การดื่มสุรา มีโทษ ดังนี้
การดื่มสุราประมาณฟายมือหนึ่ง มีโทษน้อย
การดื่มสุราประมาณกอบหนึ่ง มีโทษมากกว่า
แต่การดื่มสุรามากสามารถให้กายไหว แล้วทำการปล้นบ้าน ปล้นหมู่
บ้าน มีโทษหนักมาก.

ในที่สุดก็ทำสำเร็จ เมื่อเช้านี้ผมไปบริจาคเลือดที่ศูนย์บริการโลหิต
มา กว่าจะเอาออกได้ต้องเทียวไปตั้ง ๓ รอบ ถึงเอาออกได้ครั้งนึ่ง
นี้คือสาเหตุที่ผมไม่ได้เอาออกนานเป็นเวลา สิบกว่าปี ครั้งนี้เป็นครั้ง
ที่ ๑๑ พอดีครับ

มาสมาทาน งด เหล้า เบียร์ กันครับ

ขอถาม...หนึ่งคำ..นะครับ..ว่า

ทำไมถึง..ชวนคนในลานฯ..สมาทานงดเหล้าเบียร์...ละครับ?

หรือเห็นว่า..ยังมีบางคนในลานนี้ยังรักษาศีลไม่ได้..มีใครบางคนเห็นสุราเป็นยา..หรือ?

จึงกล่าวเช่นนี้

ปกติ...การจะเชิญชวนคนมารักษาศีล...พรรณาคุณของศีลเพื่อเชื่อเชิญให้มารักษาศีล...นี้..เพราะเห็นว่าคนคนนั้นยังรักษาศีลไม่ได้...

ถ้าเขารักษาได้แล้วก็คงไม่ดึง..ไม่ชักชวน...เพราะเขาทำเป็นปกติอยู่แล้ว...

อีกประการหนึ่งที่นำมากล่าวบ่อยๆ บางคลยังไม่ถึงเวลาเค้าเห็น
แล้วแต่ไม่สนใจ แต่เมื่อถึงเวลาเมื่อนั้นเค้าก็ย่อมจะสนใจและอ่าน
เมื่ออ่านแล้วอาจนำไปสู่การลงมือปฏิบัติอย่างจริงจังก็ได้ใครจะไปรู้
หรือคุณ กบมีรู้ครับว่าเมื่อไหร่ควรจะแนะนำใครอย่างไร? หากรู้ผมก็
ขอ อนุโมทนาด้วยนะครับ ส่วนผมก็คงต้องใช้ความขยัน คือบอกเรื่อยๆ
นำเสนอบ่อยๆ

ถาม..ภาวะปัจจุบัน..ครับ..

ไม่ได้ถาม..อนาคต...ต้องสละลูกสละเมีย...อะไรอย่างนั้น..เป็นคนละสภาวะครับ...นั้นมันตอนให้ทาน..ครับ

เป็นผม..นะ...ยอม..ครับ...

ทำไมถึงยอม?...ชีวิต..ยังยอมสละได้...แค่แอลกอฮอลงไปในคอ...นี้..มันจะอะไรกันเชียว...

ศีล..ไม่ขาดหรอก...ก็ถูกบังคับ..มีชีวิตคนอื่นเป็นตัวประกันนะ..

หากกลัวศีลขาด...ศีลด่างพร่อย...ก็ให้ถือว่า..สละความดีไปบ้างเพื่อรักษาชีวิตคนอื่น

ดี..นี้ สละยากนะ..

ใช่ครับ....รู้ได้

หากเรารู้จักฟังผู้อื่นด้วยดี....เราจะรู้ได้ว่า..เมื่อไรควรจะพูดอย่างไร...แนะนำอย่างไร..เรียกว่า..พูดได้เหมาะแก่กาล..และ สถานที่..เหมาะสมแก่บุคคลที่กำลังคุยอยู่

หากเราไม่รู้จักฟังด้วยดี..ส่วนใหญ่จะเป็นประเภท.เอาแต่ความคิดตน...การพูด...ก็จะมีอาการพูดไปเรื่อยเปื่อย....อยากพูดอะไรก็พูด...ไม่ตรงกับเรื่องราวที่เขากำลังพูดคุยกันอยู่...พูดไม่ตรงประเด็น...การพูดชนิดนี้ ..ไม่เกิดประโยชน์...แม้เรื่องที่พูดจะดูมีสาระ...แต่ไม่เกิดประโยชน์ในวงสนทนา...

