จริงๆแล้ว ศีล 5 เป็นเรื่องกฎเกณฑ์ของการละเมิดผู้อื่นโดยเจตนาอกุศลนั่นเอง

1. ห้ามฆ่าคนและสัตว์(เว้นจากทำลายชีวิต) คือ ห้ามละเมิดชีวิตของคนและสัตว์โดยเจตนาอกุศล ห้ามละเมิดนั้น พระพุทธเจ้าใช้คำว่า ห้ามเบียดเบียน

2. ห้ามลักทรัพย์ (เว้นจากถือเอาของที่เขามิได้ให้) คือ ห้ามละเมิดทรัพย์สิน ที่เป็นของคนอื่น

3. ห้ามผิดประเวณี หรือมีชู้ (เว้นจากประพฤติผิดในกาม) คือ ห้ามละเมิดหญิงหรือชายที่อยู่ในความปกครองดูแลของคนอื่น

ผมได้เคยตอบไปแล้ว(แต่ทางเว็บนี้เขาลบกระทู้ผมทิ้งไป)ว่า ศาสนาอิสลามให้มีเมียได้ 5 คน จริง แต่มีกฎว่าภรรยาคนแรกต้องยินยอมโดยสมัครใจ ถ้าภรรยาคนแรกไม่ยินยอมโดยสมัครใจ ก็เท่ากับสามีละเมิดภรรยาหลวง ในกรณีนั้น สามีก็ทำผิดศีลข้อ 3 ของศาสนาพุทธนั่นเอง

ในศาสนาพราหมณ์ก็เช่นกัน ในมหาภารตะหญิงคนเดียว คือ นางกฤษณา หรือ นางเทราปที ก็มีสามีได้ 5 คน นางกฤษณา หรือ นางเทราปที เป็นมเหสีของกษัติย์ปาณฑพ 5 องค์ คือ ยุธิษฐิระ ภีมะ อรชุน นกุล และ สหเทพ

ที่มาของเรื่องหญิงมีผัว 5 คนนี้มาจาก อรชุนไปประลองยุทธเลือกคู่แล้วชนะ ได้นางเทรปาตีมา เมื่ออรชุนพานางมาถึงที่อยู่ของแม่ ตอนนั้นอรชุนยังไม่ทันจะให้แม่เห็นนางเทรปาตี อรุชนก็เอ่ยบอกบอกแม่ว่า ตนเองได้โชคลาภวิเศษมาอย่างหนึ่ง แม่จึงบอกอรชุนว่า ถ้าได้อะไรมาก็ขอให้แบ่งปันให้พี่น้องด้วย ปาณฑพทั้งห้า เป็นเคารพคำพูดของแม่ว่าเป็นวาจาสิทธิ์ ด้วยเหตุนี้ อรชุนจึงยกนางเป็นภรรยาของพี่น้องทุกคน

นี่ก็คือ อรชุนซึ่งเป็นสามีหลวง หรือผัวหลวงเป็นคนอนุญาตให้เมียตนเองมีผัวอีก 4 คน จึงไม่ได้มีการละเมิด นางเทราปทีไม่ได้แอบมีชู้แต่อย่างใด ผัวหลวงเขาอนุญาตโดยสมัครใจแล้ว เข่นเดียวกับ ศาสนาอิสลาม ภรรยาคนแรกอนุญาตให้สามีมีภรรยาน้อยได้ 4 คน จึงไม่มีการละเมิดเมียหลวง

เรื่องนี้ก็เหมือนกับคุณไปหยิบappleในสวนแห่งหนึ่ง ถ้าเจ้าของไม่อนุญาต ก็เป็นการผิดศีลข้อลักทรัพย์ แต่ถ้าเจ้าของอนุญาต ก็ไม่ถือว่าลักทรัพย์ ภรรยาก็มีสามีหลวงเป็นเจ้าของ สามีก็มีภรรยาหลวงเป็นเจ้าของ การละเมิดจะไม่เกิดขึ้นถ้าสามีหลวงหรือภรรยหลวงยินยอม

4. ห้ามหรือเว้นจากพูดเท็จ คือ เว้นจากการละเมิดสิทธิเสรีภาพที่เขาจะรู้ความจริง

5. ห้ามหรือเว้นจากการดื่มสุรา เมรัย เครื่องดองของทำใจให้คลั่งไคล้ต่าง ๆ ต้องเข้าใจว่า
ถ้าคนๆนั้นดื่มสุราเมลัย แล้วเขามีสติ คุมสติได้ เขาก็ทำผิดศีลข้อ 1-4 ไม่ได้ ดังนั้นการละเมิดก็ไม่เกิดขึ้น บาปจึงเกิดขึ้นไม่ได้เช่นกัน

แต่ถ้าคนๆนั้นดื่มสุราเมลัย แล้วเขาไม่มีสติ คุมสติไม่ได้ เขาก็อาจทำผิดศีลข้อ 1-4 ดังนั้นการละเมิดจึงอาจเกิดขึ้น และนำไปสู่บาป

เจิมกระทู้ขอรับ เพราะเห็นแววว่าน่าจะได้รับความนิยม มีคนมาถกปัญหานี้กันในอนาคตอย่างมากมาย

ผมขอเรียนถามคุณ พลศักดิ์ และผู้รู้ทั้งหลายนะครับว่า

คือเวลาผมไปวัด แล้วมีการรับศีล 5 บ้าง 8 บ้าง ก็เหมือน เราสัญญากับพระ ว่าเราจะรักษาศีลนั้นให้บริสุทธิ์ ใช่หรือไม่ขอรับ

แล้วถ้าเรารับศีลไปแล้ว แต่เรายังทำผิดอีกเช่น ออกจากวัดเสร็จ แอบแว็บ ไปหากิ๊ก
เราก็ผิด 2 กระทงเลยซิครับ
1 ผิด กาเม เพราะ มีกิ๊ก
2 ผิด มุสา เพราะเราสัญญากับพระแล้วว่าจะรักษาศีลให้บริสุทธิ์

ถ้าอย่างนั้น เวลาผมไปวัด ผมไม่กล่าวรับศีล แต่พนมมือเฉยๆ กันผิดศีล มุสากับพระ เพราะ รู้แน่ว่า ต้องผิดศีลแน่ๆ อีก ได้หรือไม่ครับ

คุณมาเจิมกระทู้ แต่ผมยังไม่รู้ว่ากระทู้นี้จะรอดจากการโยนทิ้งของทีมงานเว็บหรือเปล่า คำถามของคุณดีมาก ไว้ตอนดึก ผมมาตอบอีกที(ถ้ากระทู้นี้ยังอยู่นะครับ)

สวัสดีครับทุกท่าน
ผมยังง อยู่นะว่าเกี่ยวไรกับตกนรกครับ

อวบอั๋นขั้นสุดท้ายจะรอลุ้นไปกับ คุณพลศักดิ์ นะครับว่า กระทู้จะยังอยู่หรือไม่
แล้วจะรอมาอ่านความเห็นของคุณพลศักดิ์ และผุ้รู้ท่านอื่นต่อไปนะครับ

ศาสนาต่างๆเขามีวิธีสอนให้เข้าใจเรื่องจิต ความจริงสูงสุด คือ จิตเป็นตัวกำหนดว่า สิ่งใดเป็นสิ่งดี สิ่งใดเป็นสิ่งชั่ว สิ่งที่ดีคือมีเจตนาเป็นกุศล สิ่งที่ชั่วคือมีเจตนาอกุศล แต่นั่นเป็นแค่ขั้นโลกียะธรรมเท่านั้น

แต่ในระดับโลกุตตระธรรม ไม่มีสิ่งใดเป็นกุศล ไม่มีสิ่งใดเป็นอกุศล ทุกอย่างมันว่าง เป็นศูนยตา ผู้ที่ปฏิบัติจนเข้าใจสิ่งนี้ได้ คือ พระอรหันต์ โดยเฉพาะผู้้ที่เป็นพระพุทธเจ้า

ถามได้ดีมาก ผมลืมเรื่องสุดท้ายไปเลย มันเกี่ยวไรกับตกนรกตรงที่ คนที่ไปยึดในศีล 5 อย่างเหนียวแน่น โดยไม่รู้ที่มาของมัน การกอดคัมภีร์เช่นนั้น เรื่องเล็กๆ เช่น ฆ่ายุงก็อาจจะนำเขาลงนรกได้ เพราะเขากอดคัมภีร์ไว้แน่น เมื่อมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องศีล พระพุทธเจ้าของเราจะถามว่า ตอนที่ทำลงไปนั้น มีเจตนาอย่างไร ขนาดทำไม้ตกมาโดนคนอื่นตาย พระพุทธเจ้ายังตรัสว่าไม่บาป เพราะไม่ได้มีเจตนา

เอามือไปปัดมดตาย พระพุทธเจ้าตรัสบอกภิกษุคนหนึ่งว่าบาป ตรัสบอกอีกคนว่าไม่บาป ก็ด้วยอาศัยคำตอบของเขาว่า เจตนาฆ่ามดด้วยจิตว่าไม่อยากให้มันมาเกะกะ หรือไม่ได้เจตนาเพียงแต่แค่ปัดออกไปเท่านั้น

1. ผมจะบอกคุณว่า ถ้าพระคนนั้นทำผิดศีล 5 เช่น ฆ่ายุง ท่านก็อาจจะโดนลงโทษให้เกิดเป็นยุง 500 ชาติ เพราะไปกอดคัมภีร์ไว้แน่น ถ้าคุณกอดคัมภีร์เหมือนหลวงพ่อ อาจต้องเกิดเป็นยุง 1000 ชาติ ที่โดน 2 เด้ง เพราะคุณผิดอีกกระทงหนึ่ง คือ ทรยศสัจจะที่ให้กับคนอื่น

2. ไปหากิ๊ก ก็โดน 2 เด้งเช่นเดียวกัน ผิดทั้งละเมิดต่อคู่ครอง และผิดทั้งสัจจะ

แต่ถ้าคุณรักษาศีล 5 ไว้ได้ คุณก็ได้ 2 เด้งเหมือนกัน

วันหลังก็อย่าไปเอานรกมาใส่ตัวซิครับ พนมมือก็พนมมือไปเฉยๆ แต่อย่าเอาจิตไปรับ และไปคิดปรุงแต่งว่า ไปพนมมือแล้ว เท่ากับรับ ดังนั้นถ้าไม่ทำเท่ากับผิดศีล มุสากับพระ

จี้กงกล้าทำผิดศีลของพระเลย พระพุทธเจ้าห้ามกินเนื้อหมา ห้ามกินเหล้า จี้กงก็กินซะเลย กินจนท่านเป็นพระอรหันต์

พระวักกริและพระโคธิกะ พวกท่านก็เชือดคอฆ่าตัวตาย แต่พระพุทธองค์กลับยืนยันว่า ท่านทั้ง 2 เป็นอรหันต์

-ขอบคุณมากครับสำหรับคำตอบ

จะว่าอะไรไหมครับ คุณ พลศักดิ์ คือ 2 เรื่องที่คุณอ้างอิงคือ

จี้กงกล้าทำผิดศีลของพระเลย พระพุทธเจ้าห้ามกินเนื้อหมา ห้ามกินเหล้า จี้กงก็กินซะเลย กินจนท่านเป็นพระอรหันต์

พระวักกริและพระโคธิกะ พวกท่านก็เชือดคอฆ่าตัวตาย แต่พระพุทธองค์กลับยืนยันว่า ท่านทั้ง 2 เป็นอรหันต์

2 เรื่องนี้ผมยังไม่เคยทราบมาก่อนเลย

พอจะนำเรื่องราว2 เรื่องนี้ มาให้อ่านหน่อยได้หรือเปล่าครับ
คือ อยากลองอ่านดูหนะครับ ขอบคุณครับ

ศีล
จาก "สิ้นโลก เหลือธรรม"
โดยพระนิโรธรังสี คัมภีรปัญญาจารย์(เทสก์ เทสรังสี)
http://www.hinmarkpeng.org/Data%5CPDF%5 ... inloke.pdf


ผมยกมาตอนหนึ่ง และจัดแบ่งวรรคใหม่ ... ว่า ....


ศีล บางคนที่ว่าต้องรักษาที่กาย ที่วาจา ไม่ต้องไปรักษาที่ใจ
ใจเป็นเรื่องของสมาธิต่างหาก กาย วาจา มันจะเป็นอะไร มันจะทำอะไร มันก็ไม่กระเทือนถึงสมาธิ
ตกลงว่า กาย กับใจ แยกกันเป็นคนละอัน

ตรงนี้ผู้เขียนไม่เข้าใจจริง ๆ เรื่องเหล่านี้พิจารณาเท่าไรๆ ก็ไม่เข้าใจจริง ๆ
ขอแสดงความโง่ออกมาสักนิดเถอะ สมมติว่าคนจะไปฆ่าเขา
หรือขโมยของเขาจำเป็นจิตจะต้องเกิดอกุศลบาปกรรมขึ้นมา
แล้วจะต้องไปซุ่มแอบ เพื่อไม่ให้เขาเห็น เมื่อได้โอกาสแล้ว จะต้องลงมือฆ่าหรือขโมยของของตามเจตนาของตน

แต่เบื้องต้น การที่จิตคิดจะฆ่า หรือขโมยของเขา แล้วไปซุ่มอยู่นั้น
ถึงแม้ศีลจะไม่ขาด แต่จิตนั้นเป็นอกุศล พร้อมแล้วทุกประการที่จะทำบาปมิใช่หรือ
ถ้าจิตอันนั้นมีสติรักษา สำรวมได้ไม่ให้กระทำ เลิกซุ่มเสีย ศีลก็จะไม่ขาด

ตกลงว่าใจเป็นตัวการ ใจเป็นต้นเหตุที่จะทำให้ศีลขาดแลไม่ขาด
จะว่ารักษาศีลไม่ต้องรักษาใจได้อย่างไร
ท่านว่า รักษาศีล คือ รักษาที่กาย วาจา ใจ ๓ อย่างนี้ มิใช่หรือ


ในทางธรรม พระพุทธเจ้าก็เทศนาว่า “ธรรมทั้งหลายมีใจเป็นใหญ่ มีใจถึงก่อน สำเร็จแล้วด้วยใจ”
จะพูด จะคุย ก็เกิดจากใจทั้งนั้น พูดถึงธรรมแล้ว ที่จะไม่พูดถึงเรื่องใจแล้วไม่มี
คำว่า “ธรรมทั้งหลายมีใจถึงก่อน” นั้นชัดเจนเลยทีเดียว

ที่ว่า “ธรรมทั้งหลาย” นั้น หมายถึงการกระทำทุกอย่าง
ทำดีเรียกว่ากุศลธรรม ทำชั่วเรียกว่า อกุศลธรรม
ทำไม่ดี ไม่ชั่ว เรียกว่า อพยากฤตธรรม
เรียกย่อ ๆ เรียกว่า ทำบุญ ทำบาป หรือไม่เป็นบุญ ไม่เป็นบาป (ข้อสุดท้ายนี้ไม่มีใครเลยในโลกนี้ที่จะไม่ทำบาป ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง)

เมื่อผู้เขียนพิจารณาถึงเรื่องเหตุ ผล ในธรรมทั้งหลายแล้ว ที่ว่า
ศีล ให้รักษาที่กายแลว่าจา
สมาธิ ให้รักษาที่ใจ ไม่ปรากฏเห็นมี ณ ที่ใด

หากผู้เขียนจำตำราที่เขียนไว้ไม่เข้าใจ หรือตีความหมายของท่านไม่ถูก
เพราะความโฉดเขลาเบาปัญญาของตนเอง ก็สุดวิสัย

พระพุทธองค์ยังทรงเทศนาให้พระผู้กระสันอยากสึกว่า
พระวินัยในพระศาสนานี้มีมากนัก ข้าพระองค์ไม่สามารถจะรักษาให้บริบูรณ์ได้
ข้าพระองค์จะสึกละ พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า
“อย่าสึกเลย ถ้าพระวินัยมันมากนัก เธอจงรักษาเอาแต่ใจอันเดียวเถิด” นี่แหละ
พระพุทธเจ้าได้ทรงสอนให้เอาแต่ใจอันเดียวซ้ำเป็นไร
นี้เรารักษาศีล จะทิ้งใจเสีย แล้วจะรักษาศีลได้อย่างไร ผู้เขียนมืดแปดด้านเลยจริง ๆ

ฆราวาสผู้มีศรัทธาแก่กล้า จะรักษาศีล ๕ ศีล ๘ ศีล ๑๐ ก็ได้
แต่ศีล ๑๐ นั้น รักษาตลอดเวลาไม่ได้
ถ้าเรามีศรัทธาจะรักษาเป็นครั้งคราวนั้นได้

ส่วนศีล ๒๒๗ ก็เช่นเดียวกัน จะรักษาข้อใดข้อหนึ่งก็ได้
พระพุทธเจ้าพระองค์ไม่ห้าม แต่อย่าไปสมาทานก็แล้วกัน
.........

อ่านฉบับ PDF / original version ที่
http://www.hinmarkpeng.org/Data%5CPDF%5 ... inloke.pdf

คุณ"อวบอั๋นขั้นสุดท้าย"ครับ




ผมอยากจะเอาเรื่อง "พระวักกริและพระโคธิกะ พวกท่านก็เชือดคอฆ่าตัวตาย แต่พระพุทธองค์กลับยืนยันว่า ท่านทั้ง 2 เป็นอรหันต์" มาลง แต่ผมลงก็รู้ว่าเรื่องนี้โดนดึงออกแน่ เพราะผมสังเกตว่า เรื่องที่เกินสติปัญญาของทีมงานเว็บ เขาจะไม่ยอมให้ลง ทางที่ดีผมคิดว่า คุณควรไปตั้งกระทู้ถามผมเรื่องนี้ดีกว่า แล้วผมจะเอาเข้าไปลงในคำตอบ เขากล้าลบกระทู้ผม แต่คงไม่ลบกระทู้ที่คนตั้งถามผมแน่นอน

คุณคามินธรรมครับ



ขอบพระคุณที่เอาพุทธพจน์นี้มาลง


“อย่าสึกเลย ถ้าพระวินัยมันมากนัก เธอจงรักษาเอาแต่ใจอันเดียวเถิด”

ถ้าจะสรุปหลักของพุทธศาสนาในประโยคเดียว ก็ข้อนี้แหละครับ

สิ่งดีๆอย่างงี้ ทางเว็ปไม่น่าจะลบนะครับ แต่ขอให้คุณพลศักดิ์ วังวิวัฒน์ช้วยอ้างอิงด้วยว่า นำมาจากพระไตรปิกฎเล่มไหน บทไหน วรรณไหน ที่ว่าพระที่ฆ่าตัวตาย แล้วเป็นอรหันต์ และถ้าทางเว็ปลบจริง อยากให้ทางเว็ปชี้แจงด้วยครับ ช้วยกระทำอย่างผู้มีปัญญาและชี้แจงด้วยนะครับ ถ้าเปรียบก็เหมือนเรารู้ว่าเราเป็นมะเร็งร้าย แต่เราไม่รักษา แค่สะกดจิตไม่ให้รู้สึกถึงมัน แต่มะเร็งก็ยังอยู่ ทางเว็ปจะกระทำอะไรกุศล-ไม่กุศล และทางคุณพลศักดิ์ วังวิวัฒน์ กุศล-ไม่กุศล ย่อมรู้ แต่ขอให้มีการอธิบายชี้แจง แล้วต้องดูเจตนาด้วยว่า คุณพลศักดิ์ วังวิวัฒน์มีเจตนาอย่างไร ผมเชื่อในเรื่องเหตุและผล ความจริง และวิทยาศาสตร์ ถ้าคุณพลศักดิ์ วังวิวัฒน์หรือเจ้าของบอร์ดกระทำการใดๆที่ไม่ตรงต่อพระคัมภีร์ วิทยาศาสตร์ ตรรกศาสตร์ ความมีเหตุมีผล หรือใครกระทำการโดยปราศจากมนุษยธรรม ผมไม่ใช่ชาวพุทธแท้ๆ แต่ผมมีความเป็นนักวิทยาศาสตร์ในตัวดีพอที่จะแยกแยะด้วยตรรกศาสตร์และจริยศาสตร์ได้ ขอให้เป็นไปตามนั้นเถิด เพื่อไม่ให้เกิดกรรมต่อกัน ที่พูดไป ก็พูดไปเท่านั้นละครับ เพราะเจตนารมณ์ของผมบริสุทธิ์ ซึ้งหมายความถึงไม่มีจิตอกุศลเกิดในขณะพิมพ์ตอบนี้ ขอให้ทุกคนพบพานบรมสุขยิ่งๆขึ้นไปจนถึงซึ้งมรรคผลนิพพานเถิด ขอให้สันติสุขเกิดขึ้นในพวกเราทั้งความคิดเห็นที่เหมือนกันและแตกต่างกันนะครับ

คุณ MoSS ขอรับ

กระผมไปตั้งกระทู้ รอคุณ พลศักดิ์ มาตอบแล้ว ตามไปนะครับ
viewtopic.php?f=1&t=19600


อยากรู้ อยากรู้ อยากรู้ อยากรู้ อยากรู้

แวะมาทักสวัสดีน้องคามินธรรม

สวัสดีครับ