เราบริโภคเนื้อสัตว์มากเกินไปหรือไม่? โปรเจคภาพถ่ายสร้างความตระหนักถึง

http://www.posttoday.com/world/news/466671





ภาพจัดฉาก..นะขอรับ..

หากเราปรารถณาความยุติธรรม...เราก็ควรจะยุติธรรมกับสิ่งต่างๆด้วย...มิใช่เรียกร้องเอาเข้าตัว..

ก็เมื่อเราเรียกร้อง..และพยายาม..มีชีวิตต่อไป...ไม่ต้องการทุกข์เวทนาทั้งหลาย..

ก็ควรจะมองเห็นว่า..สิ่งมีชีวิตอื่น..ๆ..ก็ต้องการเช่นเดียวกับเรา...

ทุกชีวิต..ต่างก็พยายามรักษาชีวิตตนเอง..ทั้งนั้น..

เราต้องการอย่างไร...เขาก็ต้องการอย่างนั้น
เราทุกข์เพราะต้องดิ้นรนให้มีชีวิตต่อไปอย่างไร...เขาก็ทุกข์เพราะดิ้นรนให้มีชีวิตสืบต่อไปอย่างนั้น..เหมือนกัน

มองเรา..ก็ให้เห็นเขา..
มองเขา...ก็ให้เห็นเรา...
มองเห็นความเท่ากัน..เสมอกันด้วยความเป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องการมีชีวิต...ไม่ต้องการความทุกขเวทนาทั้งหลายเหมือนกัน..

มองเห็นแล้ว....ก็ควรจะเห็นต่อไปว่า...
ควรหรือ...ยุติธรรมแล้วหรือ...ที่เราจะรักษารูปเราด้วยการเบียดเบียนรูปอื่นๆ...รักษารูปเราด้วยความทุกข์ของรูปอื่นๆ...??

เมื่อมองเห็นอย่างนี้แล้ว..ก็ควรเห็นต่อไปว่า..
หากเราเป็นคนเดินดินกินข้าวแกง...มีร่างกายที่ต้องการอาหารมาหล่อเลี้ยง...แม้ซื้อเขากินไม่ได้ทำเอง...ไม่มีเจตนาจะเบียดเบียนรูปอื่นชีวิตอื่นก็จริงอยู่...แต่..ควรหรือ...ที่จะยังเพลิดเพลินในการกินเพื่อเลี้ยงรูปร่างกายเรานี้...บนทุกขเวทนาของรูปอื่นชีวิตอื่น???..

เมื่อมองเห็นแล้ว....ก็ควรเห็นต่อไปว่า..
...เมื่อมีรูปมีธาตุมีเลือดมีเนื้อ...เลือดเนื้อก็มีเสื่อมมีทรุดมีสลาย...ร่างกายก็ต้องการธาตุ.ต้องการสารมาหล่อเลี้ยง..มาเสริม..มาเติมในส่วนที่ขาด...ก็จำเป็นที่ต้องนำเข้า..ต้องบริโภคเข้ามา...รูปอื่นร่างกายอื่น..รูปไหนเลยที่จะไม่มีเจ้าของ...แม้ไม่เจตนาก็ตาม..การไปแย่งไปชิงเขามาไหนเลยจะไม่ก่อความทุกขเวทนาให้กับเจ้าของรูปนั้นได้...เพราะการรักษารูปร่างกายนี้...การไม่ไปเบียดเบียนรูปอื่นดูแล้วก็เป็นไปไม่ได้เลย....วัฎฎะสงสารนี้ชั่งน่าสะอิดสะเอียน..ชั่งน่ารังเกียจ..น่ากลัว...ไม่น่ารักน่าใคร่อะไรเลย..แม้หน่อยหนึ่งก็ไม่มี.....ควรหรือ...ที่จะอยู่ในวังวนเหล่านี้ต่อไป??

เมื่อมองเห็นแล้ว....ก็ควรเห็นต่อไป...ว่า..

เราเรา..ควรเห็นอะไรต่อ...?

คุณกบคงไม่ใช่นักทานเจ หรือนักทานมังสวิรัตินะครับ?

ต้องไปสวดบทปฏิสังขาโยนิโสดูหลายๆเที่ยวแล้วมีโยนิโสมนสิการไปด้วยนะครับ จะได้เป็นชาวพุทธที่สบายๆใจในเรื่องกิน

ปะฏิสังขา โยนิโส ปิณฑะปาตัง ปะฏิเสวามิ เรายอมพิจารณาโดยแยบคาย แล้วฉันบิณฑบาต

เนวะ ทวายะ, ไม่ให้เป็นไปเพื่อความเพลิดเพลิน สนุกสนาน

นะ มะทายะ, ไม่ให้เป็นไปเพื่อความเมามัน เกิดกำลังพลังทางกาย

นะ มัณฑะนายะ, ไม่ให้เป็นไปเพื่อประดับ

นะ วิภูสะนายะ ไม่ให้เป็นไปเพื่อตกแต่ง

ยาวะเทวะ อิมัสสะ กายัสสะ ฐิติยา, แต่ให้เป็นไปเพียงเพื่อความตั้งอยู่ได้แห่งกายนี้

ยาปะนายะ, เพื่อความเป็นไปได้แห่งอัตภาพ

วิหิงสุปะระติยา, เพื่อความสิ้นไปแห่งความลำบากทางกาย

พรัหมะจะริยานุคคะหายะ, เพื่ออนุเคราะห์แห่งการประพฤติพรหมจรรย์

อิติ ปุรานัญจะ เวทะนังปะฏิหังขามิ, ด้วยการทำอย่างนี้ เราย่อมระงับเสียได้ซึ่ง
ทุกขเวทนาเก่า คือความหิว
นะวัญจะเวทะนัง นะ อุปปาเทสสามิ, และไม่ทำทุกขเวทนาใหม่ให้เกิดขึ้น

ยาตรา จะ เม ภะวิสสะติ อะนะวัชชะตา จะ ผาสุวิหาโร จาติ,
อนึ่ง ความเป็นไปโดยสะดวกแห่งอัตภาพนี้ด้วย ความเป็นผู้หาโทษมิได้ด้วย และความเป็นอยู่โดยผาสุกด้วยจักมีแก่เรา ดังนี้

ห้ามพระฉันเนื้อสัตว์ 10 อย่าง

--------------------------
พระพุทธบัญญัติห้ามฉันเนื้อมนุษย์
ดูกรภิกษุทั้งหลาย บรรดาคนที่มีศรัทธาเลื่อมใสมีอยู่ เขาสละเนื้อของเขาถวายก็ได้
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงฉันเนื้อมนุษย์ รูปใดฉัน ต้องอาบัติถุลลัจจัย อนึ่ง ภิกษุยังมิได้
พิจารณา ไม่พึงฉันเนื้อ รูปใดฉัน ต้องอาบัติทุกกฏ.

พระพุทธบัญญัติห้ามฉันเนื้อช้าง
[๖๐] ก็โดยสมัยนั้นแล ช้างหลวงล้มลงหลายเชือก สมัยอัตคัตอาหาร ประชาชน
พากันบริโภคเนื้อช้าง และถวายแก่พวกภิกษุผู้เที่ยวบิณฑบาต ภิกษุทั้งหลายฉันเนื้อช้าง
ประชาชนจึงเพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาว่า ไฉนพระสมณะเชื้อสายพระศากยบุตรจึงได้ฉัน
เนื้อช้างเล่า เพราะช้างเป็นราชพาหนะ ถ้าพระเจ้าอยู่หัวทรงทราบคงไม่ทรงเลื่อมใสต่อพระสมณะ
เหล่านั้นเป็นแน่ ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค. พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติ
ห้ามแก่ภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงฉันเนื้อช้าง รูปใดฉัน ต้องอาบัติทุกกฏ.

พระพุทธบัญญัติห้ามฉันเนื้อม้า
สมัยต่อมา ม้าหลวงตายมาก สมัยอัตคัดอาหาร ประชาชนพากันบริโภคเนื้อม้า และ
ถวายแก่ภิกษุผู้เที่ยวบิณฑบาต ภิกษุทั้งหลายฉันเนื้อม้า ประชาชนจึงเพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาว่า
ไฉนพระสมณะเชื้อสายพระศากยบุตรจึงได้ฉันเนื้อม้าเล่า เพราะม้าเป็นราชพาหนะ ถ้าพระเจ้าอยู่หัว
ทรงทราบ คงไม่เลื่อมใสต่อพระสมณะเหล่านั้นเป็นแน่ ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มี
พระภาค. พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติห้ามแก่ภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงฉัน
เนื้อม้า รูปใดฉัน ต้องอาบัติทุกกฏ.

พระพุทธบัญญัติห้ามฉันเนื้อสุนัข
สมัยต่อมา ถึงคราวอัตคัดอาหาร ประชาชนพากันบริโภคเนื้อสุนัข และถวายแก่พวก
ภิกษุผู้เที่ยวบิณฑบาต ภิกษุทั้งหลายฉันเนื้อสุนัข ประชาชนจึงเพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาว่า
ไฉนพระสมณะเชื้อสายพระศากยบุตรจึงได้ฉันเนื้อสุนัขเล่า เพราะสุนัขเป็นสัตว์น่าเกลียด น่าชัง
ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค. พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติห้ามแก่ภิกษุทั้งหลาย
ว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงฉันเนื้อสุนัข รูปใดฉัน ต้องอาบัติทุกกฏ.

พระพุทธบัญญัติห้ามฉันเนื้องู
สมัยต่อมา ถึงคราวอัตคัดอาหาร ประชาชนพากันบริโภคเนื้องู และถวายแก่พวกภิกษุ
ผู้เที่ยวบิณฑบาต ภิกษุทั้งหลายฉันเนื้องู ประชาชนจึงเพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาว่า ไฉน
พระสมณะเชื้อสายพระศากยบุตรจึงได้ฉันเนื้องูเล่า เพราะงูเป็นสัตว์น่าเกลียดน่าชัง แม้พระยานาค
ชื่อสุปัสสะก็เข้าไปในพุทธสำนักถวายบังคมพระผู้มีพระภาคแล้วได้ยืนอยู่ ณ ที่ส่วนข้างหนึ่ง
ได้กราบทูลคำนี้แด่พระผู้มีพระภาคว่า พระพุทธเจ้าข้า บรรดาที่ไม่มีศรัทธา ไม่เลื่อมใสมีอยู่
มันคงเบียดเบียนพวกภิกษุจำนวนน้อยบ้าง ของประทานพระวโรกาส พระพุทธเจ้าข้า ขอพระ-
*คุณเจ้าทั้งหลายโปรดกรุณาอย่าฉันเนื้องู ลำดับนั้นพระผู้มีพระภาคทรงชี้แจงให้พระยานาคสุปัสสะ
เห็นแจ้ง สมาทาน อาจหาญ ร่าเริงด้วยธรรมีกถา ครั้นพระยานาคสุปัสสะอันพระผู้มีพระภาค
ทรงให้เห็นแจ้งสมาทาน อาจหาญ ร่าเริงด้วยธรรมีกถาแล้วถวายบังคมพระผู้มีพระภาคทำ
ประทักษิณกลับไป
ลำดับนั้น พระผู้มีพระภาคทรงทำธรรมีกถา ในเพราะเหตุเป็นเค้ามูลนั้น ในเพราะเหตุ
แรกเกิดนั้น แล้วรับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงฉันเนื้องู รูปใดฉัน
ต้องอาบัติทุกกฏ.

พระพุทธบัญญัติห้ามฉันเนื้อราชสีห์
สมัยต่อมา พวกพรานฆ่าราชสีห์แล้วบริโภคเนื้อราชสีห์ และถวายแก่พวกภิกษุผู้เที่ยว
บิณฑบาต พวกภิกษุฉันเนื้อราชสีห์แล้วอยู่ในป่า ฝูงราชสีห์ฆ่าพวกภิกษุเสีย เพราะได้กลิ่นเนื้อ
ราชสีห์ ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค. พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติห้ามภิกษุ
ทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงฉันเนื้อราชสีห์ รูปใดฉัน ต้องอาบัติทุกกฏ.

พระพุทธบัญญัติห้ามฉันเนื้อเสือโคร่ง
สมัยต่อมา พวกพรานฆ่าเสือโคร่งแล้วบริโภคเนื้อเสือโคร่งและถวายแก่พวกภิกษุผู้เที่ยว
บิณฑบาต พวกภิกษุฉันเสือโคร่งแล้วอยู่ในป่า เหล่าเสือโคร่งฆ่าพวกภิกษุเสียเพราะได้กลิ่นเนื้อ
เสือโคร่ง ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค. พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติห้าม
ภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงฉันเนื้อเสือโคร่ง รูปใดฉัน ต้องอาบัติทุกกฏ.

พระพุทธบัญญัติห้ามฉันเนื้อเสือเหลือง
สมัยต่อมา พวกพรานฆ่าเสือเหลือง แล้วบริโภคเนื้อเสือเหลืองและถวายแก่พวกภิกษุ
ผู้เที่ยวบิณฑบาต พวกภิกษุฉันเนื้อเสือเหลืองแล้วอยู่ในป่า เหล่าเสือเหลืองฆ่าพวกภิกษุเสีย
เพราะได้กลิ่นเนื้อเสือเหลือง ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค. พระผู้มีพระภาค
ทรงบัญญัติห้ามภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงฉันเนื้อเสือเหลือง รูปใดฉัน
ต้องอาบัติทุกกฏ.

พระพุทธบัญญัติห้ามฉันเนื้อหมี
สมัยต่อมา พวกพรานฆ่าหมีแล้วบริโภคเนื้อหมี และถวายแก่พวกภิกษุผู้เที่ยวบิณฑบาต
พวกภิกษุฉันหมีแล้วอยู่ในป่าเหล่าหมีฆ่าพวกภิกษุเสียเพราะได้กลิ่นเนื้อหมี ภิกษุทั้งหลายกราบทูล
เรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค. พระผู้มีพระภาคทรงบัญญัติห้ามภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ภิกษุไม่พึงฉันเนื้อหมี รูปใดฉัน ต้องอาบัติทุกกฏ.

พระพุทธบัญญัติห้ามฉันเนื้อเสือดาว
สมัยต่อมา พวกพรานฆ่าเสือดาวแล้วบริโภคเนื้อเสือดาว และถวายแก่พวกภิกษุผู้เที่ยว
บิณฑบาต พวกภิกษุฉันเนื้อเสือดาวแล้วอยู่ในป่า เหล่าเสือดาวฆ่าพวกภิกษุเสีย เพราะได้กลิ่น
เนื้อเสือดาว ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาค. พระผู้มีพระภาค ทรงบัญญัติ
ห้ามภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุไม่พึงฉันเนื้อเสือดาว รูปใดฉัน ต้องอาบัติทุกกฏ.
เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๕ บรรทัดที่ ๑๓๘๕ - ๑๕๐๘. หน้าที่ ๕๖ - ๖๑.

อโสกะ....คิดว่าผมกำลังพูดเรื่องกิน....รึงัย?

อโสกะดูไม่ออก...รึ?

อืม!.....

ก็เป็นเรื่องมุมมองที่กบตั้งธงไว้

มองได้หลายมุมมองมั้งครับ

ถ้ากบจะเอาไปสะท้อนให้คลายหน่ายวัฏฏะสงสารหรือย่างอื่นก็เป็นเรื่องของกบจะสื่อ เชิญตามสบายนะครับ

ตั้งธงอะไร...กาน

มันไหล..ไปของมันเอง...

แต่อโสกะ..ดูไม่ออก..นี้ซิ..

คือปัญหา...

ก็ไม่มีปัญหาอะไร รอให้คนที่เขามองออกมาคุยต่อก็แล้วกัน
นะครับคุณกบ

ส่วนผมมองไม่ออกไม่ตรงธงของคุณผมก็จะไปคุยที่อื่นต่อครับ

อโสกะ..คงคุ้นชินกับการมีธง....มีสูตร...เหมือนที่ชอบมีผัง...มีโผย...

ทุกข์อย่างหนึ่งคือ การถูกเบียดเบียนชีวิต

กิเลสอย่างหนึ่ง คือการเบียดเบียนชีวิตผู้อื่น

ผู้ฆ่าไม่เปลี่ยนแปลงความตั้งใจและลงมือฆ่า

ผู้ถูกฆ่าร้องขออย่างไรผู้ฆ่าก็ไม่ได้ยิน

ถ้ารูปที่เห็นนั้นเป็นคนต้องหาผู้ทำ

แต่ถ้าเป็นสัตว์ถูกฆ่าคงไม่หา

ถ้าไม่มีใครทราบเหตุที่ตาย

มองมุมนี้มั่งด้วย


https://1.bp.blogspot.com/-z3kRAo8crvI/ ... 3639_n.jpg


http://www.thairath.co.th/content/818301