พนักงานสายการบินชื่อดังสายการบินหนึ่งของไทยเห็นผู้โดยสารชายท่านหนึ่งกำลัง
นั่งโดยสารบนที่นั่งบนเครื่องด้วยท่าท่างอมทุกข์ระคนหงุดหงิดวุ่นวายใจ สังเกตได้จาก
สีหน้าอย่างชัดเจน แต่งกายภูมิฐานท่าทางเหมือนนักธุรกิจ

เธอเข้าไปถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ยิ้มด้วยท่าทีเป็นมิตรและเต็มใจให้คำปรึกษา เธอ
เดินมายังที่นั่งและกล่าวทักทาย

พนักงาน: สวัสดีค่ะ ดิฉันเห็นคุณท่าทางไม่สบายใจ หากไม่รังเกียจ กรุณาอนุญาตเล่าให้ดิฉัน
ฟังบ้างก็ได้นะคะ ไม่ต้องเกรงใจนะคะ

ผู้โดยสาร: คุณไปทำหน้าที่ของคุณเถอะครับ ผมไม่อยากรบกวน(สายตาตำหนิ น้ำเสียงไม่เป็นมิตร<ประมาณว่าไม่ต้องมายุ่งเรื่องผม>)

พนักงาน: ไม่เป็นไรค่ะ หากคุณคิดว่าดิฉันพอจะแบ่งเบาความไม่สบายใจได้บ้าง โปรดเรียก
ดิฉันได้ทุกเวลานะคะ หากเป็นเรื่องที่ดิฉันรู้ดิฉันเต็มใจให้คำปรึกษาเต็มที่ค่ะ ไม่ต้องเกรงใจ
นะคะ(เธอยิ้มอย่างนุ่มนวลและค่อยๆเดินจากไปทำหน้าที่ของเธอต่อไป)

ผู้โดยสารกลับมานั่งหงุดหงิดตามเดิม นานหลายชั่วโมง ซักพัก พนักงานคนเดิมเดินผ่านมา
หลังจากเดินเก็บภาชนะใส่อาหารและเครื่องดื่มเรียบร้อย

พนักงาน: รับเครื่องดื่มอะไรพิ่มมั้ยคะ
ผู้โดยสาร: ไม่ครับ ขอบคุณ

พนักงาน: หากมีอะไรให้ช่วย ก็เรียกดิฉันได้นะคะ ไม่ต้องเกรงใจค่ะ
ผู้โดยสาร: ขอโทษนะครับ หากผมมีเรื่องจะรบกวนถาม คุณจะสะดวกมั้ย
พนักงาน: ด้วยความยินดีค่ะ หากเป็นเรื่องที่ดิฉันทราบและคุณไว้วางใจดิฉัน
ดิฉันพร้อมจะให้คำแนะนำอย่างเต็มความสามารถค่ะ

ผู้โดยสาร: คุณไม่โกรธเหรอครับที่ผมเสียมารยาทกับคุณก่อนหน้านี้
พนักงาน: ไม่เลยค่ะ ไม่ต้องกังวลนะคะ ดิฉันเข้าใจดีค่ะ

เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เป็นมิตร สายตาอ่อนโยน แสดงออกท่าทางอย่างชัดเจน
ว่าต้องการให้ความช่วยเหลือด้วยความจริงใจ หลังจากนั้นบทสนทนาค่อยๆดำเนินไป
พักใหญ่จนสีหน้าผู้โดยสารท่านนั้นเริ่มคลายความกังวลลงบ้าง

เมื่อถึงยังจุดหมายปลายทาง ก่อนลงเครื่องพนักงานท่านนั้นกล่าวลาผู้โดยสารชาย
ท่านนั้นด้วยท่าทางอ่อนโยน ผู้โดยสารกล่าวขอบคุณด้วยความรู้สึกตื้นตันตลอดการ
เดินทางในครั้งนี้พร้อมเดินลงเรื่องไปด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย

หากเรารู้จักเข้าใจผู้อื่นเหมือนที่เราเข้าใจตนเอง รักผู้อื่นเหมือนที่รักตนเอง
อภัยให้ผู้อื่นเหมือนที่เราอภัยให้ตนเอง เคารพผู้อื่นเหมือนที่เราเคารพตนเอง
ทำดีกับผู้อื่น หวังดีกับผู้อื่นด้วยความจริงใจ เหมือนกับที่เราทำดีกับตนเอง
หวังดีกับตนเอง ต้องการมอบสิ่งดีๆให้ผู้อื่นเหมือนกับต้องการให้ตนเองได้รับ
แต่สิ่งที่ดี โลกใบนี้ถึงจะมีกิเลสมากมายแต่ก็คงทำอะไรเราได้ไม่มากนัก

ถึงผู้คนบนโลกนี้ล้วนมีกิเลส แต่หากเรามีความปราถนาดีต่อกันด้วยความจริงใจ
ไม่เสแสร้งแกล้งทำเพราะหวังได้รับผลตอบแทนบางอย่าง นี่เรียกได้ว่าเราเป็นคน
ที่มีคุณธรรม ต่อให้กิเลสล่อลวงเรามากแค่ไหนก็จะทำอะไรเราได้ไม่มากนัก เพราะ
อย่างน้อยคุณธรรมที่เรามีก็จะคอยปกป้องคุ้มครองตัวเราให้รอดพ้นมาได้เสมอ
ไม่มากก็น้อย

ที่กล่าวมานี้พุทธคุณทำได้ทุกข้อ แต่ก็ทำได้ไม่ค่อยเต็มเม็ดเต็มหน่วยทุกข้อ
คือทำได้ข้อละนิดข้อละหน่อย และก็มีหลุดๆบ้างในบางครั้ง แต่ก็นานๆครั้ง
ที่กล่าวเช่นนี้ไม่ได้อวดตริ แต่ทำได้จริง แม้แต่ละข้อไม่เต็มร้อยแต่ก็พยายาม
ฝึกพยายามทำเท่าที่สติปัญญาจะอำนวย คนเรามีข้อบกพร่องทั้งนั้น ไม่มีใครเลย
ที่สมบูรณ์แบบ พุทธคุณเข้าใจครับ เพียงขอแค่เราพยายาม ถึงแม้จะได้บ้าง
ไม่ได้บ้าง พอนานๆไปเราจะเห็นความเปลี่ยนแปลงในตัวเราเองครับ

ด้วยความปราถนาดี

ขอให้ทุกท่านมีความกระจ่างแจ้งในธรรมในทุกๆครั้งที่ปฏิบัติ และขอให้ท่านทั้งหลาย
แตกฉานจนหมดสิ้นกระบวนธรรมทั้งสิ้นทั้งปวงจนสุดสายในอนาคต อนุโมทนา