อรุณฤกษ์เบิกฟ้าวิภาแสง

โลกแสดงวัฏกาลล่วงผ่านผัน

ชีพย่อมซึ้งโดยใจจากวัยวัน

ทุกสิ่งยันนัยย้ำธรรมดา



เรามาแต่ความหมองหม่นบนกองทุกข์

เสวยสุขตามแรงฝันแห่งตัณหา

กิเลสอ้างเกิดก่อมรคา

สืบชีวาผ่านล่วงในบ่วงกรรม



จึงล้มลุกคลุกคลานผ่านชีวิต

โดยถูกผิดแห่งผลดลถลำ

อาศัยพึงใจชอบประกอบนำ

ปทัฏฐานแห่งธรรมจึงเว้นวาง



วันนี้วันพระ

หวนชำระริ้วกังวลอันหม่นหมาง

เข้าสู่วัดขัดเกลากรรมเบาบาง

หาบุญสร้างดำริอริยะทรัพย์



เพื่อภายภาคแห่งชีวิต

เพียรประดิษฐ์บุญกุศลดลประดับ

แม้นมากมีเงินทองมากองนับ

หากไร้บุญหนุนรับยังแลจน



อรุณฤกษ์เบิกฟ้าวิภาแสง

ธรรมแสดงวัฏกรรมชี้นำหน

รู้ศึกษาในสิ่งเลิศเถิดชาวชน

เกิดเป็นคนไร้ธรรมใจต่ำนัก


---------------------------------

โดยคำ ลานเทวา