อ่อ ท่านเอส คง ติดเทสน์มา ตั้งแต่ตอนบวช ครั้งกระโน้นค่ะ

เรย ไม่รู้สึกตัว ไม่รู้ว่า ใครจะฟังไม่ฟัง ก็เทสน์ไปเรื่อยๆ

พระพุทธเจ้า ทรงตรัสไว้โดยละเอียด ว่า อกุศลใดนำไปสู่อบาย และอกุศลใด ไม่นำสู่อบาย



[321] อกุศลกรรมบถ 10 (ทางแห่งอกุศลกรรม, ทางทำความชั่ว, กรรมชั่วอันเป็นทางนำไปสู่ความเสื่อม ความทุกข์ หรือทุคติ — unwholesome course of action)
ก. กายกรรม 3 (การกระทำทางกาย — bodily action)
1. ปาณาติบาต (การทำชีวิตให้ตกล่วง, ปลงชีวิต — destruction of life; killing)
2. อทินนาทาน (การถือเอาของที่เขามิได้ให้ โดยอาการขโมย, ลักทรัพย์ — taking what is not given; stealing)
3. กาเมสุมิจฉาจาร (ความประพฤติผิดในกาม — sexual misconduct)

ข. วจีกรรม 4 (การกระทำทางวาจา — verbal action)
4. มุสาวาท (การพูดเท็จ — false speech)
5. ปิสุณาวาจา (วาจาส่อเสียด — tale-bearing; malicious speech)
6. ผรุสวาจา (วาจาหยาบ — harsh speech)
7. สัมผัปปลาปะ (คำพูดเพ้อเจ้อ — frivolous talk; vain talk; gossip)

ค. มโนกรรม 3 (การกระทำทางใจ — mental action)
8. อภิชฌา (เพ่งเล็งอยากได้ของเขา — covetousness; avarice)
9. พยาบาท (คิดร้ายผู้อื่น — illwill)
10. มิจฉาทิฏฐิ (เห็นผิดจากคลองธรรม — false view; wrong view)

D.III 269, 290;
A.V.264. ที.ปา. 11/359/284; 470/337;
องฺ.ทสก. 24/165/285.

ศีล 5 มีความหมายคือ
๑. เว้นจากทำลายชีวิต
๒. เว้นจากถือเอาของที่เขามิได้ให้
๓. เว้นจากประพฤติผิดในกาม
๔. เว้นจากพูดเท็จ
๕. เว้นจากของเมา คือ สุราเมรัยอันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท

อาราธนาศีล 5
(ถ้าคนเดียวเปลี่ยนจากคำว่า "มะยัง" เป็น "อะหัง" และ "ยาจามะ" เป็น "ยาจามิ")

มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะณัติถายะ
ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ
ทุติยันปิ มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะณัตยาถะ
ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ
ตะติยัมปิ มะยัง ภันเต วิสุง วิสุง รักขะณัติยาถะ
ติสะระเณนะ สะหะ ปัญจะ สีลานิ ยาจามะ

ข้าแต่ ท่านผู้เจริญ ข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอสมาทานศีล 5 พร้อมด้วยไตรสรณคมน์ เพื่อประโยชน์แห่งการรักษา เป็นข้อ ๆ

คำสมาทาน ว่า
ปาณาติปาตา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ (ข้าพเจ้าสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เว้นจากการฆ่าสัตว์ด้วยตนเองและไม่ใช่ให้ผู้อื่นฆ่า)
อทินนาทานา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ (ข้าพเจ้าสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เว้นจากการลัก ,ฉ้อ ของผู้อื่นด้วยตนเอง และไม่ใช่ให้ผู้อื่นลัก ฉ้อ)
กาเมสุมิจฺฉานารา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ (ข้าพเจ้าสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เว้นจากการประพฤติผิดในกาม)
มุสาวาทา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ (ข้าพเจ้าสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เว้นจากการพูดเท็จ คำไม่เป็นจริง และคำล่อลวง อำพรางผู้อื่น)
สุราเมรยมชฺชปมาทฏฺฐานา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ (ข้าพเจ้าสมาทานซึ่งสิกขาบท คือ เว้นจากการดื่มสุรา เมรัย เครื่องดองของทำใจให้คลั่งไคล้ต่าง ๆ )

เพราะพระคุณเจ้า ท่าน สามเอส ไม่รู้ว่า
เหล้า เบียร์ ไม่ได้นำไปสู่อบาย
การหัวเราะ ไม่ได้นำไปสู่อบาย

ไม่รู้ว่า เหล้า เบียร์ ไม่ได้นำไปสู่อบาย

การหัวเราะ ไม่ได้นำไปสู่อบาย

เทศกาล “ดื่ม-เมา-ขับ-ตาย” ! วงจรอันตราย สังคมไทย

เข้าสู่เทศกาล 7วันอันตราย ที่สังคมไทยต้องเผชิญกับเทศกาลโศกนาฎกรรมบนท้องถนน จนกลายเป็นวัฒนธรรมความตาย ที่ต้องสังเวยกันอย่างต่อเนื่อง เมื่อย่างเข้าสู่เทศกาลหรือ วันหยุด ไม่ว่าจะเป็นปีใหม่ สงกรานต์ โดยเฉพาะต้นเหตุสำคัญของอุบัติเหตุ บาดเจ็บ ล้มตาย สูญเสียชีวิตและทรัพย์สิน อันเป็นผลสืบเนื่องมาจากการดื่มแอลกอฮอล์

มีข้อมูลทีน่าสำคัญจาก นายแพทย์ธนะพงศ์ จินวงษ์ ผู้จัดการศูนย์วิชาการเพื่อความปลอดภัยบนทางถนน(ศวปถ.) ระบุว่า 7วันอันตรายช่วงปีใหม่ปี 2560 ผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับการดื่มแอลกอฮอล์ เพิ่มขึ้นจาก7,805 ราย เป็น8,820 ราย หรือ เพิ่มขึ้น13เปอร์เซนต์ โดยตลอด7วัน พบเยาวชน อายุต่ำกว่า 20 ปี ถึง1 ใน 5 หรือ 20.45 เปอร์เซนต์ ประสบอุบัติเหตุโดยมีการดื่มแอลกอฮอล์ร่วมด้วย ถึง 1,864 เฉลี่ย 266.3 รายต่อวัน หรือ 11 คนต่อชั่วโมง

น่าตื่นตระหนก เมื่อกางข้อมูลดังกล่าวออกมา นี้คือความตายของเยาวชนไทย ที่เกิดจากพิษน้ำเมา เป็นการสูญเสียชีวิต จากต้นเหตุจากภัยของแอลกอฮอล์ ที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง และนับวันจะยิ่งรุนแรงขึ้นบนท้องถนน และกลายเป็นวงจรอันตราย ดื่ม-เมา-ขับ-ตาย ในอัตราเฉลี่ยที่สูงขึ้น

ขณะเดียวกัน นอกเหนือจากความสูญเสีย ชีวิต จากเหตุอันไม่ควร ในเชิงโครงสร้างประเทศไทยต้องเผชิญกับอันตรายของแอลกอฮอล์ ที่ส่งผลกระทบโดยรวม สร้างความเดือดร้อนให้สังคม โดย นพ.มูฮัมหมัดฟาห์มี ตาเละ นักวิชาการศูนย์วิจัยปัญหาสุรา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ระบุว่า งานวิจัยจำนวนมากสะท้อนถึงผลกระทบของสุรา คือ สาเหตุการตายของประชากรโลก มากถึง 3.3 ล้านคนต่อปี เฉพาะคนไทยตายจากน้ำเมาทุก 10 นาที ปีละ 5 หมื่นคน สุราเป็นสาเหตุของโรคถึง 200 ชนิด โดยเฉพาะโรคมะเร็งตับ ซึ่งเป็นอันดับที่ 4 ของสาเหตุการตาย และก่อให้เกิดความเสียหายทางเศรษฐกิจปีละ 90,000 -150,000 ล้านบาท

ที่น่าห่วงคือ คนไทยสูงถึง 2.75 ล้านคน ติดสุรา มีพฤติกรรมดื่มแบบอันตราย อีกทั้งยังผลมีกระทบรอบตัวมากมาย เช่น 1ใน 4 หรือ 24.6 เปอร์เซนต์ เคยถูกคุกคามทางเพศ และทำร้ายร่างกาย ซึ่งความสูญเสียมากที่สุดคือ อุบัติเหตุและเสียชีวิตก่อนวัยอันควร ทุกปีมีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตจากอุบัติเหตุสองหมื่นกว่าราย ในจำนวนนี้ 60 เปอร์เซนต์ มีระดับแอลกอฮอล์ในเลือดเกินกว่ากฎหมายกำหนด

อย่างไรก็ตาม จากข้อมูลสำคัญของนักวิชาการเบื้องต้น น่าสนใจว่า ที่ผ่านมานับว่า มีมาตรการทางกฎหมายทีออกมาบังคับอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะ พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ. 2551 แต่เนื่องด้วยผลของการบังคับใช้ ที่หย่อนยาน และ กฎหมายแตะไปไม่ถึง ทุนธุรกิจน้ำเมา

โดยเฉพาะปมปัญหาสำคัญในสถานการณ์เฉลิมฉลอง อย่างลานเบียร์ ที่ถือเป็น ต้นตอสำคัญของปัญหาพาคนไปตายบนท้องถนน !!!