ความอยากได้มี 4 อย่าง อยากได้เพราะความดี เขาก็ได้ อยากได้เพราะความชั่ว เขาก็ได้ อยากได้ด้วยความขยัน เขาก็ได้ อยากได้ด้วยความรู้ทัน เขาก็ได้
อยากได้เพราะความดี รักษากาย วาจา ใจ ให้เรียบร้อย
อยากได้เพราะความชั่วก็ทำผิดทั้งกาย วาจา ใจ
อยากได้เพราะความขยัน ก็มุ่งมั่นทั้งวันทั้งคืนไม่พักไม่ผ่อน
อยากได้เพราะความรู้ทัน ต้องขยันระลึกรู้ต้นคิด จิตจะไม่เดือดร้อนไปกับชอบ ชัง เฉย คุมปัญหาได้ทั้งหมด
จะไม่หลงไปยึดถือในชอบ ชัง เฉย ทำอะไรบ้าคลั่ง ผลนั้นก็สนองกลับสู่ต้นเหตุที่ผลิตมา เพราะของฟรีไม่มีอยู่ในโลก กลับคืนต้นเหตุทุกอณู จากการทำด้วยความยึดถือ สมกับคำสอนของพระพุทธเจ้าที่พระองค์ทรงตรัสว่าทำอย่างไรได้อย่างนั้น ถ้าเราไม่อยากเดือดร้อนก็อย่าทำให้คนอื่นเขาอื่นเดือดร้อน ถ้าไม่อยากถูกใครว่าก็อย่าไปว่าใคร อยากจะมีความสุขก็อย่าทำให้ผู้อื่นเขาเป็นทุกข์ อยากจะเจริญรุ่งเรืองก็อย่าทำให้คนอื่นเขาพินาศ อยากสบายใจก็อย่าทำให้ผู้อื่นเขาลำบากใจ สมดังคำสอนที่พระพุทธเจ้าสอนไว้ว่า ธรรมอันใดแลย่อมเกิดแต่เหตุ พระองค์ทรงสอนให้รู้จักเหตุแห่งธรรมเหล่านั้น ให้รู้ถึงความเกิดและความดับของธรรมเหล่านั้น ให้รู้คุณ โทษ และทางออก ของธรรมเหล่านั้น ต้นเหตุอยู่ตรงที่จะคิด จะคิดดับๆ

จากสายสืบสั่งสอนนิสัยศาสตร์

พระพุทธเจ้าเป็นศาสดาเอกสอนสรรพสัตว์ได้ทั้ง 3 โลก แม้แต่โจรชั้นต่ำ พระพุทธเจ้าก็ทรงมีเมตตาสั่งสอนว่า ถ้าจะเป็นโจรที่ดี ยั่งยืน และปลอดภัย โจรนั้นอย่าปล้นในถิ่น อย่าปล้นของหลวง อย่าปล้นสมณะ อย่าปล้นโดยไม่เหลือ อย่าฆ่าเด็ก อย่าลักพาผู้หญิงไป อย่าซ่อนทรัพย์ไว้ในที่อยู่ ถ้าโจรมีคุณธรรมอย่างนี้ก็จะปลอดภัยและยั่งยืน ขนาดโจรยังมีสิทธิ์ได้ธรรมะของพระพุทธเจ้า แล้วเรามั่วทำอะไรอยู่ จะขัดแย้ง พากผลาญ ทำให้โลกนี้เดือดร้อนไปทำไม หน้าที่แค่ทำดี เผยแพร่ดี ก็มีหน้าที่ของความเป็นคน ไม่ทำดี ไม่เผยแพ่ดี ก็ไม่มีความเป็นคน ต้นเหตุแห่งความดีอยู่ตรงต้นคิด จะคิดดับๆ จะดับชอบ ชัง เฉย โลกนี้ก็จะพ้นภาวะโลกเดือดร้อน
จากสายสืบสั่งสอนนิสัยศาสตร์

ถ้ากล้าอธิษฐานคำว่าไม่มี ผู้นั้นก็เป็นสุดยอดของมนุษย์ สมดั่งคำพระพุทธเจ้าที่พระองค์ทรงสอนว่า เธอจงสละในสิ่งทั้งปวง จงทำให้มันไม่มีดุจตาลยอดด้วนไม่เกิดขึ้นอีกซึ่งสิ่งทั้งปวง จงละรูปที่ได้เห็น เสียงที่ได้ยิน สิ่งที่ได้ทราบ บุญ บาป มงคลตื่นข่าว อีกทั้งความฝันไม่ควรติดด้วย นั่นแหละจะทั้งเหลือ ทั้งรวย และทั้งมี เป็นสามัญผลที่พิสูจน์เห็นผลได้ในวันนี้ เบิกได้จากใจที่ไม่ได้หวังอะไร ให้รู้ทันต้นคิด จะคิดดับๆ
จากสายสืบสั่งสอนนิสัยศาสตร์

... ...

เมื่อวันก่อน มีสัญญาณมาบอกเอกอน
...คือคนปฏิบัติธรรมเขาจะสื่อสารกันทางจิตได้...ใช่มั๊ย...ใช่ป่าว

เขาบอกว่า ระเบิดที่รุนแรง ตอนนี้พร้อมจะเกิดขึ้น
เพราะเขาเริ่มจะทำงานกันแล้ว ...
...วางใจนะ...ถ้าเอกอนไปอยู่ถูกที่ถูกเวลา เอกอนก็โดนได้นะ...

...

แต่ในเหตุการณ์ดังกล่าว เอกอนรู้สึกประทับใจในน้ำใจคนไทยนะ

...

จากในคลิป เมื่อสิ้นเสียงระเบิด และแม้ไฟจะยังลุกไหม้
ก็จะมีคนกลุ่มหนึ่ง ที่รีบวิ่งเข้าไปตรงจุดเกิดเหตุ
เพื่อช่วยเหลือคนที่ได้รับบาดเจ็บทันที
ทั้ง ๆ ที่ ... ไม่รู้ว่าจะมีระเบิดอยู่ตรงไหนอีก และพร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อ

...

จากภาพที่เห็นคนที่รีบวิ่งเข้าไปช่วยเหลือผู้ประสบภัย
ทำให้เอกอนระลึกในใจว่า ถ้าหากว่าเอกอนต้องเจอกับเหตุการณ์เช่นนั้น
เอกอนก็จะต้องกล้าที่จะทำเช่นนั้นเช่นกัน...

...

จากในคลิป แสดงว่าที่ตรงนั้นมีพรหมในร่างมนุษย์อยู่เต็มไปหมดแล้วไง

อธิบายได้สั้นๆคือทำโลกให้ว่างเปล่าจากตัวตนได้เมื่ออรหันต์นะ
ลาภสักการะไม่รู้มาจากไหนเข้าไปเต็มวัดที่มีพระอรหันต์อยู่เลยค่ะ
แต่ถ้ายังเป็นตัวเราเป็นของเราก็ไม่ใช่ ไม่ถอนตัวตนก่อนก็เป็นเรา

จิตพระอรหันต์ท่านละ บุญ บาป ได้แล้ว อนาคามีก็ไม่อยู่ในข่ายที่พระองค์ตรัสว่าตาลยอดด้วน
เพราะอะไรทราบไหมคะ เพราะพระอนาคามีละบุญยังมิได้นะเจ้าคะ พระธรรมเป็นความจริง

