วันเวลาปัจจุบัน 25 เม.ย. 2024, 22:38  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


อ่านกรรมแห่งกรรมจากบอร์ดเก่า
http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=4



กลับไปยังกระทู้  [ 7 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 10:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 ม.ค. 2011, 16:58
โพสต์: 144

งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
ชื่อเล่น: มุก
อายุ: 29
ที่อยู่: จ.ระยอง

 ข้อมูลส่วนตัว


รบกวนขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

เรามีลูกสาว อายุ เกือบ 3 ขวบ แต่เค้าไม่ค่อยได้อยู่กับเรา เพราะเราแยกทางกับแฟน และต้องทำงานไกลบ้าน ก็ฝากให้แม่ช่วยเลี้ยง วันหยุดเราถึงจะไปหาเค้าทีนึง แต่เมื่อก่อน เรากับลูกอยู่ด้วยกันตลอด เพิ่งมาห่างกันเมื่อ 2-3 เดือนที่ผ่านมา เมื่อก่อนลูกเราเป็นเด็กน่ารักและเชื่อฟังผู้ใหญ่มากกว่านี้

แต่ตอนนี้แม่เรากับน้องสาวเราที่บ้านบอกว่า ลูกสาวเราดื้อมาก เอาแต่ใจมาก พูดจาก้าวร้าว เราไม่รู้ว่าเป็นเพราะกรรมของเรารึเปล่า ที่ส่งผลให้ลูกเราต้องเป็นเด็กพฤติกรรมแบบนี้ หรือเป็นเพราะว่าเค้ายังเด็กเกินไปก้ไม่รู้

แต่เรากลัวว่าเค้าจะเป็นแบบนี้ไปจนโตน่ะค่ะ ตอนท้องเรามีแต่ความทุกข์ ในใจมีแต่เรื่องคิดไม่ดี นี่เป็นผลกรรมที่ตกมาถึงลูกเรารึเปล่าคะ

แล้วพอจะมีวิธีไหนที่จะทำให้ ลูกของเราดีขึ้น มีวิธีที่จะถ่ายทอดสั่งสอนให้ลูกเรามีพฤติกรรมที่ดีขึ้นไหมคะ

เราอยากมีเวลาอยู่กับเค้าดูแลเค้ามากกว่านี้ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง เพราะต้องรับผิดชอบหาเลี้ยงครอบครัว พ่อเค้าไม่ได้ส่งเสียอะไรเลยนะค่ะ


รบกวนกัลยาณมิตรทุกๆท่านด้วยนะคะ :b3:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 16:02 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 ก.พ. 2010, 16:34
โพสต์: 1050

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ทุกอย่างล้วนแล้วแต่เป็นเหตุเป็นปัจจัย มีสิ่งนี้เกิดสิ่งนี้จึงเกิด
ลูก ถ้าไม่ได้อยู่ใกล้ พ่อ-แม่ แล้ว เขาจะไปสู่สิ่งแวดล้อมใด ก็จะเป็นไปตามสิ่งแวดล้อมนั้น
เด็ก ที่ยังบริสุทธิ์ ก็เหมือนน้ำที่บริสุทธิ์ใส เราเอาสีอะไร หยดลงไป น้ำก็จะกลายเป็นสีนั้น
เขาจะต้องถูกฝึก เรียนรู้ เพราะมนุษย์คือสัตว์ที่ประเสริฐ แต่มนุษย์เกิดมาต้องถูกฝึก ถึงจะสามารถดำเนิน
ชีวิตต่อไปได้ ไม่เหมือนสัตว์ อย่างวัว ควาย หรือ เป็ด ไก่ เกิดมาวันเดียว เดี๋ยวเดียว วิ่งปร๋อ ตามแม่แล้ว
สัตว์เขาอยู่ได้โดยสัญชาตญาน แต่มนุษย์ยังมีโอกาสพัฒนาสติปัญญา ขึ้นไปอีก สามารถฝึก สติปัญญา
จนถึงขั้นเป็นพระอริยะ หรือ พนะอรหันต์ ก็มี
....ที่พูดมานี้ก็เพื่อเพียงจะบอกว่า พ่อ-แม่ ควร จะอยู่ใกล้ลูก และฝึกลูก ดูแล เลี้ยงดู อบรมอย่างใกล้ชิด
เพราะไม่มีใครที่จะรักลูกเท่าหัวอก พ่อ-แม่ไม่มี ส่วนกรณีของคุณ ที่ไม่สามารถอยู่กับลูกได้ทุกวัน อย่างน้อย
วันหยุด หรือ อาทิตย์ละ ๒-๓ วัน ไปรับลูกมานอนด้วยก็ยังดีครับ
ที่ลูกมีนิสัยพูดจากร้าวร้าว มันเป็นผลของกรรมก็มีส่วน แต่สิ่งแวดล้อมใกล้ตัวเด็กก็มีส่วน
ที่เราไม่ได้อยู่กับลูกตลอด มันก็เป็นวิบากเป็นผลของกรรมส่วนหนึ่ง
แต่ยังไงซะก็ต้องไม่โยนผลกรรมมาให้เด็กแต่ฝ่ายเดียว เราควรหาเวลา วิธี ที่จะได้อยู่ใกล่ชิดเขาให้ได้
การ ทำบุญ สวดมนต์ ภาวนา หรือเจริญกรรมฐาน จะช่วยแก้ทุกข์ทั้งกายและ ใจได้
ลองปฏิบัติดูบ่อยๆ เนืองๆ ต่อเนื่อง ทางธรรมนี้แหละจะช่วยลดความทุกข์นี้ได้
ขอให้กำลังใจ
เจริญในธรรม :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 17:20 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะคุณ neemagirl :b8:
ดิฉันก็มีลูกสาวเหมือนกัน ลูกของคุณเพิ่งอายุ 3 ขวบยังเปลี่ยนได้อีกเยอะค่ะ อย่าเพิ่งกังวลไปก่อนเลย
ตอนนี้หาเวลาอยู่กับลูก ทำดีให้เค้าดู มีความสุขให้เค้าเห็น เค้าจะค่อยๆซึบซับพฤติกรรมของเรา เด็กเดี๋ยวนี้สอนยาก แต่เค้าจะคอยสังเกตุและจดจำค่ะ เพียงแต่คุณต้องแสดงออกให้เค้าเห็นและแสดงความรักต่อเค้า เค้ารับรู้และรักคุณ จะต้องทำตามคุณและเป็นลูกสาวที่น่ารักแน่ๆค่ะ :b16:

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 17:22 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ก.พ. 2009, 22:21
โพสต์: 1975


 ข้อมูลส่วนตัว


เด็กผู้หญิงอายุช่วง3ขวบ เค้าจะชอบคุย ชอบเล่า ชอบฟ้อง
แล้วก็ชอบให้แม่คุยกับเค้า แล้วถ้ามีใครทำอะไรที่เค้าไม่ชอบใจ
เค้าจะฟ้องให้คนเป็นแม่ฟัง เด็กจะชอบให้คนเป็นแม่อธิบายเหตุผลให้ฟัง
เค้าจะพอใจไม่เอามาเก็บไว้ในใจ

ทีนี้เค้าเด็กมาก แล้วก็ห่างไกลแม่ด้วย เค้าก็เหมือนอึดอัด
เค้าก็เลยแสดงออกมาทางอาการ

คุณก็ใช้วิธีโทรคุยกับเค้าสิค่ะ ถามเค้ามีเรื่องอะไรจะเล่าหรือปล่าว
ถ้าโทรวันละหลายครั้งได้ยิ่งดี
ให้เค้าได้พูดให้เค้าได้ยินเสียงคุณ เค้าก็จะพอใจไปเองค่ะ

เด็กช่วงอายุ3ขวบนี่ กำลังน่ารักมากๆเลยน่ะ
โดยเฉพาะเด็กผู้หญิง เริ่มที่อยากจะใส่ชุดสวยๆ
แล้วก็มีคนชมเค้า ดูแล้วน่ารักดีค่ะ :b1: :b41: :b45: :b55:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 18:42 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 ม.ค. 2011, 16:58
โพสต์: 144

งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
ชื่อเล่น: มุก
อายุ: 29
ที่อยู่: จ.ระยอง

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอขอบพระคุณสำหรับคำแนะนำของกัลยาณมิตร แต่ละท่านมากค่ะ

เราเองก็สวดมนต์ก่อนนอนทุกวัน และก็พยายามหาหนทางที่จะได้อยู่ดูแลลูกให้มากที่สุด

จะพยายามศึกษาธรรมะ เพื่อนำไปใช้ในชีวิตให้ได้มากที่สุดนะคะ

tongue tongue


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 22:27 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


เคยอยู่ห่างจากลูกสาวตอนเขาอายุได้แค่ขวบกับสองเดือน..ตอนที่อยู่ด้วยกัน
เขาน่ารัก กำลังหัดพูด...แต่พอห่างกัน ฝากให้แม่และน้องสาวเลี้ยง...เขาก็แผลงฤทธิ์
บางทีอารมณ์เสียแบบไม่มีเหตุผล...ล้มโต๊ะ เต๊ะเก้าอี้...ขว้างของ จนคุณยายนั่งร้องไห้
น้องสาวบอกว่า...ถ้าไม่ถูกใจอะไรเขาจะอาละวาด กลุ้มใจกันมาก เพราะพูดก็ยังไม่ค่อย
จะรู้เรื่องดี....น้องสาวเลยใช้วิธี...เวลาที่เขาโมโห...หงุดหงิด จะไม่ดุ ไม่ด่า แต่จะเข้าไปกอดเขา
อุ้มเขา...แล้วค่อยๆบอกเขาว่า "หนูไม่สบายหรือค่ะ...หนูเป็นอะไรค่ะ?...ไม่โมโหนะ คนสวยๆ
เขาไม่ทำกันแบบนี้นะค่ะ....ดูซิ...หนูทำแบบนี้ คุณยายร้องไห้เลย ไม่สงสารคุณยายหรือ?"
แม้จะยังร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่แต่ไม่อาละวาด สักพักก็เข้าไปกราบที่ตักคุณยายและขอโทษ.....

พอได้มาคุยกับเขาตอนที่โตหน่อย พอจะพูดกันรู้เรื่อง จึงสรุปความได้ว่า เขาหว้าเหว่
เขามีความรู้สึกว่า "ถูกทอดทิ้ง" เพราะแม่หายตัวไป เขาไม่รุ้ว่าแม่ต้องไปทำงาน
อธิบายไม่ได้ พูดไม่เป็น พอเกิดอาการเหงา หว้าเหว่ ต้องการไออุ่นจากแม่
จึงหงุดหงิด โมโห อยากระบาย....อาการจึงออกมาเป็นแนวก้าวร้าว...อย่างที่เห็น

พยายามโทรคุยกับเขาให้มากที่สุด....ทำให้เขามีความรู้สึกว่า แม้จะไม่ได้เห็นหน้ากัน
แต่แม่ก็อยู่ใกล้ๆ มิได้หายไปไหน?....บอกคุณยาย คุณน้า ให้กอด ให้หอมเขา
ให้บ่อยๆ สิ่งเหล่านี้จะช่วยให้ความรู้สึกอ้างว้าง ว้าเหว่ที่อยู่ในใจของเขาลดน้อยไปบ้าง
และที่สำคัญ เขาจะไม่รู้สึกว่า "ถูกทอดทิ้ง"

เรื่องของกรรม เป็นเรื่องที่ละเอียดและสลับสับซ้อน....ทุกคนที่ได้เกิดมาเกี่ยวข้องกัน
ย่อมมีกรรมที่เกี่ยวกันมาแต่อดีตทั้งนั้น....แต่นั้นไม่สำคัญเท่ากับ กรรมหรือการกระทำในปัจจุบัน
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ก.พ. 2011, 11:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 ม.ค. 2011, 16:58
โพสต์: 144

งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
ชื่อเล่น: มุก
อายุ: 29
ที่อยู่: จ.ระยอง

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณค่ะ คุณ taktay

จะนำไปปฏิบัติตามนะคะ วันนี้ก็ได้เจอกับลูกสาวสักพักหนึ่ง พอดีญาติพาเค้ามาหาน่ะค่ะ คิดว่าวันเสาร์นี้

จะพาเค้าไปเสถียรธรรมสถานค่ะ ขอบพระคุณสำหรับคำแนะนำทุกๆท่านอีกครั้งค่ะ

tongue


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 7 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 29 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร