจบไปแล้ว
ตอนนี้กับสามีก็มองเขาอย่างเพื่อน ไม่พอใจเรา เรารู้สึก รู้ก็จบ. ไม่ใส่ใจคิดแบบนี้ได้ สบายใจขึ้นเยอะเลยคะ

ตอนนี้กำลังฝึกคะ สามีงงเลยคะ555+++


หวัดดีค่ะ คิดถึงเพื่อนทุกคนค่ะ ไปอยู่กับลูกมาค่ะ พร้อมกับไปพิจราณาใจและกายของตัวเองค่ะ
ตอนนี้สบายดีค่ะ ปิดหู ปิดตา ปิดปาก มีอะไรกระทบใจก็ให้รู้ และพิจราณา แล้วก็วางมันลงไป
แค่นี้เราก็ไม่ทุกข์ไปกับมันแล้วค่ะ มีคุณคนหนึ่งบอกอุ๋ยว่า (ขออนุญาตยกมานะค๊า)คนที่ให้ความสำคัญกับตัวเองก่อน แล้ว ครอบครัวมาทีหลัง คนแบบนี้ อย่าไปทุกข์กับเค๊าเลย (มันก็ถูกอย่างที่คุณคนนั้นพูดนะค๊า)
จงทำวันนี้ของเราให้ดีที่สุดก็พอแล้วค่ะ ...บุญรักษาค่ะ :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 ก.พ. 2013, 15:25 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 มิ.ย. 2012, 15:53
โพสต์: 410


 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ สู้ๆๆค่ะ

"คนเราฉลาดขึ้นจากความทุกข์ ไม่ใช่ความสุข"

ความทุกข์มิได้เกิดขึ้นเพื่อบั่นทอนชีวิตจิตใจของเราอย่างเดียว หากยังช่วยให้เราเข้มแข็งมั่นคงและเจริญงอกงามได้ด้วย จะว่าไปแล้วความทุกข์เป็นปัจจัยสำคัญที่ขับเคลื่อนให้เกิดการพัฒนาของมนุษย์ในทุกๆ ด้าน หากไม่มีความทุกข์ ก็ไม่มีพระพุทธเจ้า หากไม่มีภัยคุกคามจากธรรมชาติ ก็ไม่มีเทคโนโลยี

เราต้องไม่ปล่อยให้ความทุกข์มากระทำย่ำยีอย่างเดียว แต่ให้เข้าไปจัดการความทุกข์นั้นอย่างถูกต้อง ดังมีผู้กล่าวว่า “ทุกข์มิได้มีไว้กลุ้ม แต่มีไว้แก้” การเข้าไปจัดการกับความทุกข์ท้อนั้นต้องเริ่มต้นจากการตั้งสติและใช้ปัญญาพิจารณาหาสาเหตุและทางแก้ กล่าวอีกนัยหนึ่ง “ทุกข์มิได้มีไว้ให้คร่ำครวญ ถ้าไม่มีความทุกข์ ปัญญาก็ไม่เกิด”

พระไพศาล วิสาโล.


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ก.พ. 2013, 06:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ธ.ค. 2011, 07:44
โพสต์: 142

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ouie เขียน:
"คนเราฉลาดขึ้นจากความทุกข์ ไม่ใช่ความสุข"

ความทุกข์มิได้เกิดขึ้นเพื่อบั่นทอนชีวิตจิตใจของเราอย่างเดียว หากยังช่วยให้เราเข้มแข็งมั่นคงและเจริญงอกงามได้ด้วย จะว่าไปแล้วความทุกข์เป็นปัจจัยสำคัญที่ขับเคลื่อนให้เกิดการพัฒนาของมนุษย์ในทุกๆ ด้าน หากไม่มีความทุกข์ ก็ไม่มีพระพุทธเจ้า หากไม่มีภัยคุกคามจากธรรมชาติ ก็ไม่มีเทคโนโลยี

เราต้องไม่ปล่อยให้ความทุกข์มากระทำย่ำยีอย่างเดียว แต่ให้เข้าไปจัดการความทุกข์นั้นอย่างถูกต้อง ดังมีผู้กล่าวว่า “ทุกข์มิได้มีไว้กลุ้ม แต่มีไว้แก้” การเข้าไปจัดการกับความทุกข์ท้อนั้นต้องเริ่มต้นจากการตั้งสติและใช้ปัญญาพิจารณาหาสาเหตุและทางแก้ กล่าวอีกนัยหนึ่ง “ทุกข์มิได้มีไว้ให้คร่ำครวญ ถ้าไม่มีความทุกข์ ปัญญาก็ไม่เกิด”

พระไพศาล วิสาโล.


จริงและเที่ยงแท้เลยค่ะคุณอุ๋ย ความสุขทำให้เราหลงระเริง แต่ความทุกข์ต่างหาก ทีสอนให้เราเรียนรู้ที่จะเลือก กำมันไว้ หรือ ขจัดมันออกไป ถ้าไม่ทุกข์ ปัญญาย่อมไม่เกิด วิกฤตนำมาซึ่งโอกาส ถ้าเราจะใช้มันให้ถูกวิธีและสร้างสรรค์


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 291 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 16, 17, 18, 19, 20  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 25 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร