20345.**สุขใจ**

ปลายฟ้า...

How many roads must a man walk down
Before you call him a man?
Yes, 'n' how many seas must a white dove sail
Before she sleeps in the sand?
Before they're forever banned?
The answer, ........................
The answer is blowin' in the wind.

อีกกี่เส้นทางที่ต้องเดินผ่าน
ก่อนที่ผองชน จะควรค่าคำว่า "คน"
อีกกี่ท้องน้ำที่พิราบขาวจะต้องบินข้าม
ก่อนที่เธอจะหลับสงบบนผืนทราย
ก่อนที่มันจะถูกห้าม..ตลอดกาล
คำตอบน่ะเหรอ, ...............
คำตอบมันเงียบหายไปกับสายลม

ปลายฟ้า...

How many times must a man look up
Before he can see the sky?
Yes, 'n' how many ears must one man have
Before he can hear people cry

?
Yes, 'n' how many deaths will it take till he knows
That too many people have died?
The answer,.....................
The answer is blowin' in the wind.

สักกี่ครั้งที่คนจะต้องเงยหน้า
ก่อนที่เขาจะได้เห็นท้องฟ้า
สักกี่หูที่คนคนหนึ่งจะต้องมี
ก่อนที่เขาจะได้ยินเสียงคนอื่นๆร้องไห้
"สักกี่ความตายที่จะต้องแลก
เพียงเพื่อเขาจะได้รับรู้ว่า มีคนตายมากเกินไปแล้ว "
คำตอบน่ะเหรอ..................
คำตอบมันเงียบหายไปกับสายลม

ปลายฟ้า...

How many years can a mountain exist
Before it's washed to the sea?
Yes, 'n' how many years can some people exist
Before they're allowed to be free?
Yes, 'n' how many times can a man turn his head,
Pretending he just doesn't see?
The answer,................
The answer is blowin' in the wind.

อีกกี่ปีที่ภูผายังคงอยู่
ก่อนที่มันจะสลายลงทะเล
อีกสักกี่ปีที่ผู้คนจะยังคงชีวิตอยู่
ก่อนที่เขาจะได้รับอิสรภาพ
แล้วสักกี่ครั้งล่ะ ที่คนเราหันหน้าหนี
ทำเป็นว่ามองไม่เห็น
คำตอบน่ะเหรอ...................
คำตอบมันเงียบหายไปกับสายลม...

ปลายฟ้า...

แค่รอยยิ้มที่จริงใจ..แทนความรัก ความห่วงใย
เพียงวันละเล็ก ละน้อย ให้เป็นไปอย่างนี้ทุกวัน
ให้เหมือนหยดน้ำที่มันหยดลงที่เดิม เสมอ
รักน้อย ๆ แต่มากคงที่เถอะเธอ ก็พอชื่นใจ

ให้เป็นแค่น้ำหยดน้อย หยดลงเบาๆ ที่พื้นหัวใจ
ให้รัก ซึมซับ ลงไปประจำทุกวัน เสมอ
รู้ว่ารัก แต่อย่าใจร้อนเลยนะเธอ

ให้วันพรุ่งนี้ ช่วยพิสูจน์ความรัก
ให้วันเวลา รวบรวมรักที่ได้จากเธอ
ทางอีกแสนไกล ที่เราต้องเจอะเจอ
ค่อย ๆ ไปเถอะ จะดีไหม

ทำทีละนิดละน้อย และคอยดูแลให้รักงดงาม
หยดน้ำ ไม่นานจะเป็นดั่งธารน้ำเย็น สดใส
และให้รู้ว่าเป็นความรักจากใจ เพียงไม่ช้า ไม่นาน
และจะรักหมดหัวใจ

เมื่อเราเป็นคนที่ถูกรัก..เรามักจะบอกคนอีกคนว่า..
รักให้น้อยกว่านี้หน่อย..ค่อยๆรัก..แต่รักให้นาน นาน..
ในขณะที่เมื่อเราตกหลุมรักใครสักคน..
เรากลับไม่สามารถแบ่งน้ำหนักของความรักได้..
เรารับรู้แค่ว่ารักกับไม่รักเท่านั้น..

การที่บอกให้อีกคนทำในสิ่งที่เราทำไม่ได้..
เขาก็ย่อมทำไม่ได้เหมือนเราเช่นกัน..
คงได้คำตอบเดียวกัน..คือชั่งตวงวัดความรักเป็นมูลค่าไม่ได้..
เพลง..ให้ความหมายดี..เตือนสติว่าอย่าผลีผลามกับความรัก..

แต่จะมีใครสักกี่คน..ที่ทำได้อย่างที่เพลงว่าไว้..
ส่วนใหญ่เมื่อเริ่มรักแล้ว...ก็รักหมดใจ..
ไม่ไต่ระดับ..ไม่ประวิงเวลา...แต่พร้อมที่จะทะยานออกไปข้างหน้า..
ชนิดที่ว่าเอาอะไรมาฉุดก็หยุดไม่อยู่..

ปลายฟ้า...

โลกวันนี้สีชมพูผ่องพราว
คืนเหน็บหนาวทั้งพสุธาไทยหายสิ้น
ไทยทั้งชาติปิติกราบแทบเบื้องพระยุคลบาทน้ำตาริน
เจ้าแผ่นดินผู้ครองใจไทยทั้งปวง

คือพระมิ่งมงคลกมลดั่งเพชรพร่าง
ทุกก้าวย่างสอนสัจจธรรมดำเนินล่วง
หยาดพระเสโทร่วงพราวราวหยาดเพชรสู่เรียวรวง
เพื่อให้ปวงพสกนิกร..มีกิน..

หยาดน้ำใจใสงามประดุจดั่งน้ำค้างฟ้า
ระรินหล้าทุกหนแห่งดับแล้งสิ้น
รักห่วงใยแก้ไขปัญหาให้ทั้งแผ่นดิน
ไททุกชีวินตามรอยบาททุกชาติภพ

ขอมอบกายถวายมโนชีวีธุลีหล้า
แด่ชาติศาสนาตราบดินกลบ
ทำความดีตามรอยพ่อจิตน้อมนบ
เพียรอธิษฐานขอพบ..พระมิ่งขวัญนิรันดร์กาล...!

ปลายฟ้า...

ตะวันลาล่วงลับดุจดับกาล
เปรียบสังขารแปรเปลี่ยนเวียนสนอง
ยามสิ้นแล้วดีชั่วตามครรลอง
บังเกิดผองเวรกรรมเข้าซ้ำเติม

ปลายฟ้า...

แสนเสียดายเป็นมนุษย์สุดประเสริฐ
ยามมาเกิดเพื่อสร้างทางส่งเสริม
ล้างกรรมชั่วผ่านมาหาเพิ่มเติม
ทำดีเพิ่มลบชั่วร้ายสลายมาร

ปลายฟ้า...

ประกอบกรรมธรรมส่งดำรงจิต
หมั่นลิขิตพิจารณาฝ่าสังขาร
ที่เกิดแก่เจ็บตายคลายวิญญาณ
คอยเผาผลาญล้างดีที่สร้างมา

ปลายฟ้า...

ด้วยโลภะโทสะและโมหะ
ตัณหาจะครอบงำย้ำสิ่งหา
เกิดจากขันธ์เวทนามานำพา
เกิดปรารถนาอนิจจังพังทลาย

ปลายฟ้า...

ไม่หันมองสังขารอันไม่เที่ยง
กลับบ่ายเบี่ยงหลีกเร้นเด่นสลาย
หวังอำนาจบาดใหญ่จนได้กลาย
สิ่งทั้งหลายเกิดแล้วแคล้วจากลา

ปลายฟ้า...

อันโลงศพใส่ตนยังล้นกว้าง
น้ำตาสร้างรินอาบทาบสิ่งหา
กว่าจะรู้ก็สายเสียดายเวลา
ใยใฝ่มาสู่กว้างมิสร้างธรรม

ปลายฟ้า...

ยามสิ้นแสงเจิดจ้าเข้ามาขวาง
ความอ้างว้างหดหู่สู่สิ่งถลำ
กรรมที่สร้างเวรก่อท้อระกำ
เข้าแต่งแต้มแย้มซ้ำย่ำหัวใจ

ปลายฟ้า...

สิ่งนำไปโลกนี้มีสามอย่าง
ที่จะสร้างแต่งเติมเสริมสดใส
คือเวรกรรมวิญญาณพลันนำไป
สู่ภพในกฎกรรมยามก่อนตาย

ปลายฟ้า...

ความไม่แท้เที่ยงธรรมนำสังขาร
ดุจสสารผสมกันพลันแยกสลาย
หลักชีวะวิทยามาเปลี่ยนกลาย
ก็เหมือนคล้ายกรรมเวรเน้นคนทำ.

ปลายฟ้า...

" ไปไม่กลับ "..ลับลาแม้นาที
วันเวลาเดือนปีไม่มีหวน
คือกฎเกณท์เจนจบครบกระบวน
จงคํานวนทุกทางก่อนวางวาย

.." หลับไม่ตื่น "..คืนล่วงไม่ห่วงหา
ทิ้งยะถาหนหลังเรื่องทั้งหลาย
ฟ้าสะเทือนเศร้าโศกโลกมลาย
จะดี-ร้ายขอหลับไม่รับฟัง

.." ฟื้นไม่มี "..อีกแล้วดวงแก้วดับ
เขาก็จับห่อผ้ามัดตราสังข์
แถมทรัพย์สินใส่ปากเศษสตังค์
ก่อนจะฝังหรือเผาเป็นเถ้าธุลี

.." หนีไม่พ้น "..ชนใดว่าใหญ่ยิ่ง
จะชาย-หญิงสุดท้ายกลายเป็นผี
คงสถิตงดงามคือความดี
จักจารึกแทนชีวีที่ดับไป

กฎการใช้บอร์ด

20345.สุขใจ

ผู้ใช้งานขณะนี้