การที่ผู้ชายนอกใจภรรยาไปมีเมียน้อย อยากทราบว่า
1. ผู้ชายและเมียน้อยผิดศีลข้อ 3 หรือไม่
2. อาจจะเป็นกรรมเก่าของภรรยาหลวงใช่หรือไม่ เพราะคนที่ทุกข์คือภรรยาหลวง แต่ผู้ชายกับเมียน้อยเขามีความสุขกันดี ตรงนี้ไม่ได้คิดเอาเองแต่มีผู้ที่น่าเคารพยืนยันได้
3. แล้วผู้ชายกับเมียน้อยจะต้องรับกรรมที่ทำผิดศีลและทำให้คนอื่นต้องทุกข์หรือไม่
4. ถ้าเป็นกรรมเก่าของภรรยาหลวง จะมีวิธีบรรเทาทุกข์ได้อย่างไร ที่นอกเหนือจากการสวดมนต์และปฏิบัติกรรมฐาน
5. ถ้าผู้ชายต้องรับกรรมจะมีวิธีช่วยผู้ชายอย่างไรบ้าง
ขอบพระคุณล่วงหน้า

ผิดครับ

ใช่ครับกรรมเก่าเป็นปัจจัยให้กรรมใหม่เกิดขึ้น

ถ้ายังไงก็ลองคิดเอาเองดูเถิดครับ อย่าไปเชื่อเพราะคนพูดน่าเชื่อถือ ความเป็นจริงแล้ว ทุกข์กันทุกคนนั่นแหละแต่ความทุกข์มันคนละอย่าง เช่น
ภรรยาหลวง...ทุกข์เพราะเสียสามี (รู้สึกว่าสูญเสีย และโกรธ)
สามี...ทุกข์เพราะต้องคอยปิดบังความลับ (อยู่ด้วยความระแวง ระวัง)
ภรรยาน้อย...ทุกข์เพราะไม่ได้ครอบครองสิ่งที่ตนรัก และหวาดกลัวกับการถูกทำร้ายจากภรรยาหลวง และยังต้องหวาดกลัวว่าคนรักจะทอดทิ้งกลับไปหาภรรยาหลวง

ต้องรับครับ ทำไปแล้วก็หนีไม่พ้นหรอก ปัจจุบันขณะนี้ก็เสวยทุกข์อยู่มากแล้ว

เวรย่อมระงับได้ด้วยการไม่จองเวร

อย่าไปช่วยเลยครับ...ถ้าเขาไม่ได้ต้องการให้ช่วย...ถึงต้องการให้ช่วยก็ใช่ว่าจะช่วยได้...เพราะกรรมทำไปแล้ว เหมือนก้อนหินที่ขว้างหลุดออกจากมือเราไปแล้ว

จากหัวข้อกระทู้เดิม เมียน้อยเธอมีลูกติดจากสามีเก่า 4 คนผู้หญิงทั้ง4คน ลูกอยู่กับแม่ (สามีเก่าของเธอหย่ากันเพราะสามีเจ้าชู้มีเมียน้อยตั้งแต่ลูกคนแรกจนถึงคนที่4ก็ไม่เลิกและทราบมาว่าปัจจุบันนี้ก็ยังเจ้าชู้อยู่)
ขอถามว่ากรรมจะตกไปถึงลูกของเธอหรือไม่ สำหรับตัวเมียน้อยเองขณะนี้เธอไม่รู้ตัวหรอกว่าการกระทำของเธอมันผิดศีล เธอเห็นเป็นเรื่องปรกติ แถมเธอยังเชิญชวนให้ผู้ชายไปอยู่บ้านเธออย่างถาวรด้วย(เนื่องจากเธอรวยกว่าผู้ชายมาก)

มรรค ที่ ๒ สัมมาสังกัปปะ

ดำริชอบ หรือความนึกคิดในทางที่ถูกต้อง

๑.เนกขัมมสังกัปป์ (หรือ เนกขัมมวิตก) คือ ความดำริที่ปลอดจากโลภะ ความนึกคิดที่ปลอดโปร่งจากกาม ไม่หมกมุ่นพัวพันติดข้องในสิ่งสนองความอยากต่างๆ

๒.อพยาบาทสังกัปป์ (หรือ อพยาบาทวิตก) คือ ดำริในอันไม่พยาบาท ความดำริที่ไม่มีความเคียดแค้น ชิงชัง ขัดเคือง หรือเพ่งมองในแง่ร้ายต่างๆ

๓.อวิหิงสาสังกัปป์ (หรือ อวิหิงสาวิตก) คือ ดำริในอันไม่เบียดเบียน ไม่มีการคิดทำร้ายหรือทำลาย ทำให้คนอื่นเดือดร้อนลำบาก


คุณสามีต้อง เนกขัมมสังกัปป์

ภรรยาหลวงต้อง อพยาบาทสังกัปป์

ภรรยาน้อยต้อง อวิหิงสาสังกัปป์

***********

....ท่านลองเปลี่ยนชื่อเป็น หายทุกข์ ก่อนดีกว่า....เผื่อจะดีขึ้น (ล้อเล่นนะครับ)

ไม่เกี่ยวกันครับ...กรรมใครกรรมมัน...จะตกไปถึงลูกได้ยังไงล่ะครับ
ส่วนลูกเขาก็มีกรรมของเขาเองที่ต้องมาเกิดกับมารดาคนนี้

เรียนคุณทุกข์ใจคงไม่ช้าไปนะค่ะสำหรับเจตนาที่จะปลอบใจคุณ ดิฉันก็มีประสบการณ์ไม่ต่างไปจากคุณเลย ตอนที่เกิดเรื่องลูกคนโตเจ็ดขวบ คนเล็กสี่ขวบ ดิฉันประสบภาวะเศรษฐกิจ ต้องมาทำงานที่ต่างประเทศ ต้องตัดใจจากลูกมาเพื่อความอยู่รอดของครอบครัว แต่สิ่งที่ได้รับคือการถูกทรยศ เขาสามารถทิ้งลูกเล็กๆสองคนไว้ให้ตายาย เพื่อจะไปนอนค้างกับคู่กรณี รู้ทั้งรู้แต่พ่อแม่ของดิฉันไม่มีใครกล้าเล่าให้ฟัง เพราะกลัวดิฉันจะเป็นทุกข์ไม่เป็นอันทำงาน จนกระทั่งถึงกำหนดกลับบ้าน เขาก็ไม่เกรงใจเลย พยายามจะแสดงความเป็นเจ้าของซึ่งกันและกัน คงคิดว่าพอดิฉันรู้แล้วคงต้องเลิกกับสามีแล้วเขาก็จะได้เข้ามาแทนที่ ดิฉันทุกข์มากๆ มีทั้งเรื่องเศรษฐกิจ เป็นหนี้อีกหลายล้านที่จะต้องเคลียร์ ต้องหาเงินมาใช้จ่ายในครอบครัวอีก สามีถูกออกจากงานแล้วไม่ทำอะไรเลย และยังสร้างเรื่องอีก ความทุกข์ในขณะนั้นสุดจะบรรยายจริงๆ ทุกครั้งที่อาละวาดกราดเกรียวกับสามี ลูกทั้งสองคนแอบไปร้องไห้ คนโตเป็นผู้ชายเอาหน้าซุกหมอนร้องแบบเงียบๆ ลูกสาวคนเล็กยกมือไหว้ดิฉันและบอกว่า หนูขอโทษแทนป๊า อย่าด่าป๊าเลย คุณรู้ไหมว่าดิฉันได้สติตอนนั้นเลยว่า ดิฉันไม่ได้ทุกข์คนเดียว มีอีกสองชีวิตซึ่งไม่รู้เรื่องเลยต้องมาทุกข์กับดิฉัน ลูกอายุแค่สี่ขวบทั้งๆที่ไม่รู้ความผิดของพ่อแต่ก็พยายามช่วยพ่อ ดิฉันทำร้ายลูกๆด้วย ดิฉันรักสามีมากจนถึงขนาดที่จะยกให้คนอื่นไปไม่ได้หรือ?พิจารณาจริงๆแล้ว ก็รู้ว่าไม่ใช่ ที่เป็นเดือดเป็นแค้นนั้น เพราะทิฐิต่างหาก โกรธเพราะถูกทรยศ โกรธเพราะคิดว่าแพ้ และอะไรอีกหลายๆอย่างที่มันเป็นทิฐิทั้งนั้น พอคิดได้อย่างนี้น ก็ทำใจใหม่ไม่สนใจว่าใครจะไปไหน จะอยู่กับใคร จะทำอะไรกัน เอาความสนใจทั้งหลายไปอยู่ที่ลูกหมด ทำทุกอย่างเพื่อลูก อะไรก็ตามที่ไม่ผิดกฎหมายและศิลธรรมดิฉันทำได้ ไม่ได้ตัดได้ภายในวันสองวัน แต่ความรู้สึกมันค่อยๆดีขึ้น มั่นคงขึ้น จนจางหายไปในที่สุด เดี่ยวนี้สามีดูแลลูกดิฉันต้องมาทำงานต่างประเทศ เขาเป็นพ่อที่ดี ส่วนจะกลับไปยุ่งเกี่ยวกันอีกหรือไม่ ดิฉันไม่ขอรับรู้ ไม่ขอพูดถึง กรวดน้ำแผ่บุญกุศลไปให้เขาทั้งสองทุกครั้งที่ทำบูญ เจริญภาวนา จนฝันไปว่าผู้หญิงคนนั้นมาขออโหสิกรรมถึงสองครั้ง แล้วดิฉันก็อภัยให้ทั้งสองครั้ง คุณรู้ไหมว่าดิฉันมีความรู้สึกอย่างไร เมื่อตื่นจากฝัน ดิฉันโล่งใจ มันเป็นความรู้สึกว่าทุกอย่างมันโล่ง ไม่ผูกพัน ไม่ร้อนรน ไม่ทุรนทุราย ดิฉันได้ลิ้มรสของการให้อภัยแล้วค่ะ จึงอยากจะแชร์ให้คุณได้รู้รสบ้าง เอาโฟกัสไปอยู่ที่ลูกๆดีกว่า อย่าไปสนใจคนที่เขาเกลือกกลั้วสิ่งสกปรกกันเลย คิดง่ายๆว่าวันหนึ่งเราก็ต้องจากกันอยู่ดี จะช้าหรือเร็ว ที่จริงดิฉันไม่อยากนึกและไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้อีก ลืมมันไปให้หมด แต่คิดว่าเรื่องนี้อาจช่วยให้คุณคิดอะไรขึ้นมาได้บ้างดิฉันจึงยินดีที่จะเล่า ขอให้คุณทุกข์ใจ คิดได้ ไร้ทุกข์ มีความสุขตั้งแต่วันนี้นะค่ะ

ขอบคุณทุกๆ ท่านที่ตอบข้อสงสัย ที่เราตั้งกระทู้ถามในหมวดสนทนาธรรม เพราะเราอยากรู้เรื่องบาปบุญคุณโทษเท่านั้นแหละ เพราะเวลานี้ผู้ชายกับเมียน้อยรวมทั้งลูกๆ ของเธอมีจิตใจที่มืดบอดกันไปหมด เขาทั้งหลายเห็นว่าการกระทำแบบนี้เป็นเรื่องธรรมดา ก็เลยอยากจะช่วยให้ผู้ชายมีดวงตาเห็นธรรมขึ้นมาบ้าง แต่จากพฤติกรรมและความคิดของเขาทั้งหลายเราคงหมดปัญญาจะช่วยแล้ว ปล่อยให้เป็นไปตามกรรม

คุณทุกข์ใจค่ะ....คุณคิดเหรอค่ะว่า...ทุกๆ คนที่คุณเอ่ยถึง
พวกเค้านั้น...เค้าจะมีความสุข.....พวกเค้าจะมีความสุขได้อย่างไรล่ะค่ะ

ลูกๆของเค้า....คงไม่จิตใจบอดหรอกค่ะ....แต่พวกเค้าคงจะไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี
ถ้าใคร ที่มีแม่ที่มีอายุมาก....แต่ประจานตัวเองในด้านกามารมน์
โดยแย่งสามีของคนอื่น....ทั้งๆที่อายุก็มากแล้ว....คุณคิดว่าน่าอายหรือปล่าวค่ะ
เราคิดว่า....คงเป็นเรื่องเวรกรรมของคุณทั้ง3คนน่ะค่ะ

แต่ถ้าจะให้ดี...คุณคิดซะว่า เป็นเวรกรมของคุณ...ที่คุณจะต้องมาเจอกับความทุกข์
ทั้งๆที่อยู่กันมาถึง30ปี....เรื่องมันก็จบเร็วขึ้น
แล้วคุณ ก็หาวิธีที่จะทำอย่างไร ให้หลุดพ้นจากความทุกข์นี้
วิธีของคุณtaktayก็น่าสนใจน่ะค่ะ
ถ้าวิธีของคุณน้ำ โดยให้คุณเลือกโม่งขาวหรือโม่งดำวิธีนี้ก็ดีค่ะ

คุณคิดว่า...ผู้หญิงคนนั้น เค้าจะมีความสุขหรือค่ะ เค้าจะมีความสุขได้อย่างไร
ในเมื่อเค้าเลือกโม่งดำ

คุณคิดดูสิ....ผู้หญิงอายุ50กว่า...ลูกโตหมดแล้ว แทนที่ชีวิตจะเป็นอิสระสนใจเรื่องธรรม
กลับต้องมาทำอะไร....ที่เป็นเรื่องตลกให้คนอื่นดู
แทนที่ชีวิตจะสบายๆ....กลับต้องมานั่งคิดแต่เรื่องแต่งตัว...เพราะกลัวว่าผู้ชายจะกลับไปหาภรรยาเก่ากลัวไปหมด....แล้วคุณคิดว่าเค้าจะมีความสุขตรงไหนล่ะค่ะ

สำหรับคุณ....คุณไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น เพราะเค้าก็ไปจากคุณแล้ว
คุณก็คิดสิค่ะ...ว่าคุณจะเลือกโม่งขาวหรือโม่งดำ....ตามที่คุณน้ำแน่ะนำน่ะค่ะ

คุณอย่าไปมอง เวรกรรมของคนอื่นเลยค่ะ....มองตัวเรานี่แหล่ะค่ะ
เราจะทำยังไง....ให้เจ้าตัวเวรกรรมนี้มันไปจากเราซะที

อย่างไร เราต้องขอโทษคุณทุกข์ใจด้วยน่ะค่ะ
ที่บางคำพูดของเราอาจจะไม่ดีบ้าง
ถึงแม้ว่า คุณทุกข์ใจจะอายุมากกว่าเรา
แต่เราคิดว่า....เราคงจะเจอกับเจ้าความทุกข์ก่อนคุณทุกข์ใจค่ะ

เราไม่ยกโทษให้คุณbbbyหรอก (ล้อเล่นน่ะ) ก็คุณไม่ได้ทำผิดอะไรสักหน่อย ตอนนี้เราสมองปลอดโปร่งขึ้นเยอะแล้ว ก็ได้จากการสวดมนต์เป็นนิจอธิษฐานจิตเป็นประจำ เข้าตำรา "ไม่เห็นทุกข์ไม่เห็นธรรม" "สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม"

ดีใจกับคุณทุกข์ใจด้วยค่ะ...ที่วันนี้ที่คุณได้แสงสว่างจากธรรมเป็นผู้นำทาง
ดูๆแล้ว รู้สึกวันนี้คุณทุกข์ใจมีความสุขขึ้นเยอะน่ะค่ะ
ดีใจด้วยค่ะ ที่คุณทุกข์ใจเลือกโม่งขาวค่ะ

ดีจังเลย
มีแต่ความปราถนาดีมาให้กัน

กรรมคืออะไรครับ กรรมก็คือการกระทำ