วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 21:18  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 23 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ม.ค. 2009, 14:45 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 16:30
โพสต์: 411


 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

รูปภาพ
หลวงปู่บุญเพ็ง กัปปโก


หลวงตามหาบัว กล่าวถึง หลวงปู่บุญเพ็ง กัปปโก
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๙ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๕๑



เอ๊ เมื่อวานไปไหนลืม อ๋อ ไปเยี่ยมท่านเพ็ง ขอนแก่น ท่านเพ็ง นี่ก็หลายอาจารย์อยู่นะ ท่านเพ็ง ขอนแก่น วัดเหล่างา เขาเรียกวัดเหล่างา แถวนั้นเขาเผาเป็นสวนขึ้นที่นั่น ปลูกงาที่นั่น ทีนี้เวลางาร้างไปแล้วเขาเรียกวัดเหล่างา เหล่าคือบ้านร้างเมืองร้าง วัดเหล่างาอยู่ตรงนั้นละ เมื่อวานก็ไปเยี่ยมท่านเพ็ง


(เมื่อวาน คือ วันที่ ๘ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๕๑
และท่านเพ็ง คือ หลวงปู่บุญเพ็ง กัปปโก)

.....................................................
ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน สำเร็จแล้วด้วยใจ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ม.ค. 2009, 14:50 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 16:30
โพสต์: 411


 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ
หลวงปู่บุญเพ็ง กัปปโก


หลวงตามหาบัว กล่าวถึง มหาพุทธา
และหลวงปู่บุญเพ็ง กัปปโก
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๒๙ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๙



พอเห็นหนังสือนี้ละเราระลึกได้ มหาพุทธา เกิดปีเดียวกัน พรรษาเท่ากัน เป็นมหาด้วยกัน เราแก่วันกว่า พรรษาเท่ากัน แต่แก่เดือนกว่าเท่านั้น เกิดก็พอๆ กัน ท่านอยู่วัด ท่านเพ็ง อยู่ทุกวันนี้ วัดวิเวกธรรม เขาเรียก วัดเหล่างา แต่ก่อนชื่อวัดเหล่างา เขาเอาหนังสือมา มหาพุทธาก็อยู่นั้นอยู่ข้างนอก เขาได้หนังสือมา นี่ได้หนังสือมา ไหนหนังสืออะไรว่างั้น มหาพุทธานะ หนังสืออะไร หนังสืออาจารย์มหาบัวแต่ง ชื่อว่าไงล่ะ ชื่อปัญญาอบรมสมาธิ เหอ มหาบัวมันเก่งกว่าพระพุทธเจ้ามาจากไหนวะ พระพุทธเจ้าว่าสมาธิอบรมปัญญา มหาบัวมันเก่งกว่าพระพุทธเจ้ามาจากไหนวะ ว่าปัญญามาอบรมสมาธิ ไหนมาดูน่ะ เอามาอ่านดู


คัดมาจากบางตอน...ธรรมปรากฏ จิตใจสว่าง
http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 34&CatID=2

(ท่านเพ็ง คือ หลวงปู่บุญเพ็ง กัปปโก)

.....................................................
ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน สำเร็จแล้วด้วยใจ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ม.ค. 2009, 14:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 16:30
โพสต์: 411


 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ
หลวงปู่บุญเพ็ง เขมาภิรโต


หลวงตามหาบัว กล่าวถึง หลวงปู่บุญเพ็ง เขมาภิรโต
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๓๐ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๕๑



นี่ไม่ใช่ใครเราเป็นเองพูดเอง แล้วความผิดพลาดเป็นอย่างไรบ้าง พอหลังจากนั้นมาวันรุ่งขึ้นก็ลงจากภูเขาลงมา มากับท่านเพ็งละมาถึงวัดดอยธรรมเจดีย์ วันนั้นไม่มีใคร ท่านเพ็งก็ขึ้นไปหา เพ็ง นี่จะพูดอันหนึ่งให้ฟัง ท่านติดสอยห้อยตามผมมาเป็นเวลานานแสนนานตั้งแต่พ่อแม่ครูจารย์มั่นยังมีชีวิตอยู่ คำพูดเช่นนี้ท่านเคยได้ยินไหมคอยฟังนะ เราก็เลยเล่าถึงวิถีจิตที่มันพุ่งตัวออก หลุดลอยออกจากสมมุติทั้งปวงในคืนวันนั้น เวลา ๕ ทุ่มพอดี เล่าให้ท่านฟังรู้สึกท่านตื่นเต้น เป็นยังไงอย่างนี้ละ ให้ท่านพิจารณานะ แล้วคำพูดคำนี้ได้เคยแก้ไขอีกไหม ไม่เคย ก็อย่างนั้นละ นั่นเห็นไหม

เรื่องสติปัญญาเป็นเครื่องรอบคอบที่จะพิจารณาให้รู้ชัดเจน นี่พูดให้ฟังทั้งจริงทั้งปลอม ตั้งแต่นั้นมาเราก็ไม่เคยปรากฏอะไรให้มาแก้ไขใหม่อีกจนกระทั่งป่านนี้ละ ตั้งแต่วันที่ ๑๕ พฤษภา ๒๔๙๓ อยู่หลังวัดดอยธรรมเจดีย์ เวลา ๕ ทุ่ม หลังจากนั้นลงมาวัดสุทธาวาสก็เลยเล่าให้ท่านเพ็งฟัง ท่านติดสอยห้อยตามผมมานานแสนนานคำพูดเช่นนี้ท่านเคยได้ยินไหม ก็เลยเล่าเรื่องให้ฟัง คืนวันนั้นจนกระทั่งป่านนี้ก็ไม่เคยได้ยินคำว่าแก้ไขอะไรอีก ก็อย่างนั้นแล้วจะว่าไง

สตินั้นสำคัญ สติกับปัญญาต้องรอบคอบอยู่ตลอดเวลา นี้เราก็ไม่เคยเป็น ไม่เคยผิดพลาดมาแต่ไหนแต่ไร เป็นอย่างไรเป็นอย่างนั้นเรื่อยมา อย่างที่พูดให้ท่านเพ็งฟังสองต่อสองก็เหมือนกัน จนกระทั่งป่านนี้ก็ไม่ได้แก้ไขอะไร จนกระทั่งเดี๋ยวนี้ไม่ได้แก้ ก็อย่างนั้นแหละจะว่าไง พูดด้วยความรอบคอบในจิต สติปัญญารอบ มันขาดอย่างไรไม่ขาดอย่างไรมันก็รู้

ออกจากนั้นก็พักอยู่วัดสุทธาวาสสองคืน ว่าจะไปจำพรรษาอำเภอวาริชภูมิในถ้ำนั้นน่ะเราเคยพักแล้ว แต่ไม่เคยจำพรรษา ปีนี้ตั้งใจว่าจะไปจำพรรษาที่นั่น พอจวนเข้าพรรษาแล้วไป พอดีโยมชื่อผาน ทิดผานแกอยู่หนองกุง แกเข้าออกวัดหนองผืออยู่เสมอ เวลาแกไปเห็นพระเหลืองอร่ามเต็มวัดเต็มวา เวลาครูบาอาจารย์ล่วงลับไปแล้วพระเณรหนีหมดไม่มีอะไรเหลือเลย ยังเหลืออยู่หลวงพ่อสามองค์ แกเล่าให้เราฟัง แกก็เล่าธรรมดาแก เราคิดอย่างเต็มหัวใจ พูดถึงเรื่องบ้านหนองผือมีคุณต่อพระเณรเท่าไร ครูบาอาจารย์มากน้อยเพียงไร ไปท่านเหล่านี้รับเลี้ยงได้หมด มี ๗๐ หลังคาเรือนรับเลี้ยงพระได้หมดเลย

ทีนี้เวลาครูบาอาจารย์ล่วงลับไปแล้วพระไม่มี ยังเหลืออยู่หลวงตาในวัดนั้นละมาบวชแล้วก็อยู่ที่นั่นสามองค์ เหมือนวัดร้าง ไปเห็นแล้วสงสาร เป็นเหมือนวัดร้างจริงๆ คนก็ซบเซาไปหมดทั้งบ้าน เหมือนวัดร้าง แกมาเล่าให้ฟังธรรมดา เราก็ไม่พูดอะไรละ แต่เราฟังเต็มหัวใจ ตั้งใจว่าจะจำพรรษาที่ถ้ำนั่นละ ขึ้นไปพักได้สองคืนละมั้ง วันหลังก็เตรียมของ เอา เตรียมของท่านเพ็ง จะไปไหนอีก จะขึ้นไปจำพรรษาหนองผือ ปีนี้ไม่มีพระเลย ทิดผานมาเล่าให้ฟังเมื่อวาน ท่านก็ฟังอยู่ด้วยกันกับผมเป็นยังไง ก็เป็นอย่างนั้นละ

เราเลยตัดสินใจย้อนกลับมาจำพรรษาหนองผือนะปีนั้น ทั้งๆ ที่ว่าจะจำพรรษาที่ภูเขาแล้ว เลยตัดสินใจว่าบ้านหนองผือนี้มีคุณมาก เลยกลับมาจำพรรษา พอขึ้น ๘ ค่ำเดือน ๘ พอ ๑๕ ค่ำก็ประชุมเข้าพรรษากัน มาขึ้น ๘ ค่ำ พอเรามาถึงวันนั้น ๘ ค่ำเรื่องราวก็ดังออกไปข้างนอก พระเณรก็หลั่งไหลเข้ามา ปีนั้นจำพรรษาด้วยกันตั้ง ๒๖ องค์ ก็พอๆ กันกับพ่อแม่ครูจารย์มั่นยังมีชีวิตอยู่ เรียกว่าอุ่นหนาฝาคั่งปีนั้นนะ พระเณรเต็มวัดเลย จำพรรษาที่นั่นแล้ว ออกพรรษาก็ไป ย้อนไปจำพรรษาเพราะเกี่ยวกับท่านเหล่านี้มีคุณมาก สะดุดใจเรา ฟังแล้วเราเตรียมของวันหลังกลับไปจำพรรษาหนองผืออีก เรื่องราวเป็นอย่างนั้นละ

ท่านเพ็งละติดสอยห้อยตามไปเรื่อยๆ เล่าขั้นสุดยอดให้ฟังก็เล่าให้ท่านเพ็งฟังเป็นคนแรก ที่ลงมาจากวัดดอยธรรมเจดีย์แล้วมาวัดสุทธาวาส จากนั้นไปวาริชภูมิไปจำพรรษาที่นั่น ก็พอดีหนองผือเป็นอย่างนั้นๆ เราก็ย้อนกลับมาจำพรรษาหนองผืออีก ออกพรรษาแล้วค่อยไป


คัดมาจากบางตอน...
http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 20&CatID=2


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ม.ค. 2009, 15:09 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 16:30
โพสต์: 411


 ข้อมูลส่วนตัว


หลวงตามหาบัว กล่าวถึง หลวงปู่บุญเพ็ง เขมาภิรโต
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๙ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๕๐



เพราะเห็นบุญเห็นคุณพี่น้องชาวหนองผือเราเลี้ยงพระ ไม่มีตลาดลาดเลที่ไหน อุตส่าห์พยายามหาด้วยกำลังปลีแข้งของตัวเอง เลี้ยงพระได้หมด ทีนี้เวลาพ่อแม่ครูจารย์จากไปแล้ว เหมือนหนึ่งว่าวัดร้างไม่มีพระเลย โยมคนนั้นแกมาเล่าให้ฟัง เราก็นิ่งไม่ตอบคำไหนเลย พอตื่นเช้ามาก็พา ท่านเพ็ง ละ ไป เพ็งเตรียมตัว ไปไหนท่านว่างั้น ไปจำพรรษาหนองผือ เราเลยเล่าเหตุการณ์ให้ฟัง เมื่อวานนี้โยมคนนี้แกมาพูดให้ฟัง ได้ยินไหมล่ะ ได้ยิน ก็นั่นแหละเรื่องราวมันละ ก็เลยไปจำพรรษา ไปถึงบ้านหนองผือ ขึ้น ๘ ค่ำ ๑๕ ค่ำ ก็รวมเข้าพรรษาแหละ เราไปถึงขึ้น ๘ ค่ำ เท่านั้นละ


คัดมาจากบางตอน...ท้าวมหาพรหมมี ๔ หน้า
http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 87&CatID=2


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ม.ค. 2009, 15:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 16:30
โพสต์: 411


 ข้อมูลส่วนตัว


หลวงตามหาบัว กล่าวถึง หลวงปู่บุญเพ็ง เขมาภิรโต
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๑๘ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๕๐



ท่านเพ็ง วัดถ้ำกลองเพล นี่ติดสอยห้อยตามเรา จึงได้มาเล่าให้ฟัง ท่านเพ็งเป็นคนทราบเรื่องราวของเราเป็นองค์แรกหลังวัดดอยธรรมเจดีย์ เราไม่ลืมนะ แรม ๑๔ ค่ำเดือน ๖ เป็นวันที่ ๑๕ พฤษภาคม ๒๔๙๓ ที่เราเป็นนั้นเป็นกลางคืน แรม ๑๔ ค่ำเดือน ๖ เท่ากับวันที่ ๑๕ พฤษภา ๒๔๙๓ พอเสร็จลงมาจากนั้นแล้วท่านเพ็งเป็นคนทราบครั้งแรก ท่านเพ็งก็ติดตามมาด้วย มาพักสุทธาวาส ๒ คืนก็จะไปจำพรรษาที่วาริชภูมิ เลยเล่าให้ท่านเพ็งฟังเรื่องอัศจรรย์ ท่านเพ็งท่านก็ตื่นเต้นเหลือเกินนะ พอเราเล่าให้ฟัง

ไม่เคยฟังฟังเสีย ท่านติดสอยห้อยตามผมมานานสักเท่าไรแล้ว คำนี้ท่านเคยได้ยินไหม โอ๋ย ไม่เคยได้ยินเลยคำนี้ ท่านพอใจตื่นเต้นมากจิตที่มันขาดสะบั้นจากกัน ระหว่างวัฏวนกับวิวัฏฏธรรม ท่านเพ็งจึงรู้สึกว่ามีบุญมากอยู่นะ แต่ก่อนยังเป็นเณรก็ได้อุปถัมถ์อุปัฏฐากพ่อแม่ครูจารย์มั่น แกงหม้อเล็กเท่านี้นะแกงทุกวัน ท่านเพ็งเป็นเนื้อบนเขียง พ่อแม่ครูจารย์เป็นมีดสับลง ไอ้เราเป็นเขียงหนุนไว้.ท่านเพ็งเป็นเนื้อบนเขียงพอดี ถ้าจะหยุดก็หยุดไม่ได้เพราะเราหนุนไว้ พาหลบพาหลีกอยู่นั้นละ ท่านไม่ให้ทำ เราก็ทำแบบไม่ให้ท่านรู้นี่ ได้อะไรมาไม่ให้รู้ ของดิบของดีได้อะไรมานี้จะไม่ให้ท่านเห็นเลย

ตัวสำคัญก็คือเราพูดให้มันชัดเจนเสีย เวลาหาอุบายที่จะมาเอาของที่อุดร ท่านก็ทราบลึกๆ แหละ เราว่าจะไปเยี่ยมโยมแม่ อะไรก็ว่าไป ทราบว่าโยมแม่ไม่ค่อยสบาย เข้าท่านะ มาไม่หาอะไรนะไปกว้านเอาของในตลาด ให้เขาใส่เข่งๆ เต็มเข่ง เอาของที่เราต้องการสำหรับธาตุขันธ์พ่อแม่ครูจารย์ ได้เต็มแล้วก็ไปเลย พอไปถึงปั๊บนี้ก็เอาล้อใส่เข้าไป ไปถึงหน้าวัดแล้วก็ขนออกไปกุฏิลึกลับนู่นนะ ที่เก็บของไม่ให้รู้นู่นนะ เราก็ว่าเราฉลาด พอลงปั๊บแล้วก็ขนของลงปุ๊บๆ ให้ล้อมา เราตามกลบรอยล้อนะ กลัวท่านจะมาเห็นว่างั้นเถอะ มากลบๆ หมด

พระก็มาดูจริงๆ นะ เอาพระเอาเณรมาดูไม่ให้เห็นรอยล้อนี้ ดูตลอดปัดกวาดตลอดเรียบเลย จนกระทั่งถึงทางร่วม ดูแน่ใจแล้ว เห็นไหมล่ะคนโง่กับคนฉลาดผิดกันแค่ไหน เราก็คอยดูเพราะเราเป็นนักโทษนี่ ท่านพอออกมาเพราะทราบว่าเรามาถึงเย็นวานนี้ เราไปไหนท่านทราบ มันตัวถ้าว่าหมาก็เป็นหมาพราน หมาพรานจริงๆ ละซิ หาอะไรมาถวายท่านไม่ให้ท่านรู้ๆ วันนั้นพอเข้าไปแล้วก็ขบขันดีนะ คืออุบายหาทางออกดีนะ พอจะมาพรรณาเอาแก่นขนุนท่อนหนึ่งมาใส่นั้น หากจนตรอกมันจะออกทางแก่นขนุน ออกได้จริงๆ นะแปลกอยู่

พอเอาของขนใส่เข่งๆ เต็มล้อๆ แล้วให้เณรเพ็งเป็นหัวหน้าเก็บเรียบร้อยไปไว้กุฏิลึกๆ ไม่ให้ท่านเห็น พอไปมาแล้วกลบรอยล้อไม่ให้เห็นเลย พากันมาดูทั้งพระทั้งเณรดูด้วยกันนั่นนะ ดูเรียบร้อยแล้ว เอ้อ เอาละหายสงสัย นี่ละที่ว่าจอมปราชญ์กับจอมโง่มันผิดกัน ท่านจับเอาจนได้ พอออกมาเราก็คอยสังเกตดูท่าน ตาท่านสอดส่องปั๊บๆๆ เราเป็นขโมยเราก็คอยแอบสังเกตดู มันมีรอยล้ออันหนึ่งกลบไม่หมดตรงนั้น นอกนั้นเรากลบหมดแล้ว

นี่มันรอยล้อมาจากไหน เอาละนะที่นี่ ก็ท่านรู้แล้วว่าเราเป็นโจรหัวโจก เหอ รอยล้อมาไงนี่ โอ๋ มาที่พรรณาเห็นแก่นขนุนนี้ดีเลยใส่แก่นขนุนมาบ้าง เอาแก่นขนุนมา ท่านคงนึกในใจว่าขนุนใหญ่นั่นแหละ ท่านคงว่าขนุนใหญ่นั้นแหละ ตกลงท่านก็ไม่ว่าอะไร ไปเห็นรอยล้อ กลบหมดแล้วนะยังเห็นได้นี่น่ะตาท่าน เห็นไหมล่ะ นี่ล้อมายังไงรอยล้อมายังไง ทางนี้ก็หาทางออกไว้แล้ว อ๋อ เมื่อวานมาเห็นแก่นขนุนพรรณามันดีก็เลยเอาแก่นขนุนให้เขาใส่ล้อมา ท่านคงนึกในใจละ ขนุนใหญ่นั้นแหละ ตัวโจรใหญ่มันเอามาคงว่างั้น ขบขันดีนะกับพ่อแม่ครูจารย์มั่น ขนาดนั้นละเราที่เทิดทูนท่านสุดหัวใจทุกอย่าง

ของอะไรที่ถูกกับธาตุกับขันธ์ท่านเราจะพยายามหามาๆๆ ไม่ให้ท่านรู้นะ รู้ไม่ได้ ท่านเพ็งละเป็นเขียงรอง ให้ท่านเพ็งมาทำ ท่านสับท่านเพ็ง ท่านเพ็งเป็นเนื้อบนเขียง เราเป็นเขียงท่านเป็นมีดยำลง ท่านเพ็งก็ไม่ทราบจะปฏิบัติต่อใคร ท่านว่ามาทำหาอะไรนี่น่ะ บิณฑบาตมาล้นบาตรๆ กินให้ตายมันก็ตายนี่นะ ท่านไปอย่างนั้นนะ มายุ่งทำไมท่านว่างั้น อันนี้เป็นเรื่องของท่าน เราก็ไปกระซิบกับท่านเพ็งให้ทำอย่างนั้นๆ แก้ตัวเข้าใจไหม หาอุบายแก้ตัว ท่านเพ็งก็ทำตามเราทุกอย่าง เพราะท่านก็เคารพเรา

ทีนี้เวลาบิณฑบาตนั่นละที่มันขบขันมาก ท่านก็ทำอาหารเล็กๆ อยู่ในครัว ตามธรรมดาบิณฑบาตท่านออกหน้าแล้วพระเณรจะหลั่งไหลไปตามท่านๆ ลงจากศาลาหอฉันนั่นน่ะ พอท่านออกไปแล้วพระเณรก็ตามหลังท่านเป็นสายยาวเหยียดไป แต่วันนั้นเผอิญอะไรไม่รู้ พระเณรออกไปหมดแล้วท่านยังไม่ไปท่านยังอยู่นั้น ทีนี้เณรเพ็งก็ว่า กูตาย ไปหมดแล้ว แสดงว่าพ่อแม่ครูจารย์ไปแล้วก็วิ่งจากครัว เหอ มาไงม้าแข่งนี่ จะขับไล่ท่านเพ็งออกจากวัดนะ ม้าแข่งมาจากไหน ต้องออกจากวัดเณรนี้มันยังไงกัน เณรม้าแข่งนี่ว่างั้นนะ โอ๊ะ กูตาย วันนี้ทำไง ท่านจะเอาเณรออกจากวัด ก็เรานั่นละจะเป็นคนแก้ไม่ใช่ใคร

ไม่สบายวันนั้น บิณฑบาตท่านพูดอะไรกับเราเราก็นิ่งเฉยไม่พูดเลย ทุกวันมีตอบบ้างอะไรบ้างวันนั้นนิ่ง ท่านคงจะทราบว่ามหาองค์นี้มันจะตาย วันนี้กูจะไล่เณรเพ็งออกไปมันจะไปแบกเณรเพ็งเอาไว้นี่ กูพูดอะไรมันก็ไม่พูด ท่านรู้นะเรื่องเหล่านี้รู้หมด พอฉันเสร็จแล้ว เพราะเราเคยปฏิบัติ ฉันเสร็จแล้วไปเช็ดไปกวาดถูที่บริเวณท่านฉัน ให้พระเณรเอานั้นลงไป มีอะไรก็คุยกับท่านเรื่องนั้นเรื่องนี้ไป คุยไปคุยมาดึงเข้ามาๆๆ ใกล้เข้ามาหาเณรเพ็งนี่นะ พอถึงนั้นเฉียดตรงนั้นแล้ว เอ้อ ขึ้นเลย

ไหนเณรเพ็งว่าไงท่านมหา ขึ้นเลย เข้าจุดแล้วที่นี่ กราบเรียนท่าน กราบเรียนท่านอย่างมีเหตุมีผลนะท่านก็ฟัง พอสุดท้ายท่านยังไว้ลวดลายนะ เราขอเมตตาจากท่านเพราะมันลุกลี้ลุกลนมันรีบมันกลัวจะไม่ทัน มันก็เป็นบ้างอะไรๆ นี้ ขอเมตตาเอาไว้เสียก่อน เออ คราวหลังเป็นอย่างนี้ไม่ได้นะเพ็ง เราเอาไว้อันนี้ก็ดี ท่านรู้เราแล้วตั้งแต่บิณฑบาตเราไม่พูดอะไรเลย มหานี้มันจะอกแตกละวันนี้กูจะไล่เณรเพ็งหนีคงว่างั้นนะ

เพราะเราเป็นคนแบกพระทั้งวัด พระท้ายวัดหัววัดผิดก็เราผิดๆ จนกระทั่งท่านจับได้ เอ้อ ใครผิดท้ายวัดหัววัดก็มหาผิดๆ หูหนวกตาบอดมาก็มหาผิด คนง่อยเปลี้ยเสียแข้งเสียขามา เป็นบ้าเป็นบอมาก็มหาผิด มหานี้มันทำไมจึงโง่ขนาดนั้น มันควรจะใช้ชื่อเป็นหมาละมัง ท่านว่าเราเฉย คือท่านจับได้ว่าเราเอาหมู่เอาเพื่อนว่างั้นเถอะ ท่านก็จับได้ซินานเข้าๆ ใครผิดท้ายวัดหัววัดก็มหาผิดๆ.มหานี่มันจะเป็นหมาละนะ เราเฉยขอให้หมู่เพื่อนพ้นภัยก็แล้วกัน ภัยใหญ่อยู่กับท่านนะ เราหลีกได้พ้นก็แล้วกัน ขบขันดีนะอยู่กับพ่อแม่ครูจารย์มั่น

แต่กับเราท่านก็ไม่ว่าอะไรนะ เรื่องเณรเพ็งนี้ก็มีภาคทัณฑ์เอาไว้ เพ็งทำอย่างนี้อีกไม่ได้นะท่านว่า นั่นท่านให้อภัยแล้ว แต่มีลวดลายเอาไว้นั้นอีก เพ็งจะทำอย่างนี้อีกไม่ได้นะ เทวดามาขอก็ไม่ได้นะคราวหลัง คงจะเป็นอย่างนั้นละความหมาย ขบขันดีกับพ่อแม่ครูจารย์มั่น กับเรานี้เรียกว่าท่านเมตตามากสำหรับเรา มีอะไรๆ เราต้องเอาคอเราไปสอดเข้าไปๆ จนกระทั่งท่านว่า พระเณรผิดท้ายวัดหัววัด หูหนวกตาบอดมาผิดท้ายวัดหัววัดก็มหาผิดๆ มหานี้มันจะโง่อะไรนักหนา ท่านจับได้แล้วว่าเรารับรองหมู่เพื่อนไม่ใช่อะไร ท่านจับได้แล้วนั่น เอาละที่นี่


คัดมาจากบางตอน...ด้วยความเคารพเลื่อมใสบูชา
http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 25&CatID=2


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ม.ค. 2009, 15:23 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 16:30
โพสต์: 411


 ข้อมูลส่วนตัว


หลวงตามหาบัว กล่าวถึง หลวงปู่บุญเพ็ง เขมาภิรโต
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๒๓ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๕๐



ที่หลังเขาวัดดอยธรรมเจดีย์เราก็ไปกับ ท่านเพ็ง สององค์ไปด้วยกันที่นั่น ท่านเพ็งนี้ติดตามเราตลอดเวลา เพราะท่านลงใจกับเรามากเคารพมาก สำหรับเรากับท่านเพ็งนี้ท่านเคารพจริงๆ แต่ไหนแต่ไรมา


คัดมาจากบางตอน...พ่อตายพ่อยัง
http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 92&CatID=2


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ม.ค. 2009, 15:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 16:30
โพสต์: 411


 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ
หลวงปู่บุญเพ็ง เขมาภิรโต


หลวงตามหาบัว กล่าวถึง หลวงปู่บุญเพ็ง เขมาภิรโต
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๑๖ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๔๘



ในระยะนั้นหนองผือมี ๗๐ หลังคาเรือน เราไม่ลืม พระเต็มวัดๆ เขาอุตส่าห์พยายามหาอาหารบิณฑบาตมาถวายพระ เพียงพอๆ ตลอดมา ทั้งๆ ที่แต่ก่อนไม่มีเรื่องตะหลกตลาด เขาหาตามป่าตามอะไรมาถวายพระ เช้าวันหลังแหละเรา ได้ฟังอย่างวันนี้ตอนบ่าย เช้าวันหลังก็เตรียมของกับ ท่านเพ็ง (หลวงปู่บุญเพ็ง วัดถ้ำกลองเพล) เพราะท่านเพ็งติดตามไปจำพรรษาถ้ำนี้ด้วย ก็เตรียมไปแล้วนี่ จวนเข้าพรรษา ก็ว่าจะไปจำพรรษาถ้ำนี้แหละ พอดีทิดผานแกไปเล่าให้ฟัง ตื่นเช้ามาก็บึ่งเลย พอฉันเสร็จแล้วก็สั่งเลย

เอ้า เพ็งเตรียมของ จะเตรียมของไปไหน จะไปหนองผือ เมื่อวานไม่ได้ยินหรือโยมผานแกมาเล่าให้ฟัง ท่านก็นั่งฟังอยู่ด้วยกัน เล่าเรื่องหนองผือเป็นยังไง ฟังซิสภาพ ฟังได้ไหมล่ะ ยังไงก็ต้องไปเลยแหละ เพราะรุนแรงมากคุณของชาวบ้านหนองผือ รุนแรงมากเกินกว่าจะเอาอะไรต้านทานไว้อยู่

ถ้ำพังเลยวันนั้น เราจะไปจำพรรษาที่ถ้ำ ถ้ำพังเลยนะ สู้พี่น้องทางหนองผือไม่ได้ บุญคุณมีมาก ไป เตรียมของเพ็ง จะไปไหน ก็เลยบอก ไม่ลืมนะเมื่อวานเขาเล่าให้ฟัง ผมตอบอะไรสักคำเดียว เพราะมันถึงใจเอามาก สะเทือนมาก พอฉันเสร็จแล้วก็ลง เพราะไม่มีรถรา เดิน ทีนี้ก็มาถึงจุดละที่นี่ เดินทางมา สะพายบาตร ก็ของพระกรรมฐานจะมีมากอะไร เครื่องบริขาร ๘ ก็พอดี สะพายมา พอมาถึงฝนตกแล้ว น้ำเต็มไปหมด เดินมาลื่น เราแหละมา นี่เราพูดถึงว่ามันกำลังแข็งแรง เข้าใจไหม

ลื่นปึ๋งมันจะลงทางนี้จะล้ม โดดอีก ถึงสามพัก ไม่ล้มเลยนะ ลื่นปั๊บจะล้ม พอดีโดดอีกพลิกอีกๆ ได้ถึงสามพัก ท่านเพ็งว่า โถ ครูจารย์นี้แข็งแรงมาก รวดเร็วมาก มวยแชมเปี้ยนสู้ไม่ได้ ทำไมถึงรวดเร็วนัก ปุ๊บๆ แทนที่จะล้ม ก็ท่านเดินมาตามหลังเห็นอยู่นี่ จะล้มนี่พลิกๆ ถึงสามพัก ไปได้เลยไม่ล้ม นั่นกำลังแต่ก่อน คือมันกำลังแข็งแรง ดีดผึงๆ เลย ตอนนั้นก็อายุ ๓๐ กว่านี่นะ ๓๖ มั้ง ใช่ พรรษา ๑๖ ลงมาจากวัดดอยธรรมเจดีย์ ลงมาก็บึ่งไปจะไปพรรษาที่ถ้ำวาริชภูมิ เลยย้อนกลับมาหนองผืออีก พรรษาที่ ๑๖ ผ่านไปแล้ว ๑๗ จะไปจำหนองผือ

พูดถึงเรื่องลื่น เวลามีกำลังไม่ล้มง่ายๆ นะ ท่านเพ็งยังว่า โอ๊ย ครูจารย์ทำไมถึงแข็งแรงรวดเร็วเอานักหนา ถึงสามพลิกไม่ล้มเลย ขึ้นได้ไปได้ มวยแชมเปี้ยนสู้ไม่ได้เลย ก็เขาไม่มาสู้กับเรา เราสู้กับความลื่นต่างหาก พูดถึงเรื่องแข็งแรง เป็นอย่างนั้นเวลามันแข็งแรง สังเกตตัวเองอยู่ตลอดเวลา มีแต่ดัดตลอดนะร่างกายไม่ให้มีกำลัง เพราะฉะนั้นอดอาหารจึงเป็นประจำๆ บีบลงเรื่อยๆ จากนั้นแล้วเราก็ไม่เคยอดอาหารอีกนะ ตั้งแต่พรรษา ๑๖ จวนจะเข้าพรรษา ๑๗ หยุดการอดอาหารทั้งปวง เพื่ออะไรๆ นี้ไม่มีเลย หยุด ฉันตั้งแต่นั้นมาเรื่อย อดตั้งแต่นั้นไปถึงนั่นละ ดัดกันมากมาย ดัดจริงๆ ไม่ใช่ธรรมดา


คัดมาจากบางตอน...มวยแชมเปี้ยนสู้ไม่ได้
http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 95&CatID=2


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ม.ค. 2009, 15:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 16:30
โพสต์: 411


 ข้อมูลส่วนตัว


หลวงตามหาบัว กล่าวถึง หลวงปู่บุญเพ็ง เขมาภิรโต
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๒๒ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๕๑



(ลูกศิษย์ซื้อโทรทัศน์ถวาย ท่านพระอาจารย์เพ็ง (เขมาภิรโต) เพื่อดูทีวีผ่านดาวเทียมของหลวงตา) นี่ถ้าไม่ใช่เรื่องธรรมนี้ไม่ได้เป็นอันขาด บอกเป็นอันขาดเลย พวกเหล่านี้จะเข้าไปในวัดกรรมฐานไม่ได้เด็ดขาด ถ้าเป็นเรื่องธรรมละก็ได้แยกออกมาเป็นธรรม ถ้าเป็นเรื่องโลกหรือครึ่งธรรมครึ่งโลก ไม่ให้เอาเข้ามา ถ้าเป็นธรรมล้วนๆ เข้ามาได้ โธ่ เป็นไฟนะ ออกวิทยุนี่ส่วนมากเป็นเทศน์ของเราไม่ใช่เหรอ ครูบาอาจารย์ทั้งหลายก็ช่วยเล็กๆ น้อยๆ ที่ออกหน้าจริงๆ คือเรา พิลึกนะ

พูดถึงเรื่องท่านเพ็งคือข้างล่างเป็นเรา เนื้อบนเขียง เนื้อนั่นเป็นท่านเพ็ง มีดสำหรับยำเป็นพ่อแม่ครูจารย์มั่น พาหลบพาหลีกอยู่อย่างนั้นนะ คือทำอาหารถวายท่านตอนเช้า แกงเล็กๆ หม้อเท่านี้แหละ อู๊ย หลบหลีกจะเป็นจะตาย ถูกท่านสับเอา เราพาท่านเพ็งหลบหลีกที่อยู่หนองผือ ท่านรู้นิสัยเรานะพ่อแม่ครูจารย์มั่นท่านรู้นิสัยเรา หากจำเป็นที่จะได้อนุญาตให้เรามา เพราะเรามาแต่ละครั้งๆ นี้ฟาดของเข่งใหญ่ๆ เต็มเข่งๆๆ หาแต่ของที่ถูกกับธาตุกับขันธ์ของท่าน พอมานี้ก็สั่งเขาจดเป็นรายการเลย ให้เขาไปกว้านเอาที่ตลาดเมืองอุดร พอได้เต็มที่แล้วก็ไปเลย


คัดมาจากบางตอน...เรื่องพ่อแม่ครูจารย์นี้สำคัญ
http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 09&CatID=2


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ม.ค. 2009, 15:56 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 16:30
โพสต์: 411


 ข้อมูลส่วนตัว


หลวงตามหาบัว กล่าวถึง หลวงปู่บุญเพ็ง เขมาภิรโต
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๒๙ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๕



บางทีเวลาออกมาจากพรรณาเข้าไปในวัด เห็นรอยล้อรอยเกวียนไป ท่าน (หลวงปู่มั่น) จะไล่เบี้ยเรา เราก็แก้หมัดท่าน เราให้เขาหาแก่นขนุนพอได้หลบหมัด พอเข้าวัดปั๊บเราเรียก เณรเพ็ง มาขนของเข้าไปในกุฏิพิเศษสำหรับเก็บอันนี้นะ เรากับเณรเพ็งสองคนนี่สำคัญนะ เพราะฉะนั้นจึงเห็นคุณเณรเพ็งล่ะซิ ท่านเพ็ง นี่ เวลาเอาของเข้าไปในวัดเสร็จเรียบร้อยแล้ว รีบขนนะเดี๋ยวท่านจะมาเห็น ท่านอยู่กุฏิลึกๆ เราไปประตูวัดนี้รีบขนเสร็จเรียบร้อยแล้วไล่พวกล้อพวกเกวียนเขากลับ เราตามเอาไม้กวาดไปกวาดรอย ให้ใครต่อใครไปช่วยกวาดรอยล้อรอยเกวียนเข้าไปไม่ให้เห็น อู๊ย ขนาดนั้นนะ สู้ท่านไม่ได้นะอย่าว่าเก่งเลย


คัดมาจากบางตอน...รากแก้วของกรรมฐาน
http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 32&CatID=2

(ท่านเพ็ง คือ หลวงปู่บุญเพ็ง เขมาภิรโต)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ม.ค. 2009, 16:23 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 16:30
โพสต์: 411


 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ
หลวงพ่ออุทัย สิริธโร


หลวงตามหาบัว กล่าวถึง หลวงพ่ออุทัย สิริธโร
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๑๔ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๕๐



นี่พูดถึงเรื่องภูวัว ไม่ได้ไปนานแล้วเรา ท่านอุทัย ท่านก็ไปอยู่ประจำที่เขาใหญ่นั่นแล้ว มีพระที่เคยอยู่รองท่าน พระองค์นี้ก็ดี ชื่อเสถียรหรืออะไร ให้องค์นี้อยู่ ไปเราก็ถามท่านอุทัยด้วย เป็นยังไงท่านเสถียรไว้ใจได้ไหม ได้ ว่างั้น ก็ท่านองค์นั้นแหละอยู่แทนภูวัว ท่านอุทัยก็ไปอยู่ทางโน้น ที่เขาใหญ่ ปากช่อง แถวนั้น พระกรรมฐานที่ตั้งใจปฏิบัติเอาจริงเอาจังดูไม่ค่อยมีนะ เพราะฉะนั้นเราเมื่อเขามาถวายที่แล้วจึงเรียกท่านอุทัยมาปรึกษาหารือท่านก็พอใจ ก็เลยให้ท่านรับภาระ สถานที่ท่านอยู่เวลานี้เขาถวายเรา ดูเหมือน ๗๐ ไร่นะ


คัดมาจากบางตอน...พระสารีบุตรเป็นพระกตัญญู
http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 80&CatID=2

(ท่านอุทัย คือ หลวงพ่ออุทัย สิริธโร วัดเขาใหญ่เจริญธรรมญาณสัมปันโน)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ม.ค. 2009, 16:28 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 16:30
โพสต์: 411


 ข้อมูลส่วนตัว


หลวงตามหาบัว กล่าวถึง หลวงพ่ออุทัย สิริธโร
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๑๖ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๙



เราได้ทราบข่าวมานาน ท่านอุทัย ท่านเป็นพระเรียบร้อยอยู่ตลอดมา ไม่มีด่างพร้อยที่ไหน เป็นลูกศิษย์ท่านอาจารย์ฝั้น ท่านอยู่ที่นั่นมาเป็นประจำ สงบสงัดมากทีเดียว ที่เขาถวายที่ให้เราที่เขาใหญ่ ปรึกษาท่านอุทัยท่านก็รับให้ ท่านไปอยู่เขาใหญ่เวลานี้ เขาจะมาทอดกฐินเราก็จะไปในงานกฐิน ดูว่าเป็นวันที่ ๒๑ เราจะไป ภูวัวพระก็ไม่น้อยนะ ในพรรษา ๓๖ อาหารเราให้พอเป็นประจำ จวนสิ้นเดือนไปส่งทีหนึ่ง นานๆ เราถึงจะไปทีหนึ่ง เราไปก็เป็นอาหารเสริม เอาเต็มรถๆ ไปเลย แต่เราไม่ค่อยได้ไปเพราะงานเรามากวันหนึ่งๆ ส่วนมากก็โรงพยาบาล จันทร์ อังคาร พุธ พฤหัส ศุกร์ มักจะไปตามโรงพยาบาล เพราะเห็นความจำเป็น ขาดแคลนมาก


คัดมาจากบางตอน...ดวงไม่ดี
http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 42&CatID=2

(ท่านอุทัย คือ หลวงพ่ออุทัย สิริธโร วัดเขาใหญ่เจริญธรรมญาณสัมปันโน)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 25 ม.ค. 2009, 16:31 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 16:30
โพสต์: 411


 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ
หลวงปู่อุ่น กลฺยาณธมฺโม

รูปภาพ
หลวงปู่คำพอง ติสฺโส


หลวงตามหาบัว กล่าวถึง หลวงปู่อุ่น กลฺยาณธมฺโม
หลวงปู่คำพอง ติสฺโส และหลวงปู่บุญมี ปริปุณโณ
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๑๔ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๕



ท่านอุ่น นี้เคยอยู่ด้วยกันพรรษาหนึ่งที่หนองผือ ท่านคำพอง นี่ก็เหมือนกัน อยู่ปีเดียวกันด้วย ท่านคำพอง อายุไล่เลี่ยกัน ท่านคำพอง ท่านอุ่น ท่านเพ็ง ไม่ใช่เพ็งนี้นะ ท่านหายไปไหนไม่ทราบข่าว หรือสึกไปแล้วก็ไม่ทราบ ที่จำพรรษาด้วยกัน ๓ องค์นี้ดูจะอายุพรรษาพอๆ กัน อยู่ที่หนองผือ จากนั้นมาแล้วก็ไม่ค่อยได้พบกัน จนกระทั่งนานถึงได้มาโผล่ถึงรู้ว่า ท่านอุ่นอยู่ที่นั่น ท่านคำพองมาอยู่ที่นี่ ต่างคนต่างเสาะแสวงหาอรรถหาธรรม หลังจากพ่อแม่ครูจารย์มั่นมรณภาพแล้ว พรรษานั้นที่จำกันได้ถนัด ท่านเพ็งองค์หนึ่ง ท่านคำพอง ท่านอุ่น รูปร่างลักษณะพอๆ กันหมด น่าจะเกิดปีเดียวกันด้วย ท่านเพ็งเห็นเงียบไม่ได้ข่าวทางไหนเลย อาจจะสิกขาลาเพศหรือตายไปหรือยังไงก็ไม่รู้

(มรณภาพแล้วค่ะ ท่านขึ้นไปอยู่ภูลังกาก่อนที่ท่านอาจารย์บุญมีจะไปค่ะ) เพ็งที่เคยไปอยู่หนองผือหรือ (เจ้าค่ะ) ท่านตายแล้วเหรอ (เจ้าค่ะ ท่านฉันแกงใส่ยาพิษที่เขานำมาถวาย ท่านห้ามพระเณรฉัน ท่านฉันองค์เดียว แล้วก็มรณภาพไป) ท่านก็รู้แล้วไม่ใช่เหรอ (ค่ะ) แต่ท่านฉัน พระเณรห้ามไม่ให้ฉัน แล้วผู้ที่มาเบื่อท่าน ท่านรู้ไหมล่ะ ก็คงจะรู้นะ รู้ถึงขนาดว่าเป็นยาพิษ ห้ามไม่ให้พระเณรฉัน (เสร็จแล้วไม่มีพระ พวกญาติโยมเขาถึงมานิมนต์ท่านอาจารย์บุญมีกับพ่อแม่ครูจารย์ค่ะ) องค์นี้เหรอ เราลืมสนิทเลยนะ มีแต่เงียบไปเลย ข่าวคราวนี้แต่ก่อนอาจจะได้ยินบ้าง แต่ก็ลืมไปสนิทเหมือนกัน อ๋อ ท่านเสียไปแล้ว ถ้าอย่างนั้นนาน

ท่านบุญมี เขามาขอเราก็ให้ไปอยู่ เราสร้างศาลาหลังหนึ่งให้พอดี เรากะให้เลย ถ้าเรากะให้ไม่ใหญ่โตแหละ พอดีกรรมฐาน เรากะเราจะต้องเอาธรรมเป็นหลักเกณฑ์เลย ตั้งแต่ท่านบุญมีลงจากนั้นแล้วเราก็ไม่ขึ้นไปอีกเลย แต่ก่อนเราไปมาเรื่อยๆ ทีแรกท่านบุญมีก็อยู่ที่นี่ตั้ง ๒๘ หรือ ๓๐ ปีก็ไม่รู้นะ เราไล่ออกเลย ไปอยู่ทางบ้านผือ เขาว่าถ้ำหีบดีนะ แต่เราไม่เคยไปเห็น ทางโน้นละแถวอำเภอบ้านผือ สถานที่นั่นดี มาอยู่นี้จะเป็นพ่อตาแม่ยายไปแล้ว ตั้งแต่อ้อนแต่ออกก็มาอยู่วัดนี้ตลอด เป็นอย่างนั้นจริงๆ ท่านบุญมีนี่ ตั้งแต่พรรษา ๒ มั้ง ติดพันกันมาเรื่อย เผาศพหลวงปู่มั่นแล้วก็ติดพันกันมาเรื่อย เรามาอยู่ที่นี่ก็เลยมาด้วย จนกระทั่งเราได้ไล่หนีไป

ไม่ได้ไล่ด้วยแบบผิดธรรมวินัยอะไรแหละ ไล่เพราะอยู่นาน สงสารอยากให้ไปภาวนา เพราะท่านอยู่ที่นี่ท่านปฏิบัติตัวเป็นเหมือนพระหนุ่มพระน้อยตลอดเวลา ความขยันหมั่นเพียรทุกด้านทุกทางไม่มีที่ต้องติ แล้วท่านก็เป็นภาระอยู่ตลอด เราก็เคยรับภาระมาแล้วก็ถึงกันล่ะซี ภาระก็เกี่ยวข้องกับพ่อแม่ครูจารย์มั่น ก็เลยไล่ ไปนี่มันจะเป็นพ่อตาแม่ยายแล้วมาเป็นเขยใหม่อยู่ยังไง ไปหาภาวนา ท่านก็เลยไปที่นั่น พอดีทางบ้านแพงเขามานิมนต์ไป เราก็ไปดูถ้ำหีบนี่ สถานที่อยู่เหมาะ แต่ออกมานี้มันเป็นโรงเรียน โอ๊ย ไม่เหมาะแล้ว เป็นทำเลของนักเรียนเขา ไม่ดี เราก็ว่าเท่านั้นแหละ ไม่ได้บอกว่าให้ไปอยู่ที่ไหนหาที่ไหน ไม่นานทางบ้านแพงดูว่าเขานิมนต์ไป ดูว่างั้นนะเราก็ลืมๆ

ไปอยู่ที่นั่นเราก็ติดตามไปดู เห็นว่าเหมาะ เออ ที่นี่เหมาะ เลยทำศาลาให้หลังหนึ่ง ขนาดกุฏิวัดภูวัวละมั้ง จะโตกว่านั้นก็เล็กน้อย จากนั้นมาอยู่ไม่สะดวก เราไปฟังเสียงดูมันสกปรก เลยไปบอกท่านเลย คราวนี้เราไล่เลย ไปหนี มาอยู่หาประโยชน์อะไร ที่ไหนมีไป ท่านจะไปกี่องค์แล้วแต่ พอท่านไปหมู่เพื่อนแตกฮือไปด้วยหมดเลย ไปอยู่บ้านนาคูณจนกระทั่งทุกวันนี้ ท่านขยันหมั่นเพียร ทางภายนอกนี้เก่งมากจนเราสงสาร ให้ท่านไปหาที่ภาวนา เราไล่ออกไปให้ท่านภาวนาสะดวกสบาย มายุ่งเหยิงวุ่นวายกับหมู่กับเพื่อนตลอดเวลาไม่เหมาะ เราว่างี้ ท่านจึงไปอยู่นั้นเรื่อยมาจนกระทั่งบัดนี้ อยู่วัดเรานี้ไม่ ๒๘ ปีก็ต้อง ๓๐ ปีฟังซิ นานขนาดนั้น เราสงสารถึงให้ออกไป

องค์ไหนที่อยู่นานๆ พอที่จะได้บำเพ็ญเพียรบ้างในโอกาสที่เหมาะสม เราก็ให้ออกไป เราไม่ได้แน่นอนนะ เอาธรรมเป็นเกณฑ์ ผู้ที่อยู่นานๆ ก็ท่านบุญมี ท่านสิงห์ทอง ท่านเพียร เหล่านี้มีแต่อยู่กับเรานานๆ ทั้งนั้น อุปคุตที่วัดบ้านต้าย ก็นาน ธรรมลีนี่ตัวสำคัญนะเกาะติดเลย พึ่งไปตั้งวัด เข้าๆ ออกๆ กับวัดนี้เรื่อย บวชวันถวายเพลิงหลวงปู่มั่น ถวายเพลิงวันนั้นอุปัชฌาย์ของเราท่านก็บวชให้ที่วัดสุทธาวาสเลย ได้ ๕๒-๕๓ พรรษาแล้วมั้งตั้งแต่นั้นมา แล้วก็ติดสอยห้อยตามเราเรื่อย ไปอยู่ในป่าในเขาตามถึงทีเดียวธรรมลีนี่ ตลอดมาจนกระทั่งทุกวันนี้ ไปอยู่ห้วยทรายก็ไปด้วย ไปอยู่ไหนไปด้วยทั้งนั้น

รูปภาพ
หลวงปู่บุญมี ปริปุณโณ

รูปภาพ
หลวงปู่สิงห์ทอง ธัมมวโร

รูปภาพ
หลวงปู่เพียร วิริโย


คัดมาจากบางตอน...ข้าศึกศัตรูต่อกรรมฐาน
http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 05&CatID=2

(ท่านอุ่น คือ หลวงปู่อุ่น กลฺยาณธมฺโม, ท่านคำพอง คือ หลวงปู่คำพอง ติสฺโส,
ท่านบุญมี คือ หลวงปู่บุญมี ปริปุณโณ, ท่านสิงห์ทอง คือ หลวงปู่สิงห์ทอง ธัมมวโร,
ท่านเพียร คือ หลวงปู่เพียร วิริโย)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ม.ค. 2009, 10:45 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 16:30
โพสต์: 411


 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ
หลวงปู่บุญมี ปริปุณโณ


หลวงตามหาบัว กล่าวถึง หลวงปู่บุญมี ปริปุณโณ
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๕ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๙



เออ ท่านบุญมี นาคูณ เรา เมื่อวานนี้หมอวิยะดามาเล่าถวาย มาขอคำปรึกษาเรา ว่าท่านบุญมีเป็นโรคอะไรหลายประเภท เขาประชุมแล้วหมอทางศิริราชเขาพร้อมแล้วที่จะรับปฏิบัติ เมื่อได้ส่งท่านบุญมีเข้าไป นี่พอเข้าไปแล้วโรคมันสลับซับซ้อนได้ตรงนี้เสียตรงนั้นได้ตรงนั้นเสียตรงนี้ มันมีเช่นผ่าตัดตรงนี้ได้อันนี้เสียตรงนั้น แล้วก็ทำอย่างนั้นอีก มันมีหลายอย่าง แล้วได้ตรงนั้นเสียตรงนี้ สุดท้ายรวมยอดแล้วว่าเสีย ไม่ดีขึ้นเลยจากการปฏิบัติหรือผ่าตัดท่านบุญมีในคราวนี้

เราก็เลยสรุปให้เลยในการรวบรวมเหตุผลของโรคชนิดต่างๆ ที่หมอเล่าให้ฟังเมื่อวาน ก็บอกว่า เอาละไม่ต้องเอาไป ให้อยู่อย่างนี้ละ มันจะไม่เดือดร้อนคนข้างหลัง ท่านไปของท่านก็เป็นสุขของท่าน สุขภาพเมื่อมันเป็นทุกขภาพแล้วก็ให้ไป จะให้คนเดือดร้อนภายหลัง ไปทำตามหมอเผื่อว่าท่านไม่เป็นแล้วตายเสีย ทีนี้เขาจะโจมตีละ โจมตีทุกแบบเลย แต่เราไม่พูดอะไรมาก พูดแต่ว่าเราพิจารณาเรียบร้อยแล้วว่าไม่มีทางดีขึ้นจากการผ่าตัดทุกแบบสำหรับท่านบุญมี ปล่อยตามสภาพของท่านอย่างนั้น สำหรับคนแก่เป็นอยู่อย่างนี้ทั่วโลกดินแดนมาหลายกัปหลายกัลป์ ไม่จำเป็นจะต้องไปทำอะไรให้พิสดารมากละ นี่มันไม่พิสดารแล้วนี่ ร่างกายชีวิตจิตใจกับโรคมันพันเข้ามาจะพังอยู่แล้วนี่ ให้พิสดารไปไหน ไม่ต้องไป เราบอกแล้วเมื่อวาน หมอเขาก็ปฏิบัติตาม ไม่ให้ไป ให้ดูไว้

เราพูดตรงไปตรงมาแบบธรรม จะกระทบกระเทือนใครหรือไม่กระทบกระเทือนแล้วแต่ผู้จะพิจารณาเอา เมื่อมอบเข้าไปทางหมอ หมอต้องใช้วิชาหมอเต็มกำลังความสามารถที่จะปฏิบัติต่อคนไข้ให้ดีที่สุด นี่เรื่องของหมอ เขาจะทำอะไรเขาต้องทำ ต้องปล่อยหมดเป็นซุงทั้งท่อนเลย ที่นี่ธรรมเป็นยังไง นั่นตรงนั้นตรงเสีย เราอยู่ลำพังเรานี้ฟิตทางด้านธรรมะเข้า เอ้า ยาก็รักษาตามกำลังของมัน ทางด้านธรรมะภายในใจนี้ฟิตให้แน่นหนามั่นคงแน่นปึ๋ง ไปก็ดีดผึงเลย นี่ละธรรม ธรรมโอสถ ส่วนยาทั้งหลายที่เป็นโอสถ จำเพาะส่วนร่างกายล้วนๆ ส่วนธรรมโอสถนี้มีทั้งส่วนร่างกายทั้งจิตใจเป็นสำคัญ ตกลงไม่ให้ท่านไปละท่านบุญมี บ้านนาคูณ ไม่ให้ไป


คัดมาจากบางตอน...
ธรรมโอสถละเอียดเกินกว่าหมอจะตามทัน

(ท่านบุญมี คือ หลวงปู่บุญมี ปริปุณโณ วัดป่านาคูณ)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ม.ค. 2009, 11:24 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 16:30
โพสต์: 411


 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ
หลวงปู่ลี กุสลธโร

รูปภาพ
พระอาจารย์อินทร์ถวาย สันตุสสโก


หลวงตามหาบัว กล่าวถึง หลวงปู่ลี กุสลธโร,
พระอาจารย์อินทร์ถวาย สันตุสสโก, หลวงปู่เพียร วิริโย,
หลวงปู่บุญมี ปริปุณโณ, หลวงปู่จันทร์เรียน คุณวโร,
หลวงปู่ปรีดา (ทุย) ฉันทกโร และหลวงปู่หล้า เขมปัตโต ฯลฯ
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๑๓ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๕



เอ่อ ธรรมลีด้วย ได้ทองมาบ่อยนะ ธรรมลี ได้ทองมาบ่อยๆ ท่านอินทร์ ท่านลี ท่านเพียร ท่านบุญมี เหล่านี้มีแต่พระออกจากวัดป่าบ้านตาดทั้งนั้น เหล่านี้ออกทั้งนั้น บริเวณนี้มีแต่ออกจากวัดนี้ทั้งนั้น วัดภูสังโฆ วัดถ้ำสหาย ท่านจันทร์เรียน ออกจากนี้ก็ไปอยู่ถ้ำสหาย ตอนไปสร้างทีแรกเราก็ไปเยี่ยมเหมือนกัน จากนั้นมาไม่ค่อยได้ไป ส่วนมากมีแต่พระออกจากวัดป่าบ้านตาดมากนะ ภูผาแดง ภูสังโฆ หนองกอง นาคูณ นาคำน้อย จากวัดนี้ทั้งนั้น จากโน้นไปก็ป่าแก้วชุมพล สำหรับวัดภูวัว ท่านอุทัย นี่เป็นลูกศิษย์ของ ท่านอาจารย์ฝั้น ไม่ได้มาอยู่กับเราแต่มันเกี่ยวโยงกัน เราจึงไปสงเคราะห์วัดภูวัว พระตั้ง ๓๐ กว่า ๓๐ กว่าตลอดมาวัดนี้ เราไปสงเคราะห์เรื่อยมาจนกระทั่งบัดนี้แหละ

ท่านทุย ออกจากวัดถ้ำกลองเพล หลวงปู่ขาว ท่านหล้า ภูจ้อก้อ ออกจากเรา ออกจากหลวงปู่มั่นแล้วไปอยู่กับเราก็ต่อกันไปเลย พระที่ออกจากวัดนี้ไปรู้สึกว่ามาก พระไปอยู่ในที่ต่างๆ มักจะออกจากวัดนี้ไป วันนี้เท่านั้นละนะ จะให้ศีลให้พร แล้วเลิกละ วันนี้เหนื่อยมากวันนี้ไม่อยากพูดอะไร

รูปภาพ
หลวงปู่จันทร์เรียน คุณวโร

รูปภาพ
หลวงปู่ปรีดา (ทุย) ฉันทกโร

รูปภาพ
หลวงปู่หล้า เขมปัตโต


คัดมาจากบางตอน...แพ้ยา
http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 69&CatID=2

(ท่านลี คือ หลวงปู่ลี กุสลธโร, ท่านอินทร์ คือ พระอาจารย์อินทร์ถวาย สันตุสสโก,
ท่านเพียร คือ หลวงปู่เพียร วิริโย, ท่านบุญมี คือ หลวงปู่บุญมี ปริปุณโณ,
ท่านจันทร์เรียน คือ หลวงปู่จันทร์เรียน คุณวโร, ท่านอุทัย คือ หลวงพ่ออุทัย สิริธโร,
ท่านทุย คือ หลวงปู่ปรีดา (ทุย) ฉันทกโร, ท่านหล้า คือ หลวงปู่หล้า เขมปัตโต)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ม.ค. 2009, 11:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 16:30
โพสต์: 411


 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ
หลวงปู่คำดี ปภาโส

รูปภาพ
หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท


หลวงตามหาบัว กล่าวถึง หลวงปู่คำดี ปภาโส
หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท และหลวงปู่บุญเพ็ง เขมาภิรโต
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
เมื่อวันที่ ๑๕ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๔๔



หลวงปู่คำดี ท่านเป็นพระกตัญญูไม่ถือเนื้อถือตัว ถือเอาธรรมเป็นสำคัญ เวลานี้เห็นไหมล่ะครูบาอาจารย์ที่กล่าวมาเวลานี้หมดไปแล้วนะ ร่อยหรอแล้ว เดี๋ยวนี้ก็มีแต่เรา เอาหัวค้ำฟ้าองค์เดียวในบรรดาลูกศิษย์ของหลวงปู่มั่นเรา อาจารย์เจี๊ยะ ก็อยู่โน้นเสีย ก็มีเราก็น่าจะเป็นเท่านี้ละมั้ง เรามองหาไหนไม่เห็นนะ มีอาจารย์เจี๊ยะกับเราเท่านั้น นอกนั้นตายหมดแล้วไม่เห็นมีองค์ไหน ยังที่ไหนบ้างนะ (โยม หลวงปู่เพ็ง วัดถ้ำกลองเพล ครับ) เอ่อ ท่านเพ็งๆ เป็นเณร พอออกพรรษาแล้วก็จัดบริขารให้ไปบวชเป็นพระ พอไปบวชกลับออกมา ดูเหมือนได้ ๒ คืนหรือไง ก็เอาท่านออกไปเลย เณรเพ็งนี้บวชเป็นพระกลับมาถึงวัดหนองผือได้ประมาณสัก ๒ คืนเท่านั้น ก็เลยได้เอาท่านออกไปสกลนคร ท่านก็ไปเสียที่สกลนคร เอ่อ ใช่ละ ท่านเพ็ง องค์หนึ่ง นอกนั้นไม่เห็นมีนะ หมดจริงๆ เรามองหาไม่เห็นว่าองค์ไหนบ้าง ก็มีเท่านั้นแหละ


คัดมาจากบางตอน...คนดีให้พยุง

(หลวงปู่คำดี คือ หลวงปู่คำดี ปภาโส,
อาจารย์เจี๊ยะ คือ หลวงปู่เจี๊ยะ จุนฺโท, ท่านเพ็ง คือ หลวงปู่บุญเพ็ง เขมาภิรโต)


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 23 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร