วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 19:50  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 65 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4, 5  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 14:48 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 12:39
โพสต์: 25


 ข้อมูลส่วนตัว


เนื่องจากตอนนี้ดิฉันกำลังมีความทุกข์ใจเกี่ยวกับสามีทิ้งเราไป เพราะทำผู้หญิงอีกคนท้อง โดยทั้ง 2 คนพร้อมใจและตั้งใจที่จะมีลูกด้วยกัน เพราะผู้หญิงต้องการผูกมัดผู้ชายและเอาชนะดิฉัน เราทั้ง 3 คนทำงานบริษัทเดียวกัน ผู้หญิงมีตำแหน่งหน้าที่การงานดีกว่าและรวยกว่า ผู้หญิงก็รู้ว่าสามีมีดิฉันอยู่ เพื่อนร่วมงานก็รู้ แต่ทั้ง 2 คนก็ยังไม่สนใจในการกระทำและไม่แคร์สังคม และสุดท้ายผู้หญิงก็ทำสำเร็จ ดิฉันเองก็เคยมีลูกแต่แท้งไปเมื่อประมาณ 2 ปีค่ะ ผู้ชายบอกว่าอยากมีลูก ดิฉันเองก็ไม่รู้จะทำยังไง เพราะระหว่างที่เค้า 2 คนแอบคบกันเกือบปี ผู้ชายก็เปลี่ยนไปมาก โดยที่ดิฉันไม่รู้เรื่องและสงสัยเลย เพราะผุ้ชายอ้างว่าขอเวลา อาทิตย์ละ 2 วัน เพื่อจะไปดูแลพ่อที่กำลังป่วย ดิฉันก็ให้ไป จนเพื่อนๆ ทนไม่ได้ จึงมาบอกความจริงกับดิฉัน ทุกวันนี้เราเลิกกันประมาณ 2 เดือนแล้วค่ะ แต่ผู้ชายก็ยังโทรมาคุยให้กำลังใจ และเป็นห่วงอยู่ห่างๆ ดิฉันไม่รู้ว่าจะตัดใจลืมเค้าได้เมื่อไหร่ค่ะ ทั้งๆ ที่พยายามแล้ว ทุกวันนี้ดิฉันก็ไม่กล้ากลับไปนอนที่บ้าน เพราะกลับไปทีไร ก็ร้องไห้ คิดถึงแต่อดีต เห็นอะไรที่บ้านก็คิดถึงเค้าทุกครั้ง ดิฉันทุกข์มากเลยค่ะ รบกวนเพื่อนๆ ช่วยแนะนำวิธีการให้ด้วยนะค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 16:54 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ส.ค. 2010, 17:31
โพสต์: 24

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ลองหาสาเหตุของการที่แฟนคุณนอกใจนะครับ แล้วคุณจะแก้ปัญหาได้เอง มนุษย์ทุกคนมีจริต หรือพฤติกรรมการแสดงออกที่ไม่เหมือนกัน ลองหาดูนะครับ เมื่อรู้ใจเขา เราย่อมชนะเขาได้


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 17:04 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 ก.พ. 2010, 16:34
โพสต์: 1050

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขออนุญาตนะครับ
ตอนนี้ขอแนะนำให้อยู่คนเดียวก่อน แบบว่า ถ้าปิดมือถือได้ยิ่งดี
หรือถ้าปิดไม่ได้ ก็อย่าเพิ่งรับ ยังไม่ต้องรับ เพราะ
๑. คุณต้องเรียกสติกลับมา ทำใจให้ได้ก่อน ไม่อยากให้สัญญาเก่าๆ ความจำ กลับมาหลอกหลอน
จนกว่าพอจะทำใจได้ ปล่อยวาง แล้วค่อย เปิดติดต่อ สื่อสารกับเขาใหม่ เมื่อ จิตใจเรา เข็งแกร่งพอ
๒. การหยุดติดต่อเขาชั่วขณะ จะทำให้เรา มีสมาธิมากขึ้น จะเจริญ ปฏิบัติธรรม อะไร ทำงานอะไร
ก็จะไม่วอกแวก จิตใจอยู่กับเนื้อกับตัว คือ มีสติอยู่กับปัจจุบันมากขึ้น
๓. พอตั้ง หลักได้ ก็ต้องถามใจตัวเองอีกนั่นแหละว่า จะตัดใจจากเขาได้ไหม..หรือ จะยังผูกพันธ์กับเขาต่อ
ไป เพราะเหตุการณ์ครั้งนี้ มันเหมือนบททดสอบ มันเหมือนเป็นโชคของเรา ที่จะต้องหันเหชีวิต
เข้ามาพึ่งทางธรรมะมากขึ้น นั่นเป็นเรื่องที่ดี เพราะถ้าไม่เห็นทุกข์ก็จะไม่เห็นธรรม
.....ตอนนี้ คุณอยู่บนเส้นแบ่ง ระหว่าง มี และ ไม่มี เขา แล้วเราอยู่ได้ไหม ขอให้มีสติ ดูความทุกข์คร้งนี้
และฝึกหัดปล่อยวาง เพราะทุกสิ่งทุกอย่างไม่แน่นอน แม้แต่ตัวเราเอง...อนิจจฺ ทุกขฺ อนัตตา
ขอเจริญมรธรรม :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 17:15 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ส.ค. 2010, 13:02
โพสต์: 129

แนวปฏิบัติ: อานาปานสติ
งานอดิเรก: ปฏิบัติธรรม
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ศรีสมบัติ เขียน:
มันเหมือนเป็นโชคของเรา ที่จะต้องหันเหชีวิต
เข้ามาพึ่งทางธรรมะมากขึ้น นั่นเป็นเรื่องที่ดี เพราะถ้าไม่เห็นทุกข์ก็จะไม่เห็นธรรม

สวัสดีค่ะคุณ nitta :b8:

ดิฉันเห็นด้วยกับคุณศรีสมบัติ เป็นโชคของคุณที่ได้เพิ่มทางเลือกให้กับชีวิต ขอให้คุณมีสติและตัดสินใจได้อย่างถูกต้องและเด็ดขาด เป็นกำลังใจให้ค่ะ :b4:

.....................................................
ชีวิตที่เหลือ ขออยู่เพื่อธรรมะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 17:32 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 14 ก.ย. 2010, 20:29
โพสต์: 5111

แนวปฏิบัติ: พิจารณากาย
สิ่งที่ชื่นชอบ: มณีรัตน์,พระผู้เป็นดั่งผ้าขี้ร้วห่อทอง
อายุ: 39

 ข้อมูลส่วนตัว


:b20: สวัสดีค่ะ เราเห็นว่า อย่างแรกที่น่าทำ คือ การตัดการติดต่อกับเขานะคะ เพราะการเปิดโอกาสให้เขาได้ติดต่อเราก็เหมือนกับการเปิดปากแผลซ้ำแล้วซ้ำเล่าแล้วเมือ่ไรแผลจะมีโอกาสหายใช่ไหม

เราเองคงแนะนำเรื่องหลักธรรมไม่เก่ง แต่ก็อยากเป็นกำลังใจให้ อย่างน้อยก็ให้พิจารณาดูว่า อะไรๆ มันก็ไม่เที่ยงอ่ะค่ะ ความรู้สึกจะรัก ชัง ก็ตามไม่เที่ยงทั้งนั้น นานเข้าเราจะค่อยๆ ทำใจได้และสามารถใช้ชีวิตต่อไปได้อย่างเข้มแข็ง

เป็นกำลังใจให้นะคะ :b20:

.....................................................
"เกิดดับ..เกิดแล้วไม่ดับไม่มี"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 19:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีคะคุณnitta ปิดการติดต่อเพราะมันจะไม่มีวันจบ คุณก็จะวนๆเวียนๆ อยู่กับเขาเหมือนเดิม ทุกข์ที่มีก็จะไม่มีวันจางหาย อยู่กับตัวเองสักพัก มองอะไรใหม่ๆ เริ่มต้นกับสิ่งใหม่ๆ เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นอย่างแน่นอนคะ ขอให้คุณผ่านเวลาช่วงนี้ไปให้ได้ด้วยดีนะคะ ส่งกำลังมาพร้อมนี้คะ :b48: :b48:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 21:23 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อยู่กับปัจจุบันให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้
อดีตเป็นเพียงสิ่งที่ผ่านไปแล้ว และมันจะไม่
มีทางกลับมาอีก ตอนนี้มีแต่เดินต่อไป แต่
สิ่งที่ต้องทำคือรู้ว่าเรายืนอยู่ อยู่ที่ไหน
คำว่าอยู่กับปัจจุบันคือ ให้รู้ว่าตอนนี้เราทำอะไรอยู่
นั่ง นอน ยืน เดิน จิตเราอยู่ที่ไหน ดูมันนะ ดูมันไปเรื่อย ๆ

ความรู้สึกนี้ อ้อรู้สึกมาก่อน ถึงแม้จะไม่ถึงว่าเขาทิ้งอ้อไป
แต่ความรู้สึกเจ็บปวด อ้อรู้ว่ามันขนาดไหน แต่อยากให้
กำลังใจนะค่ะ ถ้าเราเดินทางพุทธ ตามธรรมะไปเรื่อย ๆ
เราจะพบทางที่จะพ้นจากความทุกข์

ดีใจที่คุณเข้ามาในลานนี้ได้ แสดงว่าคุณมีบุญหนุนส่งนะ
ทำบุญต่อไปนะค่ะ แล้วเมื่อเราก้าวพ้นไปได้ เหตุการณ์นี้
จะเป็นเพียง สภาวะที่มาสอนธรรมให้กับเรา

เป็นกำลังใจให้นะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 21:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 26 มี.ค. 2010, 20:10
โพสต์: 70

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เขามาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ ระยะเวลาจะช่วยคุณได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ พนา


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 21:49 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ความรักเป็นเพียงจุด...จุดหนึ่งของชีวิต
แต่ชีวิตมิใช่จุด..จุดหนึ่งของความรัก

มีรักย่อมมีลา....มีพบย่อมมีจาก..เมื่อมีสุขย่อมมีทุกข์เป็นธรรมดา
ทุกสิ่งทุกอย่างมันผ่านไปแล้ว...อย่ามัวอาลัยอาวรณ์อยู่เลย
มองตรงไปข้างหน้าดีกว่า

ตื่นนอนทุกๆเช้า...ทันทีที่รุ้สึกตัว...ให้คิดก่อนเลยว่า
วันนี้จะกินอะไรดี?....จะใส่ชุดไหนไปทำงานดี
วันนี้จะยิ้มกี่ครั้ง....จะต้องยิ้มให้ได้มากกว่าร้องไห้
เมื่อวันเวลาผ่านไป....แม้ความทรงจำจะยังอยู่
แต่ความเจ็บปวดจะค่อยๆจางไปได้เอง.......

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ.... :b4: :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ก.พ. 2011, 01:32 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 11:47
โพสต์: 50


 ข้อมูลส่วนตัว


เข้าใจค่ะว่าเวลานี้คุณรู้สึกอย่างไร เป็นกำลังใจให้นะคะ สวดมนต์ไหว้พระแล้วแผ่เมตตาให้เขา
คุณจะรู้สึกดีขึ้นเอง ขอให้พระคุ้มครอง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ก.พ. 2011, 08:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 21 ธ.ค. 2010, 18:11
โพสต์: 16


 ข้อมูลส่วนตัว


ให้คิดแบบปล่อยวางและเมตตาดีกว่านะ

ความรักกับเนื้อคู่มันคนละอย่างกัน บางคนเกิดมาเพื่อรู้จัก บางคนเกิดมาเพื่อช่วยเหลือเป็นที่
ปรึกษา บางคนเกิดมาเพื่อเป็นเนื้อคู่เรา ถ้าเรารักเขาจริง เมื่อเขามีความสุข
เราก็น่าจะดีใจ เขามีความสุขกับคนอื่นดีกว่า ทุกข์ใจเมื่ออยู่กับเรา

จะเล่าอะไรให้ฟังนะ เกิดขึ้นกับป้าของเรา
ท่านมีสามีคนแรก อยู่ด้วยกันหลายปีเลิกกัน ทำใจไม่ได้ กินยาตายแต่ไม่ตาย
ส่วนสามีเขาหลังจากเลิกกันได้หลายปี ทราบข่าวอีกทีว่า ยิงตัวตายไปแล้ว
คบกับคนที่ 2 ยาวนาน 15 ปี ดูเหมือนไม่มีอะไร ไม่เคยทะเลาะกัน ช่วยเหลือเขา
ขนาดผู้ชายเข้าโรงบาลเพราะอุบัติเหตุ ดูแลเขาร่วมเดือน ไม่มีเงินค่ารักษา ยอมหยิบยืมชาวบ้าน
มีหนี้หลายแสน ไม่พอแค่นี้ยังผ่อนรถอีกด้วย ก็ยังเลิกกันเพราะผู้ชายมีคนใหม่มีคนใหม่ แถมทิ้งหนี้ให้เป็นแสน
ป้าเราเลิกกับเขาเด็ดขาด ไม่ยอมคืนดี แม้เขาจะอ้อนวอน เพราะกับคนใหม่ไปกันไม่รอด
เพราะท่านเข้าใจชิวิตแล้ว ท่านอายุก็มากแล้ว จะเข้าเลขห้าแล้ว และอยู่ด้วยตนเองได้
ยอมเหงาดีกว่าถูกหลอก เพราะอายุมากขึ้นแล้วยังจะขวนขวายหาคู่ชิวิตอยู่อีกเหรอ
ทุกวันนี้ท่านมีความสุขกับการทำงาน และใช้หนี้ให้สามีเก่า ไม่คิดจองเวรหรือสาบแช่งเขา
ถือว่าเป็นเวรกรรม ของบางอย่างเอาคืนมาไม่ได้ แต่เวลารักษาได้ทุกแผลนะคะ...
ชิวิตบางครั้งต้องปล่อยให้มันเป็นไป แต่ไม่ใช่ปล่อยทิ้งจนไม่เหลืออะไร เพราะเรายังมีชิวิตอยู่..

แม้เราจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้เลย
แต่เวลาจะทำให้เราทนอยู่กับมันได้ เป็นกำลังใจเช่นกันคะ..

รูปภาพ

ขอให้อย่าไปคาดหวังอะไรมาก กับ จิตปุถุชน ไม่ว่าเพศไหน ฆราวาส (หญิง-ชาย) หรือนักบวช จิตปุถุชนย่อมเปลี่ยนแปลง ไม่มั่นคง ไม่แน่นอน กาลเปลี่ยน ใจคนเปลี่ยน ดังนั้น ไม่ว่าเราจะเจอเหตุการณ์ใด (ดี-ร้าย) หรือเจอความเปลี่ยนแปลงอะไรเกิดขึ้นในชีวิต เราก็จะต้องยอมรับได้ อดได้ ทนได้ แล้วท้ายสุด ต้องปล่อยวางด้วยจิตที่เป็นปกติสุขได้ /
--------------------------


แก้ไขล่าสุดโดย animejung เมื่อ 16 ก.พ. 2011, 17:32, แก้ไขแล้ว 3 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ก.พ. 2011, 09:18 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ก.พ. 2011, 09:04
โพสต์: 32


 ข้อมูลส่วนตัว


เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก...

ทำไมสังคมปัจจุบันจึงมีแต่เรื่องแบบนี้ หาผู้ชายดีๆสักคน ยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร
แนะนำให้ไปอ่านกระทู้อื่นๆบ้างค่ะ มีคนตอบมากมายและมีคนทุกข์กว่าเราก็มาก คุณจะรู้สึกว่ามี
มีเพื่อนทุกข์เยอะเลย ไม่โดดเดี่ยว...อย่างดิฉันคนหนึ่งล่ะ เรื่องราวยังคาราคาซังอยู่นี่
นอนร้องไห้ทุกคืน ต้องพึ่งยานอนหลับ หาคำตอบให้ชีวิตไม่ได้ อยู่กันมายี่สิบสองปีนะคะ
ยังเกิดเรื่องได้ ตอนนี้ดิฉันสู้สุดกำลังแล้ว เหนื่อยท้อ...หอบแฮกๆ เลยเข้าหาธรรมะ

ไม่เห็นทุกข์ไม่เห็นธรรม เดิมทีก็เข้าวัดทำบุญเป็นประจำอยู่แล้ว ทำทานบริจาคช่วยเหลือไม่เคยขาด
พอเกิดเรื่องแบบนี้เข้า ยิ่งต้องเร่งทำบุญทำกุศลค่ะ หนึ่งเบี่ยงเบนความสนใจก่อน อย่าไปจดจ่อกับมัน
ดิฉันทำได้เป็นพักๆ..สุดท้ายก็ยังวนเวียนเจ็บปวดอยู่ ...เฮ้อ ชีวิตคือการต่อสู้ค่ะ มันไม่ง่ายเลย


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ก.พ. 2011, 11:31 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 25 ม.ค. 2011, 16:58
โพสต์: 144

งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
ชื่อเล่น: มุก
อายุ: 29
ที่อยู่: จ.ระยอง

 ข้อมูลส่วนตัว


เป็นกำลังใจให้เข็มแข็งนะคะ

ตอนนี้คุณต้องพักใจก่อนค่ะ เห็นด้วยกับกัลยาณมิตรท่านอื่นๆ ค่ะ

ถ้าคุณยังติดต่อกับเค้า คุณก็ไม่มีวันตัดใจจากเค้าได้ เพราะยังได้ยินเสียง หรือเห็นหน้าอยู่

สิ่งที่เค้าโทรมาให้กำลังใจคุณในขณะนี้ เราคิดว่าเค้าคงอยากทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น จากการที่ได้ทำร้ายจิตใจคุณ

ชีวิตคุณยังมีค่า ยังมีหลายสิ่งหลายอย่างในโลกนี้ ที่มีคุณค่า มีความสุขให้คุณ ถ้าคุณจะเปิดใจไปค้นพบ

การศึกษาธรรมะก็ดี การช่วยเหลือผู้อื่นก็ดี สิ่งนี้จะทำให้เราเป็นสุขค่ะ

อดทนนะคะ เมื่อคุณก้าวผ่านปัญหาไปได้ คุณก็จะมีภูมิคุ้มกันจิตใจที่เพิ่มขึ้น ขอให้คุณมีสตินะคะ :b4: :b4:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ก.พ. 2011, 12:44 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 15 ก.พ. 2011, 12:39
โพสต์: 25


 ข้อมูลส่วนตัว


ดิฉันรู้สึกดีขึ้นมากจริงๆ ค่ะ เพราะเมื่อก่อนดิฉันคิดว่า ไม่มีใครเข้าใจเราเลย ไม่มีใครที่จะให้คำปรึกษาที่ดีได้ แต่พอเข้ามาในลานธรรม กับค้นพบว่ามีเพื่อนๆ พี่ๆน้องๆ หลายคนที่เราไม่เคยรู้จัก แต่ให้กำลังใจเรา ให้คำปรึกษา หวังดีกับเรา ทำให้ดิฉันรู้สึกว่า ดิฉันไม่ได้โดดเดี่ยว หรือรู้สึกเคว้งคว้างเลย และที่สำคัญให้กำลังใจกับดิฉันที่เป็นเหมือนญาติกัน ดิฉันต้องขอขอบพระคุณทุกท่านมากๆ เลยนะค่ะ อย่างน้อยดิฉันก็จะได้มีกำลังใจในการที่จะผ่านช่วงนี้ไปให้ได้ค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 ก.พ. 2011, 13:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 29 ก.ย. 2009, 09:31
โพสต์: 292

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


nitta เขียน:
ดิฉันรู้สึกดีขึ้นมากจริงๆ ค่ะ เพราะเมื่อก่อนดิฉันคิดว่า ไม่มีใครเข้าใจเราเลย ไม่มีใครที่จะให้คำปรึกษาที่ดีได้ แต่พอเข้ามาในลานธรรม กับค้นพบว่ามีเพื่อนๆ พี่ๆน้องๆ หลายคนที่เราไม่เคยรู้จัก แต่ให้กำลังใจเรา ให้คำปรึกษา หวังดีกับเรา ทำให้ดิฉันรู้สึกว่า ดิฉันไม่ได้โดดเดี่ยว หรือรู้สึกเคว้งคว้างเลย และที่สำคัญให้กำลังใจกับดิฉันที่เป็นเหมือนญาติกัน ดิฉันต้องขอขอบพระคุณทุกท่านมากๆ เลยนะค่ะ อย่างน้อยดิฉันก็จะได้มีกำลังใจในการที่จะผ่านช่วงนี้ไปให้ได้ค่ะ


สวัสดีค่ะ คุณ nitta มาส่งกำลังใจให้นะคะ
ดิฉันเป็นหนึ่งในคนที่โชคดีที่ได้มาพบลานธรรมจักรแห่งนี้
ตอนเข้ามาที่นี่ครั้งแรกก็สาหัสมาเช่นกันค่ะ
ณ ลานธรรมจักรแห่งนี้ มีกัลยาณมิตรมากมายที่เป็นกำลังใจให้คุณ
หลายๆท่านก็มีประสบการณ์ในเรื่องราวๆคล้ายๆกันกับคุณ
แต่ก็ผ่านวัน เวลา เหล่านั้นมาได้ค่ะ
คุณก็เช่นกันนะคะ ต้องผ่านวัน เวลาเช่นนี้ไปได้เช่นกัน

หมั่นสวดมนต์ ไหว้พระบ่อยๆนะคะ
แรกๆอาจไม่ทำให้เรารู้สึกดีขึ้น แต่พยายามทำไปเรื่อยๆค่ะ
หาหนังสือธรรมะที่อ่านแล้วเข้าใจง่ายๆ มาอ่านบ้าง
ช่วงที่กำลังแย่สุดๆ ทุกครั้งที่มีโอกาสเข้าร้านหนังสือ
ดิฉันก็จะหยิบแต่หนังสือธรรมะอ่านง่ายๆนี่แหละค่ะ
จากวันนั้น จนถึงวันนี้ ต้องขอบคุณลานธรรมจักร
ขอบคุณหนังสือธรรมะเหล่านั้น เพราะ...
ตอนนี้ดิฉันเข้าใจสัจจะธรรมอะไรมากขึ้น
รู้จักปล่อยวางความสุข ความทุกข์ได้ดีขึ้น
ชีวิตมีความสุขขึ้นค่ะ และกลับมาใช้ชีวิตได้อย่างสนุกสนานเช่นเดิม
แต่ใช้ชีวิตด้วยความประมาทน้อยลงค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ...
อย่าลืมว่า ในความโชคไม่ดี ยังมีความโชคดีเสมอค่ะ


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 65 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4, 5  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 22 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร