ผมกับแฟนคบกันมานานแล้วครับ (แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันนะครับ) แต่เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อประมาณหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เพื่อนของเค้าได้เอาวันเดือนปีเกิด ไปให้พระดูครับ แล้วพระบอกว่าเธอกำลังมีเคราะห์ถ้าเป็นลูกศิษย์เค้าๆ จะช่วยครับ แฟนผมเลยตกลงเป็นลูกศิษย์ หลังจากนั้นก็มีเรื่องตามมาคือพระบอกว่าเธอโดนคุณไสยครับ มีการแก้และส่งรูปถ่ายว่ามีตะปูหรือสิ่งของในขันน้ำมนต์ส่งให้ทางโทรศัพท์ หลังจากนั้นผมรู้สึกว่าเธอเริ่มเปลี่ยนไปครับ เท่าที่รู้คือทุกวันเธอต้องสวดมนต์ตอน 2 ทุ่มและนั่งสมาธิตอน 2 ทุ่ม 40 ที่ผมไม่เข้าใจคือมีการใช้โทรศัพท์บ่อยมาก เวลาผมถามว่าคุยกับใคร เธอบอกว่าคุยกับพระ จากที่ผมสังเกตวันที่เธอหยุดงานอย่างน้อยพระโทรหาเธอ 3 ครั้งๆ ละนานๆ และช่วง 3 ทุ่มหลังจากเธอนั่งสมาธิเธอต้องคุยโทรศัพอีก บางวัน 5 ทุ่ม บางวันก็เที่ยงคืน มีวันนึงเธอคุยถึงตี 3 ครับ (ผมโทรหาเธอตั้งแต่ 2 ทุ่มถึงตีสามยังเป็นสายซ้อนอยู่เลยนะครับ) ปรกติเธอนอนเต็มที่ 3 ทุ่ม เธอบอกให้ผมไปหาคนอื่นเป็นแฟนครับ เธอบอกว่าเราไม่ใช่เนื้อคู่กัน น่าจะเป็นเพราะพระบอกมาครับ ผมขอคำปรึกษาหน่อยครับผมควรทำไงดี ผมคิดว่าจะเลิกกับเธอเพราะรู้สึกเหมือนเธอไม่สนใจผมแล้วแต่ก็ยังเป็นห่วงกลัวว่าเธอจะโดนหลอกครับ (พระรูปนี้บวชมานานแล้วครับ และเพื่อนของเธอเป็นญาติกับพระครับ ผมไม่เข้าใจว่าพระคุยอะไรกับผู้หญิงบ้างเป็นเวลานานๆ ผมเลยรับไม่ได้ครับ)

มีแต่พุทธศาสนิกชนครับไม่มีพระ

จิตใจของคนนั้นยากนักหยั่งถึง

ขอบคุณที่เยี่ยมชมและให้คำแนะนำครับ มีใครรู้ไหมว่าพระคุยอะไรกับผู้หญิง นานๆ และผิดวินัยหรือเปล่า ครับ

คุยนานไม่ผิด ถ้าจะผิดก็ตรงประโยคที่พูดว่าพูดเรื่องอะไร หรือพระเกิดกิเลสรึปล่าว นั่นแหละ แต่ของแบบนี้อย่าไปคิดมาก ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว เค้าอยากทำบาปก็ช่างเค้า ถ้าเราอยากเลิกก็เลิกไปไม่เห็นจะสำคัญเลยหาใหม่ก็ได้ แต่บางทีเค้าอาจจะคุยธรรมะกันก็ได้ ลองถามแฟนดูสิ

ผู้ที่ประพฤติอย่างที่คุณเล่ามานี้ แม้จะโกนหัวนุ่งเหลืองอยู่ก็ไม่ใช่พระนะครับ เพราะพระนั้นไม่มีกิจ "ดูดวง" อันเป็นเดรัจฉานวิชาที่พระพุทธเจ้าทรงห้ามมิให้พระภิกษุประกอบ ไม่จำต้องกล่าวถึงพฤติกรรมเลยเถิดไปถึงการโทรศัพท์กับสีกาอันไม่เหมาะควรต่อสมณสารูปของผู้ที่เป็นบรรพชิตเลย..



เตือนเธอด้วยเมตตาจิตว่า ให้ระวังอันตรายที่น่าจะร้ายกว่าคุณไสยคือการถูกอลัชชีหลอกลวง แนะนำให้เชื่อในกรรมดีของตัวเธอเองว่า ในโลกนี้ไม่มีใครช่วยเธอให้พ้นเคราะห์ได้อย่างแท้จริงนอกจากตัวเธอเองหากเธอหันมาพึ่งพระธรรม และประพฤติศีลชีวิตย่อมดีขึ้น..หากเธอไม่ฟังและไม่เชื่อ คุณพึงวางอุเบกขาว่า สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของๆ ตน หากเธอต้องประสบเคราะห์กรรมในภายหลังก็เป็นเพราะความมืดบอดขาดปัญญาของเธอที่สั่งสมมานานนั่นเอง และแม้จะมีคนมาชี้ทางสว่างให้ เธอก็ย่อมไม่เชื่อ นี้เป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นเสมอๆ ในโลกนี้ ใครจักช่วยใครได้.. อาจเรียกได้ว่าเพราะกรรมนั้นเขาจัดแจงให้ได้ผลเมื่อเหตุปัจจัยพร้อมนั่นเอง จึงเกิดเหตุการณ์ดังที่เล่ามา..

เมื่อเธอเลิกสนใจคุณแล้ว คุณก็พึงยินดีในการตัดสินใจของเธอ ประการหนึ่ง คุณต้องเคารพสิทธิส่วนตัวของเธอในการตัดสินใจยุติสัมพันธภาพกับคุณ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดๆ ประการที่สอง คุณมีบุญพอที่จะไม่ต้องอยู่ร่วมกับคนที่งมงายเชื่ออะไรง่ายๆ โดยปราศจากสติปัญญาในลักษณะนี้ หากต้องใช้ชีวิตร่วมกันต่อไป บางทีจะเกิดปัญหามากมายตามมา เพราะเธอจะไม่ยุติความงมงายไว้เฉพาะเวลานี้แน่ๆ แต่เธอจะหันไปหาวิธีแก้ปัญหาทั้งหลายจากสิ่งเหล่านี้ที่เธอเชื่อและศรัทธา นับว่าเป็นทางที่ไม่ประเสริฐและมีโทษแต่ถ่ายเดียว..

จริงอยู่ที่เธอทำสมาธิสวดมนต์อันเป็นกิจกรรมในทางกุศล... แต่ถ้าทำไปด้วยอำนาจโมหะว่าทำเเล้ว จะหายซวยโดยมิได้คิดถึงความหมายหรือจุดมุ่งหมายที่ถูกต้อง ก็เป็นได้แค่กิจกรรมล้างซวย ที่ทางธรรมะเรียกว่า การประพฤติสีลัพพัตปรามาส (ลูบคลำศีล) อันเป็นส่วนแห่งมิจฉาทิฏฐิ... ก็ดูท่าว่าอาจจะเป็นการสั่งสมอุปนิสัยในการเชื่อด้วยความงมงายให้มั่นคงขึ้นได้..

ขอบคุณครับสำหรับความรู้อ่านแล้วรู้สึกอยากปฏิบัตธรรมขึ้นมาบ้างครับ หลังจากรู้สึกไม่ดีกับพระที่คุยโทรศัพท์กับผู้หญิง ตอบกันมาอีกนะครับผมจะได้เก็บมาคิดรวมกัน ถ้าผมส่งข้อความพวกนี้ให้เธอจะมีผลอะไรไหมครับ ประมาณว่าตอนนี้เธอเชื่อว่าพระรูปนี้สามารถช่วยเหลือเธอได้ตลอด 24 ชั่วโมงด้วยการถอดจิต

ทำใจครับ...ถึงขั้นนี้แล้วต่อให้เขากลับมาทำตัวเหมือนเดิม คบกับเราเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกของเราไม่เหมือนเดิมแล้ว ให้เรายอมรับเขาเหมือนเดิมนั้นเป็นไปได้ยาก แต่จะให้เราไม่ใยดีเลยก็ยากอีกนั่นแหละ ก็ต้องค่อยๆ ไปครับ มันเจ็บนิดเดียวเท่านั้นแหละครับ ความเสียใจนั้นมันเป็นอนิจจังครับ มันอยู่ไม่นานเดี๋ยวมันก็ไป เหมือนแขกมาเยี่ยมบ้าน เราอาจจะอึดอัดไม่อยากต้อนรับ แต่เขาก็มาถึงบ้านเราแล้ว เราก็ต้อนรับเขา เดี๋ยวเขาจะไปเราก็รีบส่งทันทีเลย (อย่าเผลอไปชวนเขาอยู่ต่อล่ะ)...

หากเธอพอจะมีบุญเก่าที่สั่งสมมาดี เธออาจรู้สึกตัว แบบว่า "สติมา ปัญญาเกิด" หันกลับออกมาจากแนวทางที่ผิดนั้นเสีย หันมาศึกษาคำสอนที่ถูกต้องของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย จึงนับว่าคุณได้ทำบุญอันสูงสุดคือการให้ธรรมทานแก่เธอ แม้หากเธอไม่ "get" คุณก็ได้ชื่อว่าสร้างเหตุปัจจัยเพื่อการมีปัญญาต่อไปแก่ตนเอง.. ไม่เสียหายหรือสูญหายไปใหนครับ

ก่อนทำ ขณะทำ และหลังทำ "ธรรมทาน" นี้พึงตั้งเจตนาว่าจักสงเคราะห์เพื่อนร่วมทุกข์ โดยมิได้หวังสิ่งตอบแทนใดๆ ทั้งสิ้น แม้แต่คำขอบคุณ และยินดีโสมนัสในการนี้ อานิสงส์ย่อมไพบูลย์ยิ่งนัก..



ขออนุโมทนาสาธุการในความคิดนี้ครับ เร่งศึกษาและปฏิบัติทันทีอย่ารอช้า เพราะใครจะรู้ว่าเราจะตายหรือไม่ในวินาทีหน้า สิ่งนี้คือที่พึ่งที่แท้จริงของเราครับ

ขอแสดงความคิดเห็นหน่อยหนึ่งครับ--เรื่องพูดคุยนั้นบางอย่างต้องดูที่เหตุครับ แต่ตอนกลางคืนแบบนั้นก็ดูแล้วไม่ค่อยสมควรมากนัก แต่เรารู้ด้วยหรือไม่ครับว่าการสนทนาระหว่างผู้หญิงคนนั้นกับพระว่าคุยเรื่องอะไรหนอ..

ขอขอบคุณอีกครั้งนะครับสำหรับทุกคำปรึกษา


ผมไม่รู้จริงๆ ครับว่าเธอคุยอะไร เวลาถามเธอก็ทำเป็นโมโห เหมือนกับว่าเป็นอะไรที่พูดไม่ได้ ทั้งที่เมื่อก่อนผมไม่ต้องถามเธอก็บอกผมทุกอย่าง จริงๆ แล้วผมเป็นคนที่ตัดใจอะไรได้ง่ายๆ ครับ ไม่ว่าผมจะรักเธอแค่ไหนถ้ารู้สึกว่าเธอไม่รัก ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงรีบหาแฟนใหม่แล้วครับ แต่ตอนนี้ผมไม่อยากทำตัวแบบนั้นแล้ว มันไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง ผมเคยรู้สึกว่าเธอเป็นคนดีที่สุดในชีวิตผม เราผ่านอะไรด้วยกันมาหลายอย่างจนไม่อยากจะเชื่อว่าเรื่องแค่นี้จะทำให้เลิกกันได้ ถึงแม้ผมต้องเลิกกับเธอจริงๆ และเธอเดินไปในทางที่ถูกต้อง ผมจะไม่นึกเสียใจเลย แต่ถ้าเธอเดินไปในทางที่ไม่ถูกต้องผมคงเสียใจมาก อยากจะปฏิบัติธรรมในทางที่ถูกต้องครับ ต้องเริ่มต้นยังไงครับ ผมยังไม่เคยบวชเลยครับ

นี่คือความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับคนที่มีบุญเท่านั้นครับ..



คนที่ควรเสียใจคือเธอครับ คุณไม่ได้บังคับเธอให้ไปทางนั้นมิใช่หรือ?..คุณไม่พึงปล่อยใจให้เศร้าหมองอันเป็นอกุศลคือโทสะเลย เพราะไม่มีประโยชน์แก่ใครๆ ทั้งยังเป็นโทษแก่ตนเองอีกด้วย จงวางใจให้เป็นอุเบกขาด้วยความจริงว่าสัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตนเองทั้งสิ้น



อย่าเพิ่งรีบบวชเพราะไม่รู้อะไรเลย จะเป็นโทษมากกว่าคุณ สิ่งที่คุณเริ่มได้คือ ๑. ศึกษาพระธรรมของพระพุทธเจ้า ให้เข้าใจว่าท่านสอนอะไร ด้วยการศึกษาพระไตรปิฎกครับ ๒. ประพฤติศีล ๕ให้มั่นคง ๓. คบกัลยาณมิตรเพื่อคำแนะนำที่ถูกต้องในเว็ปนี้มีกัลยาณชนมากมาย พึงอ่านเอาสาระที่ท่าน postไว้ เมื่อมีคำถามก็ตั้งกระทู้ ท่านเหล่านั้นย่อมเมตตาให้คำตอบที่ชัดเจนได้ ๔. ในบางคราวบางโอกาส พึงเข้ากรรมฐานตามวัดหรือสำนักที่มีครูบาอาจารย์แนะนำแนวทางที่ถูกต้อง ลองขอคำแนะนำจากสมาชิกท่านอื่นๆดูครับ

อ้อ สวดมนตร์บ้างก่อนนอนก็ดีครับ สวดเอาความหมายและเสริมสัทธินทรีย์คือศรัทธาอันมั่นคงในพระรัตนตรัย