คนปฏิบัติธรรมที่มีของเก่าติดตัวมา..จะมีลางสังหรณ์รึเรียกซิกค์เซนท์..คือคุนน้องรู้สึกสังหรณ์..ตั้งแต่ เรื่องชาวเนปาล มาต่อที่ชาวโรฮิงยา..แล้วคุนน้องก็เห็นเหตุของกรรมประเทศไทย..
แต่คุนน้องไม่กล้าจะตีโพยตีพาย..ทำได้แค่เข้าไปแย่บๆเล่นในกระทู้ สัญญาณเตือนภัย..ในใจก็จอแค่ให้เป็นการมโนไปเอง..อย่าได้มีอะไรเกิดขึ้นเลย..แต่คุนน้องจะเป็นคนพูดแนวขวานผ่าซาก..แต่จุดประสงค์แค่ต้องการให้เราตระหนัก..และไม่ประมาท..สุดท้าย มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นจริง..คุนน้องรู้สึกว่า..ทำไมไม่ให้คุนน้องมีเดจาวู เห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าไปเลย..ทำไมมาให้รู้แบบความรู้สึก..คือมันไม่มีประโยชน์..เพราะเราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงชะตาพวกเขาได้..อย่างงั้นหรอ..แน่นอนถ้าคุนน้องรู้เห็นภาพล่วงหน้า คงไม่มีใครตายหรือมารับเคราห์ แต่อย่างว่า กิเลศ กรรม วิบาก ยังหมุนวนไปตามวงจรปฏิจจสมุปปบาท.ไม่มีใครแก้กิเลศให้ใครได้ แม้พระพุทธเจ้า ยังช่วยพระเทวทัตไม่ได้เลย
ขนาดคุนน้องแค่ระดับนี้..ยังมีสัมผัสขนาดนี้..ถ้าเป็นพระอรหันต์ท่านจะต้องรู้..แต่วางเฉยโดยไม่เข้ามายุ่งก้าวก่ายเรื่องทางโลก และวางใจว่าเป็นกรรมของสัตว์เช่นนั้นหรือ..
เทพ พรหม เทวดา ไม่สามารถช่วยคนที่มีกำลังบุญไม่พอ..แต่ถ้าคนที่เขามีบุญหรือไม่ถึงคราวตาย..ก็ย่อมจะมีเหตุดลใจไม่ให้เข้าไปสถานที่บริเวณที่สุ่มเสี่ยงว่าจะชะตาขาด..ขอย้อนไปเรื่องซานติก้าผับ..มีหลายคนนะ ที่มีเหตุดลใจให้เขา ออกจากสถานที่แห่งนั้นก่อนเกิดไฟไหม้..มันเป็นเรื่องของการดลใจ...ความคิดจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนเสมอ..ก่อนจะตัดสินใจกระทำ..ซึ่งการกระทำ...จะนำผลลัพท์ตามมา..

จะทำอะไรก็ให้มันถูกต้องตรงธรรมหน่อย. จะช่วยคนที่ตายไปแล้วก็ต้องบอกบุญที่เราทำที่เรามีด้วยการทำจิตให้สงบเท่าที่ตัวท่านจะมีความสามารถทำได้ในระดับใด. แล้วก็แผ่ไปทั่วทิศทั้งหก กำลังของความสงบเท่านั้นที่จะนำข่าวว่าคุณทำดีอะไรจะบอกอะไรให้เขาได้ยิน. เมื่อเขาได้ยินเขาก็จอนุโมทนาตามที่ท่านต้องการจะให้เขารู้ว่าคุณทำดีอะไร เช่นทำทาศิลภาวนา อยู่ๆคุณจะเอาบุญคุณไปแบ่งใครเหมือนขนมคงไม่ได้นะ. ส่วนทำกับคนเป็นคุณมีทรัพย์อะไรพอจะแบ่งให้ถ้าจิตเกิดกุศลก็ทำๆกันได้ทั้งนั้น ตั้งแต่ออกแรงออกทรัพย์ฯก็ทำกันไปตามกำลังของเหตุปัจจัย. แต่ขอบอกอะไรอย่างเหตุการที่มีคนเจ็บคนตายทุกอย่างในโลกนี้มีมากมายทั่วโลกวันเป็นร้อยๆพันๆศพคนที่เจ็บป่วยจากอุบัติเหตุก็นับไม่ถ้วนโลกมันก็เป็นแบบนี้มานานก็ไม่เห็นต้องคิดมาก กลับเข้ามาภายในตนถ้าเป็นฆราวาสก็ศิลห้านั้นแหล่ะประเสริฐสุด ไม่เห็นจะต้องตกใจกับสิ่งปรกติของโลกหวังว่าคงเข้าใจนะ

ยอมรับน้ำใจเขาเหล่านี้จริง ๆ นะ....เขากล้า...นะ

ดีไม่ดี....อาจกล้ากว่าคนที่ภาวนา...ตาย..ตาย..ตาย...พิจารณาความตายเป็นอารมณ์..ซะอีก..ไม่แน่

ใช่..เลย

น่านมาขบคนภาวนาอีก

ก็ให้คนภาวนา...ตาย..ตาย..ตาย...ได้ตระหนัก...อย่าหลงตนว่าตนดี..ตนเก่ง...แล้ว

พอเจอของจริง....อาจไม่เป็นอย่างที่ตนคิด...