วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 16:26  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=2



กระทู้นี้ถูกล็อก คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความ หรือ ตอบกลับในกระทู้นี้  [ 387 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4, 5 ... 26  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 มี.ค. 2010, 01:00 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 มี.ค. 2010, 23:38
โพสต์: 193

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ก่อนอื่น เราขอแนะนำตัวก่อน
ว่า ชื่อของเราในเน็ตนั้น ชื่อ
Varinne(วารินเน่)
เรียกชื่อเราว่า วา
เราชอบสีชมพู สีฟ้า(อ่อนประกาย) และสีแดง

เราอายุ 20 ปี บริบูรณ์ เมื่อประมาณ 5 วันที่แล้ว
เราปฎิบัติกรรมฐานมาได้ราวๆ ครึ่งปี แล้ว
ตอนนี้เรากำลังขึ้นปี 2 อยู่ที่มหาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพ
และเราปฎิบัติกรรมฐานที่บ้านของเรามาตลอด
โดยที่คนในบ้านของเราไม่รู้

และต่อไปนี้ จะเป็นบันทึกรายงานการปฎิบัติต่อจากวันนี้เป็นต้นไป

จึงขอรบกวนพื้นที่ในบอร์ดมา ณ ที่นี้ด้วย

ขอบคุณคะ

สุดท้ายนี้ หากมีคำแนะนำเพิ่มเติมอยากจะบอกกล่าวเมื่อได้อ่านบันทึกรายงานการปฎิบัติของเราแล้ว สามารถโพสได้คะ



วันที่ 9 มีนาคม 2553

เดิน 30 นั่ง 3 นาที

วันนี้ นั่งสมาธิไปนิดหน่อย เพราะว่ากลัวผี ก็เลยไม่กล้านั่งนานๆ
วันนี้เดินจงกลมแล้วแปลก เพราะว่าเกิดนิมิตเห็นภาพร่างกายของเราเป็นโครงกระดูก ทั้งๆที่ไม่ได้ไปอ่านอะไรที่ไหนมาเลยในช่วงนี้ เกิดความรู้สึกดีใจขึ้นมาว่าเรามองเห็น ภาพที่เคยเห็นก็เลยมองไม่เห็น รู้เลยว่าเกิดกิเลส เพียงความอยากแค่เล็กน้อยก็เป็นกิเลสได้ ตรงข้ามกับทางไปพระนิพพานโดยสิ้นเชิง

วันนี้ การเดินทางตัวคนเดียวของเรานั้น
กลับรู้สึกสงบอย่างประหลาด คงเพราะเราเป็นคนที่อิสระมาก พอรู้สึกเหมือนต้องทำๆ ก็เลยทำได้ไม่เต็มที่ วันนี้เดินจงกรมแล้วสงบ เงียบ ฝ่าเท้ากระทบพื้น รู้ พยายามเดิน 3 ระยะให้ได้ เพราะเราเป็นคนใจร้อนจึงมองได้ไม่ชัดนัก เรารู้สึกว่าสติของเราเริ่มดีขึ้น เริ่มมองเห้นตามความเป็นจริงได้มากขึ้น

เราเข้าใจแล้วว่าทำไมคนเราถึงไม่ควรทำความชั่ว เพราะความชั่วนั้นก่อให้เกิดความทุกข์ตามมา แท้จริงแล้วความชั่วนั้นก็คือ กิเลส ไม่ว่าจะอยุ่ในรูปแบบไหน เมื่อขึ้นชื่อว่ากิเลสแล้ว มันคือความชั่ว และความทุกข์ ทั้งนั้น
เรารู้สึกเสียใจที่เราดื้อ และถกเถียงเพราะเราเชื่อว่าเราถูก จริงๆแล้วมันก็ถูกของเราเพราะว่าเราจะต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง
ถึงเราจะรู้สึกเสียใจ แต่เราก็ยังมีมานะอยู่
เราต้องคอยดูมัน และลดให้มันน้อยลง

วันนี้นั่งสมาธิแล้ว อย่างที่บอกก็คือการอาการกลัวผี
ถึงแม้ว่าจะสงบก็จริง แต่ใจยังลุกลนอยู่

จบการบันทึกเพียงเท่านี้

.....................................................
หากไม่สนใจหลักธรรมปลีกย่อย แล้วจะบรรลุหลักธรรมใหญ่ได้ยังไง -- กวนอู

"ทรัพยกรมนุษย์หากตายไป บริษัทฯ สามารถหามาแทนได้ แต่ทรัพยากรครอบครัวนั้น ครอบครัวไม่สามารถหามาแทนได้"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 มี.ค. 2010, 01:04 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 มี.ค. 2010, 23:16
โพสต์: 47

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ดี ๆๆ นำมาเล่าเรื่อย ๆ นะครับ

เป็นประโยชน์กับประชาชนทั่วไป

เป็นกำลังใจให้ประชาชนทั่วไปได้ดีมาก

1 ตัวอย่าง ดีกว่าร้อยคำเล่า คำสอน

นั่ง ไป ๆ ดีแล้ว

ดีใจด้วยครับ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 มี.ค. 2010, 09:01 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


เราชื่อทักทายนะ
แต่พี่ๆน้องๆ (ส่วนมากน้องๆ) ในลานแห่งนี้
เรียกเราว่า "ย่าทวด"อายุเท่าไหร่? เราไม่บอกนะ
เราชอบสีฟันตอนเช้าและก่อนนอน... :b32:

เข้าเรื่องดีกว่า...ตอนที่เริ่มปฏิบัติอย่างจริงๆจังๆ
ในครั้งนี้ มีอยู่ระยะหนึ่งที่ เกิดความกลัวเหมือนกัน
เนื่องจากก่อนหน้านั้น ขณะที่นั่ง...มีนิมิตรเป็นโครงกระดูกบ้าง
เป็นคนแก่...บ้างเด็กบ้าง..แล้วค่อยๆเปลี่ยนหน้าเป็นหัวกะโหลก
ระยะนั้นกลัวมาก...พอได้เวลาที่จะเข้าปฏิบัติ...ใจมันกลัวไว้ก่อนเลย
ตอนเดินไม่เท่าไหร่? แต่พอลงนั่ง...เสียวสันหลังวาบๆ..ต้องย้ายที่นั่ง
ปรากฎว่า...รายงานการปฏิบัติ..ทั้งอาจารย์และผู้แนะนำที่ลานนี้
บอกว่าอย่าหนี...เป็นแค่กิเลสมาลวง และเป็นสภาวะหนึ่งเท่านั้น
ให้กำหนดรู้...เราก็ทำตาม...ปรากฎว่าอาการที่ว่าก็หายไปจริงๆ
เดี๋ยวนี้ถึงจะเห็นนิมิตร...เป็นผีหัวขาด...หน้าตาดุดัน...ตาถมึงทึง
หรือจะเละเหลวแค่ไหน?...เราก็กำหนดไป...เดี๋ยวเดียวก็หาย
และเราจะนิมิตรเห็นผีหัวขาดนี้บ่อยมากๆ...แม้กระทั่งนอกการปฏิบัติ

สดๆร้อนๆ เมื่อคืนนี้ ขณะล้มตัวลงนอน กำลังเคลิ้มๆจะหลับ ก็เห็น
มีแต่หัวห้อย..ลอยมาตรงหน้า...ทั้งๆที่ไม่ได้อยู่ในระหว่างปฏิบัติซักกะหน่อย
มาแบบไม่ได้รับเชิญ...ไม่ทันตั้งตัว..ก็กลัวนิดนึ่ง..พอรู้สึกกลัวปุ๊ป..
ก็รีบกำหนดเห็นหนอทันที...กำหนดได้สองสามครั้งก็หายไป...แล้วได้ยินเสียง
อะไรไม่รู้..จับไม่ได้ว่าเสียงอะไร...แปลกๆแบบไม่เคยได้ยินมาก่อน...
เราก็กำหนดได้ยินไป...ก็กลายเป็นหัวเดิมห้อยลงมาใหม่...แล้วที่นี่ไม่ใช่
หัวเดียวแล้ว...พาพวกมาด้วย..ห้อยเรียงกันเข้ามาแบบกลับหัวด้วยนะ
หัวนั้นไป หัวนี้เข้ามาแทน...ครั้งนี้กำหนดไปตั้งหลายครั้งกว่าจะหาย
แต่ครั้งหลังนี้เราไม่ยักกะกลัว....ถ้ากลัวแล้วหนี...ก็จะไม่ผ่านสภาวะ
อย่าหนีซิ...ให้หาอาจารย์...หรือขอคำแนะนำจากผู้ที่ปฏิบัติดี
ในลานนี้มีหลายท่าน....ลองดูนะ...แล้วเราจะเข้ามาคุยด้วยบ่อยๆ
ถ้าต้องการ...เราหนับหนุนนะ..เด็กที่ใฝ่การปฏิบัติ เพราะเรารู้ว่า
เป็นสิ่งที่ประเสริฐแบบไม่มีที่สิ้นสุด....ขอให้มีความเพียรกำหนดอย่าง
ต่อเนื่อง...จนบรรลุธรรมขั้นสูงสุดในอนาคตอันใกล้นี้นะ....อนุโมทนา สาธุ

เจริญในธรรม :b8:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 มี.ค. 2010, 10:50 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




6wmpl.gif
6wmpl.gif [ 23.53 KiB | เปิดดู 8302 ครั้ง ]
แนะนำตัวกันหนุกหนานนะขอรับ คุณวาและย่าทวด

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


แก้ไขล่าสุดโดย กรัชกาย เมื่อ 10 มี.ค. 2010, 10:50, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 มี.ค. 2010, 15:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 มี.ค. 2010, 23:38
โพสต์: 193

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ประชาชนทั่วไป เขียน:
ดี ๆๆ นำมาเล่าเรื่อย ๆ นะครับ

เป็นประโยชน์กับประชาชนทั่วไป

เป็นกำลังใจให้ประชาชนทั่วไปได้ดีมาก

1 ตัวอย่าง ดีกว่าร้อยคำเล่า คำสอน

นั่ง ไป ๆ ดีแล้ว

ดีใจด้วยครับ

ขอบคุณมากคะ เราเองไม่ได้เก่งอะไรเท่าไรหรอก... :b8: แต่ถ้ามีประโยชน์ก็ดีใจมากเลยคะ

taktay เขียน:
เราชื่อทักทายนะ
แต่พี่ๆน้องๆ (ส่วนมากน้องๆ) ในลานแห่งนี้
เรียกเราว่า "ย่าทวด"อายุเท่าไหร่? เราไม่บอกนะ
เราชอบสีฟันตอนเช้าและก่อนนอน... :b32:


ถ้าไม่สีฟัน คงไม่ไหวนะคะ :b20:
ยินดีที่ได้รู้จักคะ


อ้างคำพูด:
เข้าเรื่องดีกว่า...ตอนที่เริ่มปฏิบัติอย่างจริงๆจังๆ
ในครั้งนี้ มีอยู่ระยะหนึ่งที่ เกิดความกลัวเหมือนกัน
เนื่องจากก่อนหน้านั้น ขณะที่นั่ง...มีนิมิตรเป็นโครงกระดูกบ้าง
เป็นคนแก่...บ้างเด็กบ้าง..แล้วค่อยๆเปลี่ยนหน้าเป็นหัวกะโหลก
ระยะนั้นกลัวมาก...พอได้เวลาที่จะเข้าปฏิบัติ...ใจมันกลัวไว้ก่อนเลย
ตอนเดินไม่เท่าไหร่? แต่พอลงนั่ง...เสียวสันหลังวาบๆ..ต้องย้ายที่นั่ง
ปรากฎว่า...รายงานการปฏิบัติ..ทั้งอาจารย์และผู้แนะนำที่ลานนี้
บอกว่าอย่าหนี...เป็นแค่กิเลสมาลวง และเป็นสภาวะหนึ่งเท่านั้น
ให้กำหนดรู้...เราก็ทำตาม...ปรากฎว่าอาการที่ว่าก็หายไปจริงๆ
เดี๋ยวนี้ถึงจะเห็นนิมิตร...เป็นผีหัวขาด...หน้าตาดุดัน...ตาถมึงทึง
หรือจะเละเหลวแค่ไหน?...เราก็กำหนดไป...เดี๋ยวเดียวก็หาย
และเราจะนิมิตรเห็นผีหัวขาดนี้บ่อยมากๆ...แม้กระทั่งนอกการปฏิบัติ

สดๆร้อนๆ เมื่อคืนนี้ ขณะล้มตัวลงนอน กำลังเคลิ้มๆจะหลับ ก็เห็น
มีแต่หัวห้อย..ลอยมาตรงหน้า...ทั้งๆที่ไม่ได้อยู่ในระหว่างปฏิบัติซักกะหน่อย
มาแบบไม่ได้รับเชิญ...ไม่ทันตั้งตัว..ก็กลัวนิดนึ่ง..พอรู้สึกกลัวปุ๊ป..
ก็รีบกำหนดเห็นหนอทันที...กำหนดได้สองสามครั้งก็หายไป...แล้วได้ยินเสียง
อะไรไม่รู้..จับไม่ได้ว่าเสียงอะไร...แปลกๆแบบไม่เคยได้ยินมาก่อน...
เราก็กำหนดได้ยินไป...ก็กลายเป็นหัวเดิมห้อยลงมาใหม่...แล้วที่นี่ไม่ใช่
หัวเดียวแล้ว...พาพวกมาด้วย..ห้อยเรียงกันเข้ามาแบบกลับหัวด้วยนะ
หัวนั้นไป หัวนี้เข้ามาแทน...ครั้งนี้กำหนดไปตั้งหลายครั้งกว่าจะหาย
แต่ครั้งหลังนี้เราไม่ยักกะกลัว....ถ้ากลัวแล้วหนี...ก็จะไม่ผ่านสภาวะ
อย่าหนีซิ...ให้หาอาจารย์...หรือขอคำแนะนำจากผู้ที่ปฏิบัติดี
ในลานนี้มีหลายท่าน....ลองดูนะ...แล้วเราจะเข้ามาคุยด้วยบ่อยๆ
ถ้าต้องการ...เราหนับหนุนนะ..เด็กที่ใฝ่การปฏิบัติ เพราะเรารู้ว่า
เป็นสิ่งที่ประเสริฐแบบไม่มีที่สิ้นสุด....ขอให้มีความเพียรกำหนดอย่าง
ต่อเนื่อง...จนบรรลุธรรมขั้นสูงสุดในอนาคตอันใกล้นี้นะ....อนุโมทนา สาธุ

เจริญในธรรม :b8:

นิมิตของพี่ น่ากลัวมากเลยคะ ซึ่งเราคงไม่มีทางได้เห็น เพราะแค่เห็นอะไรนิดหน่อยเราก็หนีแล้ว :b39:
ต่อไปนี้เราจะพยายามทำใจไม่ให้กลัวคะ

แสดงว่าต่อไปนี้คุณพี่ทักทายไม่กลัวผีแล้วใช่ไหมคะ?
ถ้าพี่ไม่กลัวผี เราก็อยากจะไม่กลัวบ้าง :b12:

ดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้อ่านการเจริญสติของคนอื่นด้วย
ขอบพระคุณมากคะ
ขออนุโมทนา


--------------------------------------------------------

วันนี้เดิน 30 นั่ง 5
วันที่ 10 มีนาคม 2553

เกิดความรู้ว่า
ทำไม การที่คนอื่นมาทำร้ายเรา เราจึงไม่ควรทำร้ายตอบ
เพราะ เราไม่รู้ว่าเขาเป็นยังไง เราทำเขาทุกข์ใจแบบไหน เขาถึงต้องมาทำร้ายเรา เราไม่ควรที่จะไปทำร้ายเขาตอบเลย เพราะว่าเขามีเหตุผลของเขา เขามีความทุกข์ใจของเขา เราไม่ควรที่จะไปซ้ำเติมเขา เราควรที่จะช่วยเหลือเขาจึงจะถูก

การเดินจงกรมทำให้เห็นเหตุ และผล มากยิ่งขึ้น

โลกนี้ไม่สำคัญอะไรเลย ไม่มีสิ่งที่สำคัญมากไปกว่าเพื่อนร่วมโลก เราควรที่จะมีพรหมวิหาร 4 ช่วยเหลือเท่าที่ช่วยกันได้ เราไม่ควรเลยที่จะอิจฉา หรือโกรธ หรือเห็นแก่ตัวกับใครก็ตาม เป็นเพื่อนกันไว้ดีกว่า คุณค่าทางวัตถุและสิ่งสมมุติหรือ จะเทียบคุณค่าทางความรู้สึกและจิตใจนั้น ไม่มีเลย

เราเดินแล้วเจอตัวมานะของเรา ถ้าไม่ได้เดินจงกรม เราคงไม่รู้ เราเริ่มรับรู้ถึงโทษของมัน ว่ามันมีตัวโทสะเข้ามา และไม่ค่อยฟังใคร จะคิดว่าตัวเองถูกอยู่เสมอ เราเพียงแค่เห็น แต่ยังไม่สามารถที่จะเอามันออกไปได้ เราทำได้แค่มองมัน ว่าเรามีมันอยู่ เรามองมันไปเรื่อยๆจนกว่ามันจะหายไปจากตัวเรา
ตอนนี้เรายังใจร้อน และมีโทสะอยู่เล็กน้อย

นั่งสมาธิ
เราคิดว่าถ้าเราได้คุยกับเพื่อนเราอีกครั้ง เราควรจะทำอะไรบ้าง

จบการบันทึกเพียงเท่านี้

.....................................................
หากไม่สนใจหลักธรรมปลีกย่อย แล้วจะบรรลุหลักธรรมใหญ่ได้ยังไง -- กวนอู

"ทรัพยกรมนุษย์หากตายไป บริษัทฯ สามารถหามาแทนได้ แต่ทรัพยากรครอบครัวนั้น ครอบครัวไม่สามารถหามาแทนได้"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มี.ค. 2010, 04:51 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


กรัชกาย เขียน:
แนะนำตัวกันหนุกหนานนะขอรับ คุณวาและย่าทวด


ย่าทวดดีใจอ่ะค่ะ...ที่เจอเพื่อนวัยเดียวกัน :b32:
แถมรสนิยมเหมือนกันอีก....ก็เลยรีบแถเข้ามาหนับหนุนค่ะ :b13:

แล้วคุณกัด เอ้ย...คุณกรัชฯ ไม่เห็นแนะนำตัวบ้างเลย
สงสัยโจทย์เยอะ...เลยเจี๋ยมๆ เจี๊ยมๆ :b27:

โปรดระวัง...เสน่ห์แรง...อันตราย


คำเตือน: ไม่ควรบริหารเสน่ห์เกินกว่าสองครั้ง/วัน....มากเกิน อันตรายอาจถึงตาย :b28:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มี.ค. 2010, 05:52 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


อ้างคำพูด:
ถ้าไม่สีฟัน คงไม่ไหวนะคะ



:b13: :b13: :b13:

อ้างคำพูด:
นิมิตของพี่ น่ากลัวมากเลยคะ ซึ่งเราคงไม่มีทางได้เห็น
เพราะแค่เห็นอะไรนิดหน่อยเราก็หนีแล้ว
ต่อไปนี้เราจะพยายามทำใจไม่ให้กลัวคะ


พี่สังเกตุตัวเองนะค่ะว่า...ก่อนที่จะเกิดอาการกลัว
ไม่ใช่เพราะเห็นรูปนิมิตรที่น่ากลัวหรอกค่ะ...แต่จะเกิดจากมีอาการสะดุ้งสุดตัวก่อน
ไม่ว่าจะเป็นด้วยเหตุอันใด...เช่นกำลังกำหนดอยู่...แล้วมีใครเปิดประตุผลัวะเข้ามา
จะสะดุ้งสุดตัว...ถ้านั่งต่อแล้วเห็นนิมิตรเป็นภาพเหล่านั้นจะเกิดอาการกลัวมากๆ
เรียกว่า...หวาวสันหลังเลยค่ะ :b5:


อ้างคำพูด:
แสดงว่าต่อไปนี้คุณพี่ทักทายไม่กลัวผีแล้วใช่ไหมคะ?
ถ้าพี่ไม่กลัวผี เราก็อยากจะไม่กลัวบ้าง


จริงๆแล้วพี่ไม่ใช่คนกลัวผีเลยค่ะ แต่ไหนแต่ไรแล้ว
ถ้าเห็นอะไรแปลก...เสียงแปลกๆ จะหาให้ได้ว่าเสียงอะไร?...
ยังนึกแปลกใจอยู่เลย ว่าตอนที่เกิดอาการกลัวนั้น
ทำไมถึงกลัวได้มากมายแบบไม่เคยเป็นมาก่อน ขนาดออกจาก
กรรมฐานแล้ว ความกลัวก็ยังติดอยุ่ตั้งสองสามวันเลยค่ะ.. :b5:

ต้องไม่หนีนะค่ะ...ตามรู้อย่างเดียว...กลัวก็รู้ว่ากลัว...กำหนดไปเรื่อยๆ
จนกว่าจะหายกลัว...แล้วก็เปลี่ยนเป็นอาการอย่างอื่นมาแทน...
แต่ถ้าเราหนี...มันก็จะกลัวอยู่อย่างนั้นไม่เลิก...สภาวะก็จะยังไม่เปลี่ยน :b14:

ตอนนี้ค่อนข้างทันแล้วค่ะ...ส่วนมากพี่จะเห็นเป็นหัวอย่างเดียว ไม่มีตัว
คือเหมือนผีหัวขาด มาแต่หัวค่ะ บางทีเป็นเด็กน่ารักมากตัวอ้วน..แล้วจะค่อยๆ
เปลี่ยนหน้าเป็นเหี่ยว...ตาเริ่มโบ๋..ค่อยๆฉีกยิ้ม..ตัวจะหายไป เหลือแต่หัว...บ่อยมาก
หรือไม่ก็จะเห็นแค่มือ...เริ่มจากมือที่สวย ทาเล็บสีดำ..แล้วก็เปลี่ยนเป็นมือเหี่ยวๆ..
จนเหลือแต่กระดูก... :b23:

เดี๋ยวนี้เหรอ? พูดได้เต็มปากเลยว่าไม่กลัวแล้วค่ะ...พอเห็นก็จะกำหนดเลยว่า..เห็นหนอๆๆ
จะตาโบ๋...จะฉีกยิ้ม...จะหน้าเหี่ยว..เหลือแต่หัว...บางทีก็ไม่เห็นตัว แต่รู้ด้วยสัมผัส
คือรู้ว่ามีอะไรบางอย่าง แถวๆนี้ ก็จะเฉยๆ ใจรับรู้อย่างเดียว ไม่ต้องกด
หรือข่ม...มันเป็นเอง ไม่ตกใจ คือพอนิมิต ก็รู้ว่านิมิต กำหนดรู้ไป
เดี๋ยวมันก็หาย หรือ เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นแทน... :b6:

หนูวาไม่ต้องกลัวนะค่ะ...
ต้องคิดว่าเราปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ...เราเป็นลูกพระตถาคต...ต่อให้พญามารมาเอง...
ก็ทำอะไรลูกตถาคตไม่ได้....ท่องไว้...อีกสองสามวัน..เชื่อว่าหนูวาคงจะเลิกกลัวผีได้เอง..
ถ้าไม่หนีเสียก่อน.... :b4:


อ้างคำพูด:
ดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้อ่านการเจริญสติของคนอื่นด้วย
ขอบพระคุณมากคะ
ขออนุโมทนา


ยินดีมากค่ะ หาเพื่อนคุยเรื่องนี้ด้วยอยู่แล้ว
จะได้เหมือนกับทบทวนสภาวะไปในตัวด้วย บางทีตอนบันทึก..นึกไม่ออก
พอได้มาแชร์กันแบบนี้ กลับนึกได้ทีหลังก็มี ถ้าหนูวาไม่เบื่อ :b48:

วันนี้ขอปรบมือให้ที่นั่งเพิ่มขึ้นอีก ฉอง..นาที :b35:

อนุโมทนาสาธุ เจริญในธรรมค่ะ :b8:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มี.ค. 2010, 06:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 มี.ค. 2010, 14:54
โพสต์: 126

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เป้นสิ่งที่ดีมากเลยที่เล่าการปฏิบัติให้ทราบ
ทำไมต้องกลัวด้วยละครับ
สิ่งที่เรียกว่าผีนั้น เป็นสิ่งที่อยู่นอกภพภูมิของเรา
เขาจะไม่มาหลอกเราหลอกนะ เขามาขอส่วนบุญกับเรามากกว่า
อุทิศส่วนบุญให้เขาสิ ทำทุกวัน
ผมก็เคยพบเขาได้พูดคุยกับเขาโดยไม่รู้ว่าเป็นเขาถ้าตอนกลับเขาไม่แสดงปาฏิหารไม่รู้เลยว่าเป็นเขา
อุทิศบูญให้เขาไปเขาก็ไม่มากวนอีก
ให้คิดว่าสิ่งทุกสิ่งที่เราพบเจอ มีกรรมร่วมกับเรามาทั้งนั้นเมื่อเขาลำบากเขามาหาเราให้เราช่วย
เราต้องช่วยเขาได้บ้างตามอัตภาพของเรา


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มี.ค. 2010, 07:57 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


taktay เขียน:
กรัชกาย เขียน:
แนะนำตัวกันหนุกหนานนะขอรับ คุณวาและย่าทวด

แล้วคุณกัด เอ้ย...คุณกรัชฯ ไม่เห็นแนะนำตัวบ้างเลย
สงสัยโจทย์เยอะ...เลยเจี๋ยมๆ เจี๊ยมๆ

โปรดระวัง...เสน่ห์แรง...อันตราย

คำเตือน: ไม่ควรบริหารเสน่ห์เกินกว่าสองครั้ง/วัน...มากเกิน อันตรายอาจถึงตาย


หากเสน่ห์แรงดังว่า กรัชกายคงได้รับการต้อนรับจาก จขกท.บ้างแล้วล่ะครับ แต่นี่...

ดังนั้น จึงไม่น่ามีอันตราย :b32:

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มี.ค. 2010, 09:22 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


กรัชกาย เขียน:
หากเสน่ห์แรงดังว่า กรัชกายคงได้รับการต้อนรับจาก
จขกท.บ้างแล้วล่ะครับ แต่นี่...ดังนั้น จึงไม่น่ามีอันตราย :b32:



หนูวา..ระวังตัวด้วย แถวนี้มีระเบิด :b5:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มี.ค. 2010, 09:48 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ต.ค. 2009, 15:06
โพสต์: 7503

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


tongue
Kiss
:b37:
...Happy Birthday คุณน้องวาวา...
...ขออนุโมทนาบุญกุศลด้วยค่ะ...
...นั่งสมาธิถ้ากลัวผี...มีวิธีแก้...ผีไม่เข้าใกล้ด้วย...
...ฟังพระธรรมเทศนาไปด้วยขณะนั่งสมาธิ...
...ใจอยู่กับตัว...ใช้หูฟังเสียง...ระลึกพุทโธ...
...เท่านี้ก็โอเค...ใจก็จะไม่วอกแวกไปไหนค่ะ...
...ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยนะคะ
onion onion onion


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มี.ค. 2010, 10:10 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 19 ม.ค. 2009, 10:48
โพสต์: 141


 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้ัจักนะคะ

วันนี้เ้ข้ามาอ่าน เจอเรื่องของพี่ทักทายน่ากลัวมากเลยค่ะ ปกติตัวเองเป็นคนกลัวผีมากๆๆๆ แต่ตอนหลังมาหัดปฏิบัตินั่งกรรมฐานโรคกลัวผีก็ดีขึ้นแต่ยังไม่หาย ทุกวันนี้เวลานั่งหรือเดินจะไม่เคยเห็นอะไร บางทีเห็นเค้าพูดกันก็เกิดอาการอยากเห็นเหมือนคนอื่น แต่ก็จะพยามยามห้ามตัวเอง มีคนบอกว่าที่ได้เห็นเป็นบททดสอบจิตใจ ทุกวันนี้ถ้าวันไหนถือศีลแปดก็จะไม่ค่อยกล้าลงมานอนที่พื้นเท่าไหร่ กลัวมองไปใต้เตียงแล้วจะเห็นอะไร

น้องวา ขออนุโมทนาบุญกุศลด้วยอีกคนนะคะ แล้วจะเข้ามาอ่านเรื่อย ๆ ขอให้เจริญในธรรมค่ะ
:b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มี.ค. 2010, 12:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




d_5_3.jpeg
d_5_3.jpeg [ 33.2 KiB | เปิดดู 8110 ครั้ง ]
นี่ก็กลัวมายากล


หนูมีเรื่องรบกวนสอบถามอาจารย์อย่างนี้ค่ะ

เวลาที่นั่งสมาธิกลางวันนั่งได้ แต่พอมืดก็กลัวผี(เอามากๆๆๆ)จนไม่กล้านั่ง จะมีบทสวดมนต์ หรือว่า

ต้องทำอย่างไรที่แก้อาการกลัวผีได้บ้างค่ะ ลองปลงอสุภะตัวเองก็แล้ว ก็ยังกลัวอยู่ดีค่ะ


http://board.palungjit.com/f133/นั่งสมาธิกลางคืนจะกลัวผี-มีบทสวดมนต์แก้ไหมคะ-224503.html

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มี.ค. 2010, 13:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ก.ค. 2009, 21:22
โพสต์: 264

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


มาอ่านกระทู้ต้งแต่เมื่อวานค่ะ แต่ไม่แน่ใจว่าเล่าเรื่องของตัวเองดีไหม

เป็นคนกลัวผีเหมือนกันค่ะ แต่ไม่กลัวถึงขนาดไม่กล้าทำอะไร
เมื่อต้นเดือนกันยายนปีที่แล้ว ขณะกำลังปฏิบัติอยู่ก็เกิดนิมิตผีผู้หญิงขึ้น

รินรส เขียน:
เมื่อคืนนี้ ตอนเดินจงกรมมีการยกเท้าผิดจังหวะ เพราะสับสนระหว่างเดินระยะที่ 3 กับระยะที่ 4 ก็กำหนดผิดหนอ แต่รู้สึกว่าเดินสนุกมากเลยค่ะ กำหนดว่ารู้หนอ

ช่วงแรกของการนั่ง หายใจช้าค่ะ คือรู้ว่าหายใจจากช้าแล้วค่อย ๆ เร็วขึ้น แล้วค่อย ๆ ช้าลง จนลมหายใจหายไป 3 รอบ หลังจากนั้นเห็นภาพผีผู้หญิงผมยาวใส่ชุดดำ ขอบตาคล้ำมาก ตาถลนออกมาจากเบ้าตา ค่อย ๆ ใกล้เข้ามา ๆ ตอนแรกกำหนดเห็นหนอประมาณ 6 ครั้ง ภาพก็ไม่หาย :b14: จึงเริ่มกลัว กำหนดกลัวหนออีกประมาณ 6-7 ครั้ง ภาพก็ไม่หาย เลยแผ่เมตตา ภาพก็ยังไม่หายอีก เลยบอกเขาในใจว่าออกจากกรรมฐานแล้วจะอุทิศส่วนกุศลไปให้ ภาพก็ยังไม่หาย :b5: เลยกลับมากำหนดพอง+ยุบ+นั่ง+ถูก บ้าง สลับกับกำหนดเห็นหนอและกลัวหนอบ้าง รู้สึกว่าเขาค่อย ๆ เข้ามาใกล้ ๆ และนั่งลงข้าง ๆ ตัว แล้วยื่นมือมาจะบีบคอ แต่แค่แตะค่ะ ยังไม่บีบ พอใกล้จะหมดเวลา รู้สึกว่าเขายิ้มน้อย ๆ แล้วลุกออกไป กำหนดรู้หนอแล้วกำหนดพอง+ยุบ+นั่ง+ถูก จนหมดเวลา เมื่อคืนฝนตกหนักตั้งแต่ตอนเริ่มนั่ง มีฟ้าผ่า 3 ครั้ง (กำหนดเสียงหนอ) หลังจากมีผีเข้ามา เลยเสริมบรรยากาศเข้าไปอีก
:b14: :b5: :b23: :b12:


แบบนี้แสดงว่าสติอ่อนลงอีกใช่ไหมคะ

viewtopic.php?f=2&t=25475&st=0&sk=t&sd=a

แต่วันต่อๆ มาก็กำหนดเห็นหนอ กลัวหนอ ผีที่เห็นทั้งตัวก็จะเห็นเหลือแค่ขากับแขน ในที่สุดก็ไม่มีผีอีกเลย

(อาจารย์คะขออนุญาตนำข้อความที่เคยสนทนากันมาให้น้องเขาอ่านนะคะ :b8: )


อีกอย่างหนึ่งคือ เมื่อก่อนนี้ ในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะตอนซักผ้าในห้องน้ำ ตอนสระผมกับล้างหน้า (ต้องหลับตา) และตอนก่อนจะหลับ จะชอบคิดว่ามีผีอยู่ใกล้หรืออยู่ข้างหลัง (ไม่ถึงกับเปิดไฟนอน) แตเดี๋ยวนี้หลังจากฝึกกรรมฐาน จะไม่ค่อยนึกถึงเรื่องนี้เลย ความคิดความกลัวไม่ค่อยมีแล้วค่ะ คงเป็นเพราะเราอยู่กับปัจจุบันมั้งคะ

.....................................................
"เราไม่สรรเสริญแม้แต่ความตั้งอยู่ได้ในกุศลธรรมทั้งหลาย ไม่ต้องพูดถึงความเสื่อมถอยจากกุศลธรรมทั้งหลาย
เรายกย่องสรรเสริญอย่างเดียว แต่ความก้าวหน้าต่อไปในกุศลธรรมทั้งหลาย"

(องฺ. ทสก. ๒๔/๕๓/๑๐๑)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 มี.ค. 2010, 18:40 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 24 ต.ค. 2006, 12:36
โพสต์: 33766

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


มาดูว่า พระพุทธเจ้าตรัสเรื่องชีวิตหรือขันธ์ 5 นี้ว่าอย่างไร สังเกตคำว่า จิต

หรือ วิญญาณ ท่านเปรียบเหมือนอะไร :b8: :b20:




"พระพุทธเจ้า ได้ตรัสแสดงไว้ว่า

รูปอุปมาเหมือนฟูมฟองน้ำ

เวทนาอุปมาเหมือนฟองน้ำฝน

สัญญาอุปมาเหมือนพยับแดด

สังขารอุปมาเหมือนต้นกล้วย

วิญญาณอุปมาเหมือนมายากล

ภิกษุพินิจดู โดยแยบคาย ซึ่งขันธ์ 5 นั้น โดยประการใดๆ ก็มีแต่สภาวะที่ว่างเปล่า

พระผู้ทรงปัญญาดังผืนแผ่นดิน ทรงปรารภร่างกายนี้แล้ว ทรงแสดงการละธรรม 3 อย่าง (โลภะ โทสะ

โมหะ หรือ ตัณหา มานะ ทิฏฐิ) ไว้

ท่านทั้งหลาย จงดูรูปที่เขาทิ้งแล้ว เมื่อใด อายุ ไออุ่น และวิญญาณ ละกายนี้

เมื่อนั้น ร่างกายก็ถูกทิ้งนอนไร้จิตใจ กลายเป็นอาหารของสัตว์อื่น นี้แหละการสืบต่อชีวิตก็อย่างนี้

มันเป็นมายากล หลอกคนโง่ให้เพ้อ ได้บอกแล้วว่า ขันธ์ 5 นี้เป็นผู้ล่าสังหารอยู่ในตัว จะหาแก่นสาร

ในขันธ์ 5 นี้ย่อมไม่มี


ภิกษุระดมความเพียรแล้ว พึงพิจารณาขันธ์ทั้งหลาย โดยมีสติสัมปชัญญะ มีสติมั่น ทั้งวันทั้งคืน พึงละเครื่อง

ผูกมัดเสียให้หมด พึงสร้างที่พึ่งให้แก่ตน เมื่อปรารถนาอัจจุบท (นิพพาน) ก็พึงประพฤติเหมือนดังคน

ที่ศีรษะถูกไฟไหม้"

(สํ.ข.17/247/174)

.....................................................
https://dhammachati.blogspot.com/


แก้ไขล่าสุดโดย กรัชกาย เมื่อ 11 มี.ค. 2010, 18:41, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กระทู้นี้ถูกล็อก คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความ หรือ ตอบกลับในกระทู้นี้  [ 387 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4, 5 ... 26  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 9 